Geri Dön

Önermelerin analitikliği bağlamında W.V Quine'in mantıkçı pozitivizme eleştirisi

W.V. Quine's critique of logical positivism with respect to analyticity of statements

  1. Tez No: 158840
  2. Yazar: HATİCE BAŞDAĞ BAŞ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ALİ DURUSOY
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Felsefe, Philosophy
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2005
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İlahiyat Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Felsefe ve Din Bilimleri Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 85

Özet

Bu çalışmada, Willard Van Orman Quine'ın (1908-2000) ilk kez 1951'de Philosophical Review adlı dergide yayımlanmış olan“Two Dogmas of Empiricism”adlı makalesindeki analitiklik eleştirisinin ortaya konulması amaçlandı. Felsefe tarihinde Kant' m, önermeleri ilk kez sistematik bir biçimde analitik- sentetik olarak adlandırmasından sonra bu ayrımla ilgili tartışmalar 20. yüzyılda yoğun bir şekilde sürerken, analitik-sentetik ayrımı temelinde gelişen mantıkçı pozitivist akım içerisinde, bu ayrımı mantıksal bir kesinlikle ilk kez ortaya koyan Rudolf Carnap oldu. Carnap, dilin mantıksal analizini uygulayarak ortaya koyduğu“sentaks kuramı”yla ilk olarak mantıkçı pozitivizmin ortak görüşünü yansıtan analitiklik ve buna bağlı olarak gelişen doğrulamacılık kavramlarım mantıksal boyutuyla temellendirdi. Ne var ki Carnap, ortaya koyduğu analitiklik tanımı sonucunda Quine'ın eleştirileriyle karşılaştı. Quine'ın, analitiklik ile ilgili olarak ilk hedefte Carnap'a ve dolayısıyla mantıkçı pozitivizme yönelttiği eleştiriler arasında,“Two Dogmas of Empiricism”(Deneyciliğin İki Dogması), analitikliğm felsefe tarihindeki en esaslı ve kapsamlı eleştirisi olarak görülmektedir. Quine, analitikliği, onun dayandığı beş kavram çerçevesinde tartışarak, kısır döngüye düşülmeden bir analitiklik açıklamasının mümkün olamayacağını ve dolayısıyla zorunlu doğru diye bir şeyin olamayacağını gösterir. Oysa, mantıkçı pozitivizm için zorunlu doğruluk, indirgemeciliği ve dolayısıyla doğrulamacı anlam kuramım temellendiren merkezi bir kavramdır. Dış dünya hakkında bilgi veren her anlamlı ifadenin doğrudan deneyime çevrilebilir olduğunu ifade eden indirgemecilikle, analitikliğin. temelde özdeş olduğunu belirten Quine, zorunlu doğru niteliğinde bir bilginin olamayacağım göstermekle mantıkçı pozitivizmin temelini sarsarak, daha deneyci bir yola,“dogmasız deneyciliğe”kapı açmaktadır. ıı

Özet (Çeviri)

W. V. Quine's Critique of Logical Positivism with respect to Analyticity of Statements This study deals with W.V.Quine's critique of analiticity which he developed in the article titled“Two Dogmas of Empiricism”(it first appeared in print in the Philosophical Review, in 1951). In it, Quine rejects outright the analytic/synthetic distinction and verificationism, that is, the verification of meaning as applied to individual sentences. Indeed these two consepts of analyticity and verifiability are central to logical empiricism. In the history of philosophy, after Kant named statements as analytic and synthetic sistematically, it was Carnap who firstly exposed the division of statements as analytic and synthetic in a logically certain way. What Carnap actually did was to found the notion of analyticity on logical basis through his syntax theory. That is why, Quine argues directly and in some detail against Carnap. Quine's claim is that the two dogmas, analyticity and verificationism, are at root identical. The first dogma, says Quine, is the belief in some fundamental distinction between analytic truths (grounded in language independently of matters of fact) and synthetic truths (grounded in matters of facts). The other dogma, for Quine, is reductionism: the belief that each meaningful statement is equivalent to some logical construct upon terms which refer to immediate experience. He gives an argument against each dogma Finally, he explains that why two dogmas are identical, than gives the outline of empiricism without dogmas. m

Benzer Tezler

  1. Anlam, doğruluk ve zorunluluk üzerine: Quine

    On meaning,trurt and necessity: Quine

    DENİZ DİNÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    FelsefeAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Felsefe Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CENGİZ İSKENDER ÖZKAN

  2. Anlamsal bir fenomen olarak kiplik: Dede Korkut örneği

    Modality as a semantic phenomenon: Evidence from Dede Korkut

    DUYGU KAMACI GENCER

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    DilbilimEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERDOĞAN BOZ

  3. Role of propositions in comprehension and memory for turkish language

    Türk dilinde önermelerin anlama ve hafızadaki rolü

    ELİF BAŞIBÜYÜK

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2008

    DilbilimHacettepe Üniversitesi

    İngiliz Dilbilimi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. EMİNE YARAR

  4. İbn Sînâ felsefesinde ahlâkî önermelerin kaynağı ve değeri

    The foundation and value of ethical propositions according to İbn sina

    ESRA URHAN ÇINAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    FelsefeMarmara Üniversitesi

    Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖMER TÜRKER

  5. Logicism and Gödel's incompleteness theorems

    Mantıkçılık ve Gödel'in eksiklik teoremleri

    BERK POLAT

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2016

    FelsefeBoğaziçi Üniversitesi

    Felsefe Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BERNA KILINÇ