Ehl-i sünnet ve şia'nın farklılaşmasında hadis rivâyetlerinin rolü
The role of hadith narration in the difference of ahl al- sunnah and shia
- Tez No: 549976
- Danışmanlar: PROF. DR. BİLAL SAKLAN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Din, Religion
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Necmettin Erbakan Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Hadis Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 268
Özet
Müslümanlar arasında Hz. Peygamber'in vefatını müteakip başlayıp süreç içerisinde gittikçe derinleşen bir farklılaşmanın olduğu tarihi bir gerçektir. Her ne kadar bu farklılaşma genellikle tarihte baş vermiş olayların etkisiyle ortaya çıksa da, şu bir gerçektir ki, bu süreçte oluşmaya başlayan hadis kaynaklarında yer alan rivâyetler de etkili olmuştur. Zira hadisler itikadî ve amelî birçok konunun yorumlanmasında Kur'ân-ı Kerîm'den sonra başvurulan ikinci asıl kaynaktır. Bu sebeple de, Ehl-i Sünnet ve Şia'nın farklılaşmasında rivâyetlerin etkisinin ne kadar olduğunu görmek için her iki mezhebin hadis kaynaklarına müracaat olunmalıdır. İnanç konuları üzerinde iki mezhep arasındaki farklılaşmayı araştırdığımızda bu farklılaşmanın üç sebepten kaynaklandığını görmekteyiz. Bunlar, âyetlerin farklı yorumlanması, hadislerin her mezhebin kendi anlayışına göre değerlendirilmesi ve Şia'nın imamların söz ve fiillerini hadis olarak görmesidir. Ehl-i Sünnet ve Şia arasında inanç konuları ortak ve farklı olmak üzere iki kısma ayrılmaktadır. Tevhîd, nübüvvet ve âhiret/meâd gibi inanç konularında birleşen bu iki mezhep, bunların yorumlanmasında bazı görüş farklılıklarına sahiptirler. Fakat Ehl-i Sünnet'in inanç esasları arasında yer verdiği meleklere, kitaplara, kazâ ve kadere iman her ne kadar Şia inanç esasları arasında gözükmese de aslında Şia'nın kendisi de bu esasları bir inanç konusu olarak değerlendirmektedir. Fakat Şia'nın inanç esası olarak benimsediği adâlet ve imâmet konuları vardır ki, bunlar Ehl-i Sünnet tarafından bir inanç esası olarak görülmemektedir. Zira Ehl-i Sünnet adâlet konusunu tevhîd başlığı altında Allah'ın bir sıfatı olarak kabul etmekte, imâmet konusunda ise Şia'dan tamamen ayrılmaktadır. İki mezhep arasındaki farklı inanç esasları hadis kaynakları ışığında değerlendirildiğinde Şia'nın hadis kaynaklarında geçen rivâyetlerin bu ayrışma sürecinde daha etkili rol oynadığı gözlemlenmektedir.
Özet (Çeviri)
The role of the hadith narrations in the differentiation of the Ahl al-Sunnah and Shia among the Muslims has begun after the death of the Hz. prophet and that's gradual deeping historical reality where there is a divergence. Although this distinction is usually emerged by the effects of events in history, it is a fact that some of the narrations which happened in the sources of hadith have also had its effect. Because the hadiths are the second major source in terms of belief and deeds that is referenced after the Koran in explaining of many subjects. For this reason In order to see the influence in differentiation of the Ahl al-Sunnah and Shia narrations, that should be referenced for hadith sources of the both paths. When we research differences between the two paths on the subject of divination, we can see that differentiation arises from three main reasons. These are various explanations of the verses, evaluation of hadith according to its conception of each path and It is an acceptance like hadith the words and actions of the imams and path of Shia. The themes that related on persuasion between the Ahl al-Sunnah and the Shia are divided into two parts, common and distinct. The matters such as“Tawhid”,“Prophecy”and“the Hereafter”similar two paths which combined were incurred to certain differences in the interpretation of these issues. However, believing in the“angels”,“books”,“accident”and“fortune”between Ahl al-Sunnah's basis of faith are not known as the basics of the Shiites' beliefs, in fact Shiites' also accepts these issues as a basis of belief itself. But there are issues such as“justice”and“imamate”that Shiites' perceives as the basis of belief that they are not regarded as a basis of belief by the Ahl al-Sunnah. Because the Ahl al-Sunnah accepted the subject of“Justice”as a face of the God under the titling“Tawhid”and that was completely separated on the theme of“imamate”from the Shiite's. When it's researched comparing at the sources of hadith the basis of different beliefs between these two paths, it is seen more effective on the narrations in the sources of Shia hadiths during this distinction period.
Benzer Tezler
- Ehl-i Sünnet ve Şîa'da müşterek rivâyetlerin tahlili -Küleynî'nin el-Kâfî isimli eserinin usûl bölümü örneği-
Analyzing of common narrations in the Ahl al Sunna and Shî'a –the example of Usûlu'l-Kâfî for Kolaynî–
AYŞE NUR DUMAN
Doktora
Türkçe
2022
DinMarmara ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET EFENDİOĞLU
- Ehl-i sünnet ve şiâ'da nübüvvet problemi
Ahl-i sunnah and shia's prophethood
ABDURRAHMAN UBEYDULLAH ÇİL
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
Dinİnönü ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MUSTAFA BOZKURT
- İtikadî ve tarihî yönleriyle Gadîr-i Hum uygulamaları (Halkalı örneği)
The practises of Ghadir Khumm from the theological and historical point of view (The example of Halkali)
ESRA BİNGÖL
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
DinMarmara ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜLYA ALPER
- Şîa ve Ehl-i Sünnet Hadis kaynaklarında Ehl-i Beyt'e dair rivayetlerin mukayesesi
Comparison of the Sayings of Ahl al-Bayt in the Hadith Sources of Shia and Ahl al-Sunnah
HÜSEYİN YÜREKLİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Dinİzmir Katip Çelebi ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İBRAHİM KUTLUAY
- Hicri IV. asırda Ehl-i Sünnet ve Şia çatışmasının mezhepler tarihi yazıcılığına etkisi (Taberî ve Ya'kubî örneği)
The influence of ehli Sunnah and Shia conflict on the historiography of sects in hijri fourteenth century (The case of Tabarî and Ya'qubî))
SADIQ IBRAHIM AZIZ
Yüksek Lisans
Arapça
2019
DinVan Yüzüncü Yıl ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET KESKİN