Geri Dön

Piperasilin- tazobaktam ve karbapenem kullanımının karbapeneme dirençli enterobacterales ile fekal kolonizasyon gelişmesi üzerindeki etkisinin karşılaştırılması

Comparison of the effect of carbapenem and piperacillin-tazobactam on the development of fecal colonisation with carbapenem resistant enterobacterales

PDF İndir

  1. Tez No: 887146
  2. Yazar: TUĞBA PAMUKÇU
  3. Danışmanlar: PROF. DR. GÖKHAN METAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji, Infectious Diseases and Clinical Microbiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Enfeksiyon ve Klinik Mikrobiyoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 74

Özet

Karbapenemler çok ilaca dirençli bakterilerin neden olduğu enfeksiyonlarda en önemli tedavi seçeneklerinden birini oluşturmaktadır. Karbapeneme dirençli Enterobacterales (KDE) görülme sıklığının artması bu bakteriler ile enfekte olan hastaların yönetimini güçleştirmektedir. KDE enfeksiyonlarında tedavi seçenekleri azalmakta, morbidite ve mortalite önemli oranda artmaktadır. Uzun süreli hastane yatışı, immünsüpresyon, invaziv girişimler, yoğun bakım ünitesinde tedavi görmek ve antibiyotik kullanımı KDE ile kolonizasyon ve enfeksiyon riskini artırmaktadır. Piperasilin-tazobaktam (TZP) ve karbapenemler kritik hastalarda geniş etki spektrumu nedeni ile empirik tedavide sıklıkla tercih edilen antibiyotiklerdir. Gerek karbapenem gerekse TZP kullanımı KDE enfeksiyonlarının gelişmesinde risk faktörü olarak bildirilmiştir. Fakat her iki antibiyotiğin de hastane yatışı sırasında ardışık olarak kullanılması ve hastalarda antibiyotik kullanımı dışında KDE enfeksiyonu için diğer risk faktörlerinin bulunması, KDE enfeksiyonu gelişmesi açısından riskin hangi antibiyotik ile daha yüksek olduğunun belirlenmesini güçleştirmektedir. Bu çalışmanın amacı, antibiyotik kullanımı dışındaki risk faktörlerinin olmadığı deneysel bir ortamda, KDE kolonizasyonu gelişmesinde meropenem ve TZP etkisinin karşılaştırılmasıdır. Bu çalışma Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı Laboratuvarı ve Eczacılık Fakültesi Farmakoloji Ana Bilim Dalı Laboratuvarında gerçekleştirildi. İki basamaklı olarak planlanan çalışmanın birinci basamağında her biri altı fareden oluşan gruplar; TZP, meropenem, siklofosfamid, TZP ve siklofosfamid, meropenem ve siklofosfamid uygulanacak grup ve kontrol grubu olarak ayrıldı. Altı farklı grupta toplam 36 fare kullanılarak çalışma yürütüldü. Antibiyotikler 14 gün süre ile uygulanarak sıfırıncı, üçüncü, beşinci, yedinci, onuncu ve on dördüncü günlerde farelerden taze dışkı örnekleri alındı. Örnekler meropenem ve vankomisin diski eklenen sıvı besiyerlerinde 72 saat süre ile bekletilerek, günlük bulanıklık kontrolü yapıldı. Bulanıklık olması halinde çift taraflı katı besiyerine ekim yapıldı. Üreme görülen bakterilerden öncelikle gram boyama yapılarak mikroskobik inceleme yapıldı. Gram-negatif basil veya kokobasil morfolojisinde izlenen bakteriler MALDI-TOF ile tanımlandı. Enterobacterales türleri olarak tanımlanan izolatlar için disk difüzyon yöntemi ile antibiyotik duyarlılığı araştırıldı. Deneylerin on dördüncü gününde karbapenem direncine sebep olan genlerin tayini amacıyla gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyon (GZ-PZR) yapıldı. İkinci basamakta ise, farelerden elde edilen Esherichia coli ve Klebsiella pneumoniae olarak tanımlanan bakteriler laboratuvar ortamında karbapeneme maruz bırakılarak karbapenem direnci gelişme süreci izlendi. Fareden izole edilen üç farklı suş ERT-1: tüm antibiyotiklere duyarlı E. coli; ERT-3: ampisilin hariç test edilen tüm antibiyotiklere duyarlı K. pneumoniae; ERT-4: Genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz (GSBL) üreten K. pneumoniae kullanıldı. ERT-1 ve ERT-3 izolatları, hasta klinik örneklerinden izole edilen blaOXA-48 geni pozitif olan aynı tür izolatlar ile karşılaştırılarak heterojen bir bakteri popülasyonu oluşturuldu. Yeni oluşan E. coli ve K. pneumoniae suşları (sırası ile ERT-2 ve ERT-5) çalışmaya eklenerek in vitro deneyler yapıldı. Deneylerde ertapenem ve TZP antibiyotikleri kullanılarak mikrodilüsyon yöntemi ile bakterilerin minimum inhibitör konsantrasyon (MİK) değerleri belirlendi. Mikroplakta her bakteri için, üreme gözlenen son kuyucuktan çift taraflı katı besiyerine ekim yapılarak 24 saat inkübe edildi ve sonraki gün tekrar mikrodilüsyon uygulandı. TZP duyarlı olan iki izolat (TZP-1: tüm antibiyotiklere duyarlı E. coli; TZP-3: ampisilin hariç diğer test edilen antibiyotiklere duyarlı K. pneumoniae) farklı bir mikroplakta mikrodilüsyon yöntemi ile TZP'ye maruz bırakıldı. Ardışık iki TZP maruziyeti sonrası ertapenem MİK değerleri takip edildi. Bakterilerde ertapenem maruziyeti sonrası direnç geliştiğinde deney tamamlandı. Antibiyotik maruziyetine rağmen ertapanem duyarlılığı devam eden suşlar için ardışık on defa antibiyotik maruziyeti sonrası deneyler sonlandırıldı. Gruplar arası karşılaştırma için tek yönlü varyans analizini takip eden Tukey Testi ile yapılması; sonuçların ortalama±standart hata olarak verilmesi ve P< 0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmesi planlandı. Çalışmaya 36 adet fare ile başlandı. Deney süresince farelerden alınan toplam 196 dışkı kültüründen 17 (%8.6)'sında Enterobacterales üremesi oldu. Her bir farklı deney hayvanlarından alınan dışkı örneklerinde üreyen Enterobacterales tür düzeyinde tanımlandığında bakterilerden onu K. pneumoniae, ikisi E. coli, ikisi M. morganii, ikisi E. cloacae complex ve biri K. oxytoca olduğu tespit edildi. Kültürde soyutlanan Enterobacterales kökenlerinin tümü karbapeneme duyarlı idi. Meropenem uygulanan grupta (n=6) ve kontrol grubunda (n=6), örneklerin hiçbirinde Enterobacterales üremedi. TZP uygulanan farelerden (n=6) alınan dışkı kültürlerinde üçünde yedinci, onuncu ve on dördüncü günlerde GSBL üreten Enterobacterales soyulandı. TZP ve siklofosfamid uygulanan grupta (n=6) ise; yedinci günde bir, onuncu günde bir ve on dördüncü günde üç örnek olmak üzere toplam beş örnekte GSBL üreten Enterobacterales gözlendi. Deneylerin on dördüncü gününde her bir fareden alınan dışkıdan GZ-PZR testleri çalışıldı. Siklofosfamid uygulanan gruptan elde edilen bir örnekte blaNDM gen pozitif olarak saptandı ancak dışkı kültüründe Enterobacterales üremedi. Hiçbir denekte KDE üremesi saptanmadığı ve sadece TZP uygulanan grupta GSBL üreten Enterobacterales olduğu için istatistiksel analiz yapılmadı. İn vitro deneylerde; ERT-1 suşu ardışık on kez ertapeneme maruz kaldıktan sonra hala ertapeneme duyarlı idi. Bununla birlikte, OXA-48 karbapenemaz üreten bir başka E. coli suşu ile bu suşun karşılaşması ile elde edilen yeni E. coli suşu (ERT-2), ertapenem ile dördüncü kez karşılaştıktan sonra ertapeneme dirençli hale geldi. ERT-3 kodlu K. pneumoniae suşu ardışık on defa ertapenem maruziyeti ile ertapenem MİK değeri sınır değer olan 0.5 µg/ml'e yükseldi. ERT-4 kodlu GSBL üreten K. pneumoniae, ertapenem maruziyetinin altıncı gününde; ERT-5 suşu ise maruziyetin dördüncü gününde ertapeneme direnç geliştirdi. TZP mikroplağında ardışık on kez TZP maruziyeti sonrası TZP-1 izolatı TZP ve ertapeneme karşı duyarlı idi. TZP-3 izolatının ise deney sonunda TZP MİK değeri 128 µg/ml iken; ertapenem MİK değeri: 0.5 µg/ml olduğu görüldü. Bütün izolatlara deneyler tamamlandıktan sonra GZ-PZR testi uygulandı ve sadece ERT-2 izolatında bla OXA-48 geni pozitif olduğu görüldü. Diğer izolatlarda karbapenemaz geni saptanmadı. Özet olarak, 14 gün süreyle TZP ve meropenem uygulanması farelerde fekal KDE kolonizasyonu oluşturmadı, fakat TZP uygulaması fekal GSBL üreten Enterobactarales kolonizasyonu ile sonuçlandı. İn vitro deneyler, karbapenem ve TZP'ye maruz kalmanın ardından karbepenem MİK'inin arttığını gösterdi, bununla birlikte, karbapeneme dirençli OXA-48 üreten bakteriler ile karşılaşan bakterilerin, tekrarlayan ertapenem maruziyetinden sonra erken dönemlerde direnç geliştirdiği bulundu. Bu çalışma 15.12.2022 tarihi ile Hacettepe Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje numarası: 20407

Özet (Çeviri)

Carbapenems are one of the most important treatment options for infections caused by multidrug-resistant bacteria. The incidence of carbapenem-resistant Enterobacterales (CRE) is increasing, which makes managing patients infected with these bacteria challenging. Morbidity and mortality rates are significantly on the rise with limited treatment options for CRE infections. Prolonged hospitalization, immunosuppression, invasive procedures, treatment in the intensive care unit, and antibiotic use are well-known risk factors for colonization and infection with CRE. Due to their broad spectrum of action, piperacillin-tazobactam (TZP) and carbapenems are frequently preferred antibiotics for empirical treatment in critically ill patients. However, both carbapenem and TZP use have been reported as risk factors for the development of CRE infections. Determining which antibiotic is associated with a higher risk of developing CRE infection is difficult because both antibiotics can be used consecutively during hospitalization and patients have other risk factors for CRE infection. This study aims to investigate the risk of developing CRE colonization in an experimental setting with no risk factors other than antibiotic use. This study was conducted at the Department of Infectious Diseases and Clinical Microbiology Laboratory and the Department of Pharmacology Laboratory at Hacettepe University Faculty of Medicine and Faculty of Pharmacy, respectively. In the first stage of the two-step study, groups which included six mice each were divided into treatment groups receiving TZP, meropenem, cyclophosphamide, TZP and cyclophosphamide, or meropenem and cyclophosphamide, as well as a control group. A total of 36 mice were used in six different groups. Antibiotics were administered for 14 days, and fresh stool samples were collected from the mice on days zero, three, five, seven, ten, and fourteen. The samples were kept in liquid media supplemented with meropenem and vancomycin discs for 72 hours, and turbidity was checked daily. In the case of turbidity, a double-sided solid medium was inoculated. The bacteria were examined microscopically by gram staining, which revealed growth. Bacteria with gram-negative bacilli or coccobacilli morphology were identified by MALDI-TOF. Antibiotic susceptibility was investigated using the disc diffusion method. On the fourteenth day of the experiments, real-time polymerase chain reaction (RT-PCR) was performed to determine the genes causing carbapenem resistance. In the second stage of the study, three different strains ERT-1: E. coli (susceptible to all antibiotics); ERT-3: K. pneumoniae (susceptible to all antibiotics tested except ampicillin); ERT-4: Extended-spectrum beta-lactamase (ESBL) producing K. pneumoniae were used. ERT-1 and ERT-3 isolates were mixed with blaOXA-48 gene-positive isolates of the same species isolated from patient clinical specimens to create a heterogeneous bacterial population. New E. coli and K. pneumoniae strains (ERT-2 and ERT-5, respectively) were added to the study, and in vitro experiment was initiated. Minimum inhibitory concentration (MIC) values of bacteria were determined by microdilution method using ertapenem and TZP antibiotics. For each bacterium in the microplate, a double-sided solid medium was inoculated from the last well in which growth was observed and incubated for 24 hours and microdilution was repeated on the next day. Two TZP susceptible isolates (TZP-1: E. coli susceptible to all antibiotics; TZP-3: K. pneumoniae susceptible to all tested antibiotics except ampicillin) were exposed to TZP by microdilution method in a different microplate. After two consecutive TZP exposures, ertapenem MIC values were monitored. The experiment was completed when the bacteria developed resistance after ertapenem exposure. For strains that remained susceptible to ertapenem despite antibiotic exposure, the experiments were terminated after ten consecutive antibiotic exposures. It was planned to conduct a one-way analysis of variance followed by Tukey's test for group comparisons, to present the results as mean±standard error, and to accept P< 0.05 as statistically significant.. The study was started with 36 mice. Enterobacterales were isolated in 17 (8.6%) of 196 stool cultures obtained from mice during the experiments. When the Enterobacterales grown in fecal samples from each experimental animal were identified to species level, ten bacteria were identified as K. pneumoniae, two as E. coli, two as M. morganii, two as E. cloacae complex and one as K. oxytoca. All of the Enterobacterales isolated from stool cultures were susceptible to carbapenem. In the meropenem-treated group (n=6) and the control group (n=6), no Enterobacterales were grown in any of the stool cultures. In stool cultures obtained from TZP-treated mice (n=6), ESBL-producing Enterobacterales were isolated in three of them on days 7, 10, and 14 of antibiotic administration. In the group treated with TZP and cyclophosphamide (n=6), ESBL-producing Enterobacterales were observed in a total of five samples; one on day 7, one on day 10, and three on day 14 of TZP administration. On day 14 of the experiments, RT-PCR assays were performed on stool samples collected from each mice. One sample from the cyclophosphamide-treated group was positive for the blaNDM gene, but no Enterobacterales were grown in the stool culture. As no CRE growth was detected in any subject and ESBL-producing Enterobacteriales were found only in the TZP-treated group, statistical analyses were not performed. In in vitro experiments, strain ERT-1 was still susceptible to ertapenem after ten consecutive exposures to ertapenem. However, the new E. coli strain (ERT-2), obtained by mixing this strain with another E. coli strain producing OXA-48 carbapenemases, became resistant to ertapenem after the fourth exposure to ertapenem. The K. pneumoniae strain encoded by ERT-3 the ertapenem MIC value increased to the limit value of 0.5 µg/ml, after ten consecutive exposures to ertapenem. ESBL-producing K. pneumoniae strain coded ERT-4 developed resistance to ertapenem on the sixth day of ertapenem exposure, while strain ERT-5 developed resistance to ertapenem on the fourth day of exposure. Isolate TZP-1 was susceptible to TZP and ertapenem after ten consecutive TZP exposures. The TZP-3 isolate had a TZP MIC of 128 ug/ml and an ertapenem MIC of 0.5 ug/ml at the end of the experiment. The RT-PCR was performed to all isolates after the completion of the experiments and bla OXA-48 gene was detected only in the ERT-2 isolate. No carbapenemase gene was detected in the other isolates. In summary; administration of TZP and meropenem upto 14 days did not cause fecal CRE colonization in mice, but TZP administration resulted with fecal ESBL-producing Enterobactarales colonization. In vitro experiments showed that carbepenem MIC was increased after carbapenem and TZP exposure, however, only bacteria exposed to carbapenem-resistant OXA-48-producing bacteria were found to develop resistance after repeated exposure to ertapenem. This study was supported by Hacettepe University Scientific Research Projects Coordination Unit on 15.12.2022. Project no: 20407

Benzer Tezler

  1. Tez No

    326318

    Pediatri kliniği servislerinde yatan ve gram-negatif çomak bakteriyemisi olan hastaların klinik ve epidemiolojik değerlendirilmesi

    The clinical and epidemiological evaluation of the patients who have gram-negative bacteremia hospitalized in pediatric clinics.

    BAHAR ÇALIŞKAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı Bölümü

    PROF. DR. NURAN SALMAN

  2. Tez No

    193140

    Genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz üreten escherichia coli ve klebsiella spp. suşlarının karbapenem ve beta-laktamaz inhibitörlü kombinasyonlara karşı duyarlılıklarının araştırılması

    Investigation of the susceptibility of extended spectrum beta-lactamase producing escherichia coli and klebsiella spp. to carbapenems and beta-lactamase inhibitor combinations

    PINAR (YÜCE) FIRAT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıFırat Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. KUTBETTİN DEMİRDAĞ

  3. Tez No

    874292

    Bir eğitim ve araştırma hastanesi yoğun bakım ünitesi hastalarının kan kültürlerinden izole edilen karbapenem dirençli acinetobacter baumannii izolatlarında beta laktam direnç genlerinin ve klonal ilişkinin araştırılması

    Investigation of beta-lactam resistance genes and clonal relationships in carbapenem-resistant acinetobacter baumannii isolates from blood cultures of patients in an education and research hospital intensive care unit

    CANSET NUR AYDOGAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    MikrobiyolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET TEVFİK YAVUZ

  4. Tez No

    682337

    Genişlemiş spektrumlu β-laktamaz üreten Escherichia coli ve Klebsiella pneumoniae suşlarının etken olduğu üst üriner sistem enfeksiyonlarında β-laktam / β-laktamaz inhibitörü ve karbapenem tedavilerinin etkinliğinin retrospektif değerlendirmesi

    Retrospective assessment of the treatment effectiveness of β-lactam / β-lactamase inhibitor and carbapenem groups antibiotics in upper urinary tract infections caused by extended spectrum β-lactamase producing Escherichia coli and Klebsiella pneumoniae

    ENES ARDIÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıNamık Kemal Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA DOĞAN

  5. Tez No

    462637

    Karbapenem dirençli enterobacteriaceae'nın etken olduğu kan dolaşımı enfeksiyonlarının risk faktörlerinin ve mortaliteye etkisinin irdelenmesi

    Investigation of risk factors and mortality associated with bloodstream infections caused by carbapenem resistant enterobacteriaceae

    DİLEK BULUT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    UZMAN GÖNÜL ÇİÇEK ŞENTÜRK

Geri Dön