Geri Dön

Hanefî usûlünde tartışmalı bir delil olarak istishâb

Istishâb as a controversial evidence in Hanafî method

  1. Tez No: 477278
  2. Yazar: FEYZA AYAZ
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. PEHLUL DÜZENLİ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Din, Religion
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Yalova Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Temel İslam Bilimleri Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 175

Özet

Usûl-i fıkh, tafsîlî delillerden hükümlerin nasıl istinbât edildiği hakkında bilgi veren bir bilim dalıdır. Usûl-i fıkhın konularından birini teşkil eden deliller ise temsil ettikleri mezheplerin ictihâd yöntemlerini ve mezhebin üzerinde kurulduğu sistemi aktarma çabasının bir parçasıdır. Bu çalışmada da istishâb özelinde Hanefî mezhebinde muteberliği tartışmalı olan deliller ele alınmıştır. Çalışmanın birinci bölümünde delil kavramına yer verilmiştir. Bu meyanda istishâbın da içerisinde bulunduğu, muteberliği tartışmalı olan bazı delillerin, 'delilsizlik ile ihticâc', 'saptırıcı', 'fâsid' ve benzeri vasıflar ile nitelendirilerek aktarıldığı; kimi zaman ise illeti tespit etme yöntemlerinden tenkit edilen 'tard' bağlamında değerlendirildiği tespit edilmiştir. Bu deliller hakkında kısaca bilgi verilerek birlikte anılmaları hususunda ortak bir paydanın gözetilip gözetilmediğine temâs edilmiştir. İkinci bölümde bu tür deliller arasında en fazla tartışma konusu yapılan istishâb delili ele alınarak mâhiyet ve çeşitlerine yer verilmiş; delil değeri ve diğer deliller arasındaki konumuna dair serd edilen görüşler incelenmiştir. Son bölümde ise istishâb delili ile ilişkilendirilen küllî kâideler tahlil edilmiş; ayrıca konunun daha anlaşılır hâle gelmesi için usûl eserlerinde istishâb delili ile ilgili işaret edilen bazı örnekler îzâh edilmiştir. Sonuç olarak, Hanefî usûl eserlerinde muteberlik bağlamında değerlendirilen delillerin değer olarak aynı derecede görülmediği; bu delillerden istishâbın ise özellikle bir başkasını ilzâm etme ve yeni haklar elde etmede kullanılabilecek kuvvette bir delil olmasa da, mezhep tarafından kabul edilen delillerin sonuç vermemesi durumunda mevcut hakları korumada fayda sağladığı söylenebilir.

Özet (Çeviri)

Jurisprudence Method is a science which gives information about how provisions are determined from detailed evidence. Evidences which compromise one of the subjects of jurisprudence method are a part of the effort to narrate opinion methods of sectarians which they represent and the opinions which sectarian is based on. In this study, evidences which are controversial in terms of abidingness in Hanafi sectarian are handled specific to istishâb (a provision which was valid in the past and is known to be valid today). In the first part of the study, concept of evidence are talked about. Inter alia, it is detected that evidences which istishâb is within and are controversial in terms of abidingness are narrated by being considered with“no evidence and proof”,“deflecting”,“defeatist”etc. and sometimes are evaluated within the context of“rejection”which is criticized from detecting methods for disorder. Whether there is a common ground for them to be narrated together is talked about by giving information about these evidences. In the second part, nature and its varieties are talked about; opinions on the situation between evidence value and other evidences are analyzed by handling istishâb evidence which is the mostly contentious one among this kind of evidences. In the last part, regulations which are associated with istishâb evidence are analyzed; also, some examples which are pointed about istishâb evidence in method works are talked about to make the subject clear. As a result, in Hanafi method works, it can be said that evidences which are evaluated within the scope of abidingness, are not seen equally valuable; although istishâb, one of these evidences, is not a powerful evidence which can be used specially to bind someone and get new rights, it can be useful to protect existing rights when evidences which are accepted by sectarian do not show results.

Benzer Tezler

  1. Zeydî usulcülerin kaynak anlayışı

    Zaydi methodologists? understanding of the source

    FATİH YÜCEL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    DinAnkara Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞAMİL DAĞCI

  2. İbadetlerde Haber-i Vâhid'in Delil Olması Bağlamında Namaz

    The Evidence of Solitary Hadith (Khabar-i Wahid) regarding prayer (Salat)

    ESRA BATTAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    DinDokuz Eylül Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA YILDIRIM

  3. Klasikleşme sürecinde Hanefî fıkıh usûlünde akıl-vahiy ilişkisi (Cessas ve Debusî örneği)

    The relation betweenreasonand revelation in Hanafite legal theoryat clasical period (a case study of Jassas and Dabusi)

    EMİNE YAZICIOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    HukukSakarya Üniversitesi

    İlahiyat Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUHARREM KILIÇ

  4. Hanefi usulünde akıl ile tahsis

    Customization with mind in the Hanefi's method

    MURAT GELEGEN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Dinİnönü Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET BİRSİN

  5. Sadrüşşerîa'nın fıkıh usûlü düşüncesinde lafızların kesinliği problemi

    The problem of the linguistic certainty in Sadr al-Sharīa's legal methodology

    SELMA ÇAKMAK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    DinYalova Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUHARREM ÖNDER

    PROF. DR. ŞÜKRÜ ÖZEN