Geri Dön

A Specific form of populism: Ecevit's political discourse (1965-1980)

Özgül bir popülizm biçimi: Ecevit'in siyasal söylemi (1965-1980)

  1. Tez No: 27314
  2. Yazar: NECMİ ERDOĞAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. TÜNAY MUHARREM
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Siyasal Bilimler, Political Science
  6. Anahtar Kelimeler: Popülizm, Ecevit'in Siyasal Söylemi, Ecevitçi Hegemonik Proje, Demokratik Sol, Cumhuriyet Halk Partisi, Populism, Ecevit's Political Discourse, Ecevitçi Hegemonic Project, Democratic left, The Republican People's Party
  7. Yıl: 1992
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 237

Özet

oz ÖZGÜL BÎR POPÜLİZM BÎÇÎMİ: ECEVÎT'ÎN SİYASAL SÖYLEMİ (1965-1980) ERDO?AN, Necrai Yüksek Lisans Tezi, Kamu Yönetimi Anabilim Dalı Tez Yöneticisi: Doç.Dr. Muharrem TÜNAY Şubat, 1992, 229 sayfa Bu çalışmanın temel amacı, B. Ecevit'in 1980 öcesindeki popülist siyasal söylemini çözümlemektir. Burada, Ecevit'in siyasal söylemin (Ecevitçiliğin) özgül bir popülizm biçimi oluşturduğu savunulmaktadır. Ecevitçilik, popüler ideoloji, tema ve anlamları“egemen güçler”in ya da“ayrıcalıklı olanlar”ın ideolojisine karşı bir tarzda kendine eklemlemeye çalışmış; toplumsal-siyasal alanı antagonistik“halk”ve“halktan olmayanlar”kutupsallığı etrafında kurmuş; halkı yüceltmiş ve popüler'e olumluluk atfetmiş; önder ile onu“umut”olarak gören halk kitleleri arasındaki dolayımsız“yakın ilişki”üzerinde yükselmiştir.“Demokrasi”,“sosyal adalet”,“milliyetçilik”,“halk iktidarı”,“anti- bürokratik-elitizm”gibi söylemsel öğeleri kendi popülist eklemleyici ilkesi etrafında yeniden anlamlandırarak, diğer ideolojik söylemleri etkisizleştirmeye ve kendini hegemonikleştirmeye çalışmıştır. Aym zamanda da, CHP'nin klasik ideolojik söyleminin“halkçılık”,“devletçilik”ve“devrimcilik”gibi“ilkeler”ini popülist bir bağlama yerleştirerek, bu söylemi eklemsizleştirmiş ve yeniden eklemlendirmiştir. Dahası, kendisinihalk sektörü ve Köykentler gibi düzenlemeler içeren özgül (“demokratik sol”) bir hegemonik proje olarak da sunmaya çalışmış,“bozuk düzeni değiştirme”ve "halk iktidarTm kurma misyonu temelinde yeni bir ulusal- popüler irade oluşturmaya girişmiştir. Ancak, Türkiye toplumsal formasyonundaki süreğen hegemonya bunalımının karmaşık dinamiklerinin etkisiyle, hegemonikleşememiş ve bu bunalımın bir parçası olmuştur.

Özet (Çeviri)

ABSTRACT A SPECIFIC FORM OF POPULISM: ECEVİTS POLITICAL DISCOURSE (1965-1980) ERDO?AN, Necrai M. S. in Public Administration Supervisor: Assoc.Prof.Dr. Muharrem TÜNAY February, 1992, 229 pages The main aim of this study is to analyze B. Ecevit's populist political discourse before 1980. It is argued here that Ecevit's political discourse (Ecevitçilik) constituted a specific form of populism in that it tried to articulate popular ideologies, themes and meanings into itself and vis-a-vis the ideology of the“dominant forces”or the“privileged”; that it constructed the social-political space around the antagonistic poles of the“people”and“not of the people”; that it idolized the“people”and attributed a positivity to the popular; that it was marked by an unmediated rapport between the leader and the popular masses that viewed him as their“hope”. Resignifying the discursive elements such as“democracy”,“social justice”,“nationalism”,“people's power”and“anti-bureucratic-elitism”around its own populist articulatory principle, it tried to neutralize other existing ideological discourses and to hegemonize itself. It also disarticulated and rearticulated the RPP's classical Kemalist ideological discourse by locating the latter's“principles”such as“halkçılık”,“statism”and“revolutionism”min a populist context. Moreover, it sought to present itself as a peculiar (“democratic left”) hegemonic project including the people's sector and Köykentler; and attempted to bring into existence a new“national- popular will”on the basis of the mission of“changing the corrupt order”and“establishing the people's power”. Yet it was unsuccessful in hegemonizing itself due to the complex dynamics of the on-going hegemonic crisis in the Turkish social formation, itself becoming a part of the crisis.

Benzer Tezler

  1. Birinci Meclis Döneminde siyasal rejim ve yürütme erki 1920-1923

    Political regime and the executive power in the First Term of The Assembly 1920-1923

    SİNEM ŞİRİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    HukukGalatasaray Üniversitesi

    Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. RIDVAN AKIN

  2. Popülizmin politik psikolojisi: Trump, Brexit ve popülist politik psikolojinin oluşumu

    Political psychology of populism: Trump, Brexit, and the formation of populist political psychology

    NURULLAH ŞAZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Siyasal BilimlerBilecik Şeyh Edebali Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ GÖRKEM ALTINÖRS

  3. Gelişme stratejileri ve gelişme ideolojileri

    Başlık çevirisi yok

    HALDUN N. GÜLALP

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1991

    EkonomiAnkara Üniversitesi
  4. Başlangıcından Cumhuriyet'e Türk resminde çıplak

    Nude in the Turkish painting, from the beginning to the Republic

    ÖZLEM KUMRU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Güzel SanatlarMimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    PROF. KEMAL İSKENDER

  5. Göstergebilim ışığında modernizm, postmodernizm ve bir örnek: Klassis

    In the light of semiotics modernism, postmodernism and an example:Klassis

    BÜLENT TANJU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1991

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    PROF.DR. FİLİZ ÖZER