Gastroenteroloji, hepatoloji ve beslenme polikliniğine başvuran kronik hepatit B tanılı hastaların tanı, takip ve tedavilerinin retrospektif olarak değerlendirilmesi
Retrospective evaluation of diagnosis, follow up and treatment of chronic hepatitis B diagnosed patients who apply to pediatric gastroenterology, hepatology and nutrition polyclinic
- Tez No: 515158
- Danışmanlar: PROF. DR. SALİHA ŞENEL, UZMAN FERDA ÖZBAY HOŞNUT
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Çocuk, İnterferon, Kronik hepatit B, Lamivudin, Nekroinflamasyon, Spontan serokonversiyon, Children, Chronic hepatitis B, Interferon, Lamivudine, Necroinflammation, Spontaneous seroconversion
- Yıl: 2018
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Ankara Dr. Sami Ulus Çocuk Sağl. ve Has. Eğt. ve Arş. Hast.
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 80
Özet
Amaç: Kronik hepatit B enfeksiyonu, çocukluk döneminde oldukça iyi huylu seyretmesine rağmen nadir de olsa erişkinlik döneminden önce hastalarda hepatosellüler karsinom ve siroz gelişimi görülebilmektedir. Hastaların bir kısmında spontan HBeAg serokonversiyonu takipte gelişebilmektedir. Kronik hepatit B enfeksiyonu tedavisi ile ilgili veriler çocuklarda oldukça kısıtlıdır.Bu çalışmadaki amacımız hastanemizde kronik hepatit B tanısıyla takip edilen hastaların demografik, klinik ve laboratuvar özelliklerini tanımlamak, spontan HBeAg serokonversiyonu geliştiren hastalar ile tedavi gereksinimi olan hastaların sıklığını ve özelliklerini belirlemek, tekli interferon tedavisi ile ardışık interferon ve lamivudin tedavisi verilen hastaların tedavi yanıtlarının karşılaştırılmasını sağlamaktır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ankara Dr. Sami Ulus Kadın Doğum, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Gastroenteroloji, Hepatoloji ve Beslenme Polikliniğine 01.01.2010-31.12.2017 tarihleri arasında başvuran ve kronik hepatit B tanısı alan, 1-18 yaş arasında, beraberinde başka kronik karaciğer hastalığı olmayan 114 çocuk hasta dahil edildi. Hastalara ait demografik ve klinik özellikler, laboratuvar bulguları, ultrasonografi görüntülemeleri, karaciğer biyopsi incelemeleri geriye dönük olarak hastane veri-kayıt sisteminden kaydedildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen hastaların tanı yaşı ortalaması 97,6±46,4 aydı. Hastaların 77'si (%67,5) erkekti. Horizontal bulaş hikayesi hastaların 51'inde (%44,7) mevcuttu. Hastaların 56'sı (%49,1) aile taraması sırasında tanı aldı. Yetmiş dokuz (%69,3) hastada ailede en az bir bireyde HBsAg pozitifliği saptandı. Hastaların 85'i (%74,6) tanı anında asemptomatikti. Tanı anında ortalama ALT değeri 49±55,2 IU/L idi. Tanı sonrası ortalama izlem süresi 70,8±62 aydı. Tanı anında hastaların 66'sı (%57,9) immün tolerasyon, 21'i (%18,4) immün aktivasyon, 27'si (%23,7) inaktif taşıyıcı dönemindeydi. Hastaların 87'sinde (%76,3) HBeAg pozitifliği mevcuttu. On sekiz hastada (%20,6) spontan HBeAg serokonversiyonu saptandı. Ortalama spontan HBeAg serokonversiyon gelişim yaşı 133,1±30,9 ay, ortalama gelişim süresi 42,6±34,1 aydı.Spontan HBeAg serokonversiyonu geliştiren ve geliştirmeyen hastalar arasında demografik, klinik ve laboratuvar özellikleri açısından anlamlı fark saptanmadı (p>0,05).İki hastada (%1,8) spontan HBsAg serokonversiyonu saptandı. Tanı veya takipte 31 (%27,1) hastaya biyopsi yapıldı. Biyopsi öncesi bakılan ALT değerleri ile nekroinflamasyon derecesi açısından anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Biyopsi yapılan hastaların hepsine tedavi uygulandı. Tedavi alan hastaların tanı anındaki ALT değerleri almayanlara göre anlamlı yüksek saptandı (p:0,00). Yirmi sekiz (%90,3) hastada tedavi yanıtı alındı. Tekli interferon tedavisi ile ardışık interferon ve lamivudin tedavisi alan hastaların tedavi yanıtları arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Sonuç: Kronik hepatit B tanısı ile takip edilen çocukların %20,6'sında spontan HBeAg serokonversiyonu, %1,8'inde spontan HBsAg serokonversiyonu gelişti. Tedavi alan hastaların tanı anındaki ALT değerlerinin almayanlar ile karşılaştırıldığında anlamlı olarak yüksek olduğu görüldü. Tekli interferon tedavisi ile ardışık interferon ve lamivudin tedavisi sonrası tedavi yanıtları arasında anlamlı fark saptanmadı.
Özet (Çeviri)
Aim: Despite a rather benign course of chronic hepatitis B in childhood, chronic carriers may rarely develop hepatocellular carsinoma and cirrhosis before adulthood. Spontaneous HBeAg seroconversion may develop in some of the patients on follow up. Data on treatment of chronic hepatitis B in children is very limited. Our aim in this study is to define the demographic, clinical and laboratory characteristics of patients followed up with chronic hepatitis B in our hospital, to determine the frequency and characteristics of patients who develop spontaneous HBeAg seroconversion, and who need treatment, to compare treatment responses of patients treated with interferon monotherapy and patients treated with interferon and lamivudine consecutive drug therapy. Materials and Methods: Our study included 114 patients who were diagnosed as chronic hepatitis B without accompanying other chronic liver disease, between the ages of 1 and 18and visit to Health Sciences University Ankara Dr. Sami Ulus Maternity, Children Health and Disease Training and Research Hospital, Gastroenterology, Hepatology and Nutrition Polyclinic between 01.01.2010-31.12.2017 dates.Demographic, clinical and laboratory characteristics of the patients, ultrasonographic images, and liver biopsy examinations were retrospectively recorded from our hospital data record system. Results: The mean age of diagnosis of the patients included in the study was 97,6± 46,4 months. Seventy-seven patients (67.5%) were male.Horizontal transmission history was present in 51 (44,7%) patients.Fifty-six patients (49,1%) were diagnosed during family screening.Seventy-nine (69,3%) patients had HBsAg positivity in at least one individual in the family.Eighty-five patients (74,6%) were asymptomatic at the time of diagnosis.Mean ALT value at the time of diagnosis was 49±55,2 IU/L.The mean followup period after diagnosis was 70,8±62 months.At diagnosis, 66 patients (57,9%) were immunotolerant, 21 patients (18,4%) were immunocompromised, and 27 patients (23,7%) were inactive carriers.HBeAg positivity was present in 87 (76,3%) of the patients.Spontaneous HBeAg seroconversion was detected in 18 patients (20,6%). Spontaneous HBeAg seroconversion mean age was 133,1 ± 30,9 months and mean time of developmental stage was 42,6 ± 34,1 months.There were no significant differences in terms of demographic, clinical and laboratory characteristics between patients who developed spontaneous HBeAg seroconversion and those who did not (p> 0,05).Spontaneous HBsAg seroconversion was detected in two patients (1,8%).A total of 31 (27,1%) patients underwent biopsy at diagnostis or follow up. There was no significant difference between pre-biopsyALT values and necroinflammation(p> 0,05).All biopsied patients were treated.The ALT values at the diagnosis of the treated patients were significantly higher than those who did not (p: 0.00).Twenty-eight (90,3%) patients received treatment response.There was no significant difference between treatment response of single interferon treatment and treatment of consecutive interferon and lamivudine treatment (p> 0,05). Conclusion: Spontaneous HBeAg seroconversion and spontaneous HBsAg seroconversion occurred in 20,6% and 1,8% of the children with chronic hepatitis B, respectively.It was seen that the ALT values at the diagnosis of the treated patients were significantly higher when compared with those who did not.There was no significant difference between single interferon treatment and consecutive interferon and lamivudine treatment.
Benzer Tezler
- Kronik hepatit B enfeksiyonlu çocuk hastalarda klinik özellikler ve yaşam kalitesini etkileyen faktörlerin belirlenmesi
Determination of clinical features and factors affecting quality of life in children with chronic hepatitis B infection
AYŞE YÜKSEL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSelçuk ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HALİL HALDUN EMİROĞLU
- Farklı etiyolojiye sahip siroz hastalarının antropometrik ölçümlerinin, beslenme durumlarının ve diyet kalitelerinin karşılaştırılması
Comparison of anthropometric measurements, nutritional status and diet quality of cirrhosis patients with different etiologies
HAYRİYE ÖZER IŞIK
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Beslenme ve DiyetetikBaşkent ÜniversitesiBeslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ESEN YEŞİL
- Geriatrik ve nongeriatrik kronik karaciğer parankim hastalarında beslenme parametreleri ile MNA ve sGA'nın karşılaştırılması
Başlık çevirisi yok
EMİN BODAKÇİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Gastroenterolojiİnönü Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. RECEP BENTLİ
- Fazla tartılı ve obez olan çocuklarda histopatolojik steatozis/fibrozis bulguları ile çeşitli görüntüleme ve kan steatozis/fibrozis göstergeleri arasındaki ilişkinin karşılaştırılması
Comparison of the relationship between histopathological steatosis/fibrosis findings and various imaging methods and blood steatosis/fibrosis parameters in overweight and obese children
BİLGİHAN AYDIN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
GastroenterolojiMarmara ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ENGİN TUTAR
- Wilson hastalarında beslenme özelliklerinin kıdmed indeksi (akdeniz diyeti kalite indeksi) ile değerlendirilmesi
Evaluation of nutritional characteristics with mediterranean diet in wilson patients
GULNAR KARIMOVA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEge ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SEMA AYDOĞDU