Geri Dön

Akut dekompanse kalp yetersizliği hastalarında taburculuk öncesi konjesyon düzeyi, klinik konjesyon ve provokasyon testleri yeniden yatış sıklığı ve süresi ile ilişkili midir?

Are predischarge congestion levels and provocation tests results related with rehospitalization frequency in acute heart failure patients?

  1. Tez No: 427027
  2. Yazar: MEHMET MARAŞLI
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. HASAN YÜCEL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kardiyoloji, Cardiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2016
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Cumhuriyet Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 70

Özet

Kalp ve damar hastalıkları ülkemizde ve dünyada kadın ve erkek cinsiyet ayrımı olmadan mortalite bakımından ilk sırada olan hastalık grubudur. KY gelişen bireyler, gerek KY sebebiyle gerekse eşlik eden hastalıkları nedeniyle özellikle ADKY tanısı ile çok sık hastaneye yatırılmaktadır. Akut yetmezlik hastalarinin %50'si taburculuğu takip eden 12 ay içerisinde akut yetmezlik nedeniyle hastaneye yatırılmaktadırlar. Bu çalışmada, ADKY hastalarında, yatış ve taburculukta kaydedilen, konjesyon durumu, VAS Skoru, 6 Dakika Yürüme mesafesi, NT-pro BNP ve CA-125 düzeylerinin taburculuk sonrası yeniden yatış ile ilişkisinin incelenmesi planlanmıştır. 14-10-2015 ile 14-04-2016 tarihleri arasında, dispne, ortopne, pnd şikayetleri ile poliklinik veya acil servise başvurmuş, 18-85 yaş aralığında, ADKY tespit edilen hastalar çalışmaya alındılar. Hastalara yatış esnasında temel özelliklerinden, yaş, yatış esnasındaki kilo değerleri ile HT, DM, aile öyküsü, NYHA sınıfları ve KY'nin iskemik olup olmadığı sorgulanıp kaydedildi. Hastalara kapsamlı fizik muayene yapıldı. BVD, ral derecesi, hepatomegali, pretibial ödem dereceleri kaydedildi. Hastalara nefes darlığı durumlarını değerlendirmeleri için VAS Skoru uygulandı. Hastalar 6 dakika yürüme testine tabi tutuldular. Hastalardan yatış ve taburculukta NT-Pro BNP ve CA-125 çalışıldı. Hastalar taburculuk sonrasi hastaneye ADKY tanısı ile hastaneye yatırılan ve yatırılmayanlar olarak iki gruba ayrıldılar. Bakılan parametlerın iki grup arasında fark olup olmadıgına bakıldı. Hastalarin demografik ozellikleri açısından iki grup fark bulunamadı. Sadece yeniden yatış yapılmayan hasta grubu istatistiksel olarak daha yaşlı idi. (p:0.022) Fizik muayene bulgularında sadece taburculukta bakılan BVD açısından iki grup arasında anlamlı fark bulundu. p(0.049) 6 dk. Yürüme mesafesi, kilo farkı, VAS Skoru ve NT-Pro BNP değerleri iki grup arasında anlamlı bulunmadı. Yatışta alınan CA-125 ve taburculukta alınan CA-125 değerleri iki grup arasında anlamlı bulundu. (p:0.016) (p:0.011) Ayrıca ROC eğrisi analizine göre yeniden yatış ile ilişkili optimal CA-125 kesim değeri 163.7 U/ml olarak saptandı. CA-125 düzeyinin 163.7 U/ml'den fazla olması KY hastalarında yeniden yatışı göstermede % 71.4 duyarlılık, % 75.8 özgüllük değerine sahipti. Çalışmada değerlendirilen verilerden özelikle NT-Pro BNP'nin istatistiksel olarak anlamlı bulunması için daha fazla hasta sayısına ve daha uzun takip süresine ihtiyaç olabilir.

Özet (Çeviri)

Caridovascular diseases are the most common mortality cause in both men and women in our country and in the world. Heart failure patients, hospitalized with acute heart failure frequently because of heart diseases or the other diseases. 50 percent of hospitalized acute heart failure patients, rehospitalized within 12 months after discharge. In this study, we aimed that, in acute heart failure patients the demografic characteristics such as hypertension, diabetes mellitus, hyperlipidemia, NYHA class and congestion status, VAS, 6min Walk Test, NT-Pro BNP and CA-125 levels are associated or not with rehospitalization after discharge. Patients, complained with dyspne, paroxysmal nocturnal dyspnea, orthopnea, diagnosed acute heart failure that applied to cardiology clinic or emergency service 18-85 aged, added to study on 14-10-2015 to 14-04-2016. Baseline characteristics such as age, weight, HT, DM, family history, NYHA class, ischemic origin of heart failure wer asked and recorded the time of hospitalization. Physical exemination applied. Juguler Venosus Pressure, ral degree, hepatomegalia, pretibial edema degree, are made and recorded. VAS Score applied. 6 min walk test performed. NT-Pro BNP and CA-125 tests are studied. These whole findings are studied while addmission and before discharge. Patients divided in to wo groups. First group is rehospitalized with acute heart failure while follow up. The second group is non-rehospitalized patients while follow up. 13 patients (%28) rehospitalized while follow up. There are no statistical diffence in to two groups within demographic characteristics except age. Non-rehospitalized patients are older and statistically diffrent(p:0.022) There are no statistical diffence in to two groups within physical exemination except discharge juguler venosus pressure. (p:0.049) Admission and before discharge, 6 min walk test, lose weight degree, VAS Score, NT-Pro BNP level are not statistically differt between two groups. Admission and before discharge CA-125 levels are statisticaly different between two groups. Admission p value is 0.016 , before discharge p value is 0.011 . When we analysed the ROC curve, the rehospitalization cut-off level of CA-125 is 163.7 U/ml. While the CA-125 test result more than 163.7 U/ml in heart failure patient, the test will predicting readmission to hospital had a 71.4% sensitivity and 75.8% spesificity. More patient and more follow up time will be needed, that NT-Pro BNP levels will be statistically different in two groups.

Benzer Tezler

  1. Akut kalp yetmezliğinde tedaviye cevabın takibinde, PVI ölçümlerinin, proBNP, IVC-cı ve klinik durum ile ilişkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the relation of PVI measurements with probnp, İVC-Cİ and clinical status in the follow-up of treatment response in acute heart failure

    TUĞÇE KÖKSAL ŞİMŞEK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    İlk ve Acil YardımSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HÜSEYİN CAHİT HALHALLI

  2. Akut dekompanse kalp yetersizliği ile başvuran ciddi kalp yetersizliği hastalarında taburculuk sonrası 1-yıllık mortaliteyi öngördüren yeni risk skor modeli

    A new risk model to predict post-discharge 1-year mortality of severe heart failure patients from data acquired during admission for acute decompansated heart failure

    KURTULUŞ KARAÜZÜM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    KardiyolojiKocaeli Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DİLEK URAL

  3. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi acil servisine 1 yıl boyunca başvuran akut dekompanse kalp yetersizliği vakalarının ileriye dönük gözlemsel incelenmesi

    We report an original research of prospective observational study of heart failure cases in a tertiary Hospital Emergency department

    EMRE ÇATAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    İlk ve Acil YardımEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NURDAN ACAR

  4. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Kliniğinde Ocak 2009-Ocak 2010 tarihleri arasında yatırılan kalp yetersizliği olgularının retrospektif değerlendirmesi

    Retrospective assesment of heart failure cases followed up in the hospital of Ege University Department of Cardiology between January 2009 and January 2010

    ELTON SKRAQI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    KardiyolojiEge Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERDAR PAYZIN

  5. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji kliniğinde ocak 2009-ocak 2010 tarihleri arasında yatırılan kalp yetersizliği olgularının retrospektif değerlendirmesi

    Retrospective assessment of heart failure casesfollowed up in the hospital of Ege UniversityDepartment of Cardiology between january 2009 andjanuary 2010

    ELTON SOYDAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    KardiyolojiEge Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERDAR PAYZIN