Geri Dön

Elliyedi tip 2 diyabetes mellitus tanılı hastanın, beş yıllık takibinde hba1c, mikroalbüminüri düzeyleri ve birbirleriyle ilişkisinin değerlendirilmesi

Evaluation of hba1c, microalbuminuria levels and relationship of 57 type 2 diabetes mellitus diagnosed patients in five-year follow-up

  1. Tez No: 513870
  2. Yazar: İBRAHİM SOLAK
  3. Danışmanlar: UZMAN SAMİ SABRİ BULGURLU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2009
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: İstanbul Haydarpaşa Numune Eğt. ve Arş. Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 87

Özet

ÖZET Diyabetes Mellitus, Dünya sağlık Örgütü tarafından AİDS ten sonra küresel mücadele gerektiren ikinci hastalık olarak ilan edilmiştir. Bunun nedeni hastalığın mikro-makrovaküler komplikasyonlar nedeniyle oluşturduğu, gerek yüksek morbidite ve mortalite, gerekse ülke ekonomilerine getirdiği maddi yüktür. 1997 yılında 143 milyon olan tüm dünyadaki erişkin diyabetli vaka sayısının, 2025 yılına kadar ikiye katlanarak, 300 milyonu aşacağını öngörmektedir. Biz bu çalışmamızda Haydarpaşa Numune Eğitim Ve Araştırma Hastanesi 3. Dahiliye Kliniği Diyabet polikliniğine başvuran en az 8 yıldır ADA kriterlerine göre Tip 2 DM tanısı almış olan 57 hastanın 5 yıllık takiplerinde (2004-2008 yılları arasında) HbA1c ve mikroalbüminüri değerlerindeki değişmeyi ve birbirleri arsındaki ilişkiyi inceledik. HbA1c ortalamaları yıllara göre sırasıyla % 7.72,% 7.8, % 7.8, % 8.04, % 8.02 olmuĢtur. Değerler arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildir. Bu düzeyler yapılmıĢ olan diğer çalıĢmalardaki sonuçlardan farklı değildir. Mikroalbüminüri ortalamaları yıllara göre sırasıyla 126.07 mg / dl,84.12 mg / dl ,145.35 mg / dl , 171.82 mg / dl , 168.01 mg / dl olarak bulunmuĢtur. 70 Olguların yıllara göre mikroalbüminüri düzeyleri istatistiksel olarak ileri düzeyde anlamlı farklılık göstermektedir. Yıllara göre HbA1c ve mikroalbüminüri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir iliĢki bulunmamaktadır. Bizim çalıĢmamızdaki HbA1c ve mikroalbüminüri düzeyleri dünyada yapılmıĢ diger çalıĢmalarla benzer bulunmuĢtur.HbA1c deki değiĢiklikler istatistiksel olarak anlamlı olmayıp, mikroalbüminürideki değiĢikliklerin anlamlı olarak artması, HbA1c seviyesinin normalin üzerinde olmasından kaynaklanmaktadır. Dünyadaki diğer çalıĢmalardada Hba1c ortalama düzeyleri sabit tutulsa da mikroalbüminürideki artıĢ önlenememektedir. Sonuç olarak DM hastalarında morbidite ve mortaliteyi azaltmak için öneriler kısmında bahsedilen ilkelere uymak gerekmektedir.

Özet (Çeviri)

SUMMARY Diabetes Mellitus was declared by the World Health Organization as the second disease that required global struggle after AIDS. The reason for this is the high morbidity and mortality caused by the micro-macrovascular complications and the burden on the economies of the countries. The number of adult diabetes cases in the world, which was 143 million in 1997, would double by 2025 and exceed 300 million. In this study, Haydarpaşa Numune Training and Research Hospital 3. Internal Medicine Clinic The 5-year follow-up of 57 patients who had been diagnosed with Type 2 DM according to ADA criteria for at least 8 years and who applied to the Diabetes outpatient clinic for 5 years (between 2004 and 2008) was able to determine the relationship between HbA1c and microalbuminuria values ​​and their relationship. We examined. HbA1c averages were 7.72%, 7.8%, 7.8%, 8.04%, 8.02%, respectively. The difference between the values ​​was not statistically significant. These levels are not different from the results of the other studies. The mean of microalbuminuria was 126.07 mg / dl, 84.12 mg / dl, 145.35 mg / dl, 171.82 mg / dl and 168.01 mg / dl, respectively. 70 Microalbuminuria levels of the cases were statistically significant at the advanced level. There was no statistically significant relationship between HbA1c and microalbuminuria according to years. In our study, HbA1c and microalbuminuria levels were found to be similar to other studies performed in the world. Although Hba1c mean levels are kept constant in other studies in the world, the increase in microalbuminuria cannot be prevented. As a result, it is necessary to follow the principles mentioned in the recommendations section to reduce morbidity and mortality in DM patients.

Benzer Tezler

  1. Solid tümörlü çocuk hastalarda L-karnitin, L-propionil karnitin ve malondialdehid düzeyleri

    The levels of L-carnitine, L-propionyl carnitine and malondialdehyde in the pediatric patients who have solid tumors

    ARZU OKUR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıGazi Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. ALEV HASANOĞLU

  2. Sylvian sisternanın intraoperatif mikroanatomisi

    Başlık çevirisi yok

    SARPER AKTAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    NöroşirürjiAtatürk Üniversitesi

    Nöroşirürji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. İSMAİL HAKKI AYDIN

  3. Otopsilerde tiroid papiller karsinom prevalansı

    The prevalence of thyroid papillary carcinoma at autopsy

    MELTEM AZATÇAM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    PatolojiTrakya Üniversitesi

    Tıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FİLİZ ÖZYILMAZ

  4. Overin müsinöz tümörleri

    Başlık çevirisi yok

    NECMETTİN ÖZDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1991

    Kadın Hastalıkları ve DoğumEge Üniversitesi

    Patoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. YILDIZ ERHAN

  5. Klinik faktörlerin, tüm vücut kemik sintigrafisinin, kemik döngüsü belirleyicilerinin akciğer kanserinde kemik metastazını saptamadaki rolleri

    The role of clinical factors, whole body bone scanning, bone turnover markers in detecting bone metastases in patients with lung cancer

    SEÇİL KEPİL ÖZDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Göğüs HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    Göğüs Hastalıkları ve Tüberküloz Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERİR ÖZKAN