Televizyon izlemede anne-baba aracılığı ile çocukların saldırgan davranışları arasındaki ilişki
The relation between parental mediation in television viewing and the aggressiveness of children
- Tez No: 241732
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ERKAN YÜKSEL
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Radyo-Televizyon, Sosyoloji, İletişim Bilimleri, Radio and Television, Sociology, Communication Sciences
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2009
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Anadolu Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Basın ve Yayın Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: İletişim Bilimleri Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 275
Özet
Daha fazla televizyon izleyen çocukların, daha az televizyon izleyen çocuklara göre, daha fazla saldırgan davranışlar sergilediklerine ilişkin literatürde pek çok çalışma mevcuttur. Bununla birlikte, televizyon izleme sırasında anne-babaların çocuklarına eşlik etmelerinin de çocukların saldırgan davranışlar sergilemesi üzerinde etkisinin olup olmadığı sorusu tartışmalıdır. Literatürde anne-baba aracılığının türleri ve uygulanmasına yönelik kimi çalışmalar bulunmasına karşılık, aracılığın çocukların televizyondan öğrenmesi ve davranışları üzerine etkisi konusundaki çalışma sayısı oldukça sınırlıdır. Bu doğrultuda, bu çalışmada, anne-babaların televizyon izleme aracılığı ile çocukların saldırgan davranışları arasındaki ilişkinin sorgulanması amaçlanmıştır.Literatürde televizyon izlemede anne-baba aracılığı ?aktif?, ?kısıtlayıcı? ve ?birlikte izleme? olarak üçe ayrılmaktadır. Aktif aracılık (active mediation), çocuklarla televizyon içeriği hakkında konuşmak, programların gerçeklik durumunu tartışmak, televizyonda izlenen davranışlar üzerine eleştirel yorumlar yapmak ve televizyonda yayınlanan içerikler hakkında bütünleyici bilgi sağlamak anlamında kullanılmaktadır. Kısıtlayıcı aracılık (restrictive mediation), hangi tür televizyon programlarının ne zaman ve ne kadar seyredilebileceği hakkında kurallar koymayı içermektedir. Birlikte izleme (coviewing) ise basitçe anne-babanın çocukla birlikte televizyon izlemesine verilen addır. Ancak çocukla birlikte televizyon izlenmesi anne-baba ve çocuk arasında herhangi bir iletişim meydana geldiği anlamına gelmemektedir; yalnızca, anne-baba ve çocukların aynı odada bulunması ve aynı televizyon programını izlemeleri anlamına gelmektedir. Bu yapısıyla çalışmada anne-baba aracılığı, bu üç kategori çerçevesinde tanımlanmıştır.Niteliksel türdeki bu çalışmada, anne-babaların televizyon izleme aracılığı ile çocukların saldırgan davranışları arasındaki ilişki literatürdeki aktif, kısıtlayıcı ve birlikte izleme kategorileri çerçevesinde üç ayrı aşama çerçevesinde sorgulanmıştır.Öncelikle, çalışmaya konu olacak anne-baba ve öğrencilerin belirlenmesine çalışılmıştır. Bu anlamda çalışma, 6 yaşındaki çocuklar ve onların anne-babalarıyla sınırlı tutulmuştur. Çünkü bu yaş dönemindeki çocuklar, literatürde ?işlem öncesi dönemde? bulunmaktadırlar ve soyut algılama yetenekleri henüz gelişmemiştir. Dolayısıyla televizyondaki hayalle gerçeği birbirine karıştırabilmekte ve bunu da günlük yaşamlarına yansıtabilmektedirler. Başka bir deyişle televizyon içeriklerinden etkilenme durumlarının yüksek olduğu bir dönemde bulunmaktadırlar. Bu yaştaki çocuklara ilköğretim okullarının ana sınıflarında erişilebilmektedir. Bu çalışmada da İç Anadolu Bölgesi'ndeki bir ilköğretim okulunun ana sınıfında öğrenim gören öğrenciler konu alınmıştır. Okulun belirlenmesinde ve öğrencilerin seçilmesinde ?eğitimli anne-babalarının olması? şartı aranmıştır. Çalışmaya konu olacak katılımcıların belirlenebilmesi için okulda 6 yaş çocuklarının bulunduğu iki sınıftaki tüm öğrenci ailelerine yönelik bir anket uygulaması gerçekleştirilmiştir. 12 sorudan oluşan ankette anne-babaların televizyon izlemede uyguladıkları aracılık türleri ve düzeyleri belirlenmeye çalışılmıştır. Anket uygulamasıyla elde edilen bulgular doğrultusunda çalışmaya konu edilecek her üç aracılık türüne uygun ?düşük?, ?orta? ve ?yüksek? düzeyde olmak üzere birer öğrenci ve dolayısıyla anne-babası belirlenmiştir. İkinci aşamada belirlenen bu anne-babalarla yüz yüze görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Yarı yapılandırılmış türdeki bu görüşmeler, ortak beş temel soru çerçevesinde tamamlanmıştır. Daha sonra çalışmaya konu olan çocukların okul ortamlarındaki serbest oyun saatlerindeki davranışları gözlemlenmiştir. Gözlemlerde çocukların saldırgan davranışlarına ilişkin veriler; ?televizyondan öğrenilen saldırgan davranışlar? ve ?diğer saldırgan davranışlar? olmak üzere iki kategoride toplanmıştır. Kaydedilen görüşme ve gözleme ait veriler nitel araştırma ilkelerine göre deşifre edilerek çözümlenmiştir. Çözümlemenin güvenirliği ve inanılırlığı anlamında iki uzman denetimde bulunmuştur.Bulgular, çocukların saldırgan davranışlarının, aracılığın üç türüyle de ilişkilendirilebileceğini ortaya koymaktadır. Televizyon izlemede aktif aracılık, çocuğun hayalle gerçeği ayırabilmesine ve kabul edilebilir davranışları öğrenmesine yardımcı olmaktadır. Kısıtlayıcı aracılıkta çocuğun televizyon izlemesi sınırlandığı için televizyondaki saldırgan davranışları çocuk izleyememektedir. Ancak kısıtlayıcılığın nedeni çocuğa açıklandığı durumlarda, çocuğun kısıtlandığı yayın içeriği ile bir şekilde karşılaşması durumunda, bu tür içeriklerden daha az etkilendikleri söylenebilmektedir. Birlikte izlemede ise anne-baba çocukla konuşmadığı için, çocuk, anne-babanın izlediği her türlü program için ?bu iyidir? diye düşünebilmekte ve anne-baba ile birlikte televizyonda izlediği her türlü yayın içeriğini ?meşru? görebilmekte ve bunları davranışlarına yansıtabilmektedir.Öte yandan anket, görüşme ve gözlem yoluyla elde edilen bulgular bir araya getirildiğinde anne-babaların, çocukların televizyon izleme alışkanlıkları konusundaki düşünce, söylem ve uygulamalarının birbiriyle çeliştiği ortaya çıkmıştır. Öncelikle çocukların anne-babalarının düşündükleri ya da söylediklerinden daha fazla televizyon izlediği ve televizyon içeriğine maruz kaldığı anlaşılmaktadır. Bununla birlikte, anne-babaların ?kendi uyguladıklarını söyledikleri? aracılık türü ve düzeyi de gerçek durumdan farklıdır.Bulgular, anne-babaların çocukların televizyon izleme alışkanlıklarını gerçek anlamda kontrol etmeleri ve çocuklarıyla iletişim kurmaları durumunda çocukların televizyon içeriğinden olumsuz etkilenme oranının düşebileceğini ortaya koymaktadır.
Özet (Çeviri)
Many studies in the literature show that children who watch TV more exhibit more aggressive behavior than the children that watch less. Besides this issue, the question whether co-viewing with parents has an impact or not on children exhibiting aggressive behavior should also be discussed. Although there are some researches on various types of parental mediation in watching TV in the literature, role of mediation in children?s learning from TV and its impact on their behavior have been examined in a limited number of studies. Accordingly, this study aims to investigate the relation between the mediation of parents in TV watching and the aggressive behavior of children.Parental mediation in TV watching is examined under three categories in the literature: ?active? mediation, ?restrictive? mediation and ?co-viewing?. Active mediation could be explained as talking with children about the content of programs on TV, discussing the reality level of the programs, critically interpreting the behavior viewed on the TV and providing complementary information about the content of TV programs. Restrictive mediation, on the other hand, includes setting up rules about which kinds of programs could be watched, when and for how long. Co-viewing is simply parents watching TV with their children. However, parents watching TV with their children does not mean that there is an active communication between the parents and children while watching TV. Rather, it means the parents and the child (children) being in the same room and watching the same program on TV. Parental mediation in watching TV is defined accordingly under the same three categories in this study.This study, which is qualitative in nature, investigates the relation between mediation of parents? in TV watching and the aggressive behavior of children in terms of active and restrictive mediation, and co-viewing.First of all, the parents and the students to be investigated in the study were tried to be detected. In this sense, the study was limited to 6 years old children and their parents. Because children of this age are considered to be at ?pre-operational? period according to the literature and their abstract perception skills are not fully developed yet. Therefore, children of this age could confuse the fiction on TV with reality and they could reflect this confusion on their daily lives. In other words, children of this age are considered to be in a period of being highly affected by the contents of TV programs. As a consequence of their age these children are mostly students at nursery classes of primary schools. Accordingly, nursery class students of a primary school in Central Anatolia region were taken into scope of this study. The main condition in detecting the school and selecting the students was the education level of parents, so as to say highly educated parents. After detecting the school, a survey was conducted with the parents of all students at the two nursery classes in order to determine the research participants. With the survey questionnaire consisting of 12 questions, it was tried to assess the mediation types and levels of parents in watching TV. According to the findings of the survey, one student and his/her parents were detected for ?low?, ?medium? and ?high? levels of each type of mediation. At the second stage of the research, face-to-face interviews were conducted with the parents of these students. These semi-structured interviews were consisting of five main questions. After finishing the interviews, the behavior of the previously detected children were observed during their free playing time at school. Observation data related to the aggressive behavior of children were classified under two categories as aggressive behavior learned from the TV and other aggressive behavior. Recorded interviews and observations then transcribed with respect to qualitative research procedures. The reliability and credibility of the transcriptions were checked by two experts.Research findings reveal that aggressive behavior of children could be associated with all three kinds of parental mediation in watching TV. Active mediation in watching TV helps the children in distinguishing fictions from reality and learning socially acceptable behavior. As restrictive behavior put constraining rules on what to watch on TV, the children could not watch aggressive and violent behavior on TV. When the reason of this restriction is explained to the children, it is possible to say the children get still less affected by the aggressive behavior on TV even when they are exposed to this kind of TV content. In the co-viewing situation, as the parents and the children do not speak with each other, children might think that any program their parents watch with on TV is ?good? and might ?legitimatimize? the content of programs they watch with their parents, and they could reflect the content of TV programs on their behavior.On the other hand, when the findings of the survey, the interviews and the observations are taken together, opinions, statements and exercises of parents about TV watching habits of their children seem to conflict with each other. It appears that the children watch TV more than their parents think or assert, and thus are exposed to the contents of TV programs more. Besides, parents? claims about their mediation type in watching TV are seem to be quite different than the real exercise.Research findings show that when the parents really control their children?s TV watching habits and communicate with them in a real sense, the level of negative impact of TV content on children might decrease.
Benzer Tezler
- İlkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin dinlediğini anlama düzeylerinin belirlenmesi
Determining the listening understanding levels of primary school fourth grade students
AYÇIN BATUR
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Eğitim ve ÖğretimEskişehir Osmangazi ÜniversitesiTemel Eğitim Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜSEYİN ANILAN
- Televizyon izlemenin dil gelişim geriliği üzerine etkisinin araştırılması
A research: Effect of watching television on language development retardation
EMİN CERAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYSUN ÇALTIK YILMAZ
- Öğretmen adaylarının algın öğrenme ortamlarına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi
Determination of pre-service teachers' views on the informal learning environments
AYŞE ADIYAMAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Eğitim ve ÖğretimBartın ÜniversitesiYaşam Boyu Öğrenme Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FATMA ÜNAL
- Otitis media ve sosyodemografik değişkenlerin yuva çocuklarının dil, zihinsel gelişim ve davranış özelliklerine etkileri
The impact of otitis media and sociodemographic variables on language, mental, and behavioral development of day-care center children
AHMET HAKAN GEDİK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FATMA OĞUZ
- Okul öncesi yaşta beslenme sorunu olan çocuklar, annelerinin tutumları ve psikolojik iyilik halleri
Nutritional problems in preschool age of children, mothers' attitudes and psychological wellness
MERVE ÖZEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
UZMAN ÖZLEM ERDEDE
UZMAN PINAR ZENGİN AKKUŞ