Geri Dön

Radyoterapiye bağlı kardiyak hasarı belirlemede erken bir belirteç olarak serum Troponin 1

Troponin I as an early marker to assess the cardiac injury induced by radiotherapy

  1. Tez No: 230092
  2. Yazar: SEMA RAKICI
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. BİLGE GÜRSEL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Onkoloji, Oncology
  6. Anahtar Kelimeler: Troponin I, kardiyak toksisite, radyoterapi, Troponin I, cardiac toxicity, radiotherapy
  7. Yıl: 2009
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Radyasyon Onkolojisi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 94

Özet

Amaç: Radyoterapiye bağlı gelişebilecek kardiyak komplikasyonların erkendönemde saptanabilmesi için troponin I uygunluğunu saptamaktır.Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Ağustos 2006 ile Ocak 2008 tarihleri arasındaOndokuz Mayıs Üniversitesi Radyasyon Onkolojisi kliniğine yönlendirilen kanser tanılı24 hasta dahil edildi. Çalışma, etik kurul onayı ve her bir hastanın yazılı onamı alınarakprospektif olarak düzenlendi. Hastaların radyoterapi planlamaları bilgisayarlı planlamaile konformal olarak yapıldı. Doz volüm histogramları çizilerek kalbi radyoterapi sahasıiçinde kalan hastalar çalışma için seçildi. Kardiyak hasarı belirlemek amacıylaradyoterapi öncesi, radyoterapi sırasında ve tedavi sonrası olmak üzere serum troponinI, elektrokardiyografi ve ekokardiyografi ölçümleri seri olarak yapıldı.Bulgular: Hastaların 6'sı erkek (%25), 18' i kadın ( %75 ) olup, 3'ü kobaltla,21'i lineer akseleratör cihazı ile ışınlandı. Radyoterapi öncesi ile radyoterapi sırasındakihaftalık troponin I düzeyleri paried sample T test ile karşılaştırıldığında 5. haftadaistatiksel olarak anlamlılık seviyesine yakın yükseliş tespit edildi (p=0.057).Radyoterapi öncesi ejeksiyon fraksiyonunun (66.2 ± 1.1), radyoterapi sonrası 1. ay(64.8 ± 1.3) ve 6. ay (59.5 ± 1.8) değerleri ile karşılaştırıldığında; 1. ayda anlamlıdüşüş yokken ( p = 0.334 ), 6. ayda istatiksel olarak anlamlı oranda düşük bulundu(p=0.003). Hastaların elektrokardiyografi parametrelerinden Bazzet formülü kullanarakmilisaniye olarak düzeltilmiş (corrected) QT (QTc) mesafesi ölçüldü. Radyoterapiöncesi QTc mesafesi (413.9 ± 6.3), radyoterapi sonrası 1. ay (433.5 ± 5.6) ve 6. ay(441.7 ± 6.6) değerleri ile karşılaştırıldığında, istatiksel olarak anlamlı uzama tespitedildi (sırasıyla; p=0.005, p=0.001). Ekokardiyografi parametrelerinden milimetreolarak ölçülen ve diyastolik fonksiyonları gösteren sol ventrikül diyastol sonu çapartışında anlamlı bozulma yoktu. Fakat sistolik fonksiyonların göstergesi olan, solventrikül sistol sonu çap değerleri radyoterapi öncesi (30.5 ± 0.9) ile karşılaştırıldığında6.ayda ( 33.1 ± 1.2 ) istatiksel olarak anlamlı artış bulundu (p = 0.036). Kalbin ışınlananvolümü açısından bakıldığında D50 ile troponin I yükselişi arasında anlamlı pozitifkorelasyon saptandı (p = 0.003, r = 0.574). D30 ile troponin I yükselişi arasında iseanlamlılık sınırına yakın seviyede pozitif korelasyon vardı ( p = 0.064, r = 0.384). D50ile ejeksiyon fraksiyonu arasında radyoterapi sonrası 1.ayda anlamlı negatif korelasyonvarken (p = 0.011, r = - 0.507), 6.ayda anlamlı korelasyon yoktu ( p=0.356, r=-0.197).D50 ile sol ventrikül sistol sonu çap artışı arasında radyoterapi sonrası 1.ayda anlamlıpozitif korelasyon mevcuttu (p = 0.008, r = 0.528). Radyoterapi sonrası 6.aydahastaların %54,2'sinde perikardiyal sıvı mevcuttu.Sonuç: Günümüz radyoterapi planlama tekniklerinin geliştirilmiş olması vekonformal radyoterapi ile normal dokuların aldığı dozların azaltılması sayesindetoksisite oranları azaltılmıştır. Bizim çalışmamızda da hastaların kardiyakfonksiyonlarının göstergesi olan elektrokardiyografi ve ekokardiyografiparametrelerinde hastanın yaşam kalitesine yansıyan klinik bozulma olmamakla beraberartan doz ve volüm ile subklinik kardiyak bozukluklar artmış ve troponin I yükselişikorelasyonu gözlenmiştir.

Özet (Çeviri)

Purpose: To find out the eligibility of troponin I as an early marker of radiationinduced cardiac toxicity.Material and Methods: 24 patients diagnosed with cancer referred to theradiation oncology clinic were included between the dates of August 2006 and January2008 to the study. This study was designed as a prospective by taking Ethics Committeeapproval and each patient?s written approval. Radiotherapy plannings of patients weredone by computer planning as conformal. The patients whose hearts were in theradiotherapy field were selected by drawing their dose volume histograms for the study.To determine the cardiac damage serum troponin I, electrocardiography andecocardiography measurements were made before, during and after radiotherapytreatments.Results: 6 patients (%25) were male and 18 patients (%75) were female. Threeof the patients were treated with cobalt-60 and 21 of the patients were treated withlineer accelerator. When weekly troponin I levels before radiotherapy and duringradiotherapy compared with paried sample T test, in the week fifth there was a risewhich was near to significance (p=0.057). When before radiotherapy ejection fraction(66.2 ± 1.1) was compared with first month (64.8 ± 1.3) and sixth month (59.5 ± 1.8)after radiotherapy, while there was no significant decrease (p = 0.334) in the firstmonth, it was found low as a statistical significant (p=0.003) in the sixth month.Corrected QT (QTc) distance was measured as millisecond by using Bazzet Formulafrom electrocardiography parameters of the patients. When QTc distance beforeradiotherapy (413.9 ± 6.3) was compared with first month (433.5 ± 5.5) and sixth month(441.7 ± 6.6) values after radiotherapy, statistical significant prolongation was found(respectively; p=0.005, p=0.001). There was no significant deterioration in increment ofleft ventricular end diastole diameter indicating diastolic functions fromecocardiography parameters measured as millimeter. But the values of left ventricularend systol diameter as a indicator of systolic function were found to be statisticalysignificantly (p=0.036) increased in sixth moth (33.1 ± 1.2) when compared with beforeradiotherapy (30.5 ± 0.9). When looking in terms of the irradiated volume of the heart,D50 and troponin I rising were showed a significant positive correlation (p=0.003,r=0.574). There was positive correlation in the level of near significant limit betweenrising of D30 and rising troponin I (p=0.064, r=0.384). While there was significantnegative correlation between D50 and ejection fraction after radiotherapy in the firstmonth, (p=0.011, r=-0.507), there was no significant correlation in the sixth month(p=0.356, r=-0.197). There was significant positive correlation between D50 and leftventricular end systol diameter after radiotherapy in the first month (p=0.008, r=0.528).%54.2 of the patients after radiotherapy in the sixth month had pericardial effusion.Conclusion: Radiotherapy planning techniques are developed today and thetoxicity rates have been reduced by limiting the dose of organ of risk as a function ofconformal radiotherapy planning. In our study too, there was no clinical deterioration inelectrocardiography and ecocardiography parameters that are the indicators of cardiacfunctions of patients in reflecting of the life quality of patients. But increasing doses andvolume found to be associated with increased subclinical cardiac disorders and showedcorrelation with increased troponin I.

Benzer Tezler

  1. Radyoterapinin kalp üzerine oluşturduğu kardiyak hasarı önlemede L-karnitin etkinliğinin amifostin ile karşılaştırılması

    The comparison of the effectiveness of L-carnitine with amifostine in prevention of cardiac injury of radiotherapy

    KAMURAN İBİŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    OnkolojiTrakya Üniversitesi

    Radyasyon Onkolojisi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. H. MURAT ÇALOĞLU

  2. Radyoterapiye bağlı kardiyak hasarın önlenmesinde amifostin ve melatoninin etkileri

    Effects of amifostine and melatonin in the prevention of radiotherapy-induced cardiac damage

    ZÜMRÜT BAHAT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Radyasyon OnkolojisiKaradeniz Teknik Üniversitesi

    Radyoloji Onkolojisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MELEK NUR YAVUZ

  3. Radyasyona bağlı kardiotoksisitenin erken tespitinde tenasin c biyobelirtecinin yeri ve toksisitenin önlenmesinde melatonin dozunun oksidasyon belirteçleri eşliğinde değerlendirilmesi

    The place of tenacin c biomarker in the early detection of radiation-induced cardiotoxicity and the evaluation of melatonin dose in the prevention of toxicity in the presence of oxidation markers

    ECEM DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Radyasyon Onkolojisiİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    Radyasyon Onkolojisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HİDAYET FAZİLET DİNÇBAŞ

  4. Çocukluk çağı lösemi olgularında endokrinolojik ve kardiyolojik geç etkilerin değerlendirilmesi

    Assessment of endocrinologic and cardiologic late effects among survivors of childhood leukemia

    PAKİZE KARAKAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLERSU İRKEN

  5. Uzun süreli sağkalım gösteren çocukluk çağı lösemi olgularında tedavinin nöropsikiyatrik geç etkilerinin değerlendirilmesi

    Assessment of neuropsychiatric late effects among survivors of childhood leukemia

    AYŞE İPEK KALAFATCILAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLERSU İRKEN