Geri Dön

İbnü's - Salâh'ın hadislerin tashih ve tahsinine yönelik görüşleri

The ideas of Ibn al - Salah about the tashih and tahsin of ahadith

  1. Tez No: 399514
  2. Yazar: TUNAHAN ERDOĞAN
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. MEHMET DİLEK
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Din, Religion
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 132

Özet

Bu çalışmada İbnü's-Salâh'ın (ö. 643/1245) Mukaddime ismiyle bilinen hadis usulüne dair eserinde hadislerin tashih ve tahsinine yönelik dile getirmiş olduğu bazı görüşleri ve bu görüşlerin kendisinden sonra algılanış biçimleri ele alınmıştır. İbnü's-Salâh'ın söz konusu görüşleri ehliyetleri zayıf olduğu için kendi dönemindeki ve sonrasındaki âlimlere hadislerin tashih ve tahsinini yasakladığı hatta hadiste ictihad kapısını kapattığı şeklinde anlaşılmış ve çeşitli itirazlara maruz kalmıştır. Araştırmamızda İbnü's-Salâh'ın gerek Mukaddime'sindeki gerek diğer kitaplarındaki konuyla ilgili ifadelerini ve uygulamalarını bütüncül bir şekilde değerlendirerek bunlarla neyi kastettiğini tespit etmeye çalıştık. Bu bağlamda, onun, kitabının muhtelif bölümlerinde, isnadın belli bir dönemden sonra hadislerin tashihi noktasında işlevini yitirmiş olduğunu dile getirdiğini tespit ettik. Bundan dolayı İbnü's-Salâh'ın söz konusu ifadeleri, mutlak anlamda hadis tashih ve tahsinini yasaklamayı değil, önceki dönem kitaplarında yer almayan, isnadın işlevini yitirdiği dönemden sonraki kitaplarda o dönemin isnadları ile zikredilen hadislerin tashih ve tahsinini uygun görmediği anlamına gelmektedir. İbnü's-Salâh'ın isnadın işlevini yitirdiğini düşündüğü zaman dilimi h. V. asrın ortalarıdır. Onun bu düşüncesinin temelinde ise sahih ve hasen türünden olan bütün hadislerin, hadis imamlarının mutemet ve meşhur kitaplarında kayıtlı olduğu kabulü bulunmaktadır. İbnü's-Salâh bu yüzden söz konusu dönemden sonra sahih ve hasen hadislerin hadis imamlarının mutemet ve meşhur diye nitelediği kitaplarından alınması gerektiğini, bu tür kitaplarda bulunmayan hadislere sahih ve hasen hükmü verilemeyeceğini dile getirmektedir. Tashih ve tahsin meselesine bağlı olarak İbnü's-Salâh'ın hadislerin zayıf ve mevzu olduğuna hükümetmeyi yasakladığı iddiası ortaya çıkmıştır. Oysa onun, bu yönde hiçbir açıklaması bulunmamaktadır. Tam tersine onun pek çok ifadesi ve uygulaması, böyle bir işlemi yasaklamadığını çok açık bir şekilde ortaya koymaktadır.

Özet (Çeviri)

This study deal with the ideas of Ibn al-Salah about the tashih and tahsin of ahadith in his work Muqaddima. It also examines the ways of the perception of these ideas after him. Ibn al-Salah's views on this issue were understood as prohibition of tashih and tahsin of ahadith to the scholars of his time and of those afterwards. They were also construed as the closure of the ijtihad door and thus, were faced with various objections. In our research, we tried to comprehensively evaluate Ibn al-Salah's views and applications on the issue found both in his Muqaddima and in other works and also tried to pinpoint what he actually meant by these. In this context, we found out that in various chapters of his book, he aired the view that after some certain period isnad had lost its function on the issue of tashih of ahadith. Hence, Ibn al-Salah's views in discussion did not literally mean to ban hadith tashih and tahsin, rather meant to ban tashih and tahsin that were not found in the earlier books but seen in the books produced after isnad lost its function with the isnad of that period. In Ibn al-Salah's understanding, the time when isnad lost its function is in mid 5th century Hegira. He bases this opinion on the belief that all types of sahih and hasan ahadith were recorded in the reliable and famous books of hadith imams. As a result, Ibn al-Salah reckons that after that certain time sahih and hasan ahadith should be taken from the reliable and famous books of hadith imams; the ahadith that were not found in these books cannot be qualified either sahih or hasan. As regards to the issues of tashih and tahsin, the claim that Ibn al-Salah prohibited a decision on the weakness or fornication of ahadith came to surface. However, he has no explanation on these issues. On the contrary, many of his words and applications clearly demonstrate that he never banned such an action.

Benzer Tezler

  1. Hadis ilminde Suâlât kitaplarının önemi

    The importance of the books of Hadith

    SHORSH OMER AHMED AHMED

    Yüksek Lisans

    Arapça

    Arapça

    2017

    DinYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NEVZAT TARTI

  2. Hadislerde tashîf ve tahrîf

    The miswriting and the misreading in hadiths

    AHMET TAHİR DAYHAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    DinDokuz Eylül Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. CEMAL SOFUOĞLU

  3. Kᾱdî ῾Iyâz (Ö. 544/1149) ve el-İlmâ῾ ilâ Ma῾rifeti Usûli'r-Rivâye ve Takyîdi's-Semâ isimli eseri

    Kᾱdî ῾Iyâz (d. 544/1149) and his work's named: al-İlmâ ilâ Ma῾rifa Usûl al-Riwâya wa Taqyîd al-Samâ

    ALİ YÜCEL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Dinİstanbul Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA ERTÜRK

  4. Hadislerin sıhhatini belirlemenin ictihâdî oluşu

    The role of ijtihad on determining of the authenticity of hadith narrations

    ABDULLAH KOÇAK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    DinHitit Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KADİR GÜRLER

  5. Musul'da hadis ilmi ve Ömer b. Bedr el-Mevsılî el-Hanefinin hadisçiliği

    Hadith science in Mosul and the hadith scholarship of Omar Ibn Bedr al-Mawsili al-Hanafi

    ABDULMAWJOOD ABDULFATTAH A. QA QARABASHA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    DinEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA ÖZTOPRAK