Geri Dön

Fenilketonüride genotip / fenotip ilişkisi: A300S ve E390G mutasyonları olan hastaların fenilalanin toleransı

Genotype / phenotype relationship in phenylketonuria: phenylalanine tolerance of patients with A300S and E390G mutations

PDF İndir

  1. Tez No: 578856
  2. Yazar: SEVDE KAHRAMAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MÜBECCEL DEMİRKOL
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Beslenme ve Diyetetik, Nutrition and Dietetics
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Beslenme Bilimleri Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 109

Özet

Amaç: Literatürde tedavi gerektirmeyen hafif hiperfenilalaninemi (HPA) ile tedavi uygulanan hafif fenilketonüri (PKU) klinik tabloları arasında kalan p.A300S ve p.E390G mutasyonu olan vakaların fenilalanin (Phe) toleransını değerlendirerek kesin beslenme tedavisi indikasyonunu ve yaşam boyu Phe toleransı açısından değerlendirilen vakalar aracılığıyla fenotip ile genotip arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Gereç ve Yöntem: Kesitsel nitelikteki araştırmaya, fenilalanin hidroksilaz geninde p.A300S (n=47) ya da p.E390G (n=38) (sırasıyla, 59 ve 47 alel) mutasyonu bulunan vakalar yaş ayrımı gözetilmeksizin alınmıştır. Vakaların dosyaları değerlendirilerek demografik, ilk tanı, klinik fenotip ve genotip özellikleri, BH4 yanıtlılık durumu, beslenme tedavisi ve Phe toleransları incelendi. Hastaların son durumları değerlendirilerek vücut ağırlığı ve boy uzunluğu, Phe'den kısıtlı tirozinden (Tyr) zengin beslenme tedavisi, güncel üç günlük (ikisi hafta içi, biri hafta sonu) besin tüketim kayıtları (BTK) değerlendirildi. BTK verileri, BeBİS 7.2 programıyla analiz edilerek tüketilen doğal protein (gr/gün) ve Phe içermeyen tıbbi L-amino asit formuladan gelen protein (gr/gün), karbonhidrat (gr/gün), yağ (gr/gün), enerji (kcal/gün) ve Phe (mg/gün) miktarı hesaplandı. PKU izleminde beslenme tedavisi sırasında kantitatif Phe düzeyleri yaşa uygun sınırlarda kalan hastaların, doğal proteinden sağlanan Phe toleransları (mg/gün ve mg/kg/gün olarak) hesaplandı. Tüm veriler SPSS 22 programıyla değerlendirildi. Bulgular: İlk tanı klinik fenotipinin izlemde değişebileceği gözlenmiştir. Değişim, p.A300S mutasyonu olan vakalarda %25,5 (n=12), p.E390G mutasyonuna sahip vakalarda %47,4 (n=18) oranındadır. Hem p.E390G hem de p.A300S mutasyonu olan vakaların Phe toleransı (mg/gün) yaş arttıkça doğrusal bir şekilde artmıştır. Sonuç: Çalışmamız HPA vakalarının gerçek klinik fenotipinin belirlenmesinde ilk tanı kantitatif Phe düzeyinden çok, izlemdeki bireysel Phe toleransı ile değerlendirilmesinin daha anlamlı olduğunu ortaya koymaktadır. Ayrıca, yaşam boyu Phe toleransının belirlenmesinin vazgeçilmez olduğunu ve bireysel beslenme tedavi planının önemini göstermektedir.

Özet (Çeviri)

Aim: The aim of the present study was to evaluate phenilalanine (Phe) tolerance of the cases with p.A300S and p.E390G mutations who present clinical manifestations between mild hyperphenylalaninemia (PAH) which does not require any treatment and mild phenylketonuria (PKU), and to reveal the association between the phenotype and genotype through the cases evaluated for definite nutritional therapy indication and lifetime Phe tolerance. Material and Method: This cross-sectional study included the cases with p.A300S (n=47) or p.E390G (n=38) (59 and 47 alleles) mutations in the phenylalanine hydroxylase gene, regardless of the age. Demographic, initial diagnosis, clinical phenotype and genotype, BH4 responsiveness, nutritional therapy and Phe tolerance were evaluated. Current body weight and height, Phe-restricted Tyrosine (Tyr) rich nutritional therapy, and three-day (two weekdays, one weekend day) food records (FRs) were evaluated. FRs data were analyzed by BeBIS 7.2 program and determined natural protein consumed (gr/day) and Phe-free medical L-amino acid formula protein (gr/day), carbohydrate (gr/day), fat (gr/day), energy (kcal/day) and Phe (mg/day). Phe tolerances (mg/day and mg/kg/day) were calculated in patients with quantitative Phe levels within adequate limits according to the age on nutritional therapy during PKU follow-up. All data were evaluated with SPSS 22 program. Results: It was observed that clinical phenotype of the first diagnosis may change during follow-up. The change was 25.5% (n=12) in cases with p.A300S mutation and 47.4% (n=18) in cases with p.E390G mutation. Phe tolerance (mg/day) of cases with both p.E390G and p.A300S mutations increased linearly with age. Conclusion: Our study reveals that, in determining the true clinical phenotype of HPA cases, the initial diagnosis is more meaningful to assess individual Phe tolerance in follow-up than in quantitative Phe level. Furthermore, it is essential to determine the tolerance of life-long Phe tolerance and shows the importance of the individual nutritional treatment plan.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    862889

    Fenilketonüride beslenme tedavisinin metabolik fenotip ve genotip ile ilişkisi

    The relationship of nutritional therapy with metabolic phenotype and genotype in phenylketonuria

    ASENA COŞGUN TAHSİLDAROĞLU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLDEN FATMA GÖKÇAY

  2. Tez No

    596576

    Fenilketonüri hastalarında genotip-fenotip ilişkisi

    Genotype-phenotype correlation in patients with phenylketonuria

    CAN AKAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıHacettepe Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ DURSUN

  3. Tez No

    672822

    Hiperfenilalaninemi ve fenilketonüri tanılı hastalarda PAH geni mutasyon spektrumu ve genotip-fenotip korelasyonunun değerlendirilmesi

    Evaluation of pah gene mutation spectrum and genotype-phenotype correlation in patients with diagnosis of hyperphenilalaninemia and phenylketonuria

    MÜGE ÇINAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ GONCA KILIÇ YILDIRIM

    DOÇ. DR. MELTEM DİNLEYİCİ

  4. Tez No

    192561

    Türk hiperfenilalaninemi hastalarında fenilalanin hidroksilaz gen mutasyonlarının taranması, mini haplotiplerin oluşturulması ve genotip-fenotip ilişikisinin kurulması

    Phenylalanine hydroxylase gene mutations, associated minihaplotypes and genotpye-phenotype corelation in turkish hyperphenylalaninemia patients

    BANU TÜREL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Tıbbi BiyolojiHacettepe Üniversitesi

    Tıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. ENGİN YILMAZ

  5. Tez No

    726315

    Fenilketonüri tanısı ile izlenen hastaların demografik, klinik, biyokimyasal ve moleküler genetik özelliklerinin incelenmesi

    Investigation of demographic, clinical, biochemical and molecular genetic features of patients followed with the diagnosis of phenylketonuria

    FATMA NUR KUZUCU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA KILIÇ

Geri Dön