Kardiyorenal sendromlu hastalarda peritoneal ultrafiltrasyonun klinik, EKO parametreleri, hastane yatışları ve yaşam kalitesi üzerine etkisi
The effect of peritoneal ultrafiltration on clinical, ECO parameters, hospitalization and quality of life
- Tez No: 530632
- Danışmanlar: PROF. DR. BETÜL KALENDER GÖNÜLLÜ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nefroloji, Nephrology
- Anahtar Kelimeler: Kardiyorenal Sendrom, Ultrafiltrasyon, Periton Diyalizi, Diüretik Direnci
- Yıl: 2018
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Kocaeli Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 121
Özet
Amaç: Kardiyorenal sendrom(KRS) kardiyak disfonksiyon ile renal disfonksiyonunun birlikte bulunması durumudur. Peritoneal ultrafiltrasyon, standart tedaviye cevap vermeyen ve/veya sık hastaneye yatış gerektiren KRS hastalarında kullanılabilecek alternatif bir tedavidir. Bu çalışmanın amacı, peritoneal ultrafiltrasyonun KRS hastalarındaki etkilerini değerlendirmekti. Yöntem: 13.12.2017 ve 18.07.2018 tarihleri arasında Kocaeli Üniversitesi Hastanesi Nefroloji polikliniğinde takip edilen ve en az 3 aydır PD tedavisi alan 30 KRS hastası (20 erkek, 10 kadın) çalışmaya dahil edildi. Tedavide 6. aya ulaşmış 24 hasta (17 erkek, 7 kadın) ve ≥12 ay geçiren 16 hasta (12 erkek, 4 kadın) vardı. Çalışmanın başlangıcında tüm hastalarda, tahmini glomeruler filtrasyon hızı (eGFR) < 60 ml/min/1.72 m2, sol ve/veya sağ ventrikül ejeksiyon fraksiyonu < %50 idi. PD tedasinin 3, 6, 12.ayındaki bulgular ve veriler analiz edildi. Bulgular: Peritoneal UF tedavisi, KKY kaynaklı hastane yatışlarını (p:0.000) belirgin azalttı, kardiyak fonksiyonel kapasite (p:0.001) ve yaşam kalitesini (2 parametre hariç tüm parametrelerde p< 0.001) belirgin iyileştirdi. Tedavinin ilk 6 ayında, serum hemoglobini (p:0.000) anlamlı olarak artıp, furosemid dozu (p:0.02), üre (p:0.042) ve NT-proBNP (p:0.026) düzeyleri azalmıştı. 1 yıllık tedavi sonunda ise, KRS hastalarının serum sodyum, potasyum, hemoglobin, BNP, eGFR, üre, kreatinin düzeylerinde, sol ventrikül EF ve PAB değerlerinde ve furosemid dozlarında anlamlı bir değişim bulunmadı. Bununla beraber, PD tedavisi hastaların idrar miktarında aylar içinde anlamlı bir düşüşe yol açtı (0-12.ay için p:0.033). Sonuç: Peritoneal UF, seçilmiş refrakter KRS hastalarında uygulanabilecek bir tedavidir. Çalışmamızda bu tedavinin fonksiyonel kapasite ve yaşam kalitesini belirgin artırdığı, hastane yatışlarını belirgin azalttığı görüldü. Ekokardiyografik parametreler ve NT- proBNP düzeylerinde değişiklik saptanmadı. Renal fonksiyonların korunduğu ancak idrar miktarlarının azaldığı görüldü. PD tedavisinin KRS hastalarındaki etkisini daha net anlayabilmek için, büyük hasta gruplarında yapılmış çok merkezli, randomize kontrollü çalışmalara ihtiyaç vardır.
Özet (Çeviri)
Aim: Cardiorenal syndrome (KRS) is a condition in which cardiac dysfunction and renal dysfunction coexist Peritoneal dialysis (PD) is an alternative treatment that can be used in patients who do not respond to standard treatments and/or require frequent hospitalization. The aim of this study was to evaluate the effects of PD therapy in patients with CRS. Methods: 30 CRS patients (20 males, 10 females) who had undergone PD treatment for at least 3 months and were followed in Kocaeli University Hospital Nephrology Department between 13/12/2017 and 18/07/2018 were included in the study. There were 24 patients (17 males, 7 females) who reached the sixth month of treatment and 16 patients (12 males, 4 females) with a treatment > 12 months. At the beginning of the treatment in all patients, the estimated glomerular filtration rate (eGFR) was below 60 ml/min/1.72 m2 for at least 3 months, the left and/or right ventricular ejection fraction (determined by echocardiographic measurement) was below 50%. Findings and data were analyzed at 3, 6, 12th month of PD treatment. Results: Peritoneal UF therapy significantly reduced hospitalizations due to CHF (p: 0.000) and significantly improved cardiac functional capacity (p: 0.001) and quality of life (p
Benzer Tezler
- Dekompanse kalp yetmezliği ile başvuran kardiyorenal sendromlu hastalarda ultrafiltrasyon ihtiyacını belirleyen faktörler
Factors determining the need for ultrafiltration in patients with cardienal syndrome applying with decompansed heart failure
MUHAMMED ALİ COŞKUNER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYÇA İNCİ
- Kronik böbrek yetmezliği olan hastalarda sistolik disfonksiyon ile serum ürik asit düzeyi arasındaki ilişki
Başlık çevirisi yok
HAMİDE PİŞKİNPAŞA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
İç HastalıklarıSağlık Bakanlığıİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
ÖĞR. GÖR. MEHMET EMİN PİŞKİNPAŞA
- Hipervolemik hastalarda diüretik tedavisi ve ultrafiltrasyon tedavi yöntemlerinin oksidatif stres belirteçleri ve karotis intima media kalınlığı üzerindeki etkileri
Patients hypervolemic ultrafiltration diuretic therapy, and carotid intima media thickness treatment methods and effects on oxidative stress markers
FARUK ÇEÇEN
- Kardiyorenal sendrom hastalarında kreatinin klirensine göre ilaç seçimi ve doz ayarlanmasının önemine dair farkındalığın retrospektif incelenmesi
Retrospective evaluation of awareness regarding drug choice and dose adjustment with respect to creatinine clearance in patients with cardiorenal syndrome
GÖKHAN ALTUNBAŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
KardiyolojiSelçuk ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET YAZICI
- Akut dekompanse kalp yetmezliği ile acil servise başvuran erişkin hastalarda idrar nötrofil jelatinaz ilişkili lipokalin (NJİL) düzeylerinin hastaların diüretik tedavi dozunu ve akut böbrek hasarı gelişmini belirlemedeki tanısal değerinin incelenmesi.
Evaluation of urine neutrofil gelatinase associated lipocalin (NGAL)levels to predict the diüretic dose requirement and acute kidney injury (AKI) in adult patients presenting to the emergency department with acute decompansated hearth failure.
CANAN AYCAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
NefrolojiHacettepe Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MİNE DURUSU TANRIÖVER