Glioblastoma multiformede epidermal büyüme faktör reseptörü pozitifliği ve diğer prognostik faktörlerin analizi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 163837
- Danışmanlar: PROF.DR. ŞABAN ÇAKIR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Onkoloji, Oncology
- Anahtar Kelimeler: Glioblastoma multiforme, Epidermal growth factor receptor, prognostic factors VIII
- Yıl: 2005
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Radyasyon Onkolojisi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 80
Özet
ÖZET Amaç: Glioblastoma multiforme, primer santral sinir sistemi tümörlerinin %30'u gibi önemli bir kısmını oluşturan yüksek derecede malign glial bir tümördür. Glioblastoma multiformede maksimal cerrahi rezeksiyona adjuvan radyoterapi ve kemoterapi eklenmesi standart tedavi olup bu kombine tedavi yaklaşımına rağmen lokal tümör kontrolü ve sağkalım oranlan düşüktür. Tedavide kullanılan ana modellerden biri olan radyoterapiye yanıt ile epidermal büyüme faktör reseptörü pozitifliği arasındaki ilişkinin gösterilmesi, radyoterapiye yanıtın tahminine ve monoklonal antikor ve gen tedavisi gibi yeni tedavi yaklaşımlarına aday hasta gruplarının belirlenmesine yardımcı olabilir. Çalışmamızda epidermal büyüme faktör reseptörü pozitifliği ile birlikte yaş, Kamofsky performans skoru, cerrahi genişliği, cinsiyet, radyoterapi dozu, radyoterapi yanıtı, kemoterapi varlığı ve farklı fraksiyonasyon şemalarının kullanımı gibi prognostik faktörlerin sağkalım üzerine olan etkisini inceledik. Yöntem: Çalışmamızda, Mart 1993 ve Aralık 2004 yılları arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı'nda glioblastoma multiforme tanısıyla postoperatif radyoterapi alan 54 hastanın dosyaları retrospektif olarak değerlendirildi. Yaş, Kamofsky performans skoru, cerrahi tipi gibi geleneksel prognostik faktörlerin; radyoterapi dozu, kemoterapi varlığı ve farklı fraksiyonasyon şemaları gibi tedaviye ilişkin parametrelerin ve bunlara ek olarak epidermal büyüme faktör reseptörü pozitifliğinin radyolojik radyoterapi yanıtı, progresyonsuz sağkalım ve genel sağkalım üzerine olan etkisi irdelendi. Progresyonsuz ve genel sağkalım tüm hastalarda değerlendirilirken radyolojik radyoterapi yanıtı, subtotal eksizyon yapılan 45 hastada değerlendirildi. Bulgular Çalışmamızda bulguları değerlendirilen 54 hastanın izlem süresi en az iki ay, en çok 30 ay olup ortanca izlem süresi dokuz aydır. Hastalarımızdan 53'ü ölmüş olup son kontrol tarihi olan Aralık 2004 tarihinde bir hastamız halen yaşamaktadır. Radyolojik radyoterapi yanıtı üzerine etkili olabilecek parametreler, cerrahisi subtotal eksizyon olan 45 hastada değerlendirildi. İncelenen paremetrelerden hiçbiri ile radyoterapi yanıtı arasında anlamlı bir ilişkisaptanmadı. Hastaların tümü değerlendirildiğinde ortanca progresyonsuz sağkalım dört ay olup bir yıllık progresyonsuz sağkalım olasılığı %10'dur. Progresyonsuz sağkalım üzerine etkili olabilecek faktörlerin çok değişkenli analizinde yaşın (p=0.02) istatistiksel olarak anlamlı bağımsız prognostik faktör olduğu bulunmuştur. Subtotal cerrahi yapılan hasta alt grubunda progresyonsuz sağkalım üzerine etkili olabilecek faktörlerin çok değişkenli analizi yapıldığında radyoterapi yanıtı varlığı (p=0.00001) ve kemoterapi varlığı (p=0.01) anlamlı bağımsız prognostik faktörler olarak bulunmuştur. Genel sağkalım üzerine etkili olabilecek faktörlerin çok değişkenli analizi yapıldığında yaşın (p=0.04) istatistiksel olarak anlamlı bağımsız prognostik faktör olduğu bulunmuştur. Sonuç: Çalışmamızda epidermal büyüme faktör reseptör pozitifliğinin gerek subtotal cerrahi yapılan alt grupta, gerekse tüm hasta grubunda literatürde belirtildiği gibi radyoterapi yanıtı ve sağkalım üzerine etkili bir faktör olduğu bulunamamıştır. Ancak cerrahisi gros total olan alt grupta, progresyonsuz sağkalımı etkileme eğiliminde olduğu gözlenmiştir. Çalışmamızın sonuçlarına göre ortanca sağkalım literatür ile uyumlu olmasına rağmen sağkalımı etkileyen prognostik faktörlerin bir kısmı literatür ile uyumlu değildir. Bu durum hasta sayımızın az olmasına bağlı olabileceği gibi glioblastoma multiformenin oldukça heterojen bir tümör olmasına ve sağkalımı etkileyen başka bilinmeyen prognostik faktörlerin varlığına da bağlı olabilir. Anahtar Sözcükler Glioblastoma multiforme, Epidermal büyüme faktör reseptörü, Prognostik faktörler vı
Özet (Çeviri)
ABSTRACT Purpose: Glioblastoma multiforme is a highly malignant glial tumor which constitutes %30 of primary central nervous system tumors. Although the standart treatment in glioblastoma multiforme is wide surgical resection combined with adjuvant radiotherapy and chemotherapy, the local tumor control and survival rate are low. The determination of the association between therapeutic response to radiotherapy and epidermal growth factor receptor positivity can help in estimating the success rate of radiotherapy and can demonstrate which patients are candidates for monoclonal anticore and gene therapies. In our study we examined the association of epidermal growth factor receptor positivity and survey, as well as age, Karnofsky performance score, surgical resection width, sex, radiotherapy dose and response to radiotherapy, history of chemotherapy, usage of different schemes. Methods: We analysed the medical documents of 54 glioblastoma multiforme patients retrospectively, who were admitted to Radiation Oncology Department of Ondokuz Mayıs University Faculty of Medicine between March 1993 and December 2004 for postoperative radiotherapy. We examined the effect of classical prognostic factors like age, Karnofsky performance score, type of the surgery; paratmeters associated to treatment; like, dosage of radiotherapy, history of chemotherapy, usage of different fraction schemes; in addition to these epidermal growth factor receptor positivity, radiological response to radiotherapy, progression-free survival rate and overall survival rate. While progression-free survival rate and overall survival rate were evaluated for all patients, radiological response to radiotherapy was evaluated for 45 patients to whom subtotal resection was performed. Results: The median follow up period was nine months (2 months -30 months). At the time of last control date, December 2004, only one of our patients was alive. The parameters which can influence the radiological response to radiotherapy were investigated in 45 patients to whom subtotal resection was performed. No statistically significant association was found between VIIradiological response to radiotherapy and the studied parameters. When all of the patients were analysed median progression-free survival time was 4 months and 1 year progression-free survival rate was 10%. In the multivariate analyses of the factors which can effect progression-free survival rate, age was found to be an independent, statistically significant prognostic factor. When multivariate analyses of the factors which can effect progression-free survival rate was performed in the subgroup of patients to whom subtotal surgical resection was done; response to radiotherapy (p=0.00001) and history of chemotherapy (p=0.01 ) were found to be independent prognostic factors. When multivariate analyses of the factors which can effect over-all survival rate was performed; age (p=0.04) was determined to be and independent statistically significant prognostic factor. Conclusion: In the literature an association between response to radiotherapy, survival-rate and epidermal growth factor receptor positivity was noted. We could not find such an association in our study group and in the subgroup of patients to whom subtotal surgery was done but epidermal growth factor receptor positivity is probably effecting the progression-free survival rate in the subgroup of patients to whom gross total surgery was performed. According to our results median survival rate is similar to the results in the literature. But some of the prognostic factors which are effecting the survival are not amicable with the literature. This can be due to the small study group used in our study, heterogenicity of glioblastoma multiforme or due to presence of other unknown prognostic factors which can effect the survival rate.
Benzer Tezler
- İnsan glioblastoma U87 hücre hattında piceatannol ve EGFR inhibitörü erlotinib kombinasyonunun hücre proliferasyonu, hücre döngüsü ve apoptoz üzerine etkisi
The effects of piceatannol and EGFR inhibitor erlotinib combination on cell proliferation, cell cycle and apoptosis in human glioblastoma U87 cell line
TOURKIAN CHASAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
BiyoteknolojiTrakya ÜniversitesiBiyoteknoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. OĞUZHAN DOĞANLAR
- Suramin'in C6 gliomada telomeraz aktivitesi üzerine etkisi
Effect of suramin on telomerase activity in C6 glioma
MİNE ERGÜVEN
- Glioblastomalarda phosphatidylinositol 3-kinase/Akt yolu üzerinden Elk-1 aktivasyonunun değerlendirilmesi
Evaluation of Elk-1 activation by phosphatidylinositol 3-kinase/Akt pathway in glioblastoma
MELİKE MUT
- Terapötik proteinler salgılamak üzere genetiği değiştirilmiş kök hücrelerin beyin tümörlerinin tedavisinde kullanılması
Brain tumor therapy by using genetically engineered stem cells secreting therapeutic proteins
NİHAL KARAKAŞ
Doktora
Türkçe
2015
Tıbbi Biyolojiİstanbul ÜniversitesiSinir Bilimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SELMA YILMAZER
- Glioblastoma multiforme (gbm) hücre hattına glikojen sentaz kinaz 3 inhibisyonunun, apoptoz ve hücre sinyal yolakları özelinde etkisinin araştırılması
Effects of glycogen synthase kinase inhibitor on gliblastoma multiforme cell line via apoptosis and cell signaling pathways
MAHMUT ÇAMLAR
Doktora
Türkçe
2017
Histoloji ve EmbriyolojiEge ÜniversitesiKök Hücre Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜSEYİN AKTUĞ