Geri Dön

Desitabin, azasitidin, kök hücre nakli tedavilerini alan myelodisplastik sendromlu hastaların yaşam sürelerinin kıyaslanması

Comparing the survey of patients with myelodysplastic syndrome receiving decitabine, azacitidine and stem cell transplant treatments

  1. Tez No: 494497
  2. Yazar: KAMİL DEVECİ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ALİ ÜNAL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Hematoloji, Hematology
  6. Anahtar Kelimeler: Myelodisplasitik sendrom, azasitidin, desitabin, kök hücre nakli, Myelodysplasic syndrome, azacitidine, decitabine, stem cell transplant
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Erciyes Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 79

Özet

DESİTABİN, AZASİTİDİN, KÖK HÜCRE NAKLİ TEDAVİLERİNİ ALAN MYELODİSPLASTİK SENDROMLU HASTALARIN YAŞAM SÜRELERİNİN KIYASLANMASI ÖZET Amaç: Myelodisplastik sendromlar (MDS), displastik ve ineffektif hematopoez özellikleri gösteren, akut lösemiye dönüşme riski ile karakterize heterojen malign hematopoietik kök hücre bozukluğu grubudur. MDS'de semptom ve bulgular nonspesifiktir. Çoğu hasta tanıda asemptomatiktir ve rutin kan sayımlarında bulunan anormalliklerle doktorun dikkatini çekmektedirler. MDS, displazi ve bir veya daha fazla kan ve kemik iliği elemanlarında nicel değişikliklerle karakterizedir. MDS'de prognozu gösterecek sınıflandırma sistemleri mevcuttur. Dünya Sağlık Örgütü (WHO) sınıflandırma sistemi, morfoloji, immünofenotip, genetik ve klinik özelliklerin kombinasyonuna dayanarak sınıflandırmıştır. FAB sınıflama sistemi MDS'li hastaları kemik iliğindeki blastların yüzdesine göre alt gruplara ayırır. Uluslararası Prognostik Puanlama Sistemi (IPSS), MDS için en yaygın kullanılan prognostik sınıflandırma sistemidir. Morfoloji, sitopeni ve genetik çalışmaların kombinasyonu ile sınıflandırma yapılmıştır. MDS hastaların tedavisinde hipometile edici ajanlar ve kök hücre nakli bir tercihtir. Bu çalışmamızda desitabin, azasitidin ve kök hücre nakli tedavilerini alan hastaların yaşam sürelerinde farklılık olup olmadığını araştırmayı hedefledik. Materyal/Metod: Çalışmaya 2009-2017 yılları arasında Erciyes Üniversitesi (ERU) Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Hematoloji Bilim Dalı polikliniğine başvurup WHO sınıflandırmasına göre MDS tanısı almış 86 hasta dahil edildi. 86 hastanın dosyası retrospektif olarak incelendi. Bu hastaların 7'sinin kemik iliği aspirasyon ve biyopsisi ve/veya flow sitometrik incelemesinde MDS dışı bulgular olduğu için çalışmadan çıkarıldı. Geri kalan hastalarımızın kemik iliği biyopsisi, genetik incelemeleri, flow sitometrik incelemeleri mevcuttu. Her bir hastanın kemik iliği aspirasyon ve biyopsi incelemeleri değerlendirilerek 2008 WHO sınıflamasına göre katagorize edildi. Prognoz değerlendirilmesi için 3 farklı skorlama sistemi (IPSS, WPSS, R-IPSS) kullanıldı. Desitabin, azasitidin, ve kök hücre nakli tedavilerini alan hastaların yaşam süresi karşılaştırıldı. Bulgular: Hastaların medyan yaşı 61 (min 18, max 75) idi. Hastalarımızın 26 tanesi azasitidin (%32.9), 19 tanesi desitabin (%24.1), 34 tanesi allojenik kök hücre nakli (%43) tedavileri aldı. Hastalarımızın medyan yaşam süresi 18 aydı (min 14, max 21.9) Azasitidin, desitabin, kök hüre nakli tedavisi alan hastaların medyan yaşam süresi sırasıyla 15 ay (min 10.0, max 19.9), 10 ay (min 6.8, max 13.1), 24 ay (min 12.5, max 35.4) idi. Tedavi rejimleri arasında yaşam süresi farkı istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0.006). Sonuç: MDS hastaları hetorojen bir grup olduğu için bireysel bazda değerlendirmenin önem arz ettiğini düşünüyoruz. Retrospektif çalışmamızda allojenik kök hücre nakli yapılan hastaların daha uzun süre yaşadıklarını gördük. Bu nedenle özellikle yüksek riskli, genç MDS hastalarının allojenik kök hücre nakli almasını öneriyoruz.

Özet (Çeviri)

COMPARING THE SURVEY OF PATIENTS WITH MYELODYSPLASTIC SYNDROME RECEIVING DECITABINE, AZACITIDINE AND STEM CELL TRANSPLANT TREATMENTS ABSTRACT Aim: Myelodysplastic syndromes (MDS) are a heterogeneous group of malignant hematopoietic stem cell disorders characterized by the appearance of dysplastic and ineffective hematopoiesis, with the risk of acute leukemia transformation. Symptoms and findings in MDS are nonspecific. Most patients are asymptomatic at the time of diagnosis, and the doctor suspects the disease due to abnormalities in routine blood counts. MDS is characterized by dysplasia and quantitative changes in one or more blood and bone marrow elements. MDS has classification systems that determine prognoses. The World Health Organization (WHO) classification system is based on a combination of morphology, immunophenotype, genetic and clinical features. The FAB classification system divides patients with MDS into subgroups according to blast percentage in bone marrow. The International Prognostic Scoring System (IPSS) is the most widely used prognostic classification system for MDS. Classification was made by a combination of morphology, cytopeni and genetic studies. Hypomethilizing agents and stem cell transplantation are the preferred treatment of MDS patients. In this study, we aimed to investigate the difference in the survey of patients receiving decitabine, azacytidine and stem cell transplantation therapies. Materials / Methods: 86 patients diagnosed with MDS according to the WHO classification that applied to the Polyclinic of Hematology Department of Internal Medicine of Erciyes University (ERU) Medical Faculty between September 2009 and January 2017 were endrolled in the study. 86 patient's files were reviewed retrospectively. Seven of these patients were excluded from the study because bone marrow aspiration and biopsy and / or flow cytometric examination were non-MDS findings. The rest of our patients had bone marrow biopsy, genetic analysis, flow cytometric analysis. Bone marrow aspiration and biopsy examinations of each patient were evaluated and categorized according to the 2008 WHO classification. Three different scoring systems (IPSS, WPSS and R-IPSS) were used to evaluate the prognosis. The survey of patients with receiving decitabine, azacitidine and stem cell transplant treatments were compared. Results: Patients median age was 61 (min 18, max 75). Of the patients, 26 received azacitidine (32.9%), 19 received decitabine (24.1%) and 34 received allogeneic stem cell transplantation (43%). The median survival time of our patients was 18 months (min 14, max 21.9). Median survival time of azacitidine, decitabine and stem cell treatment was 15 months (min 10.0, max 19.9), 10 months (min 6.8, max 13.1) and 24 months (min 12.5, max 35.4) respectively. The difference in the survey between the treatment regimens was statistically significant (p=0.006). Conclusıon: MDS patients are a heterogeneous group, we think that evaluation on an patient basis is important. In our retrospective study, we observed that patients with allogenic stem cell transplantation survived longer. Therefore we recommend allogeneic stem cell transplantation especially for young, high-risk MDS patients.

Benzer Tezler

  1. Akut myeloid lösemi tanılı hastalarda hipometile edici ajan monoterapisi alan hastalar ile hipometile edici ajan ve venetoklaks kombinasyon tedavisi alan hastalarda sağ kalım ve tedaviye yanıt durumu

    Survival and response to treatment in patients diagnosed with acute myeloid leukemia receiving hypomethylating agent monotherapy or patients receiving hypomethylating agent and venetoclax combination therapy

    SEMİH ÇIPLAKKILIÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. OSMAN YOKUŞ

  2. Miyelodisplastik sendrom tanılı hasta grubunda azasitidin veya desitabin tedavileri ile başarısızlık durumunda diğer hipometile edici ajan ile tedavi etkinliğinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the efficacy of treatment with azacitidine or decitabine treatments in myelodysplastic syndrome diagnosed with other hypomethylating agents in the case of failure

    TUĞBA SEVİL TÜNCER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    HematolojiMarmara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. IŞIK ATAGÜNDÜZ

  3. Myelodisplastik sendromlu hastalarda DNA metil transferaz inhibitörlerinin etkinlik ve hematolojik toksisite açısından karşılaştırılması

    Comparision of efficacy and hematologic toxicity of DNA methyl transferase inhibitors in patients with myelodysplastic syndrome

    ESİN AVŞAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    HematolojiAkdeniz Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. OZAN SALİM

  4. Hipometile edici ajan tedavisi alan klonal myeloid neoplazili hastaların verilerinin retrospektif analizi

    Clonal Myeloid neoplasm patients treated with Hypomethylating agents -retrospective analysis of data

    CEBRAYİL CEBRAYİLOV

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    HematolojiHacettepe Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İBRAHİM CELALETTİN HAZNEDAROĞLU

  5. CAPE'in (Kafeik asit fenetil ester) lösemi hücre serilerindeki ilaç direncine etkisi

    Effect of CAPE (Caffeic Acid Phenethyl Ester) on drug resistance in leukemia cell lines

    MAHMUT SAMİ İNCE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    HematolojiKaradeniz Teknik Üniversitesi

    Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET SÖNMEZ