Geri Dön

Lityumun sıçanlarda gastrointestinal kanala ekskresyonunun in situ incelenmesi

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 16235
  2. Yazar: YEŞİN ERBİL
  3. Danışmanlar: Belirtilmemiş.
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Eczacılık ve Farmakoloji, Pharmacy and Pharmacology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1991
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 80

Özet

66 ÖZET Bu çalışmada sıçanlarda intestinal kanalın çeşitli bölümlerinden ( jejunum, ileum, kolon ) lityum ekskresyonu miktarları Forth ve Henning'in pandüler perfüzyon yöntemi kullanılarak araştırıldı. Ekskresyonun doza bağımlı olup olmadığının anlaşılması amacı ile lityum kloriir uygulaması çeşitli dozlarda yapıldı( 1, 3 ve 6 mmol/kg ). Böbrek yetersizliği durumunda lityumun intestinal ekskresyonunun artıp artmadığım araştırmak amacı ile bir grup hayvanın deneyden önce böbrek arter, ven ve üreterleri bağlandı. Tüm gruplardaki intoksikasyon düzeyini saptamak amacı ile bir kontrol grubu oluşturularak lityum intoksikasyonunun bilinen semptomları gözlendi. Erkek Sprague-Dawley sıçanlara lityum intraperitoneal olarak, düşük doz gruplarına 10 gün, 6 mmol/kg LiCl grubuna ise 7 gün süre ile uygulandı. Pandüler perfüzyon deneyi son doz uygulamasmdan 24 saat sonra yapıldı. Hayvanlar üretan ile uyutulduktan sonra barsak segmentleri silikon tüpler aracılığı ile sıvı haznelerine bağlandı. Daha sonra sıçanlar üzerinde sıvı haznelerinin iliştirildiği ısıtılmış plakanın üzerine yerleştirildiler. Isıtılmış plakanın yukarı ve aşağı hareket ettirilmesi ile hazneler içindeki sıvı bir taraftan diğerine geçerek segmentlerin luminal perfüzyonu sağlandı. Perfüzyon sıvısı içinde %0.1 [3H]- polietilenglikol-4000 bulunan serum fizyolojikten oluşuyordu. Perfüzyon sıvısındaki [3H] radyoaktivitesi değişiklerinden kesin perfüzyon volümü hesaplandı. 3 mmol/kg LiCl grubunda lityum ekskresyonunun jejunumda en yüksek, ileumda en düşük olduğu, fakat segmentler arasında ekskresyon bakımından anlamlı bir farklılık bulunmadığı görüldü. Ekskresyon miktarı deney süresi içinde lineer olarak arttı. Hem jejunum, hem de kolonda ekskresyon doza bağımlı idi. 6 mmol/kg LiCl grubunda jejunumdan olan ekskresyon kolondan anlamlı bir şekilde67 yüksekti.Böbrek yetersizliği grubunda ekskresyon intakt hayvanlardan daha yüksek olmakla birlikte istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanamadı. Lityumun intestinal kanaldan geçiş mekanizması bilinmemektedir. Ekskresyonun deney süresi içinde lineer olması bu mekanizmanın basit difüzyon olduğunu düşündürebilir. Öte yandan 6 mmol/kg LiCl grubunda deney sonunda perfüzyon sıvısı lityum yoğunluğunun plazma lityum yoğunluğundan yüksek olması lityum iyonlarının konsantrasyon gradientine karşı, aktif olarak taşındığına işaret edebilir. Deney gruplarından 6 mmol/kg LiCl uygulanan hayvanlar ağırintoksikasyon belirtileri gösterirlerken 3 mmol/kg LiCl grubundaki hayvanlar hafif intoksikasyonda idiler. Ağır intokiskasyondaki hayvanların intestinal ekskresyon oranının diğer gruplardan farklılık göstermesi intoksikasyonun intestinal duvar üzerindeki etkileri aracılığıyla gerçekleşmiş olabilir. Bir başka olasılık da lityumun elektrolit iyonları, özellikle de sodyum ile konsantrasyona bağımlı bir şekilde yarışmasıdır. Bu çalışmanın sonuçlan lityum iyonlarının intestinal kanal boyunca önemli miktarda ekskrete edildiğini göstermektedir. Ekskrete edilen lityumun intestinal kanaldan kimyasal bir ajan tarafından tutulup tutulamayacağının ve bu işlemin bazı intoksikosyon durumlarındaki yararının araştırılması gerekmektedir.

Özet (Çeviri)

68 SUMMARY In this study, our aim was searching for excretory function of lithium ions of the different segments of intestinal canal, i.e. jejunum, ileum and colon of rats by using pendular perfusion method of Forth and Henning. By this method, it was possible to obtain excretion data before the excreted lithium is compromised by intestinal reabsorbtion. In order to investigate further if the excretion was dose- dependent or not, lithium was applied in three different doses (1,3 and 6 mmol/kg) and the excretion was measured using jejunum and colon. Lithium chloride was applied intraperitoneally to male Sprague-Dawley rats for 10 days to the low dose groups and for 7 days to 6 mmol/kg group in which a high level of lithium intoxication was observed. In another group of animals, 3 mmol/kg LiCl was applied for 10 days and renal arteries, veins and ureters were tied before the experiment and the possible increase of excretion in renal insufficiency was ivestigated. In order to investigate the intoxication level in all dose groups, a control group was used as well and the usual sydrome of lithium intoxication was observed. Pendular perfusion was applied 24 hours after the last dose. The animals were anesthetized with urethane, the abdomen was opened and the intestinal segments were connected by silicon tubes with fluid reservoirs. The rats were then fixed on a thermostated plate to which a battery of the two reservoir vessels has been attached. By moving the rat against the mobile reservoir vessels, the segments were luminally perfused and samples of perfusion fluid were taken. Perfusion fluid consisted of 5 ml isotonic saline containing 0.1% [3H]-polyethyleneglycol-4000. By the change of [3H] radioactivity69 in the perfusion fluid, the movement of the fluid across the mucosal epithelial layer and the exact volume of perfusion was calculated. In the 3 mmol/kg LiCl group, the excretory activity was highest in jejunum and lowest in ileum but there were no statistically significant differences between the three parts of the intestine. There was a linear increase in the amount of lithium ions excreted from all segments of the intestine. The excretion of lithium from both jejunum and colon increased dose-dependently. Jejunal excretion was significantly higher than the colonic excretion in 6 mmol/kg group, while there was no significant difference between two parts in 1 mmol/kg group. Although the excretion in renal insufficiency group was higher than that of intact animals, the increase was not statistically significant. It is unknown whether lithium passes through intestinal wall by simple diffusion or by an active transport process. The linear increase of the excretion may lead us to think, lithium passes through the intestinal wall by a simple diffusion process. However, in 6 mmol/kg LiCl group, the ratio of excretion per cm and hour to the plasma lithium concentration was higher than 1, indicating lithium ions were actively transferred aganist the concentration gradient. It was observed that the animals in 6 mmol/kg were severely intoxicated while the animals in 3 mmol/kg group showed mild intoxication symptoms. It is likely that transfer of lithium in intoxicated animals differ from the animals due to the effects of intoxication on the intestinal wall. Another reason for this difference may be the competition of lithium with elctrolyte ions, especially Na+, in concentration dependent manner. The resuls of presented investigations show clearly that lithium ions are excreted in the entire lenght of the intestinal canal in a considerably high amount. The idea if there is a possibility of trapping the excreted ions from the intestine and if this procedure will be beneficial in some intoxication cases, need to be investigated.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    40309

    İnvivo ve invitro koşullarda lityumun wistar türü sıçanlarda beyin sodyum-potasyum adenozin 5' trifosfataz enzim kinetiğine etkisi

    Başlık çevirisi yok

    GÜZİDE YÜCEBİLGİÇ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1995

    BiyokimyaÇukurova Üniversitesi

    PROF.DR. TURGAY İSPİR

  2. Tez No

    310268

    Sıçanlarda serebral diffüz kortikal iskemide lityumun oksidatif stres üzerine etkileri

    Effects of lithium on oxidetive stres markers in diffuse cortical ischemia induced in rats

    AHMET ŞAİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    NörolojiAdnan Menderes Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. AYÇA ÖZKUL

  3. Tez No

    24650

    Subakut ve kronik kullanımda lityum klorürün sıçanlarda spermatogenezis üzerine etkisinin araştırılması

    Başlık çevirisi yok

    IŞIK GÖRKER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1992

    Psikiyatriİstanbul Üniversitesi

    Psikiyatri Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. ÖZCAN KÖKNEL

  4. Tez No

    510761

    The effects of the gsk-3 inhibitor tdzd-8 on bipolar-like behavioral phenotype induced by high fructose corn syrup consumption in adolescent rats

    Adölesan sıçanlarda yüksek fruktozlu mısır şurubu tüketimi ile indüklenen bipolar benzeri davranışsal fenotipe gsk-3 inhibitörü tdzd-8'in etkileri

    BARIŞ ALTEN

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2018

    Eczacılık ve FarmakolojiHacettepe Üniversitesi

    Tıbbi Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET YILDIRIM SARA

    PROF. DR. MELİH ÖNDER BABAOĞLU

  5. Tez No

    625754

    Bipolar bozukluk tedavisinde kullanılan lityumun comet assay ile genotoksisi te açısından invivo ve in vitro değerlendirilmesi

    In vivo and in vitro genotoxic evaluation of lithium used in the treatment of bipolar disorder by the comet assay

    AYŞE NUR AKMEHMET

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Tıbbi BiyolojiRecep Tayyip Erdoğan Üniversitesi

    Tıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ İRFAN GÜZEL

    PROF. DR. ERSAN KALAY

Geri Dön