Geri Dön

Obezlerde insülin direncini ortaya çıkarmak için glukoz klamp tekniğinin kullanımı

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 18690
  2. Yazar: HASAN YILMAZ
  3. Danışmanlar: Belirtilmemiş.
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1990
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 22

Özet

- 17 - ÖZET: öglisemik glukoz klamp tekniği insülin rezistansını saptamak için duyarlı bir metoddur. Bu teknikte plazma insülin konsantrasyonları akut olarak yükseltilip yaklaşık olarak 100 mikroünite / ml açlık insülin seviyesi düzeyinde tutulurken, kan glukoz düzeyleri değişik glukoz infüzyonları ile bazal seviyede tutulur. Böylece sabit öglisemi şartlarında infüze edilen glukoz miktarı vücudda dokulardan tutulan glukozun- total miktarına eşittir, çünkü endojen glukoz yapımı süprese edilmiştir. Böylece infüze edilen insüline karşı doku duyarlığı ölçülebilir (5,6,18). Obezlerde insülin rezistansının olduğu bilinmektedir (5). Obez kişilerde plazmadaki insülin seviyeleri sıklıkla yükselir ve insülin sekresyonun hızı artmıştır. Qbez kişilerde yağ dokusu, fibroblastlar ve monositlerde insülin reseptörlerinin konsantrasyonu azalır. Bu olay insüline bağımlı glukoz transpor tunun, glukoz oksidasyonunun, lipogenezisin ve adipositlerin azalmasına eşlik eder. Obezlerdeki izole yağ hücrele rinde lipolizisin inhibisyonun duyarlılığı artmış olarak görülür. insülin seviyelerinin rölatif olarak düşük olduğu açlık sırasında depolanmış trigliserid- T- 18 - ler in 'hidrolizinin bozulması obezitenin etiolod isinde önemli olabilir (1,4,7,8,9,10,13,14,15,16). Çalışmada obezlerde insulin rezistansını göstermek için öglisemik insulin klamp tekniği ile bunların M ( doku duyarlığı miktarı ) hesaplanarak, normal vakalardaki M değerleri ile karşılaştırmayı amaçlamıştık. Sonuçta iki değer arasında anlamlı olarak farklılık bulunmuş ( P < 0.005 ), bunun obezlerdeki insülin rezistansına bağlı olduğu bu çalışmada gösterilmiştir ( 5 ).

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Metabolik sendrom tanısı almış hastalarda medikal tedaviye ek olarak yapılan ılımlı egzersizin serum lipid, adipokin, sitokin ve apolipoprotein düzeylerine etkisi

    The effect of moderate exercise plus medical treatment with MetS diagnosed patients on serum lipids, adipokine, cytokine and apolipoproteins levels

    KUTLUHAN ERTEKİN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    FizyolojiAnkara Üniversitesi

    Fizyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. METİN BAŞTUĞ

  2. Hiperprolaktinemili hastalarda paraoksonaz aktivitesi ve insülin direnci ile osteokalsin ilişkisi

    Paraoxonase activity and insulin resistance relation with osteocalcin in patients with hyperprolactinemia

    İLKAY ÇAKIR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıErciyes Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FAHRİ BAYRAM

  3. Obez çocuk ve adölesanlarda kardiyovasküler hastalık risk faktörlerinden lipid profili, lipoprotein-a ve homosistein düzeylerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of lipid profile, lipoprotein-a and homocysteine as cardiovascular risk factors in obese children and adolescents

    MUSTAFA SULEMANJİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıHacettepe Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. AYFER ALİKAŞİFOĞLU

  4. Obez kadınlarda HDL'nin oksidasyona karşı koruyuculuğunun değerlendirilmesi

    The evaluation of prevention of HDL against oxidation in obese women.

    PINAR ÇETİNALP DEMİRCAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Biyokimyaİstanbul Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. SELDAĞ BEKPINAR