İki uçlu bozukluk I hastalarında kişilik örgütlenme düzeyi ile nesne ilişkileri niteliğinin işlevsellik ile ilişkisi
The relationship between level of personality organizaton, quality of object relations and functioning in bipolar I disorder patients
- Tez No: 638517
- Danışmanlar: DOÇ. YUSUF ÖZAY ÖZDEMİR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Psikiyatri, Psychiatry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: İstanbul Erenköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 130
Özet
Amaç: Günümüzde iki uçlu bozukluk (İUB) hastalarının klinik belirtileri kapsamlı bir şekilde değerlendirilebilmekte ve etkin sağaltım seçenekleriyle kontrol altına alınabilmektedir. Bununla birlikte, hastalar iyilik halinde olduklarında bile işlevsellik düzeylerinde bir kayıp olduğu ve bu hastalarda eşlik eden ruhsal bozuklukların bu kaybı artırdığı bildirilmektedir. Biz bu çalışmada işlevselliği daha geniş alt boyutlarla değerlendirerek, İUB tanısına sahip bir bireyin kişilik örgütlenme düzeyi ve nesne ilişkileri niteliği ile ilişkisini araştırmayı amaçladık. Yöntem: Bu çalışma Erenköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi polikliniklerine başvuran, DSM-5 Tanıları İçin Geliştirilmiş Yapılandırılmış Klinik Görüşme (SCID-5) uygulanarak İUB-I tanısı konulmuş ve iyilik dönemindeki gönüllü 65 hasta ile yapıldı. Hastaların iyilik döneminde oldukları Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HAM-D) ve Young Mani Derecelendirme Ölçeği (YMDÖ) ile belirlendi. Hastaların sosyodemografik bilgilerinin ve klinik değişkenlerinin sorgulanmasının ardından, Erenköy Kişilik Örgütlenmesi Tanısal Formu (ErKÖTF) ve Erenköy Nesne İlişkileri Niteliğinin Ölçülmesi (ErNİNÖ) üzerinden işaretleme ve puanlama yapabilmek için katılımcılar ile ortalama bir ila bir buçuk saat süren, Kernberg' in Yapısal Görüşme tekniğine dayanan, psikodinamik yönelimli yarı yapılandırılmış görüşmeler yapıldı. Görüşmelerin sonunda hastaların işlevsellikleri Kısa İşlevsellik Değerlendirme Ölçeği (KİDÖ) boyutlarına göre yine görüşmeci tarafından puanlandırıldı. Bulgular: Pearson korelasyon yöntemi ile değerlendirildiğinde ErKÖTF örgütlenme düzeyi, ErKÖTF genel kişilik örgütlenmesi ve ErNİNÖ ağırlıklı toplam puanı ile işlevsellikteki bozulma arasında ters yönde bir ilişki olduğu, KİDÖ alt boyutlarından ilişki işlevselliğinin bu sayılan her üç değişkenden de etkilenen ortak boyut olduğu görüldü. KİDÖ alt boyutları ayrı ayrı ele alındığında yine ilişkiler boyutunun en çok değişkenden etkilenen boyut olduğu görüldü. İlişki işlevselliğinde bozulma ile ErNİNÖ ilkel düzey arasında doğrusal bir ilişki varken, ErNİNÖ olgun düzey ile arasında ters yönde bir ilişki olduğu; ErKÖTF ilkel savunmalar ve gerçeği değerlendirme yetersizliğini gösteren puanlar arasında doğrusal bir ilişki varken, ErKÖTF kimlik puanı ve olgun savunmalar ile ters yönde bir ilişki olduğu görüldü. ErNİNÖ ve ErKÖTF değişkenlerinin stepwise modelde lineer regresyon ile KİDÖ toplam puanı üzerindeki yordayıcı etkileri araştırıldı. Genel kişilik örgütlenmesi (GKÖ) puanındaki artışın KİDÖ toplam puanında düşüşü en kuvvetli ön gören değişken olduğu görüldü. Klinik değişkenlerin dağılımındaki farklılıklar açısından bakıldığında tedavilerini düzenli kullanmaları, hastalık dönemleri arasında tam remisyon göstermeleri, çalışabilirlik ve çalıştıkları en uzun süre bakımından anlamlı bir fark oluştu. Sonuç: Çalışmamızda literatürle uyumlu şekilde İUB hastalarının iyilik halinde olmalarına karşın işlevsellik alt boyutlarında ve genel değerlendirilmesinde kayıplar yaşadıkları görüldü. KİDÖ alt boyutlarının ErNİNÖ' ye kıyasla ErKÖTF ile daha uyumlu sonuçlar verdiği görüldü, bunun da aynı kuramdan gelişmesine rağmen bu iki ölçeğin işlevselliğin farklı alanlarını ölçmesi ile ilişkili olabileceği düşünüldü. İşlevselliğin alt boyutlarından ilişkiler en çok değişkenden etkilenen boyuttu, özerklik ve boş zaman etkinliklerinin ise değişkenlerden etkilenmediği gözlendi. Bulgularımız İUB hastalarında iyilik döneminde dahi ilkel düzeneklerin yaygınlığına işaret etmekle birlikte, işlevselliği yordama açısından olgun düzeneklerin ve genel kişilik örgütlenmesinin daha belirleyici olduğunu düşündürdü.
Özet (Çeviri)
Object: Today, the clinical symptoms of bipolar disorder (BD) patients can be evaluated comprehensively and can be controlled with effective treatment options. However, it is reported that there is a loss of functionality levels even when patients are in remission, and accompanying mental disorders increase this loss. In this study, we aimed to investigate the relationship between the level of personality organization and the quality of object relations of an individual with a diagnosis of BD by evaluating the functionality with wider sub-dimensions. Method: This study was carried out with 65 volunteer patients in remission, who were admitted to the outpatient clinics of Erenköy Mental and Neurological Diseases Training and Research Hospital, who were diagnosed with BD-I using The Structured Clinical Interview for DSM-5 (SCID-5). It was determined by the Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D) and the Young Mania Rating Scale (YMRS) that the patients were in the remission period. After questioning the sociodemographic information and clinical variables of the patients, psychodynamically oriented semi-structured interviews were conducted with the participants based on Kernberg's Structural Interview technique, which lasted from one to one and a half hours to mark and score on Erenköy Personality Organization Diagnostic Form (PODF) and Erenköy Quality of Object Relations Scale (QORS). At the end of the interviews, the functionality of the patients was again scored by the interviewer according to the dimensions of the Functional Assessment Short Test (FAST). Results: When evaluated with Pearson correlation method, it was seen that there was an inverse relationship between the (Er)PODF organization level, (Er)PODF general personality organization and (Er)QORS weighted total score, and the disability in functionality, and the relationship functionality, which is one of the sub-dimensions of the FAST, was the common dimension affected by all three variables. While there was a linear relationship between the deterioration in relationship functionality and the primitive level of the QORS, it was seen that there was an inverse relationship with the mature level of the QORS; and while there was a linear relationship between the primitive defenses and the points showing the inability reality testing of the PODF, it was seen that there was an inverse relationship with the identity score and mature defenses of the PODF. The predictive effects of the QORS and PODF variables on the total score of the FAST were investigated with linear regression in the stepwise model. It was observed that the increase in the General Personality Organization (GPO) score was the strongest predictor of the decrease in the total FAST score. Considered the differences in the distribution of clinical variables, there was a significant difference in terms of using their treatment regularly, showing complete remission between the disease periods, ability of work and the longest time they worked. Conclusion: In our study, in accordance with the literature, although BD patients were in remission, it was observed that they experienced losses in the sub-dimensions and overall evaluation of functionality. It was seen that the sub-dimensions of FAST gave more compatible results with PODF compared to QORS, however, although it developed from the same theory, it was thought that these two scales may be related to measuring different areas of functionality. Relationships from the sub-dimensions of functionality were the dimension affected by the most variable, while autonomy and leisure activities were not affected by the variables. Our findings indicate the prevalence of primitive mechanisms even in the remission in patients with BD but suggested that mature mechanisms and the general personality organization are more determining in terms of predicting functionality.
Benzer Tezler
- İki uçlu bozukluk 1 hastalarında kişilik işlevi düzeyinin işlevsellik üzerine etkisi
Effect of level of personality functioning on functioning on bipolar 1 patients
ÖZLEM KIZILKURT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
PsikiyatriSağlık Bilimleri ÜniversitesiRuh ve Sinir Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEDİNE YAZICI GÜLEÇ
- Psikotik belirtiler gösteren ve psikotik belirtiler göstermeyen iki uçlu bozukluk hastalarında sosyal biliş yetilerinin işlevsellik düzeyine etkisi
The effect of social cognition on daily functioning in bipolar patients with or without psychotic symptoms
SERAP KAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Psikiyatriİstanbul Üniversitesi-CerrahpaşaRuh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. CANA AKSOY POYRAZ
- İki uçlu bozukluk hastalarında ve anne-babalarında eksen I, eksen II tanılarının incelenmesi
Evaluation of axis I and II diagnoses in bipolar disorder patients and their parents
GÜNGÖR MEYDAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
PsikiyatriCumhuriyet ÜniversitesiRuh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ORHAN DOĞAN
- İki uçlu olgular ve çocuklarında bağlanma biçimi'nin mizaç ve klinik özellikler ile ilişkisi: Kontrollü bir çalışma
The relationship of bipolar cases and their offspring's attachment styles with temperament and clinical features: A controlled study
FİLİZ KÖKCÜ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
PsikiyatriAdnan Menderes ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SERMİN KESEBİR
- Sivas il merkezinde iki uçlu duygudurum bozukluğunun yaygınlığı,eş tanılar ve hastaların yaşam kalitesinin incelenmesi.
The investigation of prevalence of bipolar affective disorders, existance of comorbid disorders and quality of life among patients in Sivas city center.
ÖZGÜR ÖZDEMİR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2007
PsikiyatriCumhuriyet ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
PROF.DR. ORHAN DOĞAN