Geri Dön

İmplantüstü bar tutuculu protezlerde farklı malzemelerle güçlendirilen çeşitli akrilik kaide kalınlıklarının kırılma dayanımına etkisi

The effect of various acrylic denture base thicknesses, reinforcement materials and acrylic resin types on fracture strength in mandibular implant overdentures with bar attachment

  1. Tez No: 543501
  2. Yazar: SELEN TOKGÖZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. FATMA GÜLBAHAR IŞIK ÖZKOL
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
  6. Anahtar Kelimeler: Çiğneme simülatörü, implant destekli hareketli protez, güçlendirme, dinamik yükleme, kırılma dayanımı, Chewing simulator, implant-supported overdenture, reinforcement, dynamic loading
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Protetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Protetik Diş Tedavisi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 161

Özet

Bu çalışmada, dinamik ve statik kuvvetlere maruz bırakılan alt çene implant destekli ve bar tutuculu hareketli protezlerde güçlendirme malzemelerinin, protez kaide materyalindeki kalınlık değişiminin ve akrilik reçine çeşitlerinin kırılma dayanımına olan etkisini araştırıldı. Yüz sekiz adet implant üstü bar tutuculu deneysel alt çene protezi (İDHP) üretildi. İDHP'ler üç ana gruba ayrıldı: Kontrol grubu (C), tek yönlü-doğrusal cam fiberle güçlendirilen grup (FR) ve Co-Cr döküm metal ile güçlendirilen grup (MR). Her bir ana grup geleneksel (CA) ve darbe dayanımı yüksek akrillik (HIA) kullanılarak 2 mm, 3 mm ve 4 mm kaide kalınlığında üretildi. İDHP'lere ısısal döngü işlemini (5 000 kez, 5°C-55°C) takiben 400 000 kez dinamik yükleme (49 N ve 1,2 Hz) yapıldı. Dinamik yükleme testinden kırılmadan çıkan örneklerin kırılma dayanımı statik yükleme yapan bir cihaz aracılığıyla ölçüldü. Gruplar arasındaki kırılma değeri farklılıkları One-way ANOVA (with post-hoc Tukey HSD test) ve Student t-test (P=0.05) kullanılarak belirlendi. Çalışmanın sonucunda, kaide kalınlığı arttıkça İDHP'lerin kırılma dayanımın arttığı (P=0,001) ve 2 mm kaide kalınlığının güçlendirme metotları için yeterli olmadığı tespit edildi. Üç mm ve 4 mm kaide kalınlığına sahip gruplar arasında kırılma dayanımı en yüksek olan grup FR oldu (P=0,001). FR ana gruplar için HIA reçinelerin kırılma dayanımı CA reçinelere göre anlamlı seviyede yüksek bulundu (P=0,029, P=0,001). MR gruplar tüm örnekler arasında en düşük kırılma dayanımına sahip grup oldu. Çalışmanın sonucunda; 2 mm akrilik kaide kalınlığında yapılacak güçlendirme işlemlerinin kaidenin kırılma dayanımını düşürdüğü, kaide kalınlığı artıkça kırılma dayanımın arttığı ve tek yönlü-doğrusal cam fiberle yapılan güçlendirmenin etkili bir güçlendirme metodu olduğu tespit edildi.

Özet (Çeviri)

This study aimed to assess the effect of reinforcement, denture base thickness, and acrylic resin types on dynamic and static fracture strength in mandibular implant overdentures with bar attachment. One hundred and eight experimental mandibular implant overdentures (EMOs) with bar attachments were fabricated in three main groups: unreinforced (Control; C), reinforced with unidirectional glass fibers (FR), and Co-Cr cast metal (MR). Each group included denture bases of 2, 3, and 4 mm thickness and produced with conventional (CA) and high impact (HIA) acrylic resin. Specimens were thermocycled (5 000 times, 5°C to 55°C) then subjected to a 400 000 cyclic load regime (49 N and 1.2 Hz). Unbroken specimens were then loaded until fracture by a universal testing machine. Differences in mean fracture resistance among the groups were compared using the One-way ANOVA (with post-hoc Tukey HSD test) and Student t-tests (P=0.05). Fracture strength increased significantly when the denture base thickness was increased (P=0.001). The 2 mm denture base thickness was not enough for reinforcement. The fracture strength of the FR groups was significantly higher than other groups for 3 mm and 4 mm thicknesses (P=0.001). The fracture strength of the HIA resin was significantly higher than CA resin in FR groups (P=0.029, P=0.001). MR groups showed the weakest fracture strength. Two mm denture base thickness had sufficient fracture strength without reinforcement. A positive relationship between acrylic resin thickness and fracture resistance was found and unidirectional glass fiber reinforcement is the effective reinforcing method.

Benzer Tezler

  1. Alt çene tam dişsizlik olgularında implant üstüne farklı tekniklerle uygulanan bar tutuculu overdenture tasarımlarındaki kuvvet dağılımının sayısal yöntemlerle değerlendirilmesi

    Stress distribution evaluation of implant-supported overdenture–retaining bar designs with different techniques in mandibular edentulous cases with numerical methods

    GÖZDE YERLİOĞLU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Diş HekimliğiEge Üniversitesi

    Protetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TOMURCUK ÖVÜL KÜMBÜLOĞLU

  2. İmplant üstü hareketli protezlerde protetik komplikasyonlar ve implant çevresi kemik kayıplarının retrospektif olarak incelenmesi

    A retrospective study of prosthetic complications and bone loss around the implant in the implant-supported removable prosthesis

    SADEQ MOHAMMED TAQI FADHIL

    Diş Hekimliği Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Diş HekimliğiEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Protetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMRE MUMCU

  3. Alt çene tam dişsizlik olgularında anterior bölgeye yerleştirilen implantlar üzerine uygulanan farklı protez tasarımlarının in vitro olarak kuvvet dağılımı yönünden incelenmesi

    In vitro stress distribution evaluation of different prosthesis designs supported by anteriorly located implants in mandibular edentuolus cases

    KEMAL ÇOĞALAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Diş HekimliğiAnkara Üniversitesi

    Protetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUTAHHAR ULUSOY

  4. Aşırı atrofik mandibulada farklı implant tasarımlarının 3 boyutlu sonlu elemanlar analizi ile değerlendirilmesi

    The evaluation of various implant designs in severely atrophic mandible with 3d finite element analysis

    ÜNSUN ÇETİN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Diş HekimliğiAnkara Üniversitesi

    Protetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BENGÜL YURDUKORU

  5. Alt çene tam dişsizlik vakalarında 2,3 ve 4 implantla desteklenen farklı protez tasarımlarının sonlu elemanlar stres analiz yöntemi ile değerlendirilmesi

    Evaluation of different prosthetic designs supported by 2,3 or 4 implants in edentulous mandibula by finite element stress analysis

    MESUT TUZLALI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Diş Hekimliğiİnönü Üniversitesi

    Protetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ESMA BAŞAK GÜL

    YRD. DOÇ. MUSTAFA KOCACIKLI