Lipopolisakkarid uygulanan albino farelerin (Balb/C) böbreklerindeki nitrik oksit sentaz aktivitesi ve jukstaglomerular aygıt arasındaki ilişki
Relationship between nitric axide synthase activity and juxtaglomerular apparatus in the kidneys of albino (Balb/C) mice treated with lipopolysaccaride
- Tez No: 130801
- Danışmanlar: DOÇ. DR. CİHAN DEMİRCİ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Biyoloji, Biology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2003
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Biyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Zooloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 101
Özet
ÖZET Nitrik Oksit (NO), birçok canlıda özellikle memelilerde biyolojik sinyal ileten bileşikler arasında, şimdiye kadar bilinen tek gaz moleküldür. NO, nitrik oksit sentaz (NOS) olarak adlandırılan enzim aracılığıyla, L-arginin amino asitinden sentezlenmektedir. NOS' un bilinen 3 izoformu vardır. Bunlar endoteliyal nitrik oksit sentaz (eNOS), nöronal nitrik oksit sentaz (nNOS) ve uyanlabilir nitrik oksit sentaz (iNOS)' dur. eNOS ve nNOS normal koşullarda fonksiyonelken, iNOS' un daha çok patofizyolojik koşullarda fonksiyonel olduğu gösterilmiştir. İNOS' un, lipopolisakkarid (LPS)' in neden olduğu endotoksemi gibi patolojik durumlarda, böbrek dokusundaki etkisi tam olarak belirlenememiştir. Bu çalışma, LPS uygulamasıyla oluşturulan endotoksemide iNOS' a bağlı olarak artan NO sentezinin böbrek dokusunda herhangi bir etkisinin olup olmadığı ve bir etki var ise, bu etkinin özgül iNOS inhibitörü olan aminoguanidin (AG) ile durdurulup durdurulamayacağının belirlenmesi amacı ile yapılmıştır. Çalışmada, erkek Albino Balb/c fareler kullanıldı ve hayvanlar her biri 6 bireyden oluşan dört gruba ayrıldı. I. grup : Serum fizyolojik (FTS), II. grup: 30 mg/kg LPS (E. coli, 026:B6), III. grup : 30 mg/kg LPS 6 saat sonra, 100 mg/kg AG, IV. grup: 100 mg/kg AG intraperitonal enjekte edildi. I., grup (kontrol grubu) ile II. ve IV. deney gruplarından enjeksiyondan 6 saat sonra, III. deney grubundan ise LPS ve AG enjeksiyonlarının 9. saatinde, böbrek dokusu alındı. Alınan dokular, ışık ve elektron mikroskobunda incelenmek üzere hazırlandı. Aynı zamanda, dondurma mikrotomunda alman kesitlere NADPH-d (nikotinamid adenin dinükleotid fosfatm indirgenmiş şekli) histokimyası uygulandı. NADPH-d reaksiyonu, LPS uygulaması ile arttı. NO sentezi AG ile inhibe edildiği zaman, NADPH-d' deki artış, kontrol hayvanlardakine benzer şekilde azalmıştı. LPS gibi bir endotoksin, proksimal tübüllerin fırça kenarlarının devamlılığını bozdu ve glomeruluslarda dejenerasyona sebep oldu. Kan damarlarında bozulmalar görüldü ve peritubular alanlarda kanama bölgeleri tespit edildi. Bu sonuçlar, elektron mikroskobu bulguları ile doğrulandı. Ayrıca jukstaglomerular hücrelerdeki renin granülleri, LPS uygulanmasıyla arttı. LPS uygulamasını takiben AG' nin verilmesi, böbrek korteksindeki histolojik ve sitolojik değişiklikleri kısmen önledi. Aynı zamanda renin artışıda, AG uygulanmasından sonra normale döndü. Sadece AG verilen grupta, fırça kenar membranlarındaki PAS reaksiyonunun artığını gösteren ilginç bir sonuç vardı. Bu reaksiyon, deney hayvanlarının glikokaliksinde kontrollerden daha yoğundu. Aynı grupta, jukstaglomerular hücrelerde renin granülleri diğer bütün deney gruplarından daha azdı. Sonuç olarak, İNO arttığı zaman, böbrek dokusunda belirgin bir dejenerasyona yol açtığı ve İNOS ile jukstaglomerular hücrelerdeki renin granüllerinin dağılımı arasında bir ilişkinin olduğu görüşüne varılmıştır. IX
Özet (Çeviri)
SUMMARY Nitric oxide (NO) is the only gas molecule known so far among the compounds which transduce biological signals in mammals. NO is synthesized from the L-arginine amino acid by Nitric Oxide Synthase (NOS). There are three isoforms of NOS, as endothelial nitric oxide synthase (eNOS), neuronal nitric oxide synthase (nNOS), and inducible nitric oxide synthase (iNOS). eNOS and nNOS are functional in normal conditions, but iNOS appears in pathophysiological conditions. The effect of iNOS in kidney tissue has not been fully understood in pathological conditions, such as endotoxemia induced by lipopolysaccaride (LPS). This study has been done to see how affect to kidney when increased the iNO' in LPS induced endotoxemia, and whether or not this effect can be blocked by aminoguanidine (AG), a specific iNOS inhibitor. In this study, male albino Balb/c mice were used as experimental animals, which were divided four groups, each containing six animals. Group I, given serum physiologic, Group II, 30 mg/kg LPS (E. coli, 026:B6), Group III, 30 mg/kg LPS for 6 hours and after LPS application 1 00 mg/kg AG, Group IV, 100 mg/kg AG were injected intraperitonally. Kidney tissue samples were taken 6 hours after the injection from the group I., HI. and IV., and 9 hours after LPS and AG injection from the group III. Sections were prepared for light and electron microscopical research. We also looked at NADPH-d histochemistry in cryostat sections. This histochemical reaction increased with LPS application. When the NO synthesis was inhibited by AG, NADPH-d increment decreased like in control animals. Furthermore LPS distrupted the contituity of brush borders in proximal tubules, and dejenerated glomerulus. There was hemorrogia in the peritubular areas, because of the degenerations in the blood vessels. These results were also confirmed at the cellular level by electron microscopical analays. Besides this, the renin granules in the juxtaglomerular cells were more abundant after LPS injection. AG treatment, following LPS application, prevented partly the histologic and cytologic changes in the kidney cortex. Renin increment also turned to normal level after AG administration. In the group where only AG was given, it was interesting to note that the brush border membranes showed increased PAS reactions. This reaction was more intense in the glycocalyx of experimental animals in controls. In the same group, renin granules in the juxtaglomerular cells were decreased when compound to other experimental groups. As a result, when iNO increases it gives a marked degeneration and AG prevents partly this degeneration. Additionally, it can been concluded that there is a strong correlation between iNOS and the distruption of renin granules in juxtaglomerular cells. X
Benzer Tezler
- Deneysel septik şok modelinde vasküler sitokrom P450 enzim inhibitörlerinin mezenterik kan akımı, vasküler hiporeaktivite, organ hasarı ve sağkalıma etkileri
The effects of vascular cytocrome P450 inhibitors on mesenteric blood flow, vascular hyporeactivity, organ damage and survival in an experimental septic shock model
SELDA ERTAÇ SERDAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Eczacılık ve FarmakolojiHacettepe ÜniversitesiFarmakoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALPER B. İSKİT
- Lipopolisakkarid verilmiş sıçanlarda (Albino wistar) çeşitli nitrik oksid sentetaz inhibitörlerinin hemodinamiğe etkileri
The effects of different nitric oxide synthase inhibitors upon hemodynamic of rats received lipopolysaccaride
UĞUR AKSU
- Lipopolisakkkarid (LPS) ile Alzheimer hastalığı modeli oluşturulan sıçanlarda taurin uygulamasının öğrenme üzerine etkisi
Taurine administration effects on learning in LPS induced Alzheimer's disease rat models
RAMAZAN AY
- Lipopolisakkarit uygulanan sıçanlarda süksinat reseptörü ile renin-anjiyotensin sistem arasındaki ilişki
The relationship between succinate receptor and renin-angiotensin system in lipopolysacchari̇de-treated rats
GÜLİN KORKMAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Fizyolojiİstanbul ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CİHAN DEMİRCİ TANSEL
- Lipopolisakkarit uygulanan sıçanların renin-anjiyotensin sistemindeki konneksinlerin dağılımında askorbik asidin rolü
Role of ascorbic acid in distribution of connexins in renin angiotensin system of lipopolysaccharide-treated rats
TUĞBA KAŞKAVALCI
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Biyolojiİstanbul ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CİHAN DEMİRCİ TANSEL