R260 kalite tren raylarında kalıntı gerilmenin belirlenmesi ve bunun mekanik özelliklere etkisinin incelenmesi
Residual stress measurement in R260 quality railway rails and investigation of mechanical properties
- Tez No: 382975
- Danışmanlar: DOÇ. DR. YAVUZ SUN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Metalurji Mühendisliği, Metallurgical Engineering
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2015
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Karabük Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Metalurji ve Malzeme Mühendisliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 81
Özet
Bu çalışmada, EN 13674-1 standartına göre aynı döküm numarasına sahip altı adet R260 kalite raylarda kalıntı gerilme ölçümleri yapılmış, değerlerde farklılık gösteren raylardan numuneler alınarak mekanik özellikleri ve mikroyapıları incelenmiştir. Kalıntı gerilme ölçümünün ardından bütün numunelere Brinell sertlik testi yapılmış, kalıntı gerilme ile sertlik arasında ilişki kurulmuştur. Ray mantarının RS ve merkez bölgesine özellikle dikkat edilmiştir. Kalıntı gerilme değeri en yüksek olan, kalıntı gerilme değeri en düşük olan ve ortalama değerlerde olan, toplam üç adet numune mikroyapı incelemelerine tabii tutulmuştur. Sertlik dağılımı yapılan bölgelerden optik mikroskop ile mikroyapı görüntüleri çekilmiş, mantar bölgelerinin RS kısımlarından numuneler alınarak, gerekli metalografik prosedürler uygulandıktan sonra XRD ile faz incelemeleri, SEM ve EDS analizleri yapılmıştır. Lameller arası mesafe ölçülerek,kalıntı gerilme ve mikroyapı arasında ilişkiler kurulmuştur. Tahribatlı yöntemle yapılan kalıntı gerilme ölçümüne ek olarak, tahribatsız yöntemlerden X ışını kırınımı yöntemi kullanılarak seçilen bu üç ray numunesine kalıntı gerilme ölçümü yapılmıştır. Böylelikle bu iki yöntem kendi aralarında kıyaslanmıştır. Kalıntı gerilme ölçümlerinin ve yapılan mikro yapı analizlerinin ardından bu üç ray numunesine çekme testleri yapılmıştır. Akma, çekme mukavemeti ve yüzde uzama değerleri kaydedilmiş kalıntı gerilme değerleriyle ilişki kurulmuştur. Kalıntı gerilme değeri en yüksek olan rayda sertlik değerleri en fazla çıkmıştır. RS bölgelerinde yapılan incelemeler neticesinde, kalıntı gerilme değeri en yüksek olan rayın lameller arası mesafe değeri en düşük çıkmıştır. Bu bölgede optik mikroskop görüntülerine bakıldığında ferrit yapının en az olduğu görülmüştür. Kalıntı gerilmesi en düşük olan rayın akma ve çekme mukavemeti en düşük, kalıntı gerilme değeri en yüksek olan rayın akma ve çekme mukavemeti en yüksek çıkmıştır.
Özet (Çeviri)
In this study, residual stress of R260 quality railway rails were measured according to the standardization. By preparing specimens from rails which had different residual stress values, mechanical and microstructure properties were examined. For residual stress measurement, cutting method that was related in EN 13674-1 standardization were used. After the residual stress measurement, brinell hardness of all samples were measured thus, between residual stress and hardness relationship was established. Especially RS of rail head was examined. The microstructure of three specimens, one of these has biggest residual stress value, other one has avarage and the other has lowest residual stress value were analyzed. Microstructures images were taken from hardness distrubiton regions by optical microscope. After specimens were prepared in RS of rail head with a metallographic prosedur, XRD phase analysis, SEM and EDX tests were performed. Thanks to these tests, the relationship between lamellar spacing and residual stress was established. In addition to destructive test, X ray diffraction method was performed to these three specimens for residual stress measurements. Thus these two methods were compared with each other. After the residual stress measurements and microstructure analysis, tensile tests were performed for three rails. Yield, tensile strength and percent elongation values were recorded then the relationship was established between residual stress and mechanical properties. Maximum hardness was seen in rail which had biggest residual stress value. In this rail, when RS region was examined, distance between lamellar was the lowest. Yield and tensile strength value changed directly proportional with residual stress
Benzer Tezler
- Borlama yöntemiyle yüzeyi sertleştirilmiş r260 ray çeliğinin aşınma davranışının incelenmesi
Investigation of wear behavior of r260 rail steel surface hardened by boronizing method
ÜMİT YARDIM
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Metalurji Mühendisliğiİzmir Katip Çelebi ÜniversitesiMalzeme Bilimi ve Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ONUR ERTUĞRUL
- R260 kalite ray çeliğinin ısıl işlem sonrası mikroyapı ve mekanik özelliklerinin incelenmesi
Investigation of the microstructural and mechanical properties of R260 quality rail steel after heat treatment
MERVE TEKGÖZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Makine MühendisliğiKarabük ÜniversitesiMakine Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KHANGARDASH ASGAROV
- R260 kalite rayların optimum mantar sertleştirme parametrelerinin belirlenmesi ve mekanik özelliklerinin incelenmesi
Determination of optimum head hardening parameters and investigation of mechanical properties of R260 grade rails
HÜSEYİN KOYMATCIK
Yüksek Lisans
Türkçe
2012
Metalurji MühendisliğiKarabük ÜniversitesiMetalurji ve Malzeme Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HAYRETTİN AHLATCI
- R260 ve R350HT kalite demiryolu ray çeliğinin aşınma özelliklerine ortam şartlarının etkisi
Effect of environmental conditions on wear properties of R260 and R350HT quality railway rail steel
REYHAN SİNMEZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Makine MühendisliğiKarabük ÜniversitesiMakine Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KHANGARDASH ASGAROV
- Fracture and fatigue crack growth characterization of conventional and head hardened railway rail steels
Konvensiyonel ve mantarı sertleştirilmiş demiryolları raylarında kırılma ve yorulma çatlak ilerleme büyümesi
ALI MOTAMENI TABATABAEI
Yüksek Lisans
İngilizce
2014
Metalurji MühendisliğiOrta Doğu Teknik ÜniversitesiMetalurji ve Malzeme Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. RIZA GÜRBÜZ
YRD. DOÇ. DR. KAZIM TUR