The digitally reconstructed architectural object in the age of post-orthography
Ortografi sonrası çağında dijital olarak yeniden yapılandırılan mimari nesne
- Tez No: 648552
- Danışmanlar: DOÇ. DR. İPEK GÜRSEL DİNO, DR. ÖĞR. ÜYESİ PELİN YONCACI ARSLAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Mimarlık, Architecture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 106
Özet
Walter Benjamin, çok atıfta bulunulan Teknik Araçlarla Yeniden Üretim (Çoğaltma) Çağında Sanat Eseri adlı makalesinde, orijinal sanat eserlerine içkin bir özellik olarak auranın bulunduğunu tartışmış ve teknik araçlarla yeniden üretimin bu auratik ve ikonik niteliklerin kaybına yol açtığını savunarak materyal özgünlüğün önemini vurgulamıştır. Bu suretle, dijital yeniden üretim teknolojilerinin bir sonucu olarak ortaya çıkabilecek değerleri dikkate almayan materyal merkezli argüman bağlamında, dijital olarak yeniden yapılandırılmış nesneyi meşru bir bilgi kaynağı olarak yeniden tanımlamak zordur. Bu tür argümanlar karşısında, bu çalışma çağdaş dijital yeniden üretim teknolojilerinin uygulanması yoluyla mimarlıkta özgünlüğün yeniden ifadelendirilmesi potansiyelini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu perspektiften bakılarak, mimari yeniden üretimlerin özgünlüğünün, maddi ilişkilerinin doğasının yeniden tanımlanmasıyla, zaman ve uzam içindeki tarihçesi boyunca korunabileceği ileri sürülmektedir. Çalışma, kümülatif bir bilgi biçimi olarak mimarlık mesleği kopyaların oluşturulmasına bağlı olduğundan ve tüm olası mimari mimarlığın geçmişinden yola çıktığından, orijinal olanın maddi mevcudiyetinin ötesinde sürekliliğini koruyabilmesi için mimari yeniden üretimlerin gerekli olduğunu savunmaktadır. Bir kalıtım eylemi olmakla birlikte mimari yeniden üretimin temel yöntemi olarak çizim eyleminin ve mimari tasarımın önkavramsal biçim uzayı olarak ortografik bilincin, John May tarafından post-ortografik olarak nitelenen mevcut çağda gerçek zamanlı ve elektronik arayüzler mantığıyla yeniden yazılmakta olduğu tartışılmaktadır. Bu bağlamda dijital yeniden üretim teknolojilerinin mimarlık alanındaki kritik rolünü göstermek amacıyla, örnek çalışma binalarını belirli bir zamanda ve uzamda kısmen yeniden yapılandırmak için fotogrametri yöntemi kullanılarak mevcut doku, renk, patina ve kullanımı ortaya çıkaran 3 boyutlu etkileşimli modeller elde edilecektir.
Özet (Çeviri)
In his much-quoted essay The Work of Art In The Age of Mechanical Reproduction, Walter Benjamin discusses that original artworks have an inherent aura and emphasizes the importance of material authenticity, arguing that mechanical reproduction leads to the loss of that auratic and iconic qualities. Within this context of the materiality argument that fails to consider the values that might emerge as a result of the digital technology of reproduction, it is difficult to redefine the digitally reconstructed object as a legitimate source of knowledge. In the face of such arguments, this study aims to demonstrate the potential for a remanifestation of authenticity in architecture through the implementation of contemporary digital technologies of reproduction. From this perspective, it is suggested that the authenticity of the architectural reproductions can be preserved along its trajectory through time and space by the redefinition of the nature of its material relations. The study argues that architectural reproductions are essential for the original to survive beyond the conditions of its material presence since all prospective architecture originates from the architectures past, and the profession of architecture as a cumulative form of knowledge relies on the making of copies. It is further discussed that as an act of inheritance itself, the act of drawing as the fundamental method of architectural reproduction and the orthographic consciousness as the preconceptual shape space of architectural design, are being reinscribed by the logic of real-time and electronic interfaces in our present era of post-orthography as heralded by John May. In order to illustrate the critical role of digital reconstruction technologies in the field of architecture, the photogrammetry method will be employed to partially reconstruct the case study buildings in a specific space and time, resulting in 3D interactive models that reveal the existent texture, color, patina, and use.
Benzer Tezler
- Mimarlıkta ifade ve içerik problemi
The problem of expression and content in architecture
ÖNDER ÇELİK
Doktora
Türkçe
2020
Felsefeİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SEMRA AYDINLI
PROF. DR. ALİ AKAY
- Unutulan kentsel hafıza yapıları ve miras değerlerinin dijital etkileşimler ve oyunlaştırma ile aktarımı: Mardin yetimhanesi
Transfer of forgotten urban memory structures and urban heritage values with digital interactions and gamification: Mardin orphanage
DOĞAN KALAK
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiBilişim Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. DERYA GÜLEÇ ÖZER
DR. ÖĞR. ÜYESİ SERDAR AYDIN
- Arkeolojik alanların korunmasında dijital sunum: Teos çalışması
Digital presentation for archaeological site preservation: The case of Teos
IŞILAY ÜÇOK
Yüksek Lisans
İngilizce
2017
Arkeolojiİzmir Ekonomi ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. GÜZDEN VARİNLİOĞLU
- Mimarlık nesnesinin yaşam döngüsündeki adaptasyonlar
Adaptations in the life cycle of architectural objects
GAMZE HAZAL YÜCESOY ÖZGÜL
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MELTEM AKSOY
- Hologram teknolojisi üzerinden dijital restitüsyon ve dijital rekonstrüksiyon uygulaması: Ankara St. Klement Kilisesi örneği
Digital restitution and digital reconstruction applications through hologram technology: The case of Ankara St. Clement Church
HÜSEYİN BURAK KARASAKAL
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
MimarlıkKaradeniz Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MURAT TUTKUN