Geri Dön

Tip 1 diabetes mellituslu hastalarda diabetik nefropatinin HLA-antijenleri ile ilişkisi

The relationship between diabetic nephropathy (DN) and human leukocyte antigens in patients with type 1 diabetes mellitus

  1. Tez No: 40231
  2. Yazar: H. ZEKİ TONBUL
  3. Danışmanlar: Belirtilmemiş.
  4. Tez Türü: Tıpta Yan Dal Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Nefroloji, Endocrinology and Metabolic Diseases, Nephrology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1995
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Atatürk Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Nefroloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 80

Özet

Diabetik nefropati patogenezinde HLA ile ilişkili genetik faktörlerin rolünü araştırmak amacıyla; diabet süresi 10 yıldan fazla olan, hipertansiyonu ve klinik proteinürisi bulunmayan Tip I diabetli 55 hastada üriner albumin ekskresyonu ölçümü ve HLA tayini yapılarak, başlangıç dönemde nefropatisi olan (nükroalbuminürik) ve olmayan vakalar HLA antijenlerinin sıklığı yönünden karşılaştırıldı. Üriner albumin ekskresyonu immünopresipitasyon yöntemi ile, HLA antijenleri ise standart NIH lenfositotoksisite tekniği ile tayin edildi. Tip I diabetli 55 hastanın 30'unda (%54.5) persistan mikroalbuminüri, 25'inde ise (% 45.45) normoalbuminüri tesbit edildi. Mikroalbuminürik grup ile normoalbuminürik grup arasında kan basıncı, diabet süresi ve HbAjC düzeyi yönünden önemli bir farklılık görülemezken; mikroalbuminürili hastalarda HLA-A2 ve B8 antijenlerinin prevalansı normoalbuminürili hastalara göre önemli derecede daha yüksek bulundu (%80'e %40, p

Özet (Çeviri)

The Relationship Between Diabetic Nephropathy (DN) and Human Leukocyte Antigens in Patients with Type I Diabetes Mellitus. In order to investigate the role of HLA-related genetic factors in the pathogenesis of diabetic nephropathy, we determined urinary albumin excretion (UEA) and HLA-typing in 55 type I diabetic patients who have a duration of diabetes longer than 10 years and have no hypertension or clinical proteinuria, and compared patients with respect to frequency of HLA-antigens. UEA was determined by immunopresipitation assay and HLA-typing by standard microlymphocytotoxicity test Of 55 patients, 30 (54.5 %) had persistent microalbuminuria and 25 (45.5 %) normoalbuminüria. While no statistically significant difference was found in blood pressure, duration of diabetes and HbAlc levels between normoalbuminuric and microalbuminuric groups, HLA-A2 and B8 antigens were found to be significantly increased in microalbuminuric group compared with normoalbuminuric group. Both HLA-A2 and B8 were present in 9 of microalbuminuric patients (30%) and in only 1 of normoalbuminuric patients (4%) (p

Benzer Tezler

  1. Mikroalbuminürisi olan normotansif tip2 diabetes mellituslu hastalarda trandolapril ve telmisartanın mikroalbuminüri ve böbrek fonksiyonları üzerine etkileri

    Başlık çevirisi yok

    ALİ YAŞAR YILDIZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    NefrolojiHarran Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TEVFİK SABUNCU

  2. Tip II diabetes mellituslu hastalarda sol ventrikül fonksiyonu ile mikroalbuminüri arasındaki ilişki

    The relation of microalbuminuria with left ventricle function in 30 patients with type II diabetes mellitus

    ALİ MEYDAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1995

    HematolojiCumhuriyet Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. FERHAN CANDAN

  3. Tip I ve tip II diabetes mellituslu hastalarda böbreklerdeki tübüler fonksiyon bozukluğunun bir göstergesi olarak kolinesteraz (ChE) miktarının saptanması

    The Cholinesterase in the early diagnosis of tubular dysfunction in patients with type I and type II diabetes mellitus

    DİZDAR GÜLEN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1996

    BiyokimyaGazi Üniversitesi

    PROF.DR. MERAL TORUN