Yeniden üretim nesnesi olarak kaynağını aşan sanat yapıtı
Being on object of remake production the work of art which proccessed the origin
- Tez No: 63524
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. RASİM ÖZGÜR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Güzel Sanatlar, Fine Arts
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1997
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Resim Ana Sanat Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 119
Özet
Toplumsal yapıya göre biçimlendiği kabul edilen üretim koşulları, Geleneksel-kırsal toplum kültürü ve Teknolojik-kentsel toplum kültürü ürünü ayrımını taşıyan, sanat yapıtlarını oluşturmuştur. Bir üretim biçimi olarak sanat yapıtının, belirlenmiş bu ayrımla“basit yeniden-üretim”yada“genişletilmiş yeniden-üretimi öngören yeniden üretim nesnesi olduğu saptanmıştır. Geleneksel sanata denk düşen basit yeniden üretim, kutsalla temellenmiş, toplumsala dayanmış ve giderek sanatçısının öznel yorumunu sunabileceği bir alan yaratmıştır. 19. yüzyıldan sonra bu sanatın sınırlarının zorlandığı ve 20. yüzyıla da ”modernizm'in yıktığı bir olgu olarak değerlendirildiği görülmüştür Üretildiği koşullar içinde sanat yapıtı, mağara resimlerinden Rönesans'a değin o gün için toplumsalı destekleyen, yönlendiren pratik, etkin, etkinlik aracıdır. Bu süreç içerisinde sanatın kaynağı doğanın kendisidir. Toplumsal-düşünsel varlık olan insanın kendini, doğayı kavrayışının maddi ürünleri ve manevi değerleri Rönesans bilincini doğurmuştur. Rönesans düşüncesinin sağladığı bilinç, sanatçıya ortaya koyduğu üründe öznel yorumunu sunabileceği bir alan yaratmış ve sanat yapıtı bir çok gelişmelere sahne olan“yeniden üretilebilir bir imge”olma doğrultusuna girmiştir. Sanat tarihinde bir süreç olarak sırasıyla Rönesans, Maniyerizm ve Barok görülür. Bu süreci 18. yüzyıl sanatçısı“Gelenek”olarak değerlendirmiştir. 19. yüzyıl sanatçısı“yanılsamacı”olan bu sanatı eleştirerek; modern sanatın özü olan Romantizmi oluşturmuştur. Geleneksel toplumun feodal düzeni, egemenliğini yitirmiş, yerine kapitalist düzen gelmiştir. Bu düzenin“üretim için üretim”ilkesi sanata, bilime sürekli artan bir ivme kazandırmıştır. Ruh ve akıl mücadelesinin“yabancılaşma”duygusunun toplumsal alt üst oluşların sanatı biçimlenir.“ Gerçekçilik”doğa ve toplum gerçeğini olduğu gibi vermeyle geleneğe karşı çıkar;“Sembolizm”bölük pörçük olmuş yaşantıyı simgeler;“İzlenimcilik”nesnel dünyanın birebir resmedilmesinin sonudur, görüneni kaydeder.“Gelenek”olan sanatın zincirleri kopma noktasına gelmiştir.“Kübizm”yeni bir biçim diliyle, endüstri çağının, Modern Sanatın ilk öncüsü olarak ortaya çıkar. Gelenek yıkılmıştır. 20. yüzyıl sanatı oluşan değerlere, karşı değerler sunarak, olan biteni yansıtan biçimler üretmeye başlamıştır. Fütürizm“ ”geçmiş'e“gelecekle karşılık verir; ”Dadaizm“, ”saçma“ olanı üretmektedir. ”Süpramatizm“ ”herşey“e ”hiçbirşey“le karşı çıkmaktadır. ”Ekspresyonizm“ olan biteni ”hüzün“ le ifade etmeyi tercih etmektedir. ”Gerçek üstücülük“ ise yıkımı ”yok“ saymıştır. 1960!lı yıllardan günümüze sanat, endüstri çağının ilk öncülerinin ürettiği biçimleri daha da ileriye götürmüş ve kendilerine özgü olan yeni değerler getirmiştir. Teknolojik toplumun ”genişletilmiş yeniden-üretim“ inin yığınsal bir biçimde ürettiği ürünler, sanatçının amacına ulaşmada başvurabileceği ”sonsuz kaynak“ olmuştur. Yaratılan sanat nesnesi ise alımlayıcı özne sıkıntısı çekmektedir. Artan nüfusa ters orantılı olarak, sanat yapıtının sunduğu imgeyi yeniden üretmeye özenen alımlayıcı öznelerin sayısı, gittikçe azalmaktadır. Sanatsal bir bildirimi iletme işlevi gören sanat nesnesi ”sonuç ürün“ olarak sunduğu anda, çarçabuk tüketilen diğer nesneler gibi -yeniden üretilememecesine- tüketilmektedir. ”Sonsuz kaynak“ m çok parçalı yapısı, yaratının nesnesini ”kaos“a dönüştürmüştür. Modernnizim sonrası yada modernizim ötesi olarak değerlendirilen post modernizim agelenek”i hem“O”hem de“bu”diyerek savunmaktadır Çünkü ilk modernlerde gelenek olmuştur. Bu günün bakış açısı Her şeyi içine almaktadır.“Yeniden üretim”“Gelenek”olanda,“öznellik”de,“nesnellik”de bütünsellik de aranır olmuştur. Günümüz Türkiye'sinin gelişmekte olan ülkeler arasında yer alışı, sanatında hem geleneksel hem teknolojik yapıya dair verilere göndermeler yapmaktadır. Sanat eğitiminin sonucunda üretilmiş bir resmin biçimsel anlamda üsluplaşmaya, içerik olarak genişletilmeye uygun olup olmadığı araştırılmıştır. Geleneğin içinden çekip çıkarılmış bir ifade biçimine denk düşen bu resim, günümüz üretim koşularının eleştirisi olarak yeniden üretilmiştir. Resim içinde yer alan insan imgesi parçalanarak tanınmaz hale gelmiş, herşey olabilecekgibi duran nesnelere dönüşmüştür. İnsanı nesneleştirmeye doğru yön belirlerken, özne oluşun önemi vurgulamak istemiştir. Hem öznelerin hem de nesnelerin önemsendiği bir çağda geleneğin yıkıntıları içinde dolaşan herkesin kendine göre bir parça bulması mümkün görünmektedir.
Özet (Çeviri)
Condition of production considered to be formed in accordance with social formation has consisted art works which convey the difference of the product of the culture of the traditional-rural society and the culture of the technological-urban society. With this determined difference it has been fixed that art work is“the object of the re-production”which anticipates“primitive re-production”or“ extended re-production”. Primitive re-production which harmonizes to the traditional art settled down permanently with sacred, leaned on social and it has gradually created an arena which its artist can supply his own subject explanation. It has been observed that the limits of this art had been after 19 th century and that it had been appreciated as a phenomena demolished by“Modernism”in the 20 th century. Art work in its produced conditions is a practical, effective activity means which supports and leads to social from cave-paintings unto the Renaissance. In duration of this the search of art is same as nature. The products of conceiving human being himself and nature, material and moral values had caused the consciousness of Renaissance. The consciousness of Renaissance had created an arena which the artist can supply his own subjective explanation his product and the art work had been directed toward a re-productable“image”. As a procedure in the art history there appeare respectively Renaissance, Mannerism and Baroque. The artist of the 1 8 th century had appreciated this procedure as“tradition”. The art is of the 19 th century had criticised this“ilusionist”art and had founded“Romantism”which is substance of modern art. The feudal order of traditional society had lost its own sovereignty and replaced capitalism. The principle of“product for productions sake”of capitalism has made win an increasing accerelation to the art and signs the art of the controversy of the psyche and wise, of the sense of alienation, of the social confusions is formed. Realism goes out to oppose to the tradition giving the reality of nature and society as they are.Symbolism symbolizes the life in fragments. Impressionism is the end of the best means painting“the objective world”it records inside sight. The chains of the art which is“tradition”had come breaking-point. Cubism, with a new form language, rumoured as first vanguard of modern art and of the era of industries.“Tradition”had been demolished. 20 th century has begun to product forms which reflect the events offering anti-values to the arising values. Futurism refutes to“the past”with the future. Dadaism is producting“absurd”. Suprematism refutes to“everything”with“nothing”. Expressionism prefers to expres the events with“sadness”. Surrealism had considered“nonexistent”the ruin. From the 1960's to the present time the art forwards the genres which the first pioneers of the industrial age produced and of which“the extended re-production of brings new particular values. The products the technological society had producted in mass, became and ”infinity search“ which the artist consults in achieving his aim. Meanwhile the art works produced lack in perceptible subject. The perceptible subjects taken paints to re-product the image that the art work represents are gradually reduced in number, on the contrary of the increase of the population, the object of art performed to bring forward artistic message is exhausted without being re produced just like the other quicly exhausted as it is represented as a ”result-production“. The multi-pieced instructure of the ”infinitive search“ takes the object of the creation and perception that is the own of art work toa ”chaose“. The Postmodernism used for the period after the Modernism advocates ”the tradition“ such and such. Because the first moderns also become a tradition. The point of wiev of today includes everything. The subjectivity objectivity and ”whulenes" are the mainded in the re-production an tradition from then. That todays Turkey is among the developing countries makes referance to the date about the both traditional and technological structure in her art. A painting produced in the end of art-education is checked if it is appropriate to become a style in form and expanded in concent. The paintingcovered away of description that come from the tradition is re-produced as a criticism of todays conditions of production. The image of the human being in the painting is broken to pieces everything is transformed into the objects that can be awhile the human being is taken to objectivism the importance of the subject is marked. It appears possible that that everyone who strolls in the ruins of the tradition fines a piece for one's own in an era which both subjects and objects are attacthed importance.
Benzer Tezler
- The digitally reconstructed architectural object in the age of post-orthography
Ortografi sonrası çağında dijital olarak yeniden yapılandırılan mimari nesne
BERİL ÖNALAN
Yüksek Lisans
İngilizce
2020
MimarlıkOrta Doğu Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İPEK GÜRSEL DİNO
DR. ÖĞR. ÜYESİ PELİN YONCACI ARSLAN
- Sanat eserindeki özgünlük kavramı ve hazır nesne
Concept of originality in work of art and ready-made object
SENİYE TÜRKMENÇALIKOĞLU
- Simülasyon kuramı çerçevesinde günümüz sanatında yeniden üretim olgusu
A case of reproduction in contemporary arts within framework of simulation theory
MEZULA DRAGONETTİ
- Büyük beden giysi tasarımında tasarım sürecine etki eden faktörler
The factors that effect the design of big sized clothes
EMEK AKGÖZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2005
Giyim EndüstrisiGazi ÜniversitesiGiyim Endüstrisi ve Moda Tasarımı Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ.DR. GÜLŞEN ERENLER ÇAKAR