İntrauterin fetal transfüzyon yapılan hidropik ve nonhidropik Rh izoimmunizasyonu olgularında perinatal sağkalım
Perinatal survival in hydropic and nonhydropic Rh immunisation subjected to intrauterin fetal transfusion
- Tez No: 59873
- Danışmanlar: PROF. DR. YÜKSEL ATIL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Kadın Hastalıkları ve Doğum, Obstetrics and Gynecology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1997
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 84
Özet
73 ÖZET Çalışmamızda, Şubat 1991 ile Şubat 1996 tarihleri arasında İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum anabilim Dalı Perinatolojik Bilim Dalına başvuran ve indirek Coombs testleri 1/16 ve üzerinde olan 120 fetusa yapılan 371 transfüzyon girişimi, başvuru ve ilk transfüzyon sırasındaki ultrason bulguları ve perinatal sonuçlan retrospektif olarak incelenmiştir. Çalışmada yer alan 120 fetus üç gruba ayrılmıştır. Grup l'i başvuru tarihinde hidrops bulgusu olan ve transfüzyon yapılan fetuslar oluşturdu. Grup 2A'yı ise seri ultrasonlarla takibe alman ve obstetrik öykü, indirekt Coombs testi sonuçlarına göre ultrason bulguları normal olmasına rağmen transfüzyona başlanan fetuslardan oluştu. Grup 2B'yi ise takipte hidrops bulgularının gelişmesi üzerine transfuzyona başlanan fetuslar oluşturdu. Vakaların %22.5'i Grup l'de, %58.3'ü Grup 2A'da ve %19.2'si ise Grup 2B'de idi. ilk transfüzyon tarihinde vakaların %41.7'sinde hidrops bulgusu vardı. Fetusların %35'inde transfüzyona 24. hafta ve altında başlandı. 120 fetusta ortalama transfüzyon sayısı 3.1 (1-8) olarak bulundu. Birden fazla transfüzyon yapılan fetuslarda, transfüzyonlar arasındaki ortalama süre 15.9 gün (3-42) idi. Grup 2 A ve Grup 2B arasında transfüzyon sayısı ve transfüzyon intervalleri açısından anlamlı fark saptanmadı. Grup l'de transfüzyon sayısı, Grup 2 A ve Grup 2B'den anlamlı olarak daha düşük bulundu. Bütün transfüzyonlar direkt transfüzyon şeklinde yapıldı. 371 transfüzyon girişiminin 364'ü (%98.2'si başardı oldu. Transfüzyonların %98.9'u kordosentez ile yapıldı. Sadece bir vakada kardiosentez uygulandı. En sık girilen damar ise umbilikal ven oldu (%89.8). Kordon tamponaü sıklığı %1.1 olarak bulundu. Yapılan başardı transfüzyonların %2.5'inde, transfüzyon sonrası kanama saptandı. Transfüzyon74 sırasında ve sonrasında bradikardi görülme sıklığı yeterli veri olmadığından saptanamadı. Girişime bağlı fetal kayıp oranı ise %5.4 olarak bulundu. 120 fetusun 111 'inin perinatal sonuçları elde edilebildi. Bir fetusta anomali saptanması nedeni ile gebelik sonlandırıldı. Dokuz fetusun perinatal sonuçlarına ulaşılamadığından takipsiz kabul edildi. Perinatal sonuçları bulunan fetuslarda sağkalım oram %60 olarak bulundu. İlk transfüzyon sırasında hidrops bulgusu olan fetuslarda sağkalım oranı %41.3, hidropsu olmayan fetuslarda ise %73.5 idi. Aradaki fark anlamlı olarak saptandı. Ultrasonda erken asit bulgusu olan fetuslarda sağkalım oranı, belirgin asit, belirgin asit+ödem saptanan fetuslara göre daha yüksek bulundu. Ancak aradaki fark anlamlı değildi. Grup l'de sağkalım oranı %36, Grup 2A'da %73.5 ve Grup 2B'de ise %47.6 olarak bulundu. Grup 1 ile Grup 2 A ve Grup 2 A ile Grup 2B arasında, sağkalım oranları açısından bulunan fark anlamlı idi. Grupl ile Grup 2B arasındaki fark ise anlamlı değildi. Bu sonuçlar bize takipteki immunize Rh vakalarında, hidrops bulgusu gelişmesi beklenmeden transfüzyonlara başlanmasının tedavinin etkinliğini arttırdığını göstermektedir. İlk transfüzyon sırasında hidrops bulgusu olan ve transfözyonlarla hidrops bulgusu kaybolan fetuslarda sağkalım oranı %78.9 idi. Hidropsun kaybolması için geçen ortalama süre ise 34.5 gün (12-84) olarak bulundu. Transfüzyonlara rağmen hidrops bulgusu gerilemeyen fetuslarda ise sağkalım oranı %8.3'e düşmektedir. Bu bulgu, transfuzyonlara cevap vermeyen vakalarda daha etkin tedavi şekillerinin bulunması gerektiğini göstermektedir. Son transfüzyonda hidrops bulgusu olan fetuslarda sağkalım oranı %21.6 idi. Bu fetusların %24.3'ü yenidoğan döneminde kaybedilmiştir. Bunun başlıca nedeni prematürite, hidropsa bağlı olarak gelişen solunum problemleri ve yenidoğan bakımın hidrops nedeni ile zorlaşmasıdır. Bu fetusların preterm doğumunun önlenip, transfüzyonlarla hidropsun gerilemesi için zaman kazanmak önemli olmaktadır. Transfüzyona 24 ve 24. haftadan önce başlanan fetuslarda sağkalım oranı %63.2 iken, transfuzyona 24. haftadan sonra başlanan fetuslarda bu oran %58.3'e75 düşmektedir. Ancak aradaki fark anlamlı değildir. Sadece Grup 1 fetuslarda, transftizyona 24. haftadan sonra başlandığında sağkalım oranı belirgin olarak düşmektedir. Grup 2A ve Grup 2B'de ise transfüzyona başlama gebelik haftası sağkalım oranını anlamlı olarak etkilememektedir. tik transfîizyon sırasında hidrops bulgularının bulunup bulunmaması, sağkalım oranı üzerinde etkili olan en önemli faktör olarak saptanmıştır. Hidropsla başvuran veya takip sırasında hidrops gelişen vakalarda bu bulgu değişmemektedir. Bu nedenle immunize Rh olgularında 18. gebelik haftasından sonra ultrason bulgusu normal olsa bile kordosentez yapılarak fetal aneminin varlığının araştırılması ve anemi saptandığında intrauterin transfüzyona başlanması en uygun yaklaşım olmaktadır.
Özet (Çeviri)
Özet çevirisi mevcut değil.
Benzer Tezler
- RH immunizasyonuna bağlı gelişen fetal anemi nedeniyle intrauterin transfüzyon yapılan gebeliklerin perinatal ve neonatal sonuçları
Neonatal and perinatal outcomes after intrauterine intravascular transfusion for fetal anemia DUE to rhesus alloimmunization
AYŞE ÖZGE ŞAVKLI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Kadın Hastalıkları ve DoğumSağlık Bilimleri ÜniversitesiKadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET AYTAÇ YÜKSEL
- Alloimmunizasyona bağlı anemi nedeniyle intrauterin transfüzyon yapılan olguların fetal ve neonatal sonuçları
Fetal and neonatal outcomes of intrauterine transfused patients due to alloimmunization related anemia
NARMIN MAMMADOVA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Kadın Hastalıkları ve DoğumNecmettin Erbakan ÜniversitesiKadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİ ACAR
- Rh immünizasyonu nedeni ile takipli gebeliklerin perinatal ve postnatal sonuçları
Perinatal and postnatal results of pregnancies followed by RH immunization
ÖZNUR YARIŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Kadın Hastalıkları ve DoğumSağlık Bilimleri ÜniversitesiKadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. OYA DEMİRCİ
- Neonatal Trombositopeni'de Transforming Growth Factor-Beta 1'in rolü
Role of Transforming Growth Factor-Beta 1 in neonatal thrombocytopenia
MURAT DUMAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2002
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF.DR. GÜLERSU İRKEN
- 2013-2021 yılları arasında kliniğimizde postpartum hemoraji nedeni ile acar usulü sütürüzasyon uygulanan hastaların sonraki gebelik sonuçlarının araştırılması
Investigation of the subsequent pregnancy results of patients who had acar-style suturi̇ng due to postpartum hemorrhage in our clinic between 2013-2021
EREN BERKAY ÖZKAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Kadın Hastalıkları ve DoğumNecmettin Erbakan ÜniversitesiKadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİ ACAR