Yaşanılan mahallenin fiziksel ve sosyal özellikleri okul çocuklarında fiziksel aktivite düzeyi ile ilişkili mi?
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 557890
- Danışmanlar: PROF. DR. NADİYE PINAR AY
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Halk Sağlığı, Public Health
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Marmara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 104
Özet
Giriş ve amaç: Çocuk ve gençlerde fiziksel, psikososyal ve kognitif sağlığın korunup geliştirilebilmesi için fiziksel aktivite (FA) büyük önem taşımaktadır. Bu doğrultuda Dünya Sağlık Örgütü'nün (DSÖ) önerilerinde 5-17 yaş grubundaki çocuklar için her gün en az 60 dakikalık orta ya da yüksek düzeyde FA'nın gerekli olduğu bildirilmektedir. DSÖ, tüm dünyada 2010 yılında okula devam eden 11-17 yaş arasındaki çocukların %81'inin fiziksel olarak inaktif olduğunu, diğer bir deyişle her gün için önerilen en az 60 dakikalık orta ya da yüksek düzeyde FA yapamadıklarını rapor etmektedir. Bu oran ülkemiz için %82 olarak bildirilmiştir. Bu çalışmanın amacı; İstanbul ili Maltepe ilçesinde kentsel ve yarı-kentsel özellikler taşıyan iki farklı tür mahallede yaşayan 9-13 yaş arası okul çocuklarında, mahallenin fiziksel ve sosyal özellikleri ile FA düzeyi arasındaki ilişkinin ve FA ile ilişkili faktörlerin belirlenmesidir. Gereç ve yöntem: Kesitsel tipte yapılan araştırmanın evrenini Şubat-Nisan 2019 tarihlerinde Maltepe İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü'ne bağlı devlet ortaokullarında öğrenim gören 5., 6. ve 7. sınıf öğrenciler ve velileri oluşturmaktadır. Tabakalı örneklem yöntemi kullanılarak okullar hizmet verdikleri kentsel ve yarı-kentsel mahalle özelliklerine göre 2 tabakaya ayrılmış, her tabakadan ikişer okul rastgele seçilerek toplam 4 okul araştırmaya dahil edilmiştir. Her okuldan 5., 6. ve 7. sınıflardan birer şube rastgele yöntemle belirlenmiştir. Örneklem hesabında çocuklarda yetersiz (haftada günlük en az 60 dk. orta veya yoğun) FA yapma prevalansları arasında % 15'lik fark (%70 ve %55) olduğu varsayıldığında 0.05'lik hata ve %80 güç için her gruba 160 (160x2=320) öğrencinin alınması gerektiği hesaplanmıştır. Toplam 348 öğrenci seçilmiş ve %96 katılım oranı ile 334 öğrenci araştırmaya dahil edilmiştir. FA düzeyi, çocuğa sorulan“Youth Risk Behavior Surveillance System”(YRBSS) formundaki, DSÖ önerileri doğrultusunda, son 1 haftada kaç gün en az 60 dakika boyunca orta- yoğun şiddetli FA yaptığı ile ölçülmüştür. Sosyodemografik özellikler, mahallenin fiziksel ve sosyal özellikleri ve diğer bağımsız değişkenler anket yoluyla belirlenmiştir. Anketler öğrencilere sınıf ortamında uygulanmıştır. Öğrencilerden ebeveyn anket formunu eve götürmeleri istenmiştir. Anketin uygulandığı her sınıf düzenli olarak ziyaret edilerek dönüş yapılan anketler araştırmaya dahil edilmiştir. Verilerin analizinde tek değişkenli analizlerde Pearson Ki-kare testi, Fisher's Exact testi ve Mann-Whitney U testi, çok değişkenli analizlerde lojistik regresyon modeli kullanılmıştır. Araştırma için Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Klinik Araştırmalar Etik Kurulunun ve İstanbul İl Milli Eğitim Müdürlüğünün izni alınmıştır. Bulgular: Katılım oranı %96 olarak araştırmamıza 334 öğrenci ve ebeveyni katılmıştır. Ortanca yaş 11 olarak bulunmuştur. Katılımcıların %52,9'u kız öğrencidir. Araştırmamızda yetersiz FA prevalansı, çocukların beyanına göre %79,3 (%95 GA: %75,0- 83,7) olarak bulunmuştur. Çocuğun cep telefonu olması 1,96 kat (%95 GA: 1,01-3,78), çocuğun son 12 ayda hiçbir spor takımında oynamaması 2,83 kat (%95 GA: 1,21-6,58) ve bir haftadaki beden eğitimi gün sayısının bir gün ve altında olması 2,10 kat (%95 GA: 1,08-4,09) olmak üzere yetersiz FA varlığı açısından daha riskli bulunmuştur. Sonuç: Araştırmamızda okul çocuklarında yetersiz FA prevalansı yüksek bulunmuştur. Yetersiz FA'nın risk faktörleri dikkate alınarak, çocuklara yönelik müdahaleler planlanmalı ve bu müdahalelerin etkinliği ölçülmelidir. Okullarda beden eğitimi dersi ve spor takımları sayıları arttırılmalıdır. Çocukların cep telefonu sahipliği azaltılmalıdır. Mahallenin özelliklerini objektif olarak değerlendiren, FA'yı akselerometre ile ölçen yeni çalışmalara ihtiyaç vardır.
Özet (Çeviri)
Background and aim: Physical activity (PA) is essential in promoting physical, psychosocial and cognitive health among children and adolescents. In this regard, the recommendations of the World Health Organization (WHO) suggest that at least 60 minutes of moderate-vigorous PA for each day are required for children aged 5-17 years. WHO reports that 81% of school children aged between 11 and 17 years in 2010 are physically inactive, in other words, they cannot perform a moderate-vigorous PA for at least 60 minutes for each day. This rate is reported as 82% for Turkey. The aim of this study was to determine the association of physical and social neighborhood characteristics with PA levels and the factors associated with PA among school children aged 9-13 years who live in urban and semi-urban neighborhoods in Maltepe district of Istanbul province. Material and method: The population of this cross-sectional study was 5-7th grade students and their parents attending public secondary schools in Maltepe district of Istanbul between February-April 2019. Using the stratified sampling method, schools were divided into two strata according to their urban and semi-urban neighborhood characteristics. Among each strata two schools were randomly selected and four schools were included in the study. One branch of each school 5, 6 and 7 grades were determined by random method. It is calculated that each group has to have 160 (160 x 2= 320) students when the difference in prevalence of insufficient PA (at least 60 minutes of moderate or vigorous activity for daily per week) is assumed to be 15% (70% vs 55%) with an alpha error of 0.05 and a power of 80%. A total of 348 students were selected and 334 students were included in the study with 96% participation rate. The PA level according to children report was measured by the“Youth Risk Behavior Surveillance System”(YRBSS) to determine the number of days in last week for at least 60 minutes moderate-vigorous PA according to WHO recommendations. Sociodemographic characteristics, physical and social characteristics of the neighborhood and other independent variables were determined by questionnaire. The questionnaires were applied to the students in the classroom. The students were asked to take the parent questionnaire to home. Each class was visited regularly and the returned questionnaires were included in the study. Pearson Chi-square test, Fisher's Exact test, Mann-Whitney U test for univariate analyzes, and logistic regression model were used for multivariate analyzes. The research have been approved by Marmara University Medical Faculty Clinical Research Ethics Committee and Istanbul Provincial Directorate of National Education. Results: A total of 334 students and their parents participated with a response rate of 96%. The median age was 11 years and 52.9% were girls. The prevalence of insufficient PA according to children report was 79.3% (95% CI: 75.0-83.7%). Physical and social neighbourhood characteristics were not associated with insufficient PA (p>0.05). Insufficient PA was associated with ownership of mobile phones (OR: 1.96, 95%CI: 1.01-3.78), not being a member of a sports team (OR: 2.83, 95%CI: 1.21-6.58) and having ≤1 day of physical education classes at school (OR: 2.10, 95%CI: 1.08-4.09). Conclusion: In our study, the prevalence of insufficient PA was found to be high in school children. Considering the risk factors of insufficient PA, interventions for children should be planned and the effectiveness of these interventions should be evaluated. Physical education and sports teams in schools should be promoted. Children's mobile phone ownership should be reduced. There is a need for new studies that assess the neighborhood characteristics objectively and measure PA with an accelerometer.
Benzer Tezler
- İstanbul'da ?Çocuk dostu kent? için açık alanların planlama, tasarım ve yönetim ilkelerinin oluşturulması
Establishing principles of planning, design and management of open spaces for a ?Child friendly city? in Istanbul
OKŞAN TANDOĞAN
Doktora
Türkçe
2011
Peyzaj Mimarlığıİstanbul Teknik ÜniversitesiPeyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NİLGÜN ERGUN
- The challenge of changing identity in urban transformation process: Kagithane case
Kentsel donüşümü sürecinde kimlik değişimi tartışmaları: Kağıthane örneği
NASIM HEIDARI
Yüksek Lisans
İngilizce
2016
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ELMİRA AYŞE GÜR
- Türkiye'de kent içi ikametgâh hareketliliğine bir örnek: Uşak kenti
An example of urban residential mobility in Turkey: Uşak city
ÜZEYİR YASAK
- Geleneksel ve modern mahallelerde sürdürülebilir kentsel yaşam kalitesi: Edirne örneği
Sustainable urban quality of life in traditional and modern neighborhoods : The case of Edirne
MERVE ERDOĞAN SÜLEYMANOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiKentsel Tasarım Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HANDAN TÜRKOĞLU
- Kentsel mekanın değişimi ve konut dokusunda katmanlaşma: Feneryolu Mahallesi örneği
Transformation of the urban space and stratification in the housing stock: The case of Feneryolu Neighborhood
BURCU ARIKAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜLÇİN PULAT GÖKMEN