Some critical approaches to the fathers and daughters of Shakespeare
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 20433
- Danışmanlar: PROF.DR. NEBİLE DİREKÇİGİL
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: İngiliz Dili ve Edebiyatı, English Linguistics and Literature
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1992
- Dil: İngilizce
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 71
Özet
-OZET- Günümüze kadar, Shakespeare'in oyunları bir çok eleştirmene konu olmuş ve böylece farklı görüşler ortaya çıkmıştır. Bu çalışmanın amacı, Shakespeare'in oyunlarında çizdiği“baba-kız ilişkileri”nin bazı İngiliz ve Amerika'lı eleştirmenlerce, nasıl yorumlandığının incelenmesidir. Başlıca oniki ayrı düşünce üzerinde durulan tezde, önce Thomas Rymer'ın fikirlerine değinilmiştir. Rymer, babasını aldatarak onu kötü duruma düşüren Desdemona gibi asi bir karakteri yarattığı için Shakespeare'i eleştirmektedir. Desdemona'yı ise yaşayan bir karakter gibi kabul ederek azarlamaktadır. Buna karşılık Brabantio, sayılmayı hak etmiş bir babadır. Kızının terbiyesizliğinden duyduğu üzüntü onu ölüme götürür. Akıl çağının temsilcilerinden olan Samuel Johnson ise Othello'ya farklı bir şekilde yaklaşır. Ona göre, Shakespeare'in her karakterinde bir bütünlük söz konusudur. Desdemona'nın babasını aldatıp kaçması, kişiliğine ters değildir. Yani mantığı, duygusallığına yenilmiş ve bu nedenle Othello'yla gitmiştir. Bundan dolayı yargılanmaması gerekir. Brabantio için ise övgü dolu sözler sarfetmeye 65gerek yoktur. Sadece aldatılmış bir baba olarak görülmelidir. Ham let'teki baba, bazı eleştirmenlerin aksine, Johnson'ı şaşırtmamaktadır. Deneyimli ve bilgili olan Polonius bunamaya başladığı için bazen tutarlı, bazen mantıksız öğütler vermektedir. Ondokuzuncu yüzyıl romantik görünüşünün başlıca temsilcilerinden olan, S. T. Coleridge, W. Hazlitt, Mary ve Charles Lamb, Shakespeare'de belli bir baba ve kız prototipi olduğuna inanırlar. Saf ve duygusal bir kız, tecrübeli, saygıdeğer ve otoriter bir baba gibi. Coleridge'e göre Lear, Goneril ve Regan istisnalardır. Hazlitt'se Lear'de bazı prototip özelliklerin bulunduğunu düşünür. Goneril, Regan ve Katharine yaptıklarıyla, Mary ve Charles Lamb ikilisini dehşete düşürürler, çünkü onlara göre adı geçen karakterler saflık ve duygusallıktan çok uzaktırlar. Yirminci yüzyıl eleştirmenlerinden Juliet Dusinberre, Shakespeare'i bir feminist olarak kabul eder, çünkü oyunlarında hor görülen kadınların benlik savaşlarını incelemektedir. Otoriter, taviz vermeyen babaların karşısında narin olduğu kadar akıllı kızlar vardır. Sözde bir boyun eğiş onların kuvvetlenmesini sağlar. Katharine, Desdemona ve Portia, iç bütünlüklerinden bir şey kaybetmedikleri gibi oyunların sonlarında söz sahibi olmayı başarmaktadırlar. Arnold Kettle, A.P. Rossiter ve Clifford Leech için ise Shakespeare, oyunlarında insani değerlerin yok olduğu kötü bir toplumu, Rönesans İngiltere'sini anlatmaktadır. Babalar ve kızlar bu bozuk düzenin birer öğesidirler. Kettle, Ophelia'nın saray entrikalarının maşası, Poîonius'un ise kızından bir an evvel karlı bir şekilde kurtulmak 66isteyen bir satıcı olarak ortaya konulmak istendiğini iddia etmektedir. Lear'deki Goneril, Regan ve Lear ise birbirinden kötü karakterlerdir. Kettle'a göre, onaltıncı yüzyıl humanist akımını temsil eden Cordelia'nın tuttuğu yol tek çıkış yolu olmaktadır. A.P. Rossiter babaları ve kızları suçlamamakta, kötülüğün kişilerin yapısından değil, çevrenin etkisinden kaynaklandığını varsaymaktadır. Buna karşı çıkan Leech, problemin kesinlikle insanın doğasından kaynaklandığını, Shakespeare'in de bunu vurgulamak istediğini düşünür. Tempest'daki babanın kızını cezalandırma yoluyla kontrol altında tutmaya çalıştığını iddia eder. Leech onu bazen de bir öğretmene benzetir. E.E. Stoll, toplumsal eleştiri yapanların aksine, eserlerin toplumun gerçeklerini yansıtmadığını, Elizabeth dönemi seyircisini tatmin eden romanslardan ibaret olduğunu söyler. Ona göre, babalar otoriter, kızlar isyankardır. Bu durum seyircinin alışık olmadığı ve hoşuna gidebilecek bir haldir. Amaç seyircinin dikkatini çekmek, onun hülyalarını bir süre için de olsa gerçekleştirmeye çalışmaktır. A.C. Bradley ise karakteri yaşayan varlıklar gibi ele alır. Onları yaptıklarından dolayı azarlar, hatta geçmişleriyle ilgili hayali yorumlar yapar. Martin Elliott eserinin giriş bölümünde, metne dönük bir eleştiri yapacağını söylemesine karşın sözünde duramaz. Karakterlere çeşitli önyargılarla yaklaşarak, oyunları, kendi fikirlerini desteklemek amacıyla yorumlar. Başlangıçta belirttiğimiz gibi, Shakespeare'in eserlerindeki“baba-kız ilişkileri”çeşitli eleştirmenlerce farklı şekillerde 67yorumlanmıştır. Fakat bu değişik yaklaşımlar incelendiğinde, bazı eleştirmenlerin flkirbirliğine vardıkları saptanabilir. Çalışmamızda bir çok örnek olmasına rağmen bir kaçını kısaca özetlemek gerekirse; romantiklerin kızlar için çizdiği prototip, Johnson'ın Ophelia ve Cordelia için daha önce söylediklerini hatırlatır. Elliott ve Stoll'da eleştirilerinde bu özellikler üzerinde dururlar. Stoll, Leech ve Dusinberre babaların otoriter karakterler olarak çizildiğinde, hemfikirdirler. Fakat bu konuya hepsinin yaklaşımları farklıdır. Stoll otoriter babaları seyirciyi eğlendiren vazgeçilmez öğeler olarak görür. Leech insani değerlerini yitirmiş bir toplumun üyeleri olduklarını savunur.Dusinberre ise onları kızları bunaltan, sıkan hatta benliklerini zorlayan baskı araçları diye tanımlar. Değişik çağlarda yaşayan ve farklı ekollere bağlı eleştirmenlerin, Shakespeare'in oyunlarındaki aynı karakterler ve temalarla ilgilenmeleri fakat bunlara ayn açılardan yaklaşmaları oldukça ilginçtir. Çünkü büyük bir deha olan Shakespeare bu temalarını ve karakterlerini yaratırken kişisel düşüncelerini açıkça belirtmemiştir. Bize göre Shakespeare'in amacı oyunlarım çağların değişen koşullarına göre eleştiri ve yorumlara karşı açık bırakmaktır. Bunun en açık delili başlangıçta çok basit bir konu gibi görülen "baba-kız ilişkilerT'nin çağlar boyu bir çok eleştirmence incelenmesi ve incelenmekte olmasıdır. 68
Özet (Çeviri)
Özet çevirisi mevcut değil.
Benzer Tezler
- Osmanlı kuruluş tartışmalarına eleştirel bir yaklaşım
A critical approach to the Ottoman 'foundation' debates
AHMET DEMİRHAN
- İlköğretim okullarında uygulanan proje ve performans görevlerinin etkililiğinin değerlendirilmesi (Malatya ili örneği)
The evaluation of effectiveness of projects and performance tasks applied in primary schools (Malatya sample)
HİKMET ZELYURT
Doktora
Türkçe
2011
Eğitim ve ÖğretimFırat ÜniversitesiEğitim Programları ve Öğretimi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. RAMAZAN ÖZBEK
- 1989 yılında Ankara'da görülen bebek ölümlerinin çevresel nedenleri
The Environmental reasons of infant mortality metropolitan Ankara 1989
FİRUZ DEMİR (YAŞAMIŞ)
- Peyzaj mimarlığı eğitiminin ekolojik boyutunun farklı fakülteler çerçevesinde değerlendirilmesi
Evaluation of the ecological dimension of landscape architecture education in the faculty framework
ZEHRA TUĞBA GÜZEL
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
Eğitim ve Öğretimİstanbul Teknik ÜniversitesiPeyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MELTEM ERDEM KAYA
- Kasım Tevfik'in romanlarında erkeklik olgusu
Male figure in the novels of Qasem Tawfiq
MURAD KAFİ
Doktora
Arapça
2021
Doğu Dilleri ve EdebiyatıVan Yüzüncü Yıl ÜniversitesiArap Dili ve Belagatı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET ŞİRİN ÇIKAR