Islam and secularism in Turkish foreign policy (1919-1938)
Türk dış politikasında İslam ve sekülerizm (1919-1938)
- Tez No: 599504
- Danışmanlar: PROF. DR. NURULLAH ARDIÇ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Sosyoloji, Uluslararası İlişkiler, Sociology, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: İngilizce
- Üniversite: İstanbul Şehir Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Modern Türkiye Çalışmaları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 129
Özet
Bu çalışma, İslam ve sekülerizmin 1919-1938 yılları arasında Mustafa Kemal'in dış politikasına ve İslam dünyasıyla ilişkilerine etkisini özellikle Ortadoğu ülkelerine odaklanarak incelemektedir. Hurd'ün uluslararası ilişkilerdeki inşacı yaklaşımını kullanarak, iç politikadaki seküler ideolojinin bu yirmi yıllık dönemde dış politika yapımında en önemli parametre olduğunu savunuyorum. Ayrıca, Türk dış politikasını (TDP) söylem ve politika düzeyinde Ardıç'ın intibak ve denetim/tahakküm kavramlarıyla açıklıyorum. Mustafa Kemal dönemini, özellikle halifeliğin TDP'deki rolüne vurgu yaparak, İslamlaşma (1919-1924); iç politikada artan sekülerizme paralel olarak, sekülerleşme (1924-29); ve dış politikanın güvenlik kaygılarına dayanan değişen dinamikleri nedeniyle, güvenlikleştirme (1929-38) şeklinde üç döneme ayırıyorum. Sekülerizmin 1919-1938 dönemini kapsayan Mustafa Kemal dış politikasını sürekli olarak belirlemediğini ve seküler siyasetin dönüşümünde ve söyleminde genellikle dini sürekli dışlamak ve çatışmaktan ziyade İslam ile intibak içinde olduğunu gösteriyorum. Mustafa Kemal, 1919-1924 yılları arasında içeride ve uluslararası alanda siyasi meşruiyetini sağlamak için İslam'ı söylem olarak etkili bir şekilde kullanıldığı bir dış politika izlerken, TDP'de 1924-29 döneminde görülen seküler değişiklikler ise tamamen iç politikadaki seküler ideolojik dönüşümlerin ürünüydü. Son olarak, Türkiye bölgesel ve küresel siyasetteki güvenlik öncelikleri nedeniyle, güvenlikleştirme olarak adlandırdığım 1929-1938 yılları arasında iç politikadaki katı iç ideolojik dönüşümünü dış politikasına yansıtmaya devam edemedi. TDP'nin geçirdiği dönüşümlerini, yeni kurulan devletin esas karar verici figürü olan Mustafa Kemal'in dini ve seküler söylemleri vasıtasıyla incelerken, 1920'lerden 1930'lara kadar hem söylemlerindeki hem de uygulamalarındaki çelişkilere dikkat çekiyorum.
Özet (Çeviri)
This study examines the impact of Islam and secularism on Mustafa Kemal's foreign policy and relations with the Muslim world, focusing specifically on Middle Eastern countries during 1919-1938. By using Hurd's constructivist approach to international relations, I argue that secular ideology in internal politics was a significant parameter in Turkish foreign policy making during this twenty-year period. Also, I examine Turkish Foreign Policy (TFP) with Ardıç's concepts of accommodation and control/domination at the discursive and policy levels, by dividing the Mustafa Kemal era into three periods: Islamization (1919-1924), with particular emphasis on the Caliphate's role in TFP; secularization (1924-29), in parallel with the rising secularism in domestic politics; and securitization (1929-38), with the changing dynamics of TFP based on security concerns. I demonstrate that secularism did not entirely determine Mustafa Kemal's foreign policy continuously from 1919 to 1938, and that secular politics usually accommodated Islam in its application and rhetoric rather than always excluding and conflicting with religion. While Mustafa Kemal pursued a foreign policy in which Islam was used effectively as a discourse between 1919 and 1924 in order to ensure domestic and international political legitimacy, secular changes in TFP during the period of 1924-29 were the product of secular ideological transformations in domestic politics. Finally, due to the security priorities in the regional and global politics, Turkey could not continue to transmit its strict internal ideological transformation in its foreign policy between 1929-1938 – hence securitization. While investigating transformations of TFP through the religious and secular discourses of Mustafa Kemal as the primary decision maker of the new state, I point out the contradictions in both discourses and practices from the 1920s to 1930s.
Benzer Tezler
- Türkiye'nin dış politikasında İslam İşbirliği Teşkilatı (1969-2012)
The Organisation of Islamic Cooperation in foreign policy of Turkey (1969-2012)
ABDULRAHMAN İLHAN
Doktora
Türkçe
2019
TarihAnkara Yıldırım Beyazıt ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SAYİM TÜRKMAN
- The role of religion in international relations: The case of relations between Turkey and Organisation of Islamic Cooperation (OIC)
Uluslararası ilişkilerde dinin rolü: Türkiye-İslam İşbirliği Teşkilatı (İİT) ilişkileri
BURCU ÖZTÜRK
Yüksek Lisans
İngilizce
2013
Uluslararası İlişkilerOrta Doğu Teknik ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ZANA ÇİTAK AYTÜRK
- Türk siyasi hayatında Milli Görüş Hareketi; Temel esasları ve söylevleri
The National Vision Movement (Milli görüş) in Turkish political life; Fundamental principles and discourses
RECEP TAHA ENGİN
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Siyasal Bilimlerİstanbul Sabahattin Zaim ÜniversitesiTarih ve Medeniyet Araştırmaları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZEKİ PARLAK
- Amerika Birleşik Devletlerinin Irak politikası bağlamında Türkiye ile ilişkileri (1990-2006)
U.S.A.?s relations with Turkey in context Iraq Policy of U.S.A.
YASİN USTA
Yüksek Lisans
Türkçe
2009
Uluslararası İlişkilerTrakya ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Bölümü
PROF. DR. SİBEL TURAN
- 1991-1997 Türkiye'de Milli Görüş Hareketi
Milli Görüs in Turkey between 1991-1997
ZEYNEP BİLECEN
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Siyasal BilimlerAkdeniz ÜniversitesiKamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. CEREN KALFA ATAAY