Obstruktif uyku apne sendromu için tetkik edilen hastalarda gün içi artmış uykululuk hali ve depresyon
Increased daytime sleepnees and depression in patients examined for obstructive sleep apnea syndrome
- Tez No: 604156
- Danışmanlar: PROF. DR. BAYKAL TÜLEK, DR. ÖĞR. ÜYESİ MEMDUHA AYDIN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Göğüs Hastalıkları, Chest Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Selçuk Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 62
Özet
Depresyonun; gün içi artmış uykululuk hali ve obstrüktif uyku apne sendromu (OSAS) ile ilişkisi pek çok çalışmada gösterilmiş olmakla birlikte, bu ilişki tam olarak anlaşılamamıştır. Bu çalışmada, OSAS düşünülüp, rutin polisomnografi (PSG) istenilen hastalarda depresyon skorlarını belirlemek ve gün içi artmış uyku halinin bu hastalıklarla olan ilişkisini tespit etmek amaçlanmıştır. İlk gece polisomnografi (PSG) yapılan yüz üç hasta (71 erkek, 30 kadın) için kayıtlardan, retrospektif ve kesitsel olarak yararlanılması hedeflendi. PSG tetkiki yapılan 18-75 yaş aralığındaki hastalar seçildi. PSG yapıldıktan sonra hastaların komorbiditeleri ve vücut kitle indeksleri (VKİ) sorgulandı. Hastaların onamları alınarak ESS ve BDI hastaların kendileri tarafından dolduruldu. Hastalar skorlarına göre kategorize edildi. Depresyon ve diğer major psikiyatrik hastalık tanılı ve ya tedavi alan hastalar çalışmaya dahil edilmedi. Hastalar OSAS ağırlığına göre gruplandığında; altı hastada OSAS olmadığı görüldü. Yirmi dokuz hastada hafif OSAS, yirmi dört hastada orta OSAS ve kırk iki hastada ağır OSAS saptandı. İki hastada ise değerlendirme suboptimal kabul edildi ve hastalar çalışmadan çıkarıldılar. BDI sonuçlarına göre; depresyon seviyesinin 0-9 arası normal, 10-16 arası hafif, 17-29 arası orta, 30-63 olarak değerlendirilmesi planlandı. BDI 10 ve üzerinde olan ve depresyonla uyumlu olan 69 hasta tespit edilirken; BDI değeri normal olan 32 hasta izlendi. ESS için alt kesme puanı 10 olarak alındı ve 10' un üzerinde skorlanan hastalarda gündüz uykululuğu olduğu kabul edildi. Hastalarda AHI ve BDI arasında anlamlı ilişki saptanmadı (p=0,390). ESS ile AHI arasında anlamlı ilişki tespit edildi (p=0,005). ESS ve BDI değerleri karşılaştırıldığında anlamlı ilişki izlenmedi (p=0,301). Gün içi artmış uykululuk halinin depresyonla direkt ilişkisi olmadığı gösterildi. Bu küçük ölçekli çalışma; OSAS patogenezinin anlaşılmasına, depresyon ve gün içi uykululuk halinin, OSAS tanısı ve tedavisindeki değerini anlamamıza yardımcı olacaktır. Gün içi artmış uyku hali, depresyon için bir tanı kriteri olmamakla beraber, depresif hastalarda çok yaygındır. Sonuç olarak; bu çalışmada, depresyon ile GAUH ve OSAS ağırlığı arasında bağımsız ilişki saptanmamıştır. İlişki saptanmaması, bu durumların beraber olma ihtimalinin az olduğunu göstermez. Polikliniklere başvuran hastaların duygudurumlarının iyi sorgulanması, OSAS' ın tedavisinde hastaların uyumunu artırmayı kolaylaştıracaktır. OSAS'lı hastalardaki duygusal durumların daha net anlaşılabilmesi için; daha geniş populasyonlu ve farklı alt grupların karşılaştırılabildiği çalışmalara ihtiyaç vardır.
Özet (Çeviri)
As well as having been stated in many studies that depression is related with excessive daytime sleepiness and obstructive sleep apnea syndrome (OSAS), this relation has not been fully understood. In this study, OSAS has been considered and detecting depression scores for patients requiring routine polysomnography (PSG) and the relation between excessive daytime sleepiness and these diseases has been aimed. First night, for 103 patients ( 71 male, 30 female) with PSG, our purpose was to make use of there cords retrospectively and crosssectionally. PSG investigated patients between the age range of 18-75 were selected. Following PSG application, comorbidity and body mass index (BMI) of the patients was examined. After taking consent of the patients, Epworth Sleepness Scale (ESS) and Beck Depression Inventory (BDI) was filled in by the patients themselves. The patients were categorized according to their scores. Patients with a diagnosis of depression and other major psychiatric diseases or patients in therapy were not included in the study. When the patients were divided into groups according to OSAS severity, 6 patients were seen not having OSAS. 29 patients were detected with mild OSAS, 24 with moderate and 42 with severity OSAS. The evaluation was determined as suboptimal for two patients and they were excluded from the study. According to BDI results, depression level was planned as normal between 0-9, mild between 10-16, moderate between 17-29 and severe between 30-63. While 69 patients were found as BDI 10 and over and concordant with depression, 32 patients with normal BDI values were monitored. The under cut-point for ESS was stated as 10 and patients overscore 10 were regarded as having day time somnolency. Patients showed no significant relation between AHI and BDI (p=0.390), however an expressive one was found betwen ESS and AHI (p=0.005). When ESS and BDI values were compared, no significant relation was seen (p=0.301). Excessive daytime sleepiness was proved not to have a direct relation with depression. This small scale study should be helpful in order to understand pathogenesis of OSAS and the value of intraday somnolency in OSAS diagnosis and treatment. Excessive daytime sleepiness is not a diagnosis criteria but is fairly common in depressive patients. As a result, in this study, no independent relation was detected betwen daytime sleepness and OSAS severity. This condition does not mean that these cases have little possibilities to be come together. Decent investigation of moods of the patients applying polyclinics would make it easier for patients to increase their adaptation in OSAS treatment. In order to understand moods of patients with OSAS more clearly, studies with broader populations where different subgroups could be compared are needed.
Benzer Tezler
- Uyku apne sendromunda asid reflünün öneminin özofageal impedans tekniği ile değerlendirilmesi
Determination the role of acid reflux in obstructive sleep apnea syndrome with esophageal impedance
FATİH ERMİŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
Gastroenterolojiİstanbul ÜniversitesiDahili Tıp Bilimleri Bölümü
PROF. DR. ZEYNEL MUNGAN
- Obstrüktif uyku apne sendromlu hastalarda sürekli pozitif hava yolu basıncı tedavisinin metabolik, hematolojik ve psikiyatrik parametreler üzerine olan etkisinin araştırılması
Investigation of the effect of continuous positive airway pressure therapy on metabolic, hematological and psychiatric parameters in patients with obstructive sleep apnea syndrome
MAŞUK ÇELİKEL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Göğüs HastalıklarıVan Yüzüncü Yıl ÜniversitesiGöğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYSEL SÜNNETÇİOĞLU
- Göğüs hastalıkları uyku polikliniğine başvuruda bulunan ve uyku merkezinde tetkik edilen hastaların özellikleri
Chest disease charactaristics of patients who were examined in the sleep center policlinic and performed polysomnography
CEMİLE KORUCUOĞLU VALANDOVA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Göğüs HastalıklarıTrakya ÜniversitesiGöğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜNDENİZ ALTIAY
- Uyku apneli hastaların üst hava yollarının kollapsının dinamik manyetik rezonans ile görüntülemesi
Dynamic Magnetic Resonance Imaging of Upper Airway Collapse of Patients with Sleep Apnea
YAZGÜLÜ AYDIN ÇARPAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Radyoloji ve Nükleer TıpZonguldak Bülent Ecevit ÜniversitesiRadyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BANU ALICIOĞLU
- Obstrüktif uyku apne sendromlu (OUAS) hastaların bağırsak florasında desülfovibrio miktarındaki değişimin desatürasyon ile ilişkisi
The relationship between the change in the amount of desulfovibrio and desaturation in the intestinal flora of patients with obstructive sleep apnea syndrome (OSAS)
BARAN SINIR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
NörolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiNörobilim Ana Bilim Dalı
PROF. DR. PINAR ORTAN