Geri Dön

Böbrek kitle lezyonlarında bilgisayarlı tomografi ve manyetik rezonans görüntülemenin histopatolojik tanıya göre geçerliliği ve tanı değeri

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 102740
  2. Yazar: MEHMET ÇELİK
  3. Danışmanlar: DOÇ.DR. SELAMİ SUMA
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Radyoloji ve Nükleer Tıp, Radiology and Nuclear Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2001
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Atatürk Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Radyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 80

Özet

ÖZET Böbrek tümörlerinin saptanması, tanısı ve evrelendirilmesinde radyolojik görüntüleme yöntemleri günümüzde giderek artan bir sıklıkta kullanılmaktadır. Böbrek tümörlerinin büyük bir kısmını (% 86) oluşturan renal hücreli karsinomlarda prognoz ve tedavi seçimi, tanı anında tümörün evresi ile yakın ilişkilidir. Bu amaçla, Bilgisayarlı Tomografi (BT) ve Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG) en sık başvurulan radyolojik görüntüleme yöntemleridir. Biz bu çalışmada, böbrek tümörlerinin tesbiti, tanısı ve evrelendirilmesinde BT ve MRG bulgularını karşılaştırmalı olarak değerlendirmeyi amaçladık. Çalışmamıza Radyoloji Anabilim Dalı MRG ve BT ünitelerine çeşitli klinik dallarından renal kitle lezyon ön tanısı ile gönderilen 30 olgu dahil edildi. Olgularımızın tümünde gerekli girişimsel işlem yada operasyon öncesi ve sonrası MRG ve BT bulguları ile histopatolojik tanı karşılaştırılarak değerlendirildi. Olgularımızın tümünde kontrastsız ve kontrastlı aksiyel planda BT ve aksiyel, koranal planda Tl ve T2 ağırlıklı MRG kesitleri elde edildi. Tümörün evrelendirilmesinde literatürlerde yayınlanan çalışmalardaki kriterler gözönüne alınarak yapıldı. Çalışma kapsamına aldığımız 30 olgumuzdan biri dışında 29 olgumuz biyopsi- operasyon sonrası histopatolojik tamları BT ve MRG tanısı ile korelasyon gösterdi. Çalışmamızda BT ve MRG'nin doğruluk oranı % 96.6 olarak saptadık. 22 renal hücreli karsinom olgumuzun 3'ünde (% 13.6) paraaortik ve renal hilusta lenfadenomegali tesbit ettik. Renal hücreli karsinom olgularımızın 5'inde renal ven, 3'ünde vena kava inferiorda trombüs varlığını saptadık. Çalışmamızda öpere edilen 19 renal hücreliII karsinom ve 1 Wilm's tümörlü olguda BT'nin evrelemedeki doğruluk oranı % 85, MRG'nin doğruluk oranı % 95 olarak saptanmıştır. Sonuç olarak, MRG evrelendirmede, trombüs varlığının saptanması ve invazyonun doğru olarak değerlendirmesinde BT'ye göre üstün bulunmuştur. Literatürlerdeki çalışma sonuçlarına benzer olarak evrelendirmede temel sorun, perirenal yağ dokusu ve gerota fasyasına invazyonun hatalı yorumlanmasında yaşanmıştır. Bu sonuçlar böbrek tümörlerinde, prognoz ve tedavi prokolünün belirlenmesinde BT ve MRG'nin önemli katkılar sağladığını ve güvenilir inceleme yöntemleri olduğunu göstermektedir.

Özet (Çeviri)

Ill SUMMARY Nowadays, radiologic imaging methods are being used with increasing frequency in the detection, diagnosis and staging of renal tumors. The prognosis and choice of treatment in the renal cell carcinomas that constitute 86 % of all renal tumors depend on the stage of the tumor at the time of diagnosis. Computed tomography (CT) and magnetic resonance imaging (MRI) are the most preffered imaging methods for this purpose. In the this study, we aimed to compare the CT and MRI finding in the detection, diagnosis and the staging of renal tumors. The study group consisted of 30 patients whose prior diagnosises were renal mass and applied to associated departments and referred to CT and MRI. CT and MRI findings were compared with the histopathologic results of biopsy and operation material. All cases included in our study were evaluated by non- contrast and contrast-enhanced axial CT sections, Tl and T2 weighted MR images. The criterias reported in the literatures were considered in the staging of tumors. The biopsy and histopathologic results after operation correlated with CT and MRI diagnosis, in the 29 of 30 patients except one included in our study. The accuracy rates of CT and MRI were detected as 96.6 %. We detected paraaortic, renal hilum lymphadenomegaly in 3 of 22 renal cell carcinomas (13.6 %). We also detected thrombus at the renal vein in 5, at the vena cava inferior in 3 of 22 renal cell carcinomas. The accuracy rate of CT and MRI were 85 % and 95 % in the staging of operated 19 renal cell carcinomas and 1 wilm's tumor. In conclusion, MRI is found superior over CT in the staging of tumor, detection of the thrombus and the evaluation of neigboring tissue invasion. AsIV similiar to literature results, the main problem in staging is due to wrong interpretation of perirenal fatty tissue and gerota fascia invasions. These results show that CT and MRI are reliable imaging methods and contribute important benefits in the prognosis and determination of treatment protocol.

Benzer Tezler

  1. Renal kitle lezyonlarının ayırıcı tanısında doku analizinin yeri

    The role of tissue analysis in the differential diagnosis of renal mass lesions

    ÖMER SEMERCİOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Radyoloji ve Nükleer TıpKahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SEDA NİDA KARAKÜÇÜK

    PROF. DR. MURAT BAYKARA

  2. Adrenal insidentaloma hastalarının elastografi ile değerlendirilmesi

    Evaluation of adrenal incidentaloma patients with elastography

    ENES NUSRET ÇELİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Radyoloji ve Nükleer TıpKırıkkale Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ADNAN ÖZDEMİR

  3. Böbrek kütlelerinin tanı ve ayırıcı tanısında ultrasonografi ile bilgisayarlı tomografinin değeri

    Başlık çevirisi yok

    MUSTAFA BALCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1992

    Radyoloji ve Nükleer TıpErciyes Üniversitesi

    Radyodiagnostik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA GÜLEÇ

  4. Böbreğin kitle lezyonlarında ultrasonografik tanı

    Başlık çevirisi yok

    ERKAN SEVİNÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1979

    Radyoloji ve Nükleer TıpEge Üniversitesi

    PROF.DR. HADİ ÖZER