Geri Dön

Karbapenem dirençli klebsiella türleri ile rektal kolonizasyonu olan hastalarda enfeksiyon oluşumuna neden olan faktörlerin retrospektif olarak incelenmesi

Retrospective investigation of factors that cause infection in patients with rectal colonization with carbapenem resistant klebsiella species

  1. Tez No: 549576
  2. Yazar: PINAR ÇAKMAK
  3. Danışmanlar: UZMAN ÇİĞDEM ARABACI
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları, Clinical Microbiology and Infectious Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Karbapenem dirençli Klebsiella, Kolonizasyon, Enfeksiyon, Risk faktörleri, Carbapenem resistant Klebsiella, Colonisation, İnfection, Risk factors
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Okmeydanı Eğitim. ve Araştırma. Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 63

Özet

Amaç Hastane enfeksiyonları; morbidite ve mortalite oranlarını, hastanede kalış süresini ve tedavi maliyetini önemli ölçüde arttırmaktadır. Son dönemde, karbapenem dirençli Klebsiella pneumoniae (KDKp) hastane enfeksiyonlarına yol açan etkenler arasında önemli bir yer tutmaktadır. Bu etkenlerin hastane enfeksiyonlarında sık olarak saptanmalarının nedenleri, bakterilerin dış ortam koşullarında kolaylıkla yaşayabilmeleri ve antibiyotiklere karşı çoğul direnç kazanabilmeleridir. KDKp'nin doğru ve hızlı tespiti, enfeksiyonun tedavisi ve salgının kontrolü açısından önemlidir. Bu çalışmada KDKp ile rektal kolonizasyonu olan hastalar değerlendirilerek, ileri dönemde enfeksiyon oluşumuna neden olabilecek risk faktörlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem SBÜ Okmeydanı Eğitim Araştırma Hastenesi'nde 1.1.2014 - 31.12.2016 tarihleri arasında KDK surveyansının aktif olarak yapıldığı Hematoloji ve Yoğun Bakım servislerindeki hastalardan, en az 48 saat yatırılarak takip edilen, en az bir rektal sürüntü kültüründe KDKp üremesi olan, ≥18 yaş hastalar belirlendi. Herhangi bir enfeksiyon hastalığı tanısı alıp almadıklarına bakılmaksızın çalışmaya dahil edildi. Hastalar ve örneklerinin bilgileri hastane bilgisayar sisteminden, hasta dosyalarından ve laboratuvar arşivinden retrospektif olarak kaydedildi. Araştırılan verileri eksik olan hastalar ve örnekleri çalışma dışı bırakıldı. Bulgular 2014 Ocak ile 2016 Aralık tarihleri arasında sürveyans kapsamına alınan Hematoloji ve Yoğun Bakım servislerinde takip edilen hastalardan rektal KDK taşıyıcılığı olanlar tespit edilerek 100 hasta çalışmaya dahil edildi. Bu hastalardan 51 (%51)'i erkek ve 49 (%49)'u kadındı. Yaş ortalaması 61,1 (±15,7)'di. Hastaların 30 (%30)'u Hematoloji, 70 (%70)'i Yoğun Bakım servislerinde takip edilmişti. Hastaların rektal sürüntü kültürlerinde üreyen bakterilerin hepsi K. pneumoniae olup hastanemizde çalışılmakta olan tüm karbapenem grubu antibiyotiklere dirençli bulundu. Bu hastalardan takip sürecinde klinik materyallerinde KDKp üremesi olan ve Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji uzmanı tarafından etken kabul edilen 41 (%41) hasta saptandı. İzole edilen klinik örneklerin (n:41) alım yerlerine göre dağılımı; kan 22 (%53.7), idrar 11 (%26.8), endotrakeal aspirat 5 (%12.2), balgam 1 (%2.4) ve yara 2 (%4.9) şeklindeydi. Enfeksiyon gelişiminde hastaların yaş, cinsiyet, takip edildiği servis, malignite öyküsü, santral venöz kateter uygulanması, operasyon geçirme öyküsü, rektal sürüntülerinde eş zamanlı olarak VRE üremesi arasında istatistiksel fark olmadığı saptandı. Üriner sonda ve TPN kullanımının enfeksiyon riskini sırayla 3.23 ve 4.94 kat arttırdığı, enfeksiyon gelişmeden önce kullanılan antimikrobiyaller incelendiğinde ilk sırada sefalosporin ve karbapenem grubunun (%92.7) olduğu, hastaneye yatıştan sonra rektal taşıyıcılık saptanana kadar geçen sürenin kolonizasyon sonrası enfeksiyon gelişimine kadar geçen süreden 3 kat fazla olduğu gözlemlendi. Ayrıca enfeksiyon gelişen hastaların izolatlarının antimikrobiyal duyarlılık profiline bakıldığında, rektal ve klinik örnek duyarlılık oranlarının sırasıyla en sık Amikasin (%61 - %65.9), Tigesiklin (%22 – 29.3) ve Gentamisin (%22 - %22) olduğu tespit edildi. Klinik izolatlarında KDKp üremesi olan hastaların rektal ve klinik örneklerinin (n=41) antibiyogramları karşılaştırıldığında, %48.7'sinin tamamen aynı antibiyotik duyarlılığına sahip olduğu saptandı. Sonuç Çalışmamızda elde ettiğimiz veriler sonucunda KDKp ile rektal kolonizasyon sonrası enfeksiyon gelişimini azaltmak için yüksek riskli bölümlerde düzenli olarak sürveyans sonuçları takip edilmeli, kolonize olan hastalar yakından izlenerek izolasyon önlemlerine dikkatle uyulmalı, enfeksiyonlardan korunma ilkelerinden ödün verilmemeli, antibiyotiklerin bilinçli kullanılması konusunda yoğun çaba gösterilmeli, invaziv girişimler endikasyonları iyi değerlendirilerek uygulanmalıdır.

Özet (Çeviri)

Objective Nosocomial infections; significantly increases morbidity and mortality rates, hospital stay and treatment costs. Latterly carbapenem resistant Klebsiella pneumoniae (CR-Kp) has an important place among the causes of nosocomial infections. The reason why these agents are frequently detected in nosocomial infections is that bacteria can easily live in external conditions and have multiple resistance to antibiotics. Correct and rapid detection of CR-Kp is important for treating infection and controlling outbreak. The aim of this study is to investigate risk factors that may cause infection in patients with rectal colonization with CR-Kp were evaluated. Materials and Methods At the Okmeydanı Training and Research Hospital services in which active surveillance of carbapenem resistant Klebsiella (CRK) are carried out were examined between 1.1.2014 and 31.12.2016. Patients who were followed by hospitalized at least 48 hours, older than 18 years, reproduced CR-Kp in the culture of rectal swap at least one time were included in the study. Information of patients and samples were evaluated retrospectively from hospital computer system, patient files and laboratory archive records. Investigated patients and samples with lacking data were excluded from the study. Results 100 patients in the Hematology and Intensive Care Units with rectal (CR-Kp) carriage were identified and included in the study by surveillance from January 2014 to December 2016. 51 (51%) of the patients were male and 49 (49%) were female. The mean age was 61.1 (± 15.7). 30% of patients were followed by Hematology and 70% by Intensive Care Units. K. pneumoniae was isolated from all rectal swab cultures and was resistant to all carbapenem group antibiotics which were used in our hospital.In 41 (41%) patients, CR-Kp growth from clinical specimens was accepted as an infectious agent by the Infectious Diseases and Clinical Microbiology Specialist. Distribution of isolated clinical specimens (n= 41) according to their sites; blood 22 (53.7%), urine 11 (26.8%), endotracheal aspirate 5 (12.2%), sputum 1 (2.4%) and wound was 2 (4.9%). There was no statistically significant difference between the age, sex, follow-up service, history of malignancy, central venous catheter application, history of operation, and VRE isolation from rectal swabs. It was observed that the use of urinary catheter and total parenteral nutrition (TPN) increased the infection risk 3.23 and 4.94 times and when antimicrobials were examined, cephalosporin and carbapenem group (92.7%) antibiotics were the firstline started antibiotics when there is not any infection sign. It was observed that the time until rectal carriage after hospitalization was 3 times higher than the postcolonization infection. In addition, when the antimicrobial susceptibility profile of the isolates of the patients who developed infection was examined, the rates of rectal and clinical sample sensitivity were found to be most frequently Amikacin (61% - 65.9%), Tigecycline (22 - 29.3%) and Gentamicin (22% - 22%). When the antibiograms of the rectal and clinical samples (n = 41) of patients with CR-Kp growth in clinical isolates were compared, 48.7% (n = 20) had exactly the same antibiotic susceptibility. Conclusion As a result of the data obtained in our study; the results of surveillance should be followed in hight risk areas, patients who are colonized should be closely monitored, isolation precautions should be applied carefully should not be given wood from the principles of infection protection, antibiotic should be used as consicious, the indications for invasive intervention should be evaluated well to decrease the development of infection after rectal colonization with CR-Kp.

Benzer Tezler

  1. KPF-6 olarak isimlendirdiğimiz klebsiella pneumoniae'ye etkili bakteriyofajımızın kan kültürlerinde üreyen klebsiella türleri üzerine etkinliğinin araştırılması

    Investigation of the effectiveness of our klebsiella pneumoniae- effective bacteriophage, which we named KPF-6, on klebsiella species grown in blood cultures

    NAZRIN ABIZADE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Mikrobiyolojiİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FATMA KÖKSAL ÇAKIRLAR

  2. Klinik örneklerden izole edilen Klebsİella pneumonİae izolatlarında karbapenem direncini saptamakta kullanılan fenotipik yöntemlerin performanslarının karşılaştırılması

    Comparison of the performance of phenotypic methods used to detect carbapenem resistance in Klebsiella pneumoniae isolates from clinical samples

    MUHARREM NASLI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    MikrobiyolojiKarabük Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ŞERİFE YILMAZ

  3. Genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz üreten escherichia coli ve klebsiella spp. suşlarının karbapenem ve beta-laktamaz inhibitörlü kombinasyonlara karşı duyarlılıklarının araştırılması

    Investigation of the susceptibility of extended spectrum beta-lactamase producing escherichia coli and klebsiella spp. to carbapenems and beta-lactamase inhibitor combinations

    PINAR (YÜCE) FIRAT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıFırat Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. KUTBETTİN DEMİRDAĞ

  4. Yoğun bakım ünitesinde yatan hastalardagelişen antibiyotik dirençli enterobacteraleskan dolaşımı enfeksiyonları ve risk faktörleri

    In patients hospitalized in the intensive care unitemerging antibiotic resistant enterobacteralesbloodstream infections and risk factors

    FAHRİYE MELİS GÜRSOY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik MikrobiyolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ESRAGÜL AKINCI

  5. Piperasilin- tazobaktam ve karbapenem kullanımının karbapeneme dirençli enterobacterales ile fekal kolonizasyon gelişmesi üzerindeki etkisinin karşılaştırılması

    Comparison of the effect of carbapenem and piperacillin-tazobactam on the development of fecal colonisation with carbapenem resistant enterobacterales

    TUĞBA PAMUKÇU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik MikrobiyolojiHacettepe Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÖKHAN METAN