Geri Dön

+2 ve +3 değerlikli demir kullanan hamilelerde dna hasarının, sağlıklı benzer kontrol grubu ve kendi arasında karşılaştırılması

Comparition dna damage in pregnant who used with valance +2, +3 iron, similar healty control group and between them

  1. Tez No: 242839
  2. Yazar: ŞÜKRAN (MENEK) ATBİNİCİ
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. HARUN TOY
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Gebelik, Mononükleer lökosit DNA hasarı, Toplam oksidan seviye, Toplam antioksidan seviye, Oksidatif stres, Pregnancy, Mononuclear leukocyte DNA damage, Total oxidant status, Total antioxidant status, Oxidative stress index
  7. Yıl: 2009
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Harran Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 87

Özet

Bu çalışmada +2, +3 değerlikli demir preparatı kullanan ve demir preparatı kullanmayan gebelerde mononükleer lökosit DNA hasarı ve oksidatif metabolizmanın değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya 27 tane +2 Fe preparatı kullanan (Grup 1), 32 tane +3 Fe preparatı kullanan (Grup 2) ve 32 tane Fe preparatı kullanmayan (Grup 3) gebe dahil edildi. Çalışmaya yaş ve gravida sayıları benzer olanlar alındı. Çalışmaya dahil edilen olgulardan usulüne uygun olarak alınan serum örneklerinde mononükleer lökosit DNA hasarı, toplam antioksidan seviyesi (TAS) ve toplam oksidan seviyesi (TOS) Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyokimya Labarotuvarı'nda çalışıldı ve oksidatif stres indeksi (OSİ) hesaplandı. DNA hasar düzeyi Grup 1 de, Grup2 ve 3'e göre anlamlı yüksek bulundu. DNA hasar düzeyi; Grup 1'de en yüksek, Grup 2'de ikinci olarak yüksek, Grup 3'de ise en düşüktü. TAS, Grup1 ve 2'de birbirine yakın Grup 3'de belirgin artmıştı. TOS değerleri; Grup 1 de grup 2 ye nazaran daha yüksek değerler izlenirken, Grup 3 de daha düşüktü. Tüm bunlara paralel olarak OSI Grup 2'de en yüksek, Grup 1'de ikinci yüksek ve Grup 3'de en düşük olarak belirlendi. Çalışmaya katılan gebelerin sadece %7,6' sında anemi tespit edildi. Bu çalışmaya göre gebelerde proflaktik demir kullanımı; DNA hasarına, TOS'un artması ve TAS'ın düşmesine buna bağlı olarak da OSİ değerinin yükselmesine neden olmaktadır.

Özet (Çeviri)

In this study, we aimed to evaluate mononuclear leukocyte DNA damage and the oxidative metabolism, in pregnant that used +2 and +3 iron or not used. There were 27 pregnant women using valance +2 iron (Group 1), 32 pregnant women using valance +3 iron (Group 2) and 32 pregnant women who not used iron (Group 3) in this study. Those numbers are similar in the study were age and gravida. Blood samples were taken from enrolled subjects in appropriate way and mononuclear DNA damage, total antioxidant status (TAS) and total oxidant status (TOS) were studied in Biochemistry Laboratories of Harran University Medical Faculty, and oxidative stress index (OSI) was calculated. Group 1, the level of DNA damage were significantly higher than Group 2 and 3. DNA damage level, the highest in Group 1, Group 2, the second highest, while the lowest was in Group 3. TAS, Group1 and 2 close to each other in Group 3 had increased significantly. TOS values, higher values compared to Group 1, Group 2 is being monitored, were lower in Group 3. All this in parallel with the highest OSI Group 2, the second highest in Group 1 and Group 3 was determined as the lowest. We found anemia only 7.6 % of pregnant. According to this study, there was more DNA damage and oxidative balance was broken in groups used iron in two- way as increased TOS and decreased TAS. Our findings show that using prophylactic iron increased DNA damage, oxidative stress in pregnant women.

Benzer Tezler

  1. The investigation of the effect of acoustic roughness and affective vocalizations on approach-avoidance motivations

    Akustik pürüzlülük ve duygusal seslendirmelerin yaklaşma- kaçınma motivasyonlarına olan etkisinin incelenmesi

    PINAR DEMİR

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    PsikolojiKadir Has Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ EFE SOYMAN

    DR. ÖĞR. ÜYESİ DEMET ÖZER

  2. Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi Çocuk Hematoloji Bilim Dalı'na 2016-2018 yılları arasında başvuran anemili hastaların retrospektif olarak değerlendirilmesi

    The retrospective evaluation of patients with anemia who applyed to Afyonkarahisar Health Sciences University Childhood Hematology Department between 2016-2018.

    FATİH MEHMET YÜCEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAfyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    ÖĞR. GÖR. İBRAHİM EKER

  3. Manisa yöresinde demir eksikliği anemi prevalansı ve demir eksikliği anemisinde tarama testi olarak rutin hemogram, RDW ve ferritinin kullanımı

    The prevalance of iron deficieny anemia in Manisa and using of hemogram, RDW and ferritin for searcing of iron deficiency anemia

    VİLDAN ÜRK TAŞYENEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıCelal Bayar Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. ALİ ONAĞ

  4. Çocuklarda dirençli demir eksikliği anemisi tanısında oral demir absorbsiyon testinin yeri ve dirençli demir eksikliği anemisi etyolojisinin değerlendirilmesi

    The place of oral iron absorption test in the diagnosis of refractory iron deficiency anemia in children and the evaluation of refractory iron deficiency anemia etiology

    NURDAN KAYKI AKSOY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıPamukkale Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET AKIN

  5. Tekstil endüstrisi atıksularının biyolojik arıtabilirliğine fenton ve fenton benzeri proseslerin etkisi

    Effect of fenton and fenton like reactions on the biological treatability of textile industry wastewaters

    ÖZDEN ÖZGÜR ÖZCAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Çevre MühendisliğiAkdeniz Üniversitesi

    Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ASLI SEYHAN ÇIĞGIN