Sistemik lupus eritematozus hastalarında MEFV gen mutasyonları sıklıgının ve hastalık şiddeti üzerine etkisinin değerlendirilmesi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 247642
- Danışmanlar: DOÇ. DR. M. PAMİR ATAGÜNDÜZ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Genetik, Romatoloji, Genetics, Rheumatology
- Anahtar Kelimeler: SLE, mutasyon, hastalık siddeti, SLICC, inflamasyon, SLE, mutation, disease severity, SLICC, inflammation
- Yıl: 2009
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Marmara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 61
Özet
Sistemik Lupus Eritematozus (SLE); dokuların ve hücrelerin patolojikotoantikorlar ve immunkompleksler aracılıgıyla hasara ugradıgı, sık görülen, kronikenflamatuar otoimmun bir hastalıktır. Özellikle böbrek, merkezi sinir sistemi vekardiyovasküler sistem gibi hayati organların tutulumunun morbidite ve mortaliteüzerinde önemli etkisi oldugundan, SLE tüm dünyada önemli bir saglık sorunudur.Hastaların yakalasık %90'ını genç kadınlar olusturmaktadır. Heriki cinsiyette, tümyaslarda ve her etnik ırkta görülebilmekle birlikte, hastalıgın prevalansı Afrikakökenli Amerikalılarda en yüksektir.SLE multigenik bir hastalıktır ve degisik genlerde meydana gelen mutasyonlarınhastalık olusumuna yatkınlıgı arttırdıgı bilinmektedir. Diger otoimmun hastalıklardaoldugu gibi SLE'ye duyarlılıkta da multipl genlerin etkisi vardır. Özellikle MHCSınıf II bölgesi ile SLE arasındaki iliski uzun zamandır bilinmektedir. SLE'eyatkınlık sagladıkları bilinen genler; HLA-DR2,-DR3 ve bu genlerin sık olarakbirlikte bulundugu alleller (DR2 için HLA-A3-B7, DR3 için HLA-A1-B8-DQw2.01)sayılabilir.Otoimmun hastalıklar inflamasyonla seyrettiginden, degisik otoimmunhastalıklarda inflamasyonun tetiklenmesi ve sürdürülmesinden sorumlu olabilecekbazı gen mutasyonları üzerinde çalısmalar yapılmıstır. Onaltıncı kromozomun kısakolu üzerinde yer alan MEFV geni bu konuda üzerinde çalısılan popüler genlerdenbiridir. Daha önce yapılan çalısmalarda MEFV geni mutasyonu tasıyanRA(Romatoid Artrit) hastalarında daha eroziv eklem degisikliklerinin oldugu, Behçethastalarında vasküler komplikasyonların ve Crohn hastalarında da bagırsak dısıbelirtilerin daha sık görüldügü saptanmıstır.Bu çalısmada, SLE (Sistemik Lupus Eritematozus) hastalarında, MEFV genimutasyonlarının sıklıgı ve hastalık siddeti ile MEFV mutasyonları arasındaki olasıiliskinin arastırılması planlanmıstır. Vaka-Kontrol seklinde planlanan çalısmayaMarmara Üniversitesi Romatoloji klinigine basvuran, ?1982 gözden geçirilmis SLEviisınıflandırma kriterleri? ne göre SLE tanısı almıs toplam 76 hasta dahil edilmistir.Kontrol grubuna Marmara Üniversitesi Dahiliye polikliniginde takip edilen veinflamatuar hastalıgı olmayan 186 hasta kabul edilmistir. Hastalardan bilgilendirilmisonay formu alınmıs ve çalısma Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Etik Kurul onayıalmıs ve BAPKO tarafından desteklenmistir.SLE hastalarından ve kontrollerden alınan 20cc venöz kandan standart yöntemlerile DNA izolasyonu yapılmıs ve izolasyon sonrasında alınan kan örnekleri,genetikmateryal çalısılana kadar -20°C'de saklanmıstır. Hastaların demografik özellikleri veklinik bilgileri kaydedilmis ve organ hasar indeksleri SLICC/ACR ( Sistemik LupusUluslararası sbirligi Klinikleri Hasar ndeksi/American College of Rheumatology )formu kullanılarak hesaplanmıstır.Toplanan DNA örneklerinde, MEFV geninin 10.Exon'unda bulunan üç ayrı mutasyon (M694V, M680I ve V726A) ve 2.exonda yeralan E148Q mutasyonu, PCR yöntemi ile çalısılmıstır.Toplam 3 hastada M694V heterozigot pozitif olarak belirlendi (%3,9). Hastalarınhiçbirinde V726A homozigot veya heterozigot mutasyonuna rastlanmadı. Birhastada E148Q homozigot mutasyon (%1,3), 2 hastada E148Q heterozigot mutasyon(%2,6) belirlendi. Toplam 2 hastada M680I heterozigot mutasyon saptandı (%2,6).Yetmisaltı hastanın toplam 8 tanesinde mutasyon belirlendi (8/76=%10,5). Kontrolgrubundaki 186 kisiden toplam 37 tanesinde mutasyon mevcuttu (37/186=%19,9). 2kiside M680I heterozigot (%1,07), 9 kiside M694V heterozigot (%4,80), 6 kisideV726A heterozigot (%3,20) ve 20 kiside E148Q heterozigot (%10,70) mutasyonbelirlendi.Tüm grup analizinde, kontrol grubu ile karsılastırıldıgında, SLE hastalarında MEFVmutasyon sıklıgında anlamlı artıs saptanmadı (p=0,0733). MEFV Mutasyonu tasıyanhastalarda, E148Q Homozigot SLE hastası da dahil olmak üzere, SLE hastalıksiddetinin SLICC ile degerlendirilen hergangi bir organ sisteminde artmadıgısaptandı.
Özet (Çeviri)
Systemic Lupus Erythematosus (SLE), is a frequent chronic autoimmuneinflammatory disease charecterized with cell and tissue damage caused bypathological auto-antibodies and immune-complexes. Because of great effect of vitalorgan involvement esspecially that of kidney and central nervous system onmorbidity and mortality, SLE is an important health problem all around the world.Approximately 90 percent of patients are young females. Altough common in all agegroups, ethnicities and both sexes, prevalance of SLE is highest in Africo-Americanpopulation.SLE is a multigenic disease and we know that mutations in different genes causepredisposition for disease. As in other autoimmune diseases, multiple genes havepredisposing effects for SLE as well. Especially association of MHC class IIcomplex with SLE has been known for a long time. Genes known to be associatedwith SLE are HLA-DR2, HLA-DR3 and alleles known to be frequently associatedwith these genes are HLA-A3-B7 for DR2 gene and HLA-A1-B8-DQw2.01 forDR3 gene.Because of autoimmune diseases are charecterized with an inflammatory state,clinical researches were performed for some gene mutations that might beresponsible for triggering and propogation of inflammation. MEFV gene located onthe short arm of chromosome 16 is a popular gene of clinical interest for this subjectfor a couple of years. In previously performed clinical studies, it was shown that RA(rheumatoid arthritis) patients carrying MEFV mutations had more erosive clinicalcourse, patients with Behcet?disease had more frequent vascular complications andpatients with crohn?disease had more frequent extraintestinal manifestations.In this study, it was planned to search frequency of MEFV mutations among SLE(Systemic Lupus Erythematosus) patients and possible correlations between diseaseactivity and MEFV mutations. It was designed as a case-control study. Seventy-sixpatients treated in Rheumatology Clinic of Marmara University Hospital withixdiagnosis of SLE according to `1982 revised classification criteria for SLE? wereincluded for the study. Control group was composed of 186 patients followed up ingeneral internal medicine clinic of Marmara University Hospital without anyinflammatory disease. Informed consent was taken for each patient, and study wasapproved by Marmara University Ethical Commitee and supported by BAPKO.Twenty cc venous blood sample was taken from each patients of both study andcontrol groups and DNA material was isolated by standart methods. DNA sampleswere kept in -20 °C until DNA analysis. Clinical and demographic charecteristics ofeach patient were recorded and damage scores were calculated with SLICC/ACR(Systemic Lupus Erythematosus International Collaborating Clinics/AmericanCollege of Rheumatology) index. Three mutations in 10th exon region of the shortarm of 16th chromosome (M694V, M680I, V726A) and E148Q mutation located insecond exon were studied by PCR (Polymerase Chain Reaction) method.M694V heterozygote mutation was foud in 3 patients (%3,9). None of the studypatients had V726 mutations. E148Q homozygote mutation was found in 1 patient(%1,3) and heterozygote mutation in 2 other (%2,6). M680I heterozygote mutationwas present in 2 patients (%2,6). In general, 8 total mutations were present in thestudy group (8/76=%10,5). In the control group, 37 total MEFV mutations weredetected (37/186=%19,9). Two heterozygote M680I mutations (%1,07), 9 M694Vheterozygote mutations (%4,80), 6 V726A heterozygote mutations (%3,20) and 20E148Q heterozygote mutations (%10,70) were present in the control group.In whole group analysis, when compared to control group; it was detected nostatistically significant increase in MEFV mutation in SLE patients (p=0,0733). Nostatistically significant increase in SLICC damage scores were detected in 8 SLEpatient carrying MEFV mutations including patient carrying E148Q homozygotemutation.
Benzer Tezler
- Otoinflamatuar hastalık benzeri yakınmaları olan sistemik lupus eritematozus hastalarında MEFV gen mutasyonları sıklığının ve hastalık şiddeti üzerine etkisinin değerlendirilmesi
Assessment on the frequency of MEFV gene mutations and their effects on severity of disease among sle patients with autoimmune disease-like symptoms
AYŞE ZOPCUK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NURAY AKTAY AYAZ
- Ailevi akdeniz ateşi olan hastalarda follistatin-like protein 1 ve follistatin-like 3 düzeylerinin hastalık aktivasyonu ve mutasyon tipi ile ilişkisi
The relationship between follistatin-like protein 1 and follistatine-like 3 levels with disease activation and mutation type in familial Mediterranean fever patients
HÜSEYİN KAPLAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonErciyes ÜniversitesiFiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA ÇALIŞ
- Ailesel Akdeniz Ateşi fizyopatolojisınde tenascin C nın rolü
The role of tenascin C in physiopathology of the familial Mediterranian Fever
EMIN GULUZADE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
RomatolojiOndokuz Mayıs Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. METİN ÖZGEN
- Ailevi Akdeniz Ateşi tanılı çocuk hastaların değerlendirilmesi
Evaluation of child patients diagnosed with family Mediterranean Fever
BÜŞRA BAYRAKTAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
RomatolojiOndokuz Mayıs ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖZLEM AYDOĞ
- Vaskülit tanılı hastalarda MEFV mutasyon sıklığı ve önemi
Prevalence and significance of MEFV mutations in patients with vasculitis
BURCU ULAŞ KAHYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
RomatolojiGazi Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET AKİF ÖZTÜRK