Hilmi Yavuz şiirine metin-merkezli bir bakış
A Text-centered look at Hilmi Yavuz poetry
- Tez No: 117408
- Danışmanlar: PROF. DR. TALAT HALMAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Türk Dili ve Edebiyatı, Turkish Language and Literature
- Anahtar Kelimeler: Hilmi Yavuz, ikili karşıolum, gelenek, saf şiir. iv, Hilmi Yavuz, binary opposition, tradition, pure poetry
- Yıl: 2002
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 90
Özet
ÖZET Türk edebiyatının önde gelen şair ve yazarlarından Hilmi Yavuz'un (1936) şiirleri, metin-merkezli bir incelemeye oldukça elverişlidir. Bu çalışma, şairin Hüzün ki En Çok Yakışandır Bize (Toplu Şiirler) (1969), Söylen Şiirleri (1989), Ayna Şiirleri (1992), Çöl Şiirleri (1996), Akşam Şiirleri (1998) ve Yolculuk Şiirleri (2001) adlı kitaplarında yer alan bütün şiirlerini temel almaktadır. Şiirlere yalandan bakıldığında bunların sağlam bir yapıya göre kurulmuş olduğunu görmek mümkündür. İkili karşıolumlara dayanan bu yapı, şiirlerin gerek dilinde, gerekse imge ve ses özelliklerinde karşımıza çıkar. Çalışmanın birinci bölümünde bu ikili karşıolumlar incelenmektedir. Dil'de ikilik, şiir dili-düzyazı dili, Dil-Söz ve Dil'in anlam ve ses yönü ayrımlarında görülür. Hilmi Yavuz'un şiiri, şairin kendi Modern Şiir tasarımı bağlamında da Yahya Kemal, Ahmet Haşim, Behçet Necatigil ve Asaf Halet Çelebi gibi şairlerin oluşturduğu geleneğe eklemlenmektedir. Hilmi Yavuz'a göre, bu şairlerin Modern olmasının sebebi, onların şiirlerinin imge'ye ya da ses' e yaslanmasıdır. Örneğin Yahya Kemal'in şiirinde ses, Ahmet Haşim'in şiirinde ise imge öne çıkar. Bu açıdan bakıldığında Hilmi Yavuz'un şiirinin hem imge'ye, hem de ses' e yaslandığını ve Modern bir şiir olduğunu söylemek mümkündür. Modern şiirin bir diğer özelliği de onun gelenekle bağlantı kurmasıdır. Hilmi Yavuz, şiirlerinde geleneği tekrarlayıp çoğaltmaz, onu yeniden üretir. Yavuz'un şiirlerinde gerek Batı, gerekse Doğu kaynaklarıyla kurulan bu bağlantının izlerine rastlamak mümkündür. Çalışmanın bu kısmında Hilmi Yavuz'un şiirlerindeki metinlerarası göndermeler, Gerard Genette'in kuramı bağlamında ele alınmaktadır. Çalışmanın ikinci ve son bölümünde ise Hilmi Yavuz'un şiiri, Paul Bremond ve Yahya Kemal'de karşımıza çıkan“saf şiir”kavramı çerçevesinde incelenmekte ve Yavuz'un şiirinin saflaşma serüveni izlenmeye çalışılmaktadır. Bu saflaşma, şiirin gerek Hilmi Yavuz'un deyimiyle“büyük kavramlardan”, gerekse Bremond'un deyimiyle düzyazıdan arındırılması olarak görülebilir.
Özet (Çeviri)
ABSTRACT A Text-centered Look at Hilmi Yavuz Poetry The poems of Hilmi Yavuz (1936) -who is one of the leading poets and writers of Turkish Literature- are suitable for a text-centered study. This work is based on all of the poems of the poet included in the books, Hüzün ki En Çok Yakışandır Bize (Toplu Şiirler) (1969), Söylen Şiirleri (1989), Ayna Şiirleri (1992), Çöl Şiirleri (1996), Akşam Şiirleri (1998), and Yolculuk Şiirleri (2001). A close examination reveals they comprise of a well-built structure. This structure that is based on binary oppositions can be encountered in the language, image and sound properties of the poems. In the first part of the work, these binary oppositions are analysed. The dualism in language can be seen in the poetry-prose language, language-utterance and the meaning and sound aspects of language differentiations. According to Hilmi Yavuz' s own modern poetry concept, his poetry can be seen as the continuation of the tradition formed by poets like Yahya Kemal, Ahmet Haşim, Behçet Necatigil and Asaf Halet Çelebi. Hilmi Yavuz indicates that, the reason why these poets are modern is that they base their poetry on either image or sound. For example in Yahya Kemal' s poetry, sound; in Ahmet Haşim' s poetry image is more important. From this point of view it can be said that Hilmi Yavuz' s poetry depends on both image and sound and is modern. Another property of modern poetry is its relation to tradition. In his poems, Hilmi Yavuz does not repeat tradition, he re-creates it. In Hilmi Yavuz' s poems it is possible to see the traces of a relation established with both East and West sources. İn this part of the work, the intertextual referances in Hilmi Yavuz's poetry are taken into consideration from Gerard Genette's teory's point of view. In the second and last part of the work, Hilmi Yavuz's poetry is analysed in the frame of the“pure poetry”concept that is encountered in Paul Bremond and Yahya Kemal, and the purification process of Yavuz's poetry is observed. This process can be considered to be a purificaition of poetry from“great concepts”as Hilmi Yavuz says, or from the prose language as Bremond indicates.
Benzer Tezler
- Hilmi Yavuz'un şiirlerine dini-tasavvufi edebiyat ve geleneksel edebiyat açısından bir bakış
A Glimpse at the poems of Hilmi Yavuz from the angle of religion, mysticism literature and traditional literature
KORHAN ALTUNYAY
Yüksek Lisans
Türkçe
2003
Türk Dili ve EdebiyatıDumlupınar ÜniversitesiTürk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. ALİ TORUN
- Hilmi Yavuz'un şiirlerinde mazmun ve mitoloji
Mazmun and mythology in Hilmi Yavuz's poems
BARIŞ TALAY
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Türk Dili ve EdebiyatıVan Yüzüncü Yıl ÜniversitesiTürk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖMER DEMİRBAĞ
- Hilmi Yavuz'un şiirlerinde edebî değer arayışı
A search of literary value in Hilmi Yavuz's poems
DİNÇER APAYDIN
Yüksek Lisans
Türkçe
2010
Türk Dili ve EdebiyatıGazi ÜniversitesiTürk Edebiyatı Bölümü
DOÇ. DR. MEHMET ÖNAL
- Hilmi Yavuz'un şiir dünyası
The Poetry world of Hilmi Yavuz
AHMET DEMİR
Yüksek Lisans
Türkçe
2003
Türk Dili ve EdebiyatıFırat ÜniversitesiTürk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İBRAHİM KAVAZ
- Eğitimde gelenekçilik bakımından günümüz şiirine Şeyh Galib etkisi
The affection of Seyh Galib with regard to the traditionalism in the education
OKŞAN ÇAĞLAK
Yüksek Lisans
Türkçe
2008
Türk Dili ve EdebiyatıDokuz Eylül ÜniversitesiTürkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. MEHMET AKKAYA