Geri Dön

Kadın özgürleşmesinde bir protesto aracı olarak sanatın kullanımı: Ankara Tiyatro Öteyüz örneği

The use of art as a form of protest in women's liberation: A case study of Ankara Tiyatro Oteyüz

  1. Tez No: 435878
  2. Yazar: BENAN HAVVA BARAN
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. GÜLHAN DEMİRİZ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Sosyoloji, Sociology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2016
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Adnan Menderes Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Sosyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 186

Özet

İkinci dalga feminizm ile birlikte kadınların özgürleşme mücadelesinde sanatın bir protesto aracı olarak kullanımı feminist sanatla belirgin hale gelmiştir. Ancak feminist sanat, gerek bu sorunların çözümünde gerek kadınların kendi beden, benlik ve kimlik algılarında gerekse toplumsal yaşamda sosyal, kültürel ve politik bir değişime etkisi noktasında yeterli olmamaktadır. Bu nokta, kadınların gündelik hayatta yaşadıkları/karşılaştıkları tüm sorunları ifade edebilecek ve ifade edebildiği süreçte de dönüşümler yaratabilecek bir mücadele aracı olarak etkin bir sanat alanına ihtiyacı doğurmaktadır. Nitekim feminist sanat içerisinde getirilen eleştirilere bağlı olarak bu etkin sanat alanı; kadınların 'sanatçı' bağlamından çıkıp 'ezilen' olarak kendi kadınlık deneyimleriyle katılabildiği, kadınlığa ilişkin anlamın kadınlar tarafından üretilebildiği, politik ve kültürel zeminden kopmayan bir niteliğe sahip olmalıdır. Bu çerçevede tiyatro, kadın kimliğinin oluşumundaki politik ve kültürel inşa biçimlerinin farkındalığının oluşmasında, kadınların kendi yaşamları üzerinde söz sahibi olabilmelerinde ve toplumsal cinsiyet eşitsizliğine bağlı olarak kadınların ikincilleştirilmiş konumlarının kırılmasında vb. kadınların 'kadın' kimliğine sahip ve 'ezilen' olarak kadınlık deneyimleriyle yer aldıkları etkin bir sanat alanı olarak okunabilmektedir. Buradan hareketle bu çalışmanın temelini, sanatın ve protestonun toplumun var olan siyasal, kültürel, ideolojik, ekonomik ve sosyal koşullarından beslenerek, bu koşulların toplumda yaratmış olduğu her türlü eşitsizlik, ötekileştirme, belirli alanlardan dışlanmışlık, hiyerarşi ilişkileri vb. durumlarına karşı bir mücadele aracı olarak toplumsalı dönüştürücü gücünün sorgulanması oluşturmaktadır. Bu amaçla kadınların özgürleşme mücadelesinde bir protesto aracı olarak sanatın özellikle de tiyatronun bir direniş aracı olarak kullanılmasının, toplumsal alanda 'özne' olarak kadınların kendi benlik, beden ve kimlik algılarında farkındalık oluşturması ve toplumsal yaşamdaki dönüştürücü gücü incelenerek tartışılacaktır.

Özet (Çeviri)

Using art as a form of protest in women's liberation movement became evident during the second wave of feminism with new appearances of feminist art and many issues that women face brought forward by the art performers who were included in feminist art. However, a feminist art alone is not sufficient in terms of both in the solutions for these problems and in effecting women's perceptions of their own body, self and identity; and, in social, cultural and political change in social everyday life. This point creates a need for a field of art, as a tool for struggle, which gives an opportunity for women in order to be able to express all problems they face and in order to be able to make changes in social life. Hence, this effective area of art has to include women with their womanly experiences as 'oppressed' instead of as 'performers'. In addition, it is also should be an area that the meanings related to being women can be produced by women themselves. That area, finally, should not be split from political and cultural roots. In this respect, theatre can be evaluated as an effective field of art in which women take part as 'oppressed'; it is also important in the development of awareness related to the political and cultural constructions of female identity. The main problem of this research is to question the social transformative potential of art and protest, which can be seen as tools for struggle towards inequalities, hierarchical relations, marginalisation and debauchery created by cultural, political, economical and social conditions. For this respect, the social and individual transformative potential of theatre, which is used as a means of protest in women's liberation movement will be examined and discussed

Benzer Tezler

  1. Women writers of the Beat generation

    Beat kuşağı kadın yazarları

    SİBEL RESİMCİ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2010

    Amerikan Kültürü ve Edebiyatıİstanbul Üniversitesi

    Amerikan Kültürü ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. SEMA BULUTSUZ

  2. Kadın haklarında geleneksel bakış aşısının etkinliğinin Yargıtay'ın bir kısım boşanma kararlarındaki kadın olgusuna yansıması

    Başlık çevirisi yok

    SALİHA ESEN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    HukukYıldız Teknik Üniversitesi

    Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. SEVİNÇ PEKER

  3. Sabah programlarında kadın ve sağlık

    Women and health in morning programs

    ESRA ÖZDEMİR KIRICI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Radyo-TelevizyonGaziantep Üniversitesi

    Kadın Çalışmaları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MESUT YÜCEBAŞ

  4. Jean Jacques Rousseau et condorcet: Deux intellectuels face a l'education feminine

    Roussean ve Condorcet: İki aydının kadın eğitimine bakışı

    GÜL TEKAY (BAYSAN)

    Yüksek Lisans

    Fransızca

    Fransızca

    1995

    Fransız Dili ve EdebiyatıHacettepe Üniversitesi

    DOÇ.DR. JALE ERLAT

  5. Feminist film teorisi bağlamında 1980'ler Atıf Yılmaz filmlerinde ataerkilliğin eleştirisi

    The critique of patriarchy in 1980's Atıf Yılmaz films in the context of feminist film theory

    AYŞE ÇAĞRICI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    SosyolojiCumhuriyet Üniversitesi

    Sosyoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. SEVDA MUTLU