Alt ekstremite yanık yaralanması olan bireylerde akut dönemde uygulanan farklı yürüme eğitimlerinin fiziksel fonksiyonlara etkisinin incelenmesi
Investigation of the effects of different gait training applied in early period on physical functions in patients with lower extremity burn injury
- Tez No: 508800
- Danışmanlar: DOÇ. DR. SEMRA TOPUZ
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Fizyoterapi ve Rehabilitasyon, Physiotherapy and Rehabilitation
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2018
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Temel Fizyoterapi Ve Rehablitasyon Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 104
Özet
Bu çalışma alt ekstremite yanık yaralanması olan bireylerde erken dönemde uygulanan farklı yürüme eğitimlerinin yürüyüş ve fiziksel fonksiyonlara etkisini incelemek amacıyla planlandı. Çalışmaya 28 birey dahil edildi. Bireyler yanık lokalizasyonuna göre eşleştirme yapılarak düz zemin ve koşu bandı grubuna ayrıldı. Standart yanık rehabilitasyon programına ek olarak bir gruba düz zeminde yürüme eğitimi, diğer gruba da koşu bandında yürüme eğitimi uygulandı. Egzersiz eğitimi haftada beş gün uygulandı. Bireyler ilk egzersiz eğitimi öncesi ve son egzersiz eğitimi sonrasında değerlendirildi. Değerlendirmede GAITRite, süreli kalk yürü testi (SKYT), Berg Denge Ölçeği (BDÖ), 6 dakika yürüme testi (6DYT), Tampa Kinezyofobi Ölçeği (TKÖ), Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği (FBÖ) ve Görsel Analog Skalası kullanıldı. Düz zemin ve koşu bandı grubunun sırasıyla yaş ortalaması 37,00±11,16, 33,64±12,39 yıl; toplam yanık yüzey alanı % 4,78±2,57, % 4,42±2,73 olarak bulundu. Grupların demografik özellikleri benzerdi (p˃0,05). Düz zemin grubunda tedavi sonrası yanık ekstremiteler karşılaştırıldığında, adım uzunluğu açısından farklılık bulunurken, diğer parametreler benzerdi (p˃0,05). Koşu bandı grubunda yanık ekstremiteler arasında yürüyüş değişkenleri açısından fark yoktu (p˃0,05). Tedavi öncesi sonrası sağlam ekstremiteler grup içinde karşılaştırıldığında, her iki grupta ayak açısı hariç, tüm yürüyüş değişkenlerinde fark bulundu (p˂0,05). Tedavi öncesi ve sonrası farklar yanık ve sağlam ekstremite açısından gruplarda karşılaştırıldığında, yanık ekstremitede sallanma fazında farklılık bulunurken, diğer değişkenlerin benzer olduğu; sağlam ekstremitede ise tüm yürüyüş değişkenlerinin benzer olduğu gösterildi (p˃0,05). Tedavi öncesi ve sonrası yürüyüş hızı ve kadans karşılaştırıldığında her iki grupta da anlamlı fark bulundu (p˂0,05). Tedavi sonrası grupların 6 DYT, SKYT, BDÖ, TKÖ, FBÖ motor ve toplam puan, ağrı ve gerginlik hissinde olumlu gelişmeler bulunurken (p˂0,05), FBÖ kognitif puanında bir değişiklik gözlenmedi (p˃0,05). Tedavi öncesi ve sonrası farklar incelendiğinde, SKYT, kinezyofobi düzeyi ve FBÖ motor puan açısından koşu bandı grubunun lehine anlamlı farklılık bulunurken (p˂0,05), diğer değerlendirme sonuçları benzerdi (p˃0,05). Sonuç olarak, alt ekstremite yanıklarında yürüyüş, denge ve fiziksel fonksiyonlar etkilendiği için erken dönemde yürüme eğitimi rehabilitasyon programına dahil edilmelidir. Koşu bandında verilen yürüme eğitiminin simetrik yürüyüşe ve denge üzerine olan etkisi göz önünde bulundurulduğunda, düz zeminde verilen yürüme eğitimine tercih edilebilir.
Özet (Çeviri)
This study was planned to investigate the effect of different gait training that applied in early period on walking and physical function in subjects with lower extremity burn injury. Twenty-eight subjects were included in this study. Subjects were allocated into overground and treadmill groups by matching according to burn localization. In addition to the standart burn rehabilitation program, the group were trained on the overground, another group were trained on the treadmill. Exercise training was performed 5 days a week. Subjects were evaluated before the first exercise training and after the last exercise training. The GAITRite, timed up and go test (TUG), Berg Balance Scale (BBS), 6 minutes walking test (MWT), Tampa Scale for Kinesiophobia (TSK), Functional Independence Measure (FIM) and Visual Analog Scale (VAS) were used in the evaluation. The mean age of the overground and treadmill groups was found 37.00 ± 11.16, 33.64 ± 12.39 years; the total burn surface area was found to be 4.78 ± 2.57%, 4.42 ± 2.73% respectively. The demographic characteristics of the groups were similar (p˃0.05). When the burned limbs were compared after treatment in the overground group, there was a difference in step length, while other parameters were similar (p˃0.05). There was no difference in terms of gait variables among the burned limbs in the treadmill group (p˃0.05). When the pre-post treatment intact limbs were compared within groups, there was a difference in all gait variables except toe in/out in both groups (p˂0.05). When the differences before and after treatment were compared between groups in terms of burned and intact limbs, it is shown that there was a difference in the swing phase of the burned limb while the other variables were similar; while all gait variables were similar in the intact limbs (p˃0.05). When gait speed and cadence were compared before and after treatment, there was a significant difference in both groups (p˂0.05). While there were positive improvements in 6 MWT, TUG, BBS, TSK, FIM total and motor score, pain and feeling of strain (p˂0.05), there were no change in FIM cognitive scores after the treatment in groups (p˃0.05). When the differences were examined before and after the treatment, there was a significant difference in favor of the treadmill group in terms of TUG, kinesophobia level and FIM motor score (p˂0.05), while the other evaluation results were similar (p˃0.05). As a result, gait training should be included the rehabilitation program at early period because gait, balance and physical functions are affected in lower extremity burns. Considering the effects of gait training on the treadmill on symmetrical gait and balance, it may be preferable to overground gait training.
Benzer Tezler
- Alt ekstremite yanık yaralanması olan diyabetik polinöropatili bireylerde yürüyüş ve denge parametrelerinin incelenmesi
Examination of gait and balance parameters in diabetic polyneuropathic individuals with lower extremity burn injury
MELEK MERVE ERDEM
- 65 yaş üstü travma hastalarında AIS ve RTS skorlarının klinik sonlanımla ilişkisinin değerlendirilmesi
Evaluation of the relationship of ais and RTS scores with clinical outcome in trauma patients over 65 years of age
MUSTAFA OĞUZ ALP ÇELİK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Acil TıpSağlık Bilimleri ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
DR. KAAN YUSUFOĞLU
- Obez bireylerde ayak, ayak bileği biyomekanik özelliklerinin, ayak bileği propriosepsiyon ve taban altı duyusunun yaralanma sıklığı ve düşme üzerine etkisinin incelenmesi
Investigation of the effects of biomechanical features of foot- ankle, ankle proprioception and sensation of the sole of the foot in obese individuals on the frequency of injury and on falls
FEYZA KELEK
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Fizyoterapi ve RehabilitasyonAtılım ÜniversitesiFizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜLYA ARIKAN
- Kahramanmaraş il merkezi içerisindeki major amputasyonlu olguların değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
YUSUF SAMİ SAĞIROĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2005
Ortopedi ve TravmatolojiKahramanmaraş Sütçü İmam ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ.DR. ERCAN ÇETİNUS
- İskelet sisteminde kırık ve çıkığa sebebiyet veren yaralanmaların Türk Ceza Kanunu'na göre işlevin sürekli zayıflaması veya yitimi yönünden değerlendirilmesi
Evaluation of injuries causing fractures and dislocations in skeletal system in terms of permanent impairment or loss of function according to the Turkish Penal Code
ŞABAN POLAT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Adli TıpAtatürk ÜniversitesiAdli Tıp Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA TALİP ŞENER