Wortschatzdidaktik unter besonderer berücksichtigung der kollokationen. erweiterung der produktiven lexikalischen kompetenz bei fortgeschrittenen Türkischen deutschlernern
Eşdizimli sözcükleri dikkate alan sözcük öğretimi/öğrenimi. Almanca öğrenen ileri düzeydeki Türk öğrencilerde üretken sözcüksel edinci geliştirme
- Tez No: 485651
- Danışmanlar: PROF. DR. TAHİR BALCI
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Eğitim ve Öğretim, Education and Training
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2017
- Dil: Almanca
- Üniversite: Çukurova Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Alman Dili Eğitimi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 151
Özet
Genellikle sözdizimsel bileşimleri dilsel uzlaşımla belirlenen ve en az iki sözcükten oluşan sözcük bileşimleri şeklinde tanımlanan eşdizimli sözcükler bir dilin anadili konuşucularının aktif dilsel edincinde önemli bir yere sahiptir. Dolayısıyla yabancı dil öğrencilerinin sözcüksel yeterliklerini artırmada ve buna bağlı olarak yabancı dili daha doğal, akıcı ve aktif kullanma sürecinde yabancı dil öğrencileri için de büyük bir önem oluşturmaktadır. Eşdizimli sözcükler çoğu zaman bir dilden diğerine büyük farklılıklar göstermektir. Almanca ve Türkçe de eşdizimlilik açısından farklılık gösteren dillerdir. Bu nedenle Almanca anadili konuşucuları eşdizimli sözcükleri edinme ve aktif bir şekilde kullanma konusunda herhangi bir zorluk yaşamazken söz konusu Almancayı yabancı dil olarak öğrenen Türk öğrenciler olduğunda bu sözcük bileşenlerini doğal ve aktif kullanma konusunda büyük zorluklarla karşılaştıkları görülmektedir. Bu nedenle öğrencilerde eşdizimli sözcüklere yönelik bilinç oluşturmak ve zihinsel sözlüğün yapısını destekleyen ders modeli ve alıştırma türlerini sözcük öğretimi/öğrenimi ortamlarında esas almak gerekmektedir. Çalışmanın amacı eşdizimli sözcükleri biçimsel ve sözdizimsel boyutları ile incelemek, bilişsel dilbilim çerçevesinde zihinsel sözlük ile olan ilişkisini belirlemek ve bu doğrultuda uygulamaya konulan ders modeli ve alıştırma türleri sonucunda bu sözcüklerin etkin sözcük dağarcığını geliştirme, hedef dili daha doğru, doğal ve akıcı kullanma üzerindeki etkisini ortaya koymaktır.
Özet (Çeviri)
Kollokationen, die im Allgemeinen als solche Wortverbindungen definiert werden, die aus wenigstens zwei Wörtern bestehen, deren syntaktisches Miteinandervorkommen durch Sprachkonvention bestimmt wird, haben eine bedeutende Rolle bei der aktiven sprachlichen Kompetenz von Muttersprachlern. Deswegen stellen sie auch für die Fremdsprachenlerner bei der Erweiterung der lexikalischen Kompetenz und infolgedessen auch bei dem natürlichen, flüssigen Produzieren der Sprache eine große Bedeutung dar. Kontrastiv betrachtet weisen interlinguale Kollokationen meistens große Unterschide auf. Deutsch und Türkisch sind jeweils Sprachen, zwischen denen im Rahmen der Kollokationen große Unterschiede auftreten. Während Muttersprachler des Deutschen bei Erwerb und aktivem Gebrauch der Kollokationen keine Schwierigkeit haben, bereiten diese zweier Wortverbindungen durch ihre Unauffälligkeit den türkischen Deutschlernern beim aktiven und natürlichen Gebrauch große Probleme. Aus diesem Grund ist es unbedingt erforderlich, bei den Lernenden kollokationsbezogene Bewusstheit zu gewährleisten und im Rahmen der Wortschatzdidaktik eine kollokationsbezogene Didaktik mit spezifischen Übungen und Aufgaben, die die Struktur des mentalen Lexikons stützen, zur Anwendung zu bringen. Das Ziel der vorliegenden Arbeit besteht darin, die Kollokationen aus der strukturellen und syntaktischen Sicht zu untersuchen, deren Relationen zum mentalen Lexikon im Rahmen der kognitiven Linguistik zu bestimmen und die Effizienz der hiernach entwickelten Lehrintervention, Kollokationsübungen und –aufgaben auf produktiver Wortschatzentwicklung und auf dem adäquaten, natürlichen und flüssigeren Sprachgebrauch offen darzulegen.