Türk resminde yeni figüratif eğilimler
New figurative trends in Turkish painting
- Tez No: 312628
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. CENK BEYHAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Güzel Sanatlar, Fine Arts
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2012
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Resim Ana Sanat Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 129
Özet
Bu çalışma figüratif sanatta yirminci yüzyıl ortalarından itibaren kendini gösteren yenilikçi eğilimleri ve bunların Türk resmindeki yansımalarını inceleyecektir. Bunun için öncelikle plastik sanatlarda figüratif betimlemenin tarihsel gelişimini ana hatlarıyla ele almak gerekmiştir.Bu gün sahip olduğumuz bulgular ışığında figüratif betimlemenin ilk örneklerinin tarihöncesi mağara resimleri ile ortaya çıktığını görmekteyiz. İlkçağ uygarlıklarında gelişmiş üslup özellikleri sergileyen figüratif sanatın tarihin çeşitli dönemlerinde meydana gelen tasvir yasaklarıyla kesintiye uğramakla birlikte günümüze kadar devam ettiği görülmektedir. Bu bağlamda modernizm ile sanatta gerçekleşen içkinleşme arayışı sonucu karşımıza çıkan soyut ya da minimalist yaklaşımlara rağmen yirminci yüzyılda figüratif sanatın ayrı bir koldan ilerlediği görülmektedir. Özellikle 1960'larda ortaya çıkan bazı sanatçıların figüratif alanda ortaya koyduğu yenilikçi anlayış, 1980'lere damgasını vuran Yeni Dışavurumcu hareket, İtalyan Transavantgarde'ları ya da Postmodern tutumda bazı sanatçılar bu gün genel bir bakış içerisinde Yeni Figüratif sanat çatısı altında toplanmıştır.Tarihsel olarak figürün resim sanatındaki gelişimini ortaya koyan bu bilgiler ışığında Türk resim sanatına baktığımızda Tanzimat ile Batılılaşma sürecine giren Türk resminin kaydettiği en büyük ivmelerden birini 1960 sonrası ortaya çıkan yeni figüratif eğilimler oluşturmuştur. Bunu hazırlayan en büyük neden Türk resmindeki bireyselleşme çabasıdır. Ülkemizde yirminci yüzyılda çoğunlukla Batı'da gelişen sanatsal hareketlerin yansımaları görülmekle beraber başından beri yoğun bir kimlik arayışının da varlığı yadsınamaz. Çalışmamızın odağında yer alan özellikle Türk resminin 1960 sonrasından günümüze gelen dönemi bu kimlik arayışının en yoğun biçimde yaşandığı süreçlerden biri olarak kabul edilmektedir.
Özet (Çeviri)
This study will examine the innovative trends of figurative art which appeared as of the mid 20th century and their reflections on the Turkish paintings. For this purpose, it has been necessary in priority to take into account the historical development of figurative symbolism in plastic arts.At the light of the findings that we possess today we notice that the first examples of figurative symbolism are revealed by prehistoric cave paintings. We witness that the figurative symbolism which displayed elaborate particularities during the antique civilizations, has made its way to date despite many interruptions caused by interpretation bans at several occasions during history. In this sense, in spite of intangible or minimalist approaches that we encounter with modern art, resulting from the search for inherence, figurative art has been developing and moving on during the 20th century. Especially the innovative understanding put forward in the figurative field by some artists emerged during the 1960?s, the Neo-Expressionism movement which marked the 1980?s, the Italian trans avant-garde tenants or again some artists with a post-modern approach are all being gathered under the name of neo-figurative art.As we view the Turkish Painting Art at the light of all this data which clearly states the historical evolution of figures in the Painting Art, we confirm that one of the most important momentums performed in the Turkish Painting which entered a process of Occidentalism together with the Reform, were done so by the new figurative trends appeared after 1960. The biggest factor which prepared this was the effort of individualism in the Turkish Painting. Although reflections of artistic movements developing in the West during the 20th century were also observed in our country, one cannot deny the existence from the beginning of an intense search for identity. The process of the Turkish painting which goes from the post 1960?s until today and especially focused on by our study is considered to be the period where this search for identity was lived most intensively even though it so did in parallel with those neo-figurative movements witnessed in the West.
Benzer Tezler
- 20. yüzyıl ikinci yarısı Türk resminde toplumsal gerçekçilik
The second half of the 20th century social realizm in Turkish portrait art
KAMBER KOÇ
Yüksek Lisans
Türkçe
2011
Güzel SanatlarDumlupınar ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
YRD. DOÇ. DR. SELDA MANT
- 1980-1990 arası Türk resminde figüratif eğilimler
Figürative tendencies in Turkish painting between the years 1980-1990
SERTAÇ DİNÇER
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Güzel SanatlarMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiSanat Tarihi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BURCU PELVANOĞLU
- 1950-2010 arası Türk resminde figüratif eğilimler üzerine sanatçı görüşleri
The figurative tendencies in Turkish paintings between 1950-2010
AYŞE UĞUZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2011
Güzel SanatlarDumlupınar ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
YRD. DOÇ. DR. SELDA MANT
- Çağdaş Türk resminde gerçeküstücü tavır bağlamında düş ve fantezi
Dream and fantasy by surrealistic attitude in contemporary Turkish painting
ERDAL ÜNSALAN
Sanatta Yeterlik
Türkçe
2006
Güzel SanatlarDokuz Eylül ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
YRD. DOÇ. DR. RASİM ÖZGÜR
- Çağdaş Türk resminde çizgi
Başlık çevirisi yok
TÜLAY DOĞAN
Yüksek Lisans
Türkçe
1997
Güzel SanatlarOndokuz Mayıs ÜniversitesiResim-İş Eğitimi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. HİLMİ ÖZBAY