Behçet hastalığında genotoksisite
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 163508
- Danışmanlar: DOÇ.DR. ABDULKERİM BEDİR, PROF.DR. MUHLİSE ALVUR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Biyokimya, Biochemistry
- Anahtar Kelimeler: Behçet Hastalığı, Genotoksisite, DNA hasarı, COMET, Lenfosit DC, Behcet's Disease, Genotoxicity, DNA damage, COMET, Lymphocyte. XI
- Yıl: 2005
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Biyokimya Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 85
Özet
ÖZET Behçet Hastalığı 1937 yılında Hulusi Behçet tarafından oral aft, genital ülserasyon ve hipopiyonlu uveitis triadı ile tariflenen, etyolojisi tam olarak bilinmeyen multisistemik inflamatuar bir hastalıktır. Etyolojide olası nedenler; antijenler arasındaki çapraz reaksiyonlar, streptokokkal ve viral enfeksiyonlara karşı oluşan immun cevap,“Heat Shock Protein”ve mikrobiyal stres olarak sayılmaktadır. Genotoksisite, fiziksel ya da kimyasal ajanlarla genetik materyalde oluşan hasarlardır. Bu hasarlar; tek zincir kırıkları (SSB), çift zincir kırıkları (DSB), alkali labil bölgeler (ALS) ve DNA adductları'dır. Genotoksisite testleri esas olarak kanserden korunmada, çevresel etkenlerin (UV, irradyasyon), endüstriyel kimyasalların etkilerinin araştırılmasında, ilaçların piyasaya sürülmeden önce toksik etkilerinin ve güvenirliklerinin araştırılmasında 1970'lerden bu yana kullanılmaktadır. COMET (single cell gel electrophoresis) Singh ve arkadaşları tarafından 1988 yılında geliştirilen ve genotoksisite araştırmalarında tek hücre düzeyinde, güncel, sensitivitesi yüksek ve uygulaması kolay bir tarama yöntemidir. Çalışmaya Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Dermatoloji Polikliniğine başvuran ve Behçet Hastalığı tanısı alan 28 kadın, 23 erkek toplam 51 hasta (yaş ortalaması 36.35±10.29) ve 20 kadın, 16 erkek toplam 36 sağlıklı kişi kontrol grubu olarak (yaş ortalaması 38.44±8.96) alındı. Hasta ve kontrollerden K3-EDTA'lı tüplere 3 mL tam kan alındı. Tam kandan Histopaque-1077 ile izole edilen lenfositlere COMET yöntemi uygulandı. Digital imaj analizi sonucunda hasta verileri tail lenght ve tail moment olarak ifade edildi. Hasta ve kontrol gruplarına ait elde edilen bu veriler istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Kolşisin kullanan ve kullanmayan hastalar ile kontrol gruplarına ait elde edilen verilerin karşılaştırılmasında tail lenght ve tail moment açısından anlamlı fark bulunurken vııı(p0.05). Yapılan bu çalışmada Behçet hastalan ile kontrol grubu ile karşılaştırıldığında anlamlı derecede artmış genotoksisite varlığı görüldü. Toksik etkileri olan kolşisin de bu etkiyi yapabilmesine rağmen, kolşisin kullanmayan hastalarda da kontrol grubuna göre anlamlı derecede artmış genotoksisite varlığının tespit edilmesi bunun sadece kolşisine bağlanamayacağını göstermektedir. Bugüne kadar Behçet Hastalığı ile ilgili genotoksisite çalışması yapılmamıştır. Ancak etyolopatolojisinde otoimmunite ve enflamasyon olan Sistemik Lupus Eritematozis ve Romatoid Artrit hastalarında COMET yöntemi ile çalışılmış, iyonize radyasyondan sonra DNA hasarının tamirinin gecikmiş olduğu rapor edilmiştir. Mikronükleus testi ile Romatoid Artrit hastalarında yapılan çalışmada da Romatoid Artrit ile genotoksisite arasında anlamlı ilişkili bulunmuştur. Oksidatif DNA hasarım gösteren 8-Oxo-Guaninin HPLC yöntemi ile çalışıldığı otoimmun hastalıklardan Sistemik Lupus Eritematozis, Romatoid Artrit, Behçet hastalığı ve vaskülitlerde sağlıklı kontrol gruplarına göre anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Ayrıca daha önce yapılan pek çok çalışmada Behçet hastalığında serbest oksijen radikallerinin ve oksidan durumun arttığı, antioksidan defans sistemin azaldığı rapor edilmiştir. Bu çalışma sonucunda elde edilen bu bulgular Behçet hastalarındaki artmış DNA hasarım ve/veya azalmış tamir yeteneğini düşündürmektedir.
Özet (Çeviri)
SUMMARY Behcet's Disease was first defined in 1937 by Hulusi Behçet, a Turkish Professor of Dermatology, as a triad of recurrent aphthous stomatitis, genital ulceration and relapsing uveitis. It is a multisystemic inflamatory disease with unknown aetiology. Cross-reactivity between antigens, immun response to streptococcal and viral infections, heat shock proteins and microbial stress may be appeared as probable aetiologic factors. Genotoxicity is damages to genetic material by physical or chemical agents. These damages are single strand breaks (SSB), double strand breaks (DSB), alkali labile sites (ALS) and DNA adducts. Since 1970's, genotoxicity tests are used for prevention studies to cancer, for research the effects of enviromental factors (UV, irradiation) and industrial chemicals, for detection the toxic effects and reliability of the drugs before they are commercialy available. COMET (SCGE) assay, devoloped in 1988 by Singh et al., is a current, high sensitive and easy applicable searching method for a single cell in genotoxicity studies. 51 patients of Behcet's Disease (28 female, 23 male and mean age 36.35 ± 10.29) applied to Dermatology pohclinic of Ondokuz Mayıs University Faculty of Medicine and 33 healty individuals (17 female, 16 male and mean age 38.44 ± 8.96) as a control group were accepted to this study. 3 ml whole blood from patients and controls was collected in K3-EDTA tubes. COMET analysis was performed on the lymphocytes isolated from whole blood with Histopaque-1077. The results of digital image analysis were expressed as tail length and tail moment. The data obtained from patients and control group are compaired statisticaly. In the comparison of data obtained from patients who treated/untreated with colchicine and control group, a significant difference (pO.OOl) was found for tail length and tail moment. Any statisticaly significant difference was not found between the patients who treated and untreated with colchicine by the comparison for tail length and tail moment (p>0.05). Significantly increased genotoxicity was found in this study as a result of the comparison of Behçet patients with control group. Although colchicine may have such an effect, also in patients who do not use colchicine significantly increased genotoxicity Xwas detected. This outcome shows that this phenomenon can not be connected only to colchicine. Up to date, genotoxicity was not studied in Behcet's Disease. However, several studies were performed with COMET method in diseases which have autoimmunity and inflammation in their aetiopathology such as SLE and RA and a delay in DNA repair was reported after ionized radiation. As a result of the studies in RA patients with micronuclei test, a significant relation was found between RA and genotoxicity. As an indicator of oxidative DNA damage, 8-oxo-guanine studied with HPLC method was found in significantly higher levels in autoimmun diseases including SLE, RA, Behcet's Disease and vasculitis than healty control groups. In addition, in the several previous studies an increase of free oxygen radicals and oxidative condition and a decrease of antioxidant defense system have been reported. As a result of this study, all these findings let to think about increased DNA damage and/or reduced repair capacity in patients of Behcet's Disease.
Benzer Tezler
- Behçet hastalığında sinir sistemi tutulması (46 olguda prospektif değerlendirme)
Başlık çevirisi yok
PİRAYE SERDAROĞLU
- Behçet hastalığında ince barsak geçirgenliğinin CR-51 EDTA kullanılarak değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
İZZET FRESKO
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1999
Gastroenterolojiİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HASAN YAZICI
- Behçet hastalığında lökosit adezyon ve agregasyonu
Leukocyte adhesion and aggregation in Behçet's disease
ERGÜN AKÜN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1999
GastroenterolojiGATAİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SELAHATTİN ERİKÇİ
- Behçet hastalığında üst gastrointestinal sistemin sukroz geçirgenlik testi ile değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
SERDAR AYMELEK