Geri Dön

Normokalsemik hiperparatiroidili hastalarda kemik yıkım belirteçlerinin değerlendirilmesi

Evaluation of bone resorption markers in patients with normocalcemic hyperparatyhroidism

  1. Tez No: 625787
  2. Yazar: GAYE KÜBRA EMEKSİZ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. GÜLŞAH ELBÜKEN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 73

Özet

Normokalsemik hiperparatiroidizm, parathormon yüksekliğine yol açabilecek böbrek yetmezliği, D vitamini eksikliği, tiyazid ve loop diüretik kullanımı, lityum kullanımı ve maligniteler gibi sekonder nedenler dışlandıktan sonra, serum total ve iyonize kalsiyum düzeyi normal olduğu halde yüksek parathormon düzeyinin görüldüğü durumdur. Osteoporoz, normokalsemik hiperparatiroidizmin sık görülen bir klinik prezentasyonudur. Bu çalışmada 44 normokalsemik hiperparatiroidizmli ve 17 hiperkalsemik hiperparatiroidizmli hastada femur boyun, lomber vertebra ve distal radius kemik mineral dansitesi ölçümleri ile 24 saatlik idrarda tip 1 kollajen N-telopeptid ve deoksipiridinolin düzeyleri karşılaştırılarak, normokalsemik hiperparatiroidizmli hastalardaki osteoporoz derecesi ile deoksipiridinolin ve tip 1 kollajen N-telopeptidin osteoporoz erken tanısındaki yerinin saptanması amaçlandı. Her iki grupta ölçülen 24 saatlik idrar tip 1 kollajen N-telopeptid ve deoksipiridinolin düzeyleri, 24 saatlik idrar kreatinine oranlanarak düzeltildiğinde; hiperkalsemik grupta tip 1 kollajen N-telopeptid/kreatinin ortanca düzeyi 2.39 (0.65-5.12) nmol/mmol/l, normokalsemik grupta ise tip 1 kollajen N-telopeptid /kreatinin ortanca düzeyi 1.82 (0.41-4.65) nmol/mmol/l bulundu. Deoksipiridinolin/kreatinin ortanca düzeyi hiperkalsemik grupta 16.7 (3.4-25.8) nmol/mmol/l, normokalsemik grupta ise 12.2 (1.6-32.6) nmol/mmol/l bulundu. İki grup karşılaştırıldığında tip 1 kollajen N-telopeptid /kreatinin ve deoksipiridinolin/kreatinin düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p > 0.05). Femur boyun kemik mineral dansitesi T skoru ortanca düzeyi hiperkalsemik grupta -1.3 SS ve 0.7 g/cm², normokalsemik grupta -1.2 SS ve 0.72 g/cm² saptandı. Lomber vertebra kemik mineral dansitesi T skoru ortanca düzeyi hiperkalsemik grupta -1.9 SS ve 0.9 g/cm², normokalsemik grupta -1.2 SS ve 0.94 g/cm² bulundu. Radius distal kemik mineral dansitesi T skoru ortanca düzeyi hiperkalsemik grupta -3 SS ve 0.54 g/cm², normokalsemik grupta -2.5 SS ve 0.56 g/cm² bulundu. 2 grup karşılaştırıldığında her 3 parametre arasında da istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p > 0.05). Normokalsemik hiperparatiroidizm, neredeyse hiperkalsemik hiperparatiroidizm kadar kemik etkilenimine sebep olmaktaktadır ve takibi ihmal edilecek masum bir durum değildir. Osteoporoz açısından takibinde kemik döngü belirteçlerinin yanında lomber vertebra, femur boyun ve distal radius kemik mineral dansitesi takibinin mutlaka yapılması gereklidir. Normokalsemik hiperparatiroidizmin diğer klinik prezentasyonları ve uzun vadeli seyrinin daha net anlaşılabilmesi için ileriye dönük daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.

Özet (Çeviri)

Normocalcemic hyperparathyroidism is a condition that is characterized by elevated parathormone levels, despite normal serum totals and ionized calcium levels, after the exclusion of secondary causes that may result in elevated parathormone levels, such as renal failure, vitamin D deficiency, the use of thiazide and loop diuretics, lithium and malignancies. Osteoporosis is a common clinical presentation of normocalcemic hyperparathyroidism. The present study compares the femoral neck, lumbar vertebral and distal radius bone mineral density, and the type 1 collagen N-telopeptide and deoxypyridinoline levels in 24-hour urine samples, of 44 patients with normocalcemic hyperparathyroidism and 17 patients with hypercalcemic hyperparathyroidism. The aim in this regard is to identify the degree of osteoporosis in patients with normocalcemic hyperparathyroidism, and to determine the value of deoxypyridinoline and type 1 collagen N-telopeptide in the early diagnosis of osteoporosis. When type 1 collagen N-telopeptide and deoxypyridinoline levels measured in the 24-hour urine samples of the two groups were corrected by proportioning to 24-hour urinary creatinine, the median type 1 collagen telopeptide/creatinine ratio was 2.39 (0.65–5.12) nmol/mmol/l in the hypercalcemic group and 1.82 (0.41–4.65) nmol/mmol/l in the normocalcemic group. The median deoxypyridinoline/creatinine ratio was 16.7 (3.4–25.8) nmol/mmol/l in the hypercalcemic group and 12.2 (1.6–32.6) nmol/mmol/l in the normocalcemic group. The group comparison showed no significant difference in the type 1 collagen n-telopeptide/creatinine and deoxypyridinoline/creatinine ratios (p >0.05). The median bone mineral density of the femoral neck was -1.3 SD and 0.7 g/cm² in the hypercalcemic group and -1.2 SD and 0.72 g/cm² in the normocalcemic group; the median bone mineral density of the lumbar vertebrae was -1.9 SD and 0.9 g/cm² in the hypercalcemic group and -1.2 SD and 0.94 g/cm² in the normocalcemic group, and the median bone mineral density of the distal radius was -3 SD and 0.54 g/cm² in the hypercalcemic group and -2.5 SD and 0.56 g/cm² in the normocalcemic group. A comparison of the two groups identified no statistically significant difference in these three parameters (p > 0.05). Normocalcemic hyperparathyroidism affects bone mineral density as much as hypercalcemic hyperparathyroidism, and is not so harmless a condition that follow-up can be neglected. In terms of osteoporosis, it is absolutely necessary to follow lumbar vertebra, femoral neck and distal radius bone mineral density as well as bone turnover markers. Further comprehensive prospective studies are needed to understand better the other clinical presentations of normocalcemic hyperparathyroidism and the long-term clinical course.

Benzer Tezler

  1. Primer hiperparatiroidili hastaların klinik laboratuvar ve radyolojik özelliklerinin retrospektif incelemesi

    Retrospective analysis of clinical laboratory and radiological features of patients with primary hyperparathyroidism

    ALİ ÖRS

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıMersin Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ESEN AKBAY

  2. Paratiroid adenomu tanılı hastalarda klinik, laboratuar ve görüntüleme bulgularının birbiriyle ilişkisi

    Relationships of clinical, laboratory and imaging findings in patients with parathyroid adenoma

    TUĞBA ÖZTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıGaziantep Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERSİN AKARSU

  3. Paratiroid adenomları. Cerrahi ve tedavi sonuçlarımız

    Başlık çevirisi yok

    FİKRİ ARSLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1989

    Genel CerrahiAnkara Üniversitesi
  4. Normokalsemik hiperparatiroidili hastalarda metabolik sendrom bileşenlerinin retrospektif incelenmesi

    A retrospective investigation of metabolic syndrome components in patients with normocalcemic hyperparathyroidism

    OSMAN ALP BAYKUT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    İç HastalıklarıTekirdağ Namık Kemal Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÜLŞAH ELBÜKEN

  5. Primer hiperparatiroidili hastalarda cerrahi öncesi ve sonrası biyokimyasal kardiyovasküler risk faktörleri, karotis intima media kalınlığı ve arteriyel sertlik değerlendirilmesi

    Evaluation of biochemical cardiovascular risk factors, carotid intima media thickness and arterial stiffness before and after surgery in patients with primary hyperparathyroidism

    GÜVEN BARIŞ CANSU

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıAkdeniz Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HASAN ALİ ALTUNBAŞ