Geri Dön

Türkiye'deki yoğun insülin tedavisi alan diyabetli bireylerin karbonhidrat sayımı metodunu kullanım durumlarının HBA1C düzeylerine etkisi

The effect of using carbohydrate counting method on hba1c levels in individuals WHO have intensive insulin treatment

  1. Tez No: 541204
  2. Yazar: KÜBRA YILDIZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. HASAN MAHMUT İLKOVA
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Beslenme ve Diyetetik, Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Nutrition and Dietetics, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: diabetes mellitus, insulin treatment, carbohydrate counting, HbA1c The present study was supported by Turkish Diabetes Community
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 108

Özet

İnsülin salınımında defekt veya eksiklik sonucu ortaya çıkan diyabet oral anti diyabetikler ve insülinler ile medikal olarak tedavi edilmektedir. Açlık ve tokluk kan şekerlerini kontrol altına almak için kullanılan yoğun insülin tedavisi tip 1 diyabetli bireylerin tamamında, tip 2 diyabetli bireylerin %13'ünde kullanılmaktadır. Diyabet tedavisi medikal tedavinin yanında tıbbi beslenme tedavisi de desteklenmektedir. Karbonhidrat sayımı besinin karbonhidrat içeriğine göre insülin injeksiyonu yapma üzerine kurulu, yoğun insülin tedavisi alan diyabetlilerde endike bir öğün planlama yöntemidir. Türkiye'nin 7 ayrı ilinde gerçekleşen bu çalışma, seçilen illerin üniversite hastanelerinin polikliniklerine başvuran 49 Tip 1, 172 Tip 2 diyabetli olmak üzere toplamda 221 kişi üzerinde yapılmıştır. Çalışmada karbonhidrat sayımı metodunun yoğun insülin tedavisi alan diyabetli bireylerin HbA1c düzeylerine olan etkisi araştırılmıştır. Çalışma sonunda tip 1 diyabetli bireylerin beslenme bilgi düzeyi ortalaması 53,67±30,32, tip 2 diyabetli bireylerin ise 15,06±20,22 olarak bulunmuştur. Beslenme bilgi düzeyi skoru 50 ve üzerinde olan bireylerin 50'nin altında olanlara göre HbA1c düzeyi, bel çevresi, BKİ arasındaki ilişki genel olarak bilgi düzeyi yüksek daha düşük olduğunu görülse de bu ilişki istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p>0,05). İleri düzey karbonhidrat sayımını bilen tip 1 diyabetli bireyler tüm tip 1 diyabetlilerin %28,57'si oluştururken, tip 2 diyabetlilerin %0,58'si ileri düzey karbonhidrat sayımı bilmektedir. İleri düzey karbonhidart sayımı uygulayan tip 1 ve tip 2 diyabetlilerin çoğunluğu metodu uygulamaya başladıktan sonra HbA1c düzeylerinin, vücut ağırlığının ve hipoglisemi sıklıklarının azaldıklarını bildirmişlerdir; ancak bu sonuç metodu uygulayan bireylerin sayısının yetersizliğinden ötürü topluma genellenememiştir. Çalışma sonunda diyabetin türü, bireyin beslenme alışkanlıkları, toplumun beslenme kültürüne uygun sürdürülebilir beslenme önerilerinin diyabet ekibi tarafından hastalara aktarılması gerektiği sonucuna varılmıştır. Anahtar Kelimeler : diyabetes mellitus, insülin tedavisi, karbonhidrat sayımı, HbA1c Bu çalışma, Türkiye Diyabet Cemiyeti tarafından desteklenmiştir.

Özet (Çeviri)

Diabetes mellitus with deficiency or deficiency in insulin release is treated with oral anti-diabetic drugs and insulins. Intensive insulin therapy used to control fasting and postprandial blood sugar is used in all of type 1 diabetic individuals and in 13% of type 2 diabetic individuals. Diabetes treatment supports by medical nutrition treatment. Carbohydrate counting is a method of meal planning that is based on making insulin injections according to the carbohydrate content of the food, an emerging diet in diabetic patients who have intensive insulin tratment. This study was performed in 7 different regions of Turkey. A total of 221 patients, 49 Type 1, 172 Type 2 diabetic patients, who were referred to the outpatient clinics of the university hospitals, were selected and the effect of the carbohydrate counting method on the HbA1c levels was investigated. At the end of the study, the average level of nutritional information of individuals with type 1 diabetes was 53.67 ± 30.32 and that of type 2 diabetics was 15.06 ± 20.22. Although the relationship between HbA1c level, waist circumference and BMI was found to be lower in those who had a knowledge level of nutritional information score of 50 or more and less than 50, this relationship was not statistically significant (p> 0,05). Advanced carbohydrate counts are 28.57% of all type 1 diabetics, while 0.58% of type 2 diabetic individuals are advanced carbohydrate counts. They reported that HbA1c levels, BMI and hypoglycemia frequency were reduced after the majority of type 1 and type 2 diabetics who applied advanced carbohydrate counts started to use the method; but this has been largely absent because of the inadequate number of individuals applying the method. At the end of the study, the type of diabetes, the individual's dietary habits, and the need for sustainable nutritional recommendations appropriate to the society's dietary culture have been transferred to the patient by the diabetes team.

Benzer Tezler

  1. Morbid obez hastalarda laparoskopik roux Y gastrik bypass ile biliopankreatik diversiyon ameliyatının erken dönem klinik ve metabolik sonuçlarının karşılaştırılması

    Morbidly obese patients laparoscopic roux - Y gastric bypass biliopancreatic diversion with your surgery comparison of early clinical and metabolic

    MUSTAFA TÜRKAY BELEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Genel Cerrahiİstanbul Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NURETTİN UMUT BARBAROS

  2. GIS applications and heritage awareness in urban archaeology: A case study on Ulus, Ankara

    Kent arkeolojisinde CBS uygulamaları ve kültürel miras farkındalığı: Ulus, Ankara örneği

    ECEM AYŞE ÇELİK LLADO LAZO

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    ArkeolojiOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Yerleşim Arkeolojisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. LALE ÖZGENEL

  3. Türkiye'deki yoğun bakım ünitelerinde mekanik ventilasyon uygulamalarının değerlendirilmesi

    Evaluation of mechanical ventilation practices in turkish pediatric intensive care units

    YASEMİN TOPÇU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TOLGA FİKRİ KÖROĞLU

  4. Yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelerde alarm yorgunluğunun tıbbi hata yapma eğilimine etkisi

    The effect of alarm fatigue on medical mistakes in nurses working in i̇ntensive care units

    GAMZE GÜNDOĞAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    HemşirelikKafkas Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SEMRA ERDAĞI ORAL

  5. Yoğun bakım hemşirelerinin santral venöz kateter ilişkili enfeksiyonları önlemede kanıta dayalı kılavuz bilgilerini kullanma durumları

    Situations of intensive care nurses using evidence-based guidelines in preventing central venous catheter-related infections

    OKTAY TEMİZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    HemşirelikAvrasya Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ BELKIZ KIZILTAN

    DOÇ. DR. YALÇIN KANBAY