Geri Dön

Yama testinin alerjik kontakt dermatit hastalarında uzun dönemde yaşam kalitesi üzerine etkisi ve bu etkide rol oynayan faktörler

The long term effect of patch test on the quality of life of allergic contact dermatitis patients and the factors contributing to this effect

PDF İndir

  1. Tez No: 480902
  2. Yazar: PINAR KORKMAZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AYŞE BOYVAT
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Dermatoloji, Dermatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 148

Özet

Yama Testinin Alerjik Kontakt Dermatit Hastalarında Uzun Dönemde Yaşam Kalitesi Üzerine Etkisi ve Bu Etkide Rol Oynayan Faktörler Amaç: Alerjik kontakt dermatitin (AKD) hastaların yaşam kalitesini belirgin düzeyde etkilediği bilinmektedir. Önceki çalışmalarda yama testini takiben hastaların yaşam kalitesinde gelişme kaydedildiği gösterilmiştir. Ancak, bu hasta popülasyonunda gerekli bilgilendirmeler yapıldıktan sonraki tutum, testten yararlanma durumu, tespit edilen pozitif reaksiyonların hatırlanma düzeyi ve etkilendiği faktörler belirsizliğini korumaktadır. Tüm bu noktaların aydınlatılması hastalık yönetiminde yol gösterici olması bakımından önem taşımaktadır. Çalışmamızda; yama testinin ekzema şiddeti ve yaşam kalitesi üzerine etkisi, yama testi sonrası alerjik kontakt dermatit hastalarında klinik seyri etkileyen prognostik faktörler, tespit edilen alerjenlerin uzun dönemde hatırlanma oranı ve ilişkili olduğu faktörlerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Deri ve Zührevi Hastalıkları Anabilim Dalı' na başvuran ve AKD ön tanısıyla yama testi uygulanan 111 hasta dahil edildi. Yama testinde tespit edilen pozitif reaksiyonlarla klinik korelasyonun gösterildiği hastalar 1. gruba (AKD hasta grubu), yama testi negatif olan veya yama testinde tespit edilen pozitif reaksiyonla klinik korelasyonun gösterilemediği hastalar 2. gruba (kontrol grubu) kaydedildi. Tüm hastalar yama testi öncesinde ve testten 6 ay sonra Ekzema Şiddet İndeksi (EŞİ) ve Dermatoloji Yaşam Kalite İndeksi (DYKİ) ile değerlendirildi. AKD grubundaki hastalarda prognozu etkileyebilecek faktörler (mesleksel AKD, çoklu antijen pozitifliği, kronik dermatoz üzerinde sekonder duyarlanma) araştırıldı. AKD hastaları 6. ayda belirlenen alerjen/alerjenleri hatırlama, teması önleme ve yama testinden faydalanma konularında ayrıca değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya AKD ön tanılı 111 hasta alındı. Altıncı ay kontrole gelmeyen 9 hasta çalışma dışı bırakıldı. Çalışmayı tamamlayan 102 hastadan belirlenen alerjen/alerjenlerle klinik tablo arasında korelasyon saptananan 51' i AKD grubuna kaydedilirken; 51 hasta kontrol grubuna dahil edildi. İki grup arasında cinsiyet dağılımı, yaş, hastalık süresi, eğitim düzeyi ve ekzema şiddeti açısından farklılık bulunmamaktaydı. Atopi öyküsü bulunan hastalar AKD ve kontrol grubunda sırasıyla %7.8, %27.5 oranında olup, kontrol grubunda daha fazlaydı (p=0.009). AKD hastaların %45' inde mesleki maruziyet (MAKD), %13' ünde topikal uygulanan tedaviler (iyatrojenik AKD) nedeniyle gelişmişti. Bu gruptaki hastaların %49' unda ek alerjen pozitifliği mevcuttu. Yama testi sonrası yapılan bilgilendirmeleri takiben altıncı ayda, hem AKD hem kontrol hasta grubunun EŞİ ve DYKİ ortalamalarında gerileme kaydedildi (p=0.004, p=0.002). Ancak AKD grubunda iyileşme daha belirgindi (p=0.000, p=0.001). MAKD' i olanlarda mesleki olmayan AKD olgularına göre (p=0.020, p=0.046), kronik dermatozun eşlik etmediği olgularda iyatrojenik AKD olgularına göre (p=0.006, p=0.041), tek antijen pozitifliği olanlarda da birden fazla antijen pozitifliği olanlara göre (p=0.000, p=0.000) EŞİ ve DYKİ' ndeki düzelme daha belirgindi. Tanıdan altı ay sonra tespit edilen alerjenler hastaların %75' i tarafından doğru olarak hatırlandı. Hatırlama durumu ile yaş ve eğitim düzeyi arasında bir ilişki gösterilemezken (p=0.330, p=0.124); bazal EŞİ, DYKİ skorlarının düşük olması (p=0.016, p=0.038), erkek cinsiyet (p=0.043) ve birden fazla antijen pozitifliği (p=0.001) ile negatif korelasyon saptandı. Tespit edilen pozitif reaksiyonları hatırlayanların 6. aydaki EŞİ ve DYKİ skorları hatırlamayanlara göre daha düşüktü (p=0.003, p=0.000). Yama testini takiben ürün/yaşam tarzı değişikliği konusunda yapılan önerilere hastaların %82' si kısmen ya da tam uyum sağladı. MAKD olgularının %35'i meslek değişikliği yaparken, % 43'ü koruyucu tedbirler alarak maruziyeti önlemeye çalıştı. Yaşam tarzı değişikliği önerilerine tam uyum gösteren hastalar, önerileri kısmen yapanlara göre belirgin düzelme kaydederken (p=0.003); önerileri yerine getirmeyen hastaların EŞİ ve DYKİ skorlarında başlangıca göre artış olduğu izlendi (p=0.000). Meslek değişikliği yapanlarla karşılaştırıldığında, koruyucu tedbirler alarak mesleğe devam eden hastalarda dermatitin iyileşme oranı daha düşüktü (p=0.035). Altıncı ay kontrolde en kötü EŞİ ve DYKİ skorları hiçbir değişiklik yapmadan mesleğe devam eden hastalara aitti (p=0.000). AKD olgularının %70' i dermatitlerinde kısmen ya da tamamen düzelme kaydettiler ve yama testi hastaların %72' si tarafından yararlı bulundu. Sonuç: Alerjik kontakt dermatitte iyileşme sorumlu alerjenle temasın önlenmesine bağlıdır. Çalışmamızda AKD hastalarından izlemde sorumlu alerjenleri doğru olarak hatırlayan, uygun yaşam tarzı değişikliği ve imkan olduğunda meslek değişikliği yapanların EŞİ ve DYKİ' nde belirgin düzelme kaydedilmiştir. Yama testi öncesinde EŞİ değeri yüksek olan ve yaşam kalitesi belirgin düzeyde etkilenen hastalarda sorumlu alerjen hatırlama oranının daha yüksek olduğu, uygun yaşam tarzı değişikliği ve meslek değişikliğinin daha yüksek oranda yapıldığı saptanmıştır. Çoklu antijen pozitifliği ve kronik bir dermatoz üzerinde sekonder AKD gelişimi ise prognozu kötü yönde etkileyen faktörler olarak belirlenmiştir. Alerjenin doğru olarak hatırlanması kadın hastalarda daha fazlayken, eğitim düzeyi ile ilişki gösterilememiştir. Bu nedenle AKD li hastalarda yama testi sonuçlarının klinik uyum açısından doğru şekilde değerlendirilmesi, hastaların pozitiflik saptanan alerjenler ve bu alerjenlerle temasın kesilmesini sağlayacak önlemler konusunda açık ve sade bir dil kullanılarak detaylı olarak bilgilendirilmesi büyük önem taşımaktadır.

Özet (Çeviri)

The Long Term Effect of Patch Test on the Quality of Life of Allergic Contact Dermatitis Patients and the Factors Contributing To This Effect Aim: Allergic contact dermatitis (ACD) is known to significantly affect the quality of life of patients. Previous studies have shown improvement in quality of life of patients after patch test. However, the attitude of patients after receiving the necessary information about the positive reactions, how well they remembered the test results, their perceptions on the usefulness of patch testing haven't been studied in detail. Illumination of all these points is important in guiding disease management. In our study, the impact of patch testing on eczema severity and the life quality of the patients, the prognostic factors affecting the clinical course, the long-term recall of allergens detected and the factors associated with it were aimed to be identified. Material and method: The study included 111 patients who applied to Department of Dermatology of Ankara University Medical Faculty and patch tested with the preliminary diagnosis of ACD. Patients with clinically relevant positive patch test reactions were evaluated in group 1 (ACD group) and patients who had negative patch test results and patients in whom clinical relevance was not established were evaluated in group 2 (control group). Patients with ACD were informed in detail about how they can prevent contact with the responsible allergens and alternative products they can use. All patients were assessed with the Eczema Severity Index (ESI) and the Dermatology Quality of Life Index (DLQI) before the patch test and 6 months after the test. Factors that may affect the prognosis in patients with ACD (occupational ACD, multiple antigen positivity, secondary sensitization on chronic dermatoses) were investigated. ACD patients were also assessed at the 6th month follow-up about recall of defined allergens, prevention of contact and benefit from patch testing. Results: A total of 111 patients with the preliminary diagnosis of ACD were included in the study. Nine patients who did not come to the control visit after six months were excluded. Out of the 102 patients who completed the study, fifty-one patients who had clinically relevant patch test reactions were included in ACD group and 51 patients were included in the control group. There was no difference between the two groups in terms of gender distribution, age, duration of illness, educational level and eczema severity. Atopy history was present in 7.8% and 27.5% of the patients in the ACD and control group, respectively, and it was significantly higher in the control group (p=0.009). In ACD group, 45% of the positive reactions were due to occupational exposure (OCD) and 13% were due to topical treatments (iatrogenic ACD). More than one allergen positivity was present in 49% of the patients in ACD group. At the 6th month control, the mean ESI and DLQI scores regressed both in ACD patients and the control group (p=0.004, p=0.002). However, improvement in the ACD group was more pronounced (p=0.000, p=0.001). Improvement in ESI and DLQI were significant in OCD patients (p=0.020, p=0.046), in patients with dermatitis without an underlying chronic dermatoses (p=0.006, p=0.041) and in the case of single antigen positivity (p=0.000, p=0.000) when compared with non-occupational ACD cases, iatrogenic ACD cases and those with multiple antigen positives, respectively. At the sixth month control, allergens were correctly remembered by 75% of patients. While there was no correlation between recall status and age and educational level (p=0.330, p=0.124); a negative correlation was detected between low basal ESI, DLQI scores (p=0.016, p=0.038), male gender (p=0.043) and more than one antigen positivity (p=0.001). At the sixth-month control ESI and DLQI scores of cases who correctly remembered positive reactions were significantly lower than the cases who did not recall the allergens (p=0.003, p=0.000). In ACD group, 82% of the patients were partly or fully compliant with the recommendation for product / lifestyle modification following patch testing. While 35% of OCD cases made occupational changes, 43% of them tried to prevent exposure by taking protective measures. Patients who were fully compatible with lifestyle modification recommendations showed significant improvement when compared with patients who were partly compatible with recommendations (p=0.003); and an increase in ESI and DLQI scores were observed in patients who were non-compliant (p=0.000). The rate of recovery of dermatitis in patients who continued to work by taking preventive measures was lower (p=0.035) than the patients who made job changes. In the sixth month control, the worst ESI and DLQI scores belonged to the patients who continued to work without making any changes (p=0.000). Overall, 70% of ACD cases had partial or complete recovery and the patch test was found useful by 72% of the patients. Conclusion: Healing of allergic contact dermatitis depends on prevention of contact with the responsible allergen. In our study, a significant improvement was recorded in ESI and DLQI scores at the 6 month follow-up of ACD patients who correctly remembered responsible allergens and who have made appropriate lifestyle changes including job change when possible. The recall of allergen, appropriate lifestyle changes and job changes was higher in patients who had high ESI scores before patch testing and whose quality of life was significantly affected. Multiple allergen positivity and secondary development of ACD on chronic dermatoses were identified as poor prognostic factors. Accurate recall of allergen was more prevalent in female patients, but it was not related to the educational level. For this reason, evaluation of positive patch test reactions for clinical relevance, enlightment of the patients in a simple and clear language about the defined allergens and necessary precautions to be taken to prevent contact with the allegens is of great importance.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    137828

    Allerjik kontakt dermatitte iyontoforetik yama testi

    Başlık çevirisi yok

    VİLDAN ŞENGÖZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    DermatolojiEge Üniversitesi

    Dermatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ATİLLA VAROL

    DOÇ. DR. TUĞRUL DERELİ

  2. Tez No

    194809

    Vitiligoda klinik özellikler ve kontakt duyarlılık

    Clinical features and contact sensitization in patients with vitiligo

    DENİZ EVLİYAOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    DermatolojiPamukkale Üniversitesi

    Dermatoloji Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ.DR. BERNA ŞANLI ERDOĞAN

  3. Tez No

    389990

    Batı Karadeniz bölgesinde oral mukoza lezyonu olan hastalarda kontakt duyarlılığın araştırılması

    Investigation of contact sensitization in patients with oral mucosa lesions in Western Black Sea region

    DUYGU GENCER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    DermatolojiBülent Ecevit Üniversitesi

    Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. RAFET KOCA

  4. Tez No

    352649

    Yama testinde geç pozitifleşen kontakt alerjenler, testin optimal değerlendirme zamanı ve yinelenebilirlik oranları

    Delayed patch test reactions, optimal reading time and reproducibility ratios in patch testing

    TUĞBA ÖZKÖK AKBULUT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Dermatolojiİstanbul Üniversitesi

    Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ESEN ÖZKAYA

  5. Tez No

    115408

    İnek sütü allerjisi tanısında Atopi Yama testinin yeri

    Başlık çevirisi yok

    AYFER TUNCER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıHacettepe Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

Geri Dön