Geri Dön

Pestisit gideriminde alternatif yöntem araştırması

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 56397
  2. Yazar: NİLGÜN BALKAYA
  3. Danışmanlar: PROF. DR. A. NUR ONAR
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Çevre Mühendisliği, Environmental Engineering
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1996
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 184

Özet

ÖZET Atıksudan organofosfatlı pestisit DDVP (dimetil 2,2 dikloro vinil fosfat) gideriminin amaçlandığı çalışmalarda adsorpsiyon, fotodegredasyon ve mikrobiyolojik arıtım ile bu yöntemlerin birlikte kullanıldığı sistemler denenmiş, optimum deneysel koşullar belirlenerek bu koşullarda değişik DDVP derişimlerine sahip numuneler için giderim verimleri araştırılmıştır. Yapılan çalışmalar sonucunda, adsorpsiyon yönteminde % 8.60-71.77; H2O2 varlığındaki fotokatalitik degredasyonda % 17.15-27.48; UV lambası kullanılarak TİO2 varlığındaki fotokatalitik degredasyonda % 35.22- 95.52; güneş ışığı ile TİO2 varlığındaki fotokatalitik degredasyonda % 61.98-100; fotodegredasyonla adsorpsiyonun birlikte denendiği yöntemde % 6.06-46.28; UV lambası kullanılarak fotokatalitik degredasyonla adsorpsiyonun birlikte denendiği yöntemde % 49.29-90.35; güneş ışığında fotokatalitik degredasyonla adsorpsiyonun birlikte denendiği yöntemde % 34.16-90.18; mikrobiyolojik arıtımda % 36.87-87.86 arasında değişen giderim verimleri elde edilmiştir. Deneyler sonucunda elde edilen verilere dayanarak en uygun giderim yönteminin, TİO2 varlığındaki fotokatalitik degredasyon ve fotokatalitik degredasyonla adsorpsiyonun birlikte denendiği yöntem olduğuna karar verilmiştir. Ayrıca, yapılan istatistiksel çalışmalarla pH, iletkenlik ve potansiyel değerlerinin denenen giderim yöntemleri için yöntemin verimliliği konusunda önemli bir gösterge olduğu ve bu parametreler ölçülerek de giderim verimi konusunda bir fikir edinilebileceği belirlenmiştir.

Özet (Çeviri)

167 SUMMARY In this study, adsorption, photodegradation, microbiological treatment and the combinations of these methods were used in order to remove an organophosphate pesticide, DDVP (dimethyl 2,2 dichloro vinyl phosphate) from wastewater. After determining optimum experimental conditions, DDVP removal efficiency was studied with samples those having different DDVP concentrations. As a result of these studies the removal efficiencies were respectively in the range of % 8.6-71.77 for adsorption; % 17.15-27.48 for H2O2 mediated photocatalytic degradation; % 35.22- 95.52 forTiC>2 mediated photocatalytic degradation (with UV lamp); % 61.98-100.00 for TİO2 mediated photocatalytic degradation (with sunlight); % 6.06-46.28 for the method which used both photodegradation and adsorption techniques; % 49.29- 90.35 for the method which was the combination of both photocatalytic degradation and adsorption (with UV lamp); % 34.16-90.18 for the method which used both photocatalytic degradation and adsorption techniques together (with sunlight); % 36.87-87.86 for microbiological removal method. According to the data of experimental work, it was determined that the TİO2 mediated photocatalytic degradation and the method that used photocatalytic degradation and adsorption techniques together were the best methods for DDVP removal. Besides, according to the results of statistical analysis, it was concluded that the pH, potential and conductivity values were important indicators for DDVP removal efficiency and by monitoring these parameters, knowledge about the fate of removal efficiency might be obtained.

Benzer Tezler

  1. 2,4-diklorofenol ile kontamine olmuş alanların fitoremediasyonla ıslahı için üç yabani bitki türünün araştırılması

    Investigation of three wild plant species in the reclamation by phytoremediation of 2,4-dichlorophenol contaminated areas

    MOHAMMAD MOHARRAMZADEH

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Çevre MühendisliğiAtatürk Üniversitesi

    Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEYNEP CEYLAN

  2. Kalıcı organik kirleticilerin su ortamından nanopartiküllerle arıtılabilirliği

    Treatability of persistent organic pollutants in aqeous solution by nanoparticles

    KÜBRA ALTUNTAŞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Çevre MühendisliğiYıldız Teknik Üniversitesi

    Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EYÜP DEBİK

  3. Pesticide and heavy metal biosorption evaluation of macro algae Gracilaria verrucosa

    Pestisit ve ağır metal biyosorpsiyonunda makro alg Gracilaria verrucosa?nın değerlendirilmesi

    AYÇA ATA

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2012

    Kimya MühendisliğiEge Üniversitesi

    Kimya Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BİKEM ÖVEZ

  4. Organofosfatlı pestisitlerin Meriç-Ergene havzasındaki sulak alanlarda akıbetinin incelenmesi

    Fate of organophospate pesticides in wetland sediments in Meric-Ergene basin

    ÇAĞRI ŞAHİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Ziraatİstanbul Teknik Üniversitesi

    Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. MAHMUT EKREM KARPUZCU

  5. Sulardan adsorpsiyonla organik madde gideriminin spektral absorpsiyon katsayısı (sak254) parametresiyle izlenmesi

    Monitoring of organic matter removal from water by adsorption with spectral absorption coefficient (sac254) parameter

    İLDA VERGİLİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Çevre Mühendisliğiİstanbul Üniversitesi

    Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. HULUSİ BARLAS