Geri Dön

İstanbul Tıp Fakültesi diyabet polikliniğine başvuran diabetes mellituslu hastalarda elektrofizyolojik yöntemlerle diyabetik periferik nöropati ve LANSS ağrı skalası kullanılarak nöropatik ağrı prevalans çalışması

The prevalence of diabetic neuropathy and neuropathic pain in diabetic patients admitted to diabetes outpatient clinic at İstanbul Medical Faculty studied by electrophysiologycal methods and LANSS pain scale

  1. Tez No: 141817
  2. Yazar: ELİF KOCASOY ORHAN
  3. Danışmanlar: PROF.DR. MUSTAFA ERTAŞ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nöroloji, Neurology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2004
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 70

Özet

ÖZET Giriş: Diabetes mellitus, dünyada en sık görülen metabolik hastalık ve polinöropati nedenidir. Yüksek morbidite potansiyeli yanı sıra, toplumlar için ağır ekonomik yükler yaratan bir halk sağlığı sorunudur. Diyabetik nöropatide toplum tabanlı çalışmalar, teknik ve ekonomik nedenlerle büyük kaynak ve ekipman gerektiren araştırmalardır. Biz, hastane tabanlı bir çalışma ile elektrofİ2yolojik olarak diyabetik nöropati prevalansını saptamayı ve bu hastalarda -eşlik eden ağrı sıklığım ve karakterini anlamaya çalıştık. Materyal-Metod: İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Diyabet Polikliniğine başvuran 18-65 (yaş ortalaması: 49.9±10.7) yaş arasında, 32 kadın ve 36 erkek, ADA kriterlerine göre Tip 1 ve Tip 2 diabetes mellitus tanısı konan hastalar rastgele seçilerek incelendi. Öncelikle hastaların, demografik bilgileri ve diyabet öyküleri diyabet polikliniğinde değerlendirildi, ikinci aşamada tüm hastalara Algoloji Bilim Dalı'nda LANSS Ağrı Skalası uygulandı. Nöroloji Anabilim Dalı Elektrofızyoloji Laboratuvar'ında da sinir ileti incelemeleri ve F yanıtları değerlendirildi. Bulgular: Hastaların 14'ü Tip 1 DM, 54'ü Tip 2 DM tanısıyla izleniyordu. Elektro fizyolojik olarak 63 hasta nöropati tanısı alırken, S hastanın incelemeleri normal olarak değerlendirildi. Sural/radyal duysal amplitüd oram 34 hastada patolojikti. Polinöropatili 41 hastanın 30'unda (%73.2) sural/radyal amplitüd oram patolojikken, polinöropatisi olmayan 19 hastanın sadece 4'ünde (%21.1) bu oran patolojik bulundu. F yanıtı minimum latanslanndaki patoloji de eklendiğinde nöropati tanısı alan hasta sayısında değişiklik olmadığı görüldü. HbAlc değeri, polinöropatili 49 hastanın 41 'inde (%83.7) anormalken, polinöropatisi olmayan 19 hastanın 11 'inde (%57.9) patolojik bulundu. İstatistiksel olarak HbAlc ile polinöropati arasında anlamlı bir ilişki bulundu. Diyabet süresi ile polinöropati arasında da istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptandı. Beş hasta sadece diyet, 32 hasta oral hipoglisemik ilaç, 27 hasta insülin, 4 hasta da oral hipoglisemik ilaç + insülin tedavisi ile takip edilmekteydi. Tedavi seçimi ve nöropati arasındaki ilişki de istatiksel olarak anlamlıydı. Toplam 68 hastanın 39'u herhangi bir ağrıdan yakınmıyordu. Ağrısı olan 29 hastaya LANSS Ağrı Skalası uygulandığında; 6 hastanın nöropatik, 23 hastanın ise nosiseptif ağrısı 57olduğu görüldü. LANSS Ağrı Skalası ile polinöropati, HbAlc ve diyabet süresi arasında anlamlı bir ilişki bulunmadı. Tartışma: Periferik nöropati diyabetin en sık komplikasyonlanndan biri olmakla birlikte, bunun sıklığım ve derecesini belirleyen birçok faktör olduğu bilinmektedir. Özellikle diyabet süresi, HbAlc değerleri ve diyabet tedavisinin polinöropatiyle yalandan ilişkili olduğu bilinmektedir. Bizim verilerimizde bu yönde literatür ile uyumlu bulunmuştur. Kullandığımız nöropati algoritmasının çok ayrıntılı ve sıkı bir değerlendirmeyi gerektirdiği gözönüne alındığında, nöropati tanısı almış hastalarda F dalga latansının bozulmuş olabileceği düşünüldü. Çalışma grubumuzdaki hastaların %46'sınm ağn yakınması vardı ve bu ağrının karakteri LANSS skorlamasına göre yalnızca %9.5'i nöropatik karakterdeydi. Bu bulgular diyabetik nöropatisi olan hastalarda ağrının her zaman nöropati kaynaklı olmayabileceğini de düşündürmüştür. 58

Özet (Çeviri)

SUMMARY Introduction: Diabetes Mellitus is the most common metabolic disorder and the cause of polyneuropathy in the world. Beside its high morbidity, it is a public health problem that burdens the public with heavy economic load. Public based researches of diabetic neuropathy require big sources and equipments because of thecnical and economical problems. We evaluated diabetic neuropathy prevelance electrophysiologically in a hospital based research. Moreover, we tried to understand the incidence and characteristic of the pain in polneurophatic patients. Material and methods: Sixtyeight patients ranged in age from 18 to 65 (mean age 49.9 ± 10.7) who applied to University of Istanbul, Istanbul Medical Faculty, Department of Diabetes were classified as type I and type II DM according to ADA. The patients were randomly 'selected and assessed. There were 36 men and 32 women. Demographic datas and histories of patients were received in the outpatient clinic of Department of Diabetes initially. After than LANSS Pain Scale was applied to whole patients in Algology Department. Finally, nerve conduction examinations and F responses were assessed in the electrophysiology laboratory of Department of Neurology. Results: Fourteen patients were diagnosed as type I and 54 were type II DM. Five patients were assessed as normal, while 63 were diagnosed as neuropathic electrophysiologically. Sural/ Radial sensory amplitude rates in 34 patients were abnormal. While Sural/Radial sensory amplitude rates were pathologic in 30 out of 41 (73.2%) patients with polineuropathy, only 4 of 19 patients without polineuropathy had pathologic rates. There were no change in number of patients diagnosed as neuropathic even the pathology in the minimum latance of F response was added. HbAlc was abnormal in 11 of 19 (57.9%) patients without polineuropathy, however, the value was abnormal in 41 of 49 (83.7%) patients with polineuropathy. The correlation of HbAlc value and polineuropathy was statistically significant. In addition, the relation between duration of diabetes and polineuropathy was found statistically significant. Five patients were put on only diet, 32 on oral hypoglisemic medication, 27 on insulin, and 10 on oral hypoglisemic medication and insulin. The relationship between the choise of treatment and polineuropathy was statistically significant. Thirtyeight of 68 patients suffered no pain. When LANSS Pain Scale was applied to twentynine patients with pain, 6 patients were neuropathic and 23 were observed to have 59nociceptive pain. There were no correlation between LANSS Pain Scale, polineuropathy, HbAlc, and duration of diabetes statistically. Discussion: Peripheric neuropathy is the most common complication of diabetes and there are a lot of factors known to indicate its incidence and severity. Especially, it is known that duration of diabetes, HbAlc value, and treatment regime have close relationship to the polineuropathy. Our results were also compatible to the literature. As we considered that the algorhytm of neuropathy being used in this study required a very detailed evaluation, the F wave latencies were considered to be abnormal in the patients whose diagnosis were neuropathy. Fourtysix percent of the patients in the study group suffered pain and only 9.5% of patients had neuropathic pain according to LANSS Pain Scale. So these findings made us think that the pain in patients with diabetic neuropathy may not be always attributed to the neuropathy. 60

Benzer Tezler

  1. Bir tıp fakültesi hastanesi diyabet polikliniğine başvuran tip 2 diabetes mellitus'lu bireylerde depresyon semptomları ve özbakım aktiviteleri

    Depression symptoms and self-care activities in individuals with type 2 diabetes mellitus attending to a diabetes outpatient clinic at a medical faculty hospital

    İKLİM GÜRCAN YILDIRIM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Halk Sağlığıİstanbul Üniversitesi

    Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HALİM İŞSEVER

  2. Tip 2 diyabetli hastalarda tiroid disfonksiyonu prevalansı

    Prevalence of thyroid dysfunction among patients with type 2 diabetes mellitus

    YUNUS ÇATMA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE KUBAT ÜZÜM

  3. Diabetes mellitus tanılı hastaların erişkin aşılama ile ilgili aşı farkındalıkları, aşılanma oranları ve etki eden faktörler

    Vaccination awareness, rates and influencing factors related to adult immunization in patients diagnosed with diabetes mellitus

    MERVE ÇELİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Aile Hekimliğiİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HACER HİCRAN MUTLU

  4. Diyabetik nefropatisi olan hastalarda kılavuzlarda önerilennefroprotektif ajanların gerçek yaşamda kullanım durumu

    Real life usage of nephroprotective agents recommended inthe guidelines in patients with diabetic nephroparthy

    BANU YILMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    İç Hastalıklarıİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYTEKİN OĞUZ

    DOÇ. DR. MİRAÇ VURAL KESKİNLER

  5. Tip 2 diyabet hastalarında kardiyometabolik risk faktörlerinin ve tedavi yeterliliğinin değerlendirilmesi

    The evaluation of cardiometabolic risk factors and the treatment proficiency in type 2 diabetic patients

    KÜBRA HABİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıKocaeli Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. YÜKSEL ALTUNTAŞ