Geri Dön

DEÜ Hastanesi erişkin Hematoloji Bilim Dalında takip edilen hodgkin ve diffüz büyük b hücreli lenfoma hastalarının ara değerlendirme sonuçları ile hastalık prognozu ilişkisi

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 524282
  2. Yazar: ESRA ERPEK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. GÜNER HAYRİ ÖZSAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Hematoloji, Hematology
  6. Anahtar Kelimeler: lenfoma, interim değerlendirme, PET/BT, lymphoma, interim assesment, PET/CT
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 87

Özet

Amaç: Geçtiğimiz yıllarda lenfoma ölümcül bir hastalık olmaktan çıkıp, tedavi edilebilir bir hastalığa dönüşmüştür. Bununla birlikte hedef; tedavinin bireyselleştirilmesi, hastanın tedaviden en yüksek yararı görürken, en az toksisiteye maruz kalmasını sağlamak haline gelmiştir. PET/BT'nin gelişimi ile birlikte günümüzde interim PET/BT bulgularının HL ve DBBHL alt gruplarında; prognostik bir gösterge olarak kullanılabilirliği ve interim PET/BT adaptif tedavi stratejilerinin genel sağkalım ve hastalıksız sağkalım üzerine etkileri ile ilgili birçok çalışma devam etmektedir. Biz de kendi çalışmamızda interim görüntüleme yanıtı ile hastalık prognozu arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya DEÜ Hematoloji Bilim Dalı'nda takip edilen 90 DBBHL ve 67 HL hastası dahil edildi. Görüntülemeleri PET/BT ile yapılmış olan 121 hastanın tedavi öncesi ve interim PET/BT'leri; bir nükleer tıp asistanı ve bir nükleer tıp profesörü tarafından kör olarak değerlendirildi. Tedaviye yanıt değerlendirmeleri ise Deauville 5P kriterlerine göre yapıldı. Görüntülemeleri kontrastlı BT ile yapılmış olan 53 hastanın ilk ve interim BT'leri bir radyoloji asistanı ve radyoloji profesörü tarafından kör olarak değerlendirildi. Her hasta için ikisi dalak ve karaciğer olmak üzere toplamda beş hedef lezyon seçildi. Lezyonların iki boyutlu ölçümleri tedavi öncesi ve interim BT de yapıldı. Hastaların interim yanıtları ve tedavi sonu yanıtları SPSS 22.0 istatiksel analiz programı kullanılarak karşılaştırıldı. Bulgular: İnterim PET/BT pozitif prediktif değeri (PPD) HL için %36, DBBHL için %61,9 ; negatif prediktif değer (NPD) HL için %95,4, DBBHL için %93,1 saptandı. HL ve DBBHL nın her risk grubu için PPD ve NPD ayrı ayrı hesaplandı. 7 yıllık progresyonsuz sağkalım HL da interim PET+ hastalar için %54, interim PET- hastalar için %83; DBBHL da interim PET+ hastalar için %20, interim PET- hastalar için %79 saptandı. DBBHL grubunda interim PET/BT ve kontrastlı BT ile değerlendirilen 8 hastanın 2 sinde BT yanıtının PET pozitifliğine rağmen negatif olduğu görüldü. HL grubunda PET/BT ve kontrastlı BT si olan 9 kişilik grupta ise 3 hastanın BT yanıtında pozitifliğe karşın PET/BT yanıtının negatif olduğu görüldü. Tüm 157 kişilik grupta interim Lugano PET/ BT ilişkili yanıt ile interim Lugano ve RECIST 1.1 BT ilişkili yanıtlar 2 arasında kappa analizinde önemsiz uyum olduğu, tedavi sonu yanıt ile PET/BT ilişkili yanıt grubunda BT gruplarına oranla daha yüksek uyum bulunduğu saptandı. Sonuç: PET/BT, lenfoma tedavi yanıtının değerlendirilmesini belirgin olarak iyileştirmiştir. BT ile karşılaştırıldığında bazı hastaların gereksiz yere daha yoğun tedaviler almasını, bazı hastaların ise tedavilerinin yetersiz kalmasını önlemiştir. Deauville kriterlerinin kullanımı, görüntülemeler arası karşılaştırılabilirliği standardize etmiştir. Biz çalışmamızda hem HL/DBBHL gruplarının genelinde; hem de ayrı ayrı risk gruplarında PET/BT'nin yüksek NPD'inin ve düşük-orta PPD'nin olduğunu gördük. PET negatifliği progresyonsuz sağkalım açısından spesifitesi yüksek bir prognostik göstergedir ve klinisyenlere tedavi yoğunluğun ve kür sayısının azaltılması açısından yardımcı olabilir. Sadece interim PET pozitifliği baz alınarak yapılan tedavi yoğunlaştırmaları hastaların gereksiz ilaç toksisitesine maruz kalmasına neden olabilir. PPD'i daha yüksek prognostik göstergeler geliştirilmesi en üst düzeyde tedavi yararı ve en az yan etki hedefine daha da yaklaşmamızı sağlayacaktır.

Özet (Çeviri)

Objective: In the past years, lymphoma has evolved from a fatal disease to a curable disease. The target of the treatment has advanced to being exposed to the least toxicity while receiving the highest benefit from the treatment. The rapid development of FDG PET / CT in the metabolic imaging has led to accumulation of convincing evidence that PET / CT is a more accurate method of staging. However, in the HL and DBBHL subgroups of interim PET / CT findings, there is ongoing research on the utility of PET as a prognostic indicator and the effects of interim PET / CT adaptive treatment strategies on overall survival and disease-free survival. We aimed to investigate the relationship between the interim imaging response and disease prognosis in our study. Materials and Methods: The study included 90 DLBCL and 67 HL patients observed in Dokuz Eylul University (DEU) Hospital Department of Hematology. The pre-treatment and interim PET / CT images of 121 patients who underwent imaging with PET/CT were evaluated by a nuclear medicine assistant, and a nuclear medicine professor as a blind experiment. Treatment responses were evaluated based on Deauville criteria. The first and interim CT images of 53 patients who underwent imaging with contrast-enhanced CT were evaluated by a radiology assistant and a radiology professor as a blind experiment. Five target lesions were selected for each patient, two of which were spleen and liver. Two-dimensional measurements of the lesions were performed pre-treatment and interim CT. Patients' interim responses and end-treatment responses were compared using the SPSS 22.0 statistical analysis program. Results: Interim PET / CT PPV was 36% for HL, 61.9% for DLBCL; NPV was 95.4% for HL and 93.1% for DBBHL. The 7-year progression-free survival rate was 54% for PET + patients and 83% for PET-patients in HL; DLBCL was also 20% for PET + patients and 79% for PET - patients. CT response was negative despite PET positivity for 2 of 8 patients who were evaluated with interim PET / CT and contrast-enhanced CT in the DBBHL group. CT response was positive despite PET negativity for 3 of 9 patients who were evaluated with interim PET / CT and contrast-enhanced CT in the HL group. Of all 157 patients; interim Lugano PET / CT-related response, and Lugano CT-related response/Recist 1.1 CT-related response distributions were compared by 4 using Kappa analysis. Interim-Lugano PET / CT-associated and end-treatment response were observed to have a moderate-to-good association (κ = 0,434). There was poor agreement between the end-treatment response, Lugano and Recist 1.1 CT-related response groups (κ = 0.047, κ = 0.071, respectively). Weak compliance was determined between interim PET / CT and CT-associated imaging (Lugano CT-related response κ = 0.073, Recist 1.1 CT-related response κ = 0.023). Conclusion: PET / CT scans significantly improved the pre-treatment staging and assesment of treatment responses. The use of Deauville criteria has standardized interpretation and comparability between studies. Compared with CT, PET/CT prevented some early-stage patients' being treated with unnecessary intensive therapies and some advance stage patients' being treated with less intensive therapies. We have seen high NPV and low-to-moderate PPD of PET / CT in the overall HL / DLBCL group and in prognostic risk groups in our study. PET negativity has a high prognostic value in terms of progression-free survival, and this may be helpful for clinicians to reduce the number of cures and the intensity of treatment. Treatment intensification based only on interim PET positivity may cause patients to be exposed to unnecessary drug toxicity. The development of new prognostic markers which has higher PPV will ensure reaching the goal of highest level of therapeutic benefits and the least side effects.

Benzer Tezler

  1. Acil serviste sağ üst kadran ağrısıyla başvuran ve akut kolesistit /akut kolanjit ön tanısı alan hastaların klinik yönetimlerinin tokyo 2013/2018 kılavuzuna (TK13/18) göre uygunluğunun karşılaştırılması

    Comparison and compliance of clinical methods for applicants with right upper abdomen pain and patients diagnosed with acute cholecystitis / acute cholangitis according to tokyo guideline 2013 / 2018 (TK13/18) in emergency department

    ÜRKE SELEN SAĞLAM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    İlk ve Acil YardımDokuz Eylül Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ RIDVAN ATİLLA

  2. Dokuz Eylül Üniversitesi hastanesi sağlık çalışanlarının influenza aşısı yaptırma durumlarını etkileyen faktörlerin ve aşı etkililiğinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the factors affecting the influenza vaccination of the health care workers of dokuz Eylul University Hospital and the effecti̇veness of the vacci̇ne

    ABİDİN DEMİRBAĞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Halk SağlığıDokuz Eylül Üniversitesi

    Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜL ERGÖR

  3. Künt kafa travmalı hastalarda acil serviste kontrol beyin BT çekilmesi gerekli midir?

    Is it really needed to obtain control head computerized tomography in patients with blunt head trauma in emergency department?

    İNCİ AKGÜN BAYZİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    İlk ve Acil YardımDokuz Eylül Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. RIDVAN ATİLLA

  4. Glasgow koma skalası skoru 15 olan minör kafa travması hastalarının değerlendirilmesinde bilgisayarlı beyin tomografisinin yeri

    The Value of head CT scan in the evaluation of patients with minor head trauma with GCS of 15

    YILDIRAY ÇETE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    İlk ve Acil YardımDokuz Eylül Üniversitesi

    İlk ve Acil Yardım Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ GÜNERLİ

  5. Travma hastalarının triaj travma skorları ile değerlendirilmesi

    The Assessment of trauma patients with trauma scores

    MURAT PEKDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    İlk ve Acil YardımDokuz Eylül Üniversitesi

    İlk ve Acil Yardım Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ GÜNERLİ