Geri Dön

Assuming city as a playground survey on reclaiming design of some elements in city for responding to children's need of spontaneous play activities in built environment

Kenti bir oyun bahçesi olarak düşünmek yapılı çevrede çocukların spontane oyun gereksinimlerini karşılamak üzere, kentte bazı tasarım elemanlarının geliştirilmesi üzerine araştırma

  1. Tez No: 386079
  2. Yazar: MORSALEH RANJBAR MOGHADDAM
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AYŞE ZEYNEP ONUR
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: İç Mimari ve Dekorasyon, Interior Design and Decoration
  6. Anahtar Kelimeler: Şehir, Çocuklar, Spontane Oyun Aktivitesi, Tasarlanmış Oyun Aktiviteleri, Yapılı Çevre, Tasarım, Şehir Elemanları, Şehire Ait Olma, Dış Mekan Oyun, Çocuk Çevresi, Oyun Kültürü, City, Children, Spontaneous Play Activity, Designed Play Activities, Built-Environment, Design, City Elements, City Attachment, Outdoor Play, Children's Domain, Culture of Play
  7. Yıl: 2014
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Çankaya Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İç Mimarlık Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 189

Özet

Bu tez çalışması, kent çapında spontane oyun alanları oluşturmak üzere, çocukların gereksinimlerini saptayarak çocuk dostu tasarımların geliştirilmesi üzerinedir. Çalışma, 2013 yılında İran ve Ankara kentlerinde, çocukların kentte kendiliğinden geliştirdileri oyun oynama biçimleri ve gereksinimleri üzerine yapılan gözlemlerden yola çıkarak geliştirilmiş, çocukların fiziksel çevreye karşı geliştirdikleri davranışlar, Ankara, Kızılay için geliştirilen oyun alanlarının tasarlanmasında yolgösterici olmuştur. Oyun, çocukların yaratıcılıklarını geliştirmek için de bir araç olduğundan, tasarımların bu yaratıcılığı teşvik etmek üzere hangi oyun elemanlarını içermesi gerektirdiği ile ilgili teorik araştırma yapılmış, çocuklarla ve ebeveynlerle anketler yapılmıştır. Tüm araştırmalar, gözlemler ve anketler sonucu, kent ölçeğinde oyun tasarıları geliştirilmiş ve görsellerle örneklenmiştir. Tasarılar, otobüs durakları, yaya köprüleri, kaldırımlar ve mağaza vitirinleri gibi çocukların oynarken kamusal alan ile karşılaşacakları, kent yaşamına katılacakları mikro ölçekteki tasarılardır. Ankara- Türkiye, Tahran, İran örneklerindeki gibi çocukların kent yaşamından ayrılmasına çözüm olarak düşünülmüştür. Bu çalışmada, çocuklar, kentin sonsuz yurttaşları olarak kabul edilip, en temel gereksinimleri olan oyunun kent mekanında karşılanması gerektiğinden yola çıkılmıştır. Böylelikle, hem çocukların dış mekanda oyun gereksinimleri karşılanacak, hem yaratıcılıklarında olumlu etkisi olacak hem de kendilerini yaşadıkları kente ait bireyler olarak kenti sahiplenmelerine ve kentliler ile sosyal ilişkiler gerçekleştirmelerine neden olacaktır. .

Özet (Çeviri)

This thesis study was conducted for urban development and implementation of child-friendly design with considering initial needs of children for having spontaneous play in city wide. Study was conducted based on series of observations on unconstructed children's play in Ankara-Turkey and Tehran-Iran in 2013. Children's reciprocal responses toward physical environment were taken into consideration for setting forth design ideas for further constructions in Kızılay city center of Ankara. As far as play considered as a tool for children creativity, theoretical research has been made to recognize what kinds of play elements would be helpful for enhancing children's creativity through play practice. After All observations, questionnaires and theoretical research and some play ideas for the city scale has been developed, and have been exampled by images. Ideas were included reclaiming design of elements in urban setting in its micro scale such as; bus station, pedestrian bridges, sidewalks and window shops for encountering public especially children with joy of play in immediate environment. Moreover, it was considered as a solution for eliminating children's domain segregation from public space in cities such as Tehran-Iran and Ankara-Turkey. In this study children were considered as infinite citizen of city by responding their needs to play as one of their fundamental and basic rights. Moreover, by reclaiming design of those units it is possible to influence on culture of children's outdoor play,and it would be a tool for creativity and enhancing children's sense of attachment toward their built environment while they have influential social interaction with their parents, caregiver and other society members.

Benzer Tezler

  1. Optimization in spatial planning from generative design approach: The application for Göktürk, Istanbul

    Üretken tasarım yaklaşımıyla mekansal planlamada optimizasyon: Göktürk, İstanbul uygulaması

    MERVE DENİZ TAK

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik Üniversitesi

    Şehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİYE AHU GÜLÜMSER

  2. Kentsel bileşenleri ve kıyı kenti bağlamında İstanbul'un öznel ve nesnel değerlendirmesi

    Objective and subjective evaluation of İstanbul in the context of its coastal and urban components

    FATMA ERKÖK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜLYA YÜREKLİ

  3. 1970'li yıllarda Yeşilçam ve Türkiye'nin kültürel hayatı

    Yeşilçam and the cultural life of Turkey in 1970s.

    UMUT TÜMAY ARSLAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Radyo-TelevizyonAnkara Üniversitesi

    PROF.DR. NİLGÜN ABİSEL

  4. Konya'da farklı üç kentsel mekanda kent kimliği üzerine bir araştırma

    A research of urban identity in three different urban space in Konya

    KADRİYE DENİZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Şehircilik ve Bölge PlanlamaSelçuk Üniversitesi

    Şehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ.DR. RAHMİ ERDEM

  5. Gemi dalga direncinin kaynak-panel yöntemiyle sayısal hesabı

    Calculation of ship wave resistance by the source panel method

    ŞAKİR BAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1990

    Gemi Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    DOÇ.DR. ÖMER GÖREN