Geri Dön

Wegener granülomatozuslu olgularda hepatit b aşısının güvenilirliği ve etkinliği

Safety and efficacy of hepatitis b vaccine in wegener's granulomatosis

PDF İndir

  1. Tez No: 326322
  2. Yazar: ERDAL KARA
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SEVİL KAMALI
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Romatoloji, Rheumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2012
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Romatoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 44

Özet

GİRİŞ: Hepatit B enfeksiyonunun endemik olduğu bölgelerde, sık invazif girişimlere maruz kalan olgularda, enfeksiyondan korunmak amacı ile Hepatit B aşı uygulaması önerilmektedir. WG'li olgular gerek tanı gerekse takip aşamasında bir çok kez üst ve alt solunum yollarına yönelik invazif tetkik ve tedavi girişimlerine maruz kalmaktadırlar. Bu çalışmada, HBV enfeksiyonuna yakalanma açısından risk taşıyan WG'li olgularda, Hepatit B aşısının etkinliği ve güvenilirliğinin belirlenmesi amaçlanmıştır.YÖNTEM: Çalışmamıza, İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Romatoloji Bilim Dalı polikliniğinden Amerikan Romatizma Cemiyeti Kriterlerine (1990) uygun olarak WG tanısı ile izlenen 60 olgudan, Hepatit B serolojisi (HBsAg, anti-HBs, anti-HBc IgG) negatif saptanarak, 0., 1. ve 6. aylarda intramüsküler rekombinant HBsAg (20 mcg) aşısı uygulanan 20 olgu dahil edildi. Olguların aşılamalar sırasında ve sonrasındaki poliklinik kontrollerine ait klinik bulguları, tedavi rejim ve dozları, BVAS skorları ve aşı yan etkileri önceden belirlenmiş formlara kaydedildi. Olguların aşı uygulamasından önceki 6 ay, aşı uygulanması ve sonrasındaki 6 aylık süre içerisinde almakta oldukları İS tedavi rejim ve dozları ayrı ayrı hesaplandı. Serum anti-HBs düzeyi, ELISA yöntemi ile değerlendirildi. Aşı sonrası koruyucu serum antikor düzeyi, 10 IU/mL ve üzerindeki antikor değeri olarak kabul edildi. Yeterli aşı yanıtı oluşturan ve oluşturmayan iki grubun demografik özelliklerini ve immünosüpresif tedavi dozlarını karşılaştırmak amacıyla Mann Withney U testi kullanıldı. Çoklu değişkenlerin aşı yanıtına etkisi lojistik regresyon analizi ile değerlendirildi.BULGULAR: Çalışmamıza, 20 olgu (22-68 yaş) (kadın/erkek: 8/12) dahil edildi. Olguların aşı uygulaması öncesi ve sonrasında kullandığı temel etkili antiromatizmal ilaçlar Cyc (19 olgu), AZA (11 olgu), MTX (3 olgu), LEF (2 olgu) ve RIT (2 olgu) idi. Olguların % 45'inde (9 olgu) antikor yanıtı koruyucu düzeyde (>10 IU/mL) saptandı. Anti-HBs antikor cevabı ile olguların yaşı, hastalık süreleri, vücut kütle indeksleri, uygulanan immünosüpresif tedavi rejimi ve dozu arasında ilişki saptanmadı. Kadın olguların %75'inde (n=6), erkek olguların % 25'inde (n=3) anti-HBs >10 IU/mL üzerinde idi. Kadın WG'li olgularda koruyucu antikor yanıtı erkeklere göre istatistiksel olarak anlamlı saptandı (p= 0,02). Kadın ve erkekler arasında aldıkları immünosüpresif tedavi rejimi ve dozu arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Aşılamaya bağlı olarak lokal (% 10), konstitüsyonel (% 10), kas-iskelet sistemi (% 5) ile ilişkili yan etkiler görüldü. Aşılama programı süresince hiçbir olguda hastalık bulgularında alevlenme gözlenmedi.SONUÇ: Bu çalışma, literatürde, WG'li olgularda hepatit B aşılamasının etkinliği ve güvenirliliğini irdeleyen ilk araştırmadır. Rutin rekombinan hepatit B aşı uygulaması sonrasında sağlıklı bireylerde %90'nın üzerinde koruyucu antikor yanıtı oluşurken bizim çalışmamızda bu oran % 45 bulundu. Kadınlarda antikor yanıtı erkeklere göre belirgin olarak daha iyi saptandı.

Özet (Çeviri)

Background: Hepatitis B (HB) vaccination has long been advised in a high risk population who are exposed to frequent invasive procedures or hospitalization in such an endemic area. Wegeners granulomatosis (WG) patients have known to be subjected to the recurrent both diagnostic and therapeutic upper and lower airway procedures. We aimed to investigate the antibody response and safety profile of HB vaccination in patients with WG who are at risk of HBV infection.Method: Sixty WG patients who have been regularly following up in Rheumatology Division since 1994 were included into the study. All but 2 patients had systemic involvement. They were screened for hepatitis B infection by HBsAg, anti-HBs, anti-HBcIgG serology. Twenty patients who had negative for all 3 tests were involved into the vaccination programme. All patients were in remission according to BVAS v.3 (BVAS= 0) on the maintenance therapy, before vaccination. Recombinant Hepatitis B vaccination was applied by intramusculer route for each patient at 0, 1th and 6th months of study visits. The clinical, laboratory and treatment findings, body mass index, BVAS scores and adverse events were noted into a predefined protocol and adverse event form at study visits and 1 month after each dose of vaccination. Cumulative doses of immunosuppressive (IS) drugs before 6 months period and during the vaccination period were separately calculated. HBsAg antibody response was tested by ELISA method. Positive results were accepted for serum antibody titers 10 IU/ml. Mann Whitney U test was used to compare the demograhic characteristics and the doses of IS, between the patients responded to vaccination or not. The effect of multiple variable on primary outcome was analysed with logistic regression model.Results: Twenty (12 male) GPA patients aged between 22-68 years were found to be eligible for vaccination programme. The patients were on azathioprin (n=11), methotrexate (n=3), CYC (n=1), leflunomide (n= 2), mycophenolate mofetil (n=1) and rituximab (n=2) during the follow-up. Positive antibody response was detected in 45% of GPA patients (>100 IU/ml in 20%). There were no relationship between the age, disease duration and IS doses according to the Hepatitis B antibody response. Female GPA patients developed significantly positive antibody response in comparison to male counterparts (75% vs 25%, p= 0,02). No significant difference in IS regime and doses was observed between the females and males. Local (10%), constitutional (10%) and musculoskeletal (5%) symptoms were the adverse event related to vaccination. Flare was not observed in any patient during the vaccination period.Conclusion: This is the first reported on the Hepatitis B vaccination in GPA patients. Antibody response to HB vaccination has been in lower rates (45%) in contrast to data from the healthy controls (>90%). Female GPA patients did better response after Hepatitis B vaccination.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    427074

    Wegener granülomatozlu hastaların klinik özellikleri, takip, tedavi ve sağ kalım: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi deneyimi

    Clinical findings,follow-up,treatment, and survival of patients with wegener granulomatosis: experience of Cerrahpasa School of Medicine

    EREN ARSLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Nefrolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET RIZA ALTIPARMAK

  2. Tez No

    260263

    Wegener granülomatozu ve mikroskopik polianjiitis'de aktivite ve prognozun değerlendirilmesi

    Activity and prognosis in wegener granulomatosis and microscopic poliangiitis:

    ENDER GÜNEŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    NefrolojiMarmara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HANER DİRESKENELİ

  3. Tez No

    667131

    Antioksidanlar siklofosfamid nedenli çoklu organ toksisitesini önleyebilir mi ?

    Can antioxidants prevent cyclophosphamide-induced multiple organ toxicity ?

    YAĞMUR KAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    BiyokimyaEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Biyoteknoloji ve Biyogüvenlik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ADNAN AYHANCI

  4. Tez No

    467206

    Orta Marmara fayının kinematiğinin GPS ölçmeleriyle belirlenmesi

    Determination of Central Marmara fault kinematics with GPS

    VOLKAN ÖZBEY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Jeodezi ve Fotogrametriİstanbul Teknik Üniversitesi

    Geomatik Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TURAN ERDEN

  5. Tez No

    453922

    Pauci-immun glomerulonefrit tanılı hastaların böbrek iğne biyopsilerinde mtor yolağının rolünün araştırılması

    Investigation of the role of mtor pathway in renal needle biopsy of patients with pauci-immun glomerulonephritis.

    ÖZLEM ZEKİYE ÇAKMAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Nefrolojiİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ZEKİ SOYPAÇACI

Geri Dön