Geri Dön

1990 sonrası Türkiye sineması'nın taşra ve bozkır filmlerinde sinematografik zamanın inşası

The construction of cinematographic time in country and steppe films of post-1990 Turkey cinema

  1. Tez No: 553756
  2. Yazar: NECDET DÜMELLİ
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ ÇAĞLA KARABAĞ SARI
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Sahne ve Görüntü Sanatları, İletişim Bilimleri, Performing and Visual Arts, Communication Sciences
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İletişim Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 144

Özet

Bu çalışmada, Gilles Deleuze'ün ortaya attığı“zaman-imge”ve Mihail Bahtin'in ortaya attığı“kronotop”kavramları kullanılarak, 1990 sonrasında Türkiye'de çekilmiş bozkır ve taşra filmlerinde nasıl bir sinematografik zaman rejimi inşa edildiği incelenmiştir. Bu doğrultuda Masumiyet (Zeki Demirkubuz, 1997), Yumurta (Semih Kaplanoğlu, 2007), Zefir (Belma Baş, 2010), Bir Zamanlar Anadolu'da (Nuri Bilge Ceylan, 2011), Gelecek Uzun Sürer (Özcan Alper, 2011), Tepenin Ardı (Emin Alper, 2012) ve Yozgat Blues (Mahmut Fazıl Coşkun, 2013) filmleri örneklem olarak alınmıştır. Zaman-imge rejimiyle birlikte optik ve işitsel durumlar önemli hale gelmiştir. Bu ikisi öznel imgeler, çocukluk anıları, görsel rüyalar ya da fanteziler gibi imgelerde görünür olur ve doğrudan doğruya zamana gönderme yaparlar. Fakat buradaki zamanda bir ardışıklık söz konusu değildir. Şimdi daima geçmişle ve gelecekle bir ilişki içerisindedir. Bahtin'e göre ise anlatılarda zaman ve mekân birbirinden ayrılamaz biçimdedir. Zaman ve mekânlar bir araya gelerek kronotopları oluşturur. Zaman-imge kavramını merkeze oturtularak ve zaman ile mekânın birlikteliğiyle ilgili olarak kronotop kavramını kullanarak bir kavramsal çerçeve oluşturulmuş ve adı geçen filmler bu kavramsal çerçeve kullanılarak incelenmiştir. Ele aldığım filmlerde hem anlatısal yöntemlerle, hem de teknik yöntemlerle taşraya, bozkıra özgü bir sinematografik zaman inşa edilmiştir. Her iki yöntemle de genellikle yavaş akan, tekrar eden bir döngüden ibaret bir zaman rejimi kurulduğu tespit edilmiş ve bu sinematografik zaman rejiminin Deleuze'ün zaman-imge kavramsallaştırmasına uygun olduğu görülmüştür.

Özet (Çeviri)

Using the concept of“time-image”introduced by Gilles Deleuze and of“chronotope”introduced by Mikhail Bakhtin, this study examines the cinematographic time regime constructed in steppe and country films of post-1990 Turkey cinema. Masumiyet [Innocence] (Zeki Demirkubuz, 1997), Yumurta [Egg] (Semih Kaplanoğlu, 2007), Zefir [Zephyr] (Belma Baş, 2010) Bir Zamanlar Anadolu'da [Once Upon a Time in Anatolia] (Nuri Bilge Ceylan, 2011), Gelecek Uzun Sürer [Future Lasts Forever] (Özcan Alper, 2011), Tepenin Ardı [Beyond the Hill] (Emin Alper, 2012) and Yozgat Blues (Mahmut Fazıl Coşkun, 2013) are the sample films of this study. With the introduction of time-image regime, optical and sound situations become important. These situations are realized by subjective images, memories of childhood, visual dreams or fantasies and refer directly to the time. There is not any successiveness in time mentioned here. Present is always in relation with past and future. According to Bakhtin, time and place are inseparable in narratives. They come together and construct chronotopes. A conceptual framework is formed by using time-image as the main concept and chronotope connecting the time and place. The films above-mentioned are analysed in this framework. They construct a cinematographic time, which is specific to steppe and country, by using narrative and technical/formal ways. As a result of this analysis, a time regime composed of recurring cycles and elapsing slowly is determined and it is seen that this regime is coincide with Deleuze's conceptualisation of time-image.

Benzer Tezler

  1. Yeni Türkiye sinemasında kent ve taşra ikileminde gündelik hayatın fragmanları: Nuri Bilge Ceylan sinemasında anomik temsiller

    Fragments of everyday life in the urban and rural dilemma in the new Turkish cinema: Anomic representations in the cinema of Nuri Bilge Ceylan

    PERİHAN MURAT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    SosyolojiÜsküdar Üniversitesi

    Medya ve Kültürel Çalışmalar Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CEM TUTAR

  2. Social mobility from city to province in new Turkish cinema

    Şehirden taşraya yeni Türk sinemasında toplumsal hareketlilik

    ÇAĞLA ÇAĞLAR

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    Güzel SanatlarYeditepe Üniversitesi

    Sanat ve Kültür Yönetimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYLA KANBUR

  3. Representations of minorities in contemporary Turkish cinema under the spectrum of postcolonial theory

    Postkolonyal teori açısından çağdaş Türkiye sinemasında azınlıkların temsilleri

    MUSTAFA ORHAN GÖZTEPE

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2022

    İletişim BilimleriBahçeşehir Üniversitesi

    Sosyal Bilimler Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ELENI VARMAZI

  4. Türk sinamasında kent ve kentleşme bağlamında İstanbul

    İstanbul in Turkish cinema in the contexts of urban and urbanization

    ŞEYMA BALCI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Sahne ve Görüntü SanatlarıGazi Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZAKİR AVŞAR

  5. Türkiye'de 2000'ler sinemasında taşraya dönüşün sosyopolitik ve kültürel söylem evrenleri

    Sociopolitical and cultural discourse of returning to the provinces in cinema in Turkey after the 2000s

    ZAHİDE NİHAN DOĞAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Sahne ve Görüntü SanatlarıGalatasaray Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NİLGÜN TUTAL