Geri Dön

Çocukluk çağı akut lenfoblastik lösemili (ALL) hastaların ve sağlıklı vericilerin kemik iliklerinden elde edilen hücrelerinde p97/valosin içeren protein (VCP) ekspresyonunun belirlenmesi ve p97/vcp inhibitörünün bu hücreler üzerindeki etkisinin araştırılması

Determination of expression of P97/valosin-containing protein (vcp) in bone marrow-derived cells and investigation of the effect of P97/VCP inhibitor on these cells at children with acute lymphoblastic leukemia (all) and healthy donors

  1. Tez No: 562594
  2. Yazar: ŞEYMA KİPEL
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ HİLAL NAKKAŞ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Histoloji ve Embriyoloji, Histology and Embryology
  6. Anahtar Kelimeler: Akut lenfoblastik lösemi, mezenkimal kök hücre, p97/VCP, DBeQ, Acute lymphoblastic leukemia, mesenchymal stem cells, p97/VCP, DBeQ
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 110

Özet

Akut lenfoblastik lösemi (ALL) kemik iliğinde bulunan lenfoid hücrelerin farklılaşması sırasında meydana gelen mutasyonlar sonucu gelişen malign bir hastalıktır. ALL hastalığının başlangıcında kemik iliği mikroçevresinin etkisi vardır. Bu mikroçevrenin en önemli hücre grubu olan mezenkimal kök hücre (MKH)'ler, birçok sitokinin salgılanmasında önemli role sahiptir. p97/VCP, AAA+ATPaz ailesinin bir üyesidir. Hücre içinde übikütin proteozom yolağı, endoplazmik retikulum ilişkili protein yıkımı, hücre siklusu, apoptoz ve otofaji gibi birçok önemli yolakta görev yapmaktadır. Yapılan çalışmalarda p97/VCP'nin birçok kanser türünde fazla ifade edildiği ve bu proteine yönelik inhibitörlerin çoğalan kanser hücreleri üzerinde teröpötik ajan olarak etkilerinin olduğu gösterilmiştir. DBeQ (dibenzylquinazoline-2,4-diamine) hücre üzerinde toksik etkisi az olduğu kanıtlanan p97/VCP inhibitörlerindendir. Tez çalışmamızın amacı çocukluk çağı ALL hastalarının ve sağlıklı vericilerin mononükleer hücrelerinde (MNH) ve MKH'lerde p97/VCP varlığını tespit edip karşılaştırmak ve DBeQ'nun (10 μM-1 saat) bu hücreler üzerindeki etkisini incelemektir. Bu amaç doğrultusunda izole edilen hücrelerde p97/VCP, p62 ve LC3B ifadesi Western blot analizi ve ımmunofloresan boyama ile belirlenmiştir. Ayrıca DBeQ'nun apoptoz üzerine etkisi Annexin V yöntemi ile flow sitometride incelenmiştir. Sonuçta hastalara ait hücre gruplarında p97/VCP ifadesinin daha fazla olduğu, DBeQ verildikten sonra p62 ve LC3B'nin ifadelerinin azaldığı ayrıca DBeQ'nun ALL hücre dizilerinde önemli bir apoptotik etkinliğe sahip olduğu gösterilmiştir.

Özet (Çeviri)

Acute lymphoblastic leukemia (ALL) is a malignant disease, which occurs as a result of mutations that occur during differentiation of lymphoid cells in bone marrow. The bone marrow microenvironment has an effect at the onset of ALL. The most important group of cells of this microenvironment is mesenchymal stem cells (MSCs), which have an important role in the secretion of many cytokines. p97/VCP is a member of AAA+ATPase family. It has an essential role in various important pathways such as intracellular ubiquitin proteasome pathway, endoplasmic-reticulum-associated protein degradation, cell cycle, apoptosis, and autophagy. It is shown that p97/VCP is overexpressed in most of the cancer types and inhibitors for this protein have effects as therapeutic agents on proliferating cancer cells. DBeQ (dibenzylquinazoline-2,4-diamine), is a p97/VCP inhibitör that has been shown to have least toxic effects on cells. The aim of this study is to determine and compare the presence of p97/VCP in mononuclear cells (MNC) and MSCs in ALL patients and healthy donors and to investigate the effect of DBeQ (10μM-1 hour) on these cells. For this purpose, the expressions of p97/VCP, p62 and LC3B in the isolated cells were determined by Western blot analysis and immunofluorescence staining. In addition, the effect of DBeQ on apoptosis was investigated by flow cytometry with Annexin V method. As a result, it was shown that p97/VCP expression was higher in the ALL patient cell groups, the expression of p62 and LC3B decreased after DBeQ which has significant apoptotic activity in ALL cell lines.

Benzer Tezler

  1. Çocukluk çağı akut lenfoblastik lösemili hastaların ve sağlıklı vericilerin kemik iliklerinden elde edilen mezenkimal kök hücrelerin lösemik blastlar üzerindeki etkilerinin karşılaştırılması

    Comparison of effects of mesenchymal stem cells derived from bone marrow of patients with childhood acute lymphoblastic leukemia and healthy donors on leukemic blasts

    TUBA ÖZDEMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    HematolojiYıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Kanser Biyolojisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HABİBE MELTEM ÖZGÜNER

  2. Çocukluk çağı akut lösemilerinde apoptotik yolakta TRAIL ve TRAIL lıgand

    The serum TRAIL and TRAIL ligand on the apopitotic pathway in childhood acute leukemias

    ZELİHA HAYTOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    HematolojiÇukurova Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ BÜLENT ANTMEN

  3. Çocukluk çağı akut lenfoblastik lösemilerinde kan karnitin seviyeleri ve yorgunluk skalası ile ilişkisi

    Serum carnitine levels and the relationship with fatigue scale in acute lymphoblastic leukemia in childhood

    ERTUĞ TOROSLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıBülent Ecevit Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. NAZMİYE YÜKSEK

  4. Kanserli febril nötropenik çocuklarda serum interlökin-33 ve ST2 düzeylerinin bakteriyel sepsis ile ilişkisi

    The relationship between serum interleukin-33 and ST2 levels with bacterial sepsis in children with febrile neutropenic cancer

    MERVE CANSU POLAT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NAMUK YAŞAR ÖZBEK