Milletlerarası andlaşmaların evrimsel yorumlanması
The evolutionary interpretation of international treaties
- Tez No: 641053
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ BLEDA RIZA KURTDARCAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Hukuk, Uluslararası İlişkiler, Law, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Galatasaray Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 175
Özet
Olağan koşullarda her edebi ve hukuki metin, yazıldığı dönemin koşullarını yansıtır. Bu nedenle de temel olarak söz konusu metinlerde kullanılan kelimelerin ve ifadelerin metnin hazırlandığı dönemdeki anlamını taşıdığı varsayılmaktadır. Fakat doğası gereği andlaşmalar, sonlandırıldığı tarihten itibaren artık birer geleceğin ürünüdür. Her andlaşma belirli süreli veya süresiz şekilde gelecekteki olguları yönetme amacı ile geleceğe yönelik olarak yapılır. Sonuç olarak geleceği içerisinde barındıran bir hukuki metnin hazırlandığı tarihten sonraki bir anlama göre yorumlanması imkânsız olmayacaktır. Elbette ki bu durum başlı başına bu“değişimi”meşru kılmamaktadır. Bu tezin inceleme konusu, milletlerarası andlaşmaların yorumlanmasında ortaya çıkan zamanlar arası problemin çözümüne evrimsel yaklaşımın hukuki meşruiyetidir. Hukuki meşruiyet kavramı oldukça soyut bir kavramdır. Bu nedenle çalışmanın ortaya koyduğu savın kanıtlanabilir sağlam temeller üzerine inşa edilebilmesi adına hukuki meşruiyet incelenirken, somut olgular çerçevesi dahilinde hareket edilmiştir. Bu çalışmada evrimsel yorum bir yorumlama metodu değil, herhangi bir olağan yorumlama sürecinin sonucu olarak ele alınmıştır. Bu nedenle de yorum metotlarına (yorum okullarına) çalışmada değinilmemiştir. Çalışmanın ilk bölümü, andlaşmaların yorumlanmasına ilişkin milletlerarası hukuk kurallarının belirlenmesi ve bu kurallar bağlamında yorumlamada ortaya çıkan zamanlar arası problemin çözümlenmesine ilişkin çağdaş ve evrimsel yaklaşımın öğretideki ve milletlerarası yargı uygulamalarındaki dayanakları ile birlikte farklılıklarının ortaya konularak incelenmesini içermektedir. Bu bölümün amacı ilgili milletlerarası hukuk kuralları kapsamında evrimsel yorumun ayırt edici özelliklerini ve ortaya çıkış sürecini hukuki dayanakları ile ortaya koymaktır. Bölümde Uluslararası Adalet Divanı Statüsü'nün 38. maddesinde yer alan kaynaklardaki ilke ve kurallar ile çalışmaya bir hukuki çerçeve yaratılmaya çalışılmıştır. Burada kaynakların yalnızca yoruma ve özellikle yorumlamadaki zamanlar arası probleme ilişkin uygulanabilir kısımları dar bir şekilde detaylıca ele alınmıştır. Aynı zamanda ortaya konulan kurallardan çalışmanın devamında da faydalanılmıştır. Ardından yorumlamadaki zamanlar arası problemi meydana getiren çatışmadaki ayrımın temel noktalarının çağdaş yorumun savunduğu“istikrar”ve evrimsel yorumun savunduğu“değişim”olguları olduğu ortaya konulmuş ve sonra bu ayrımdaki görüşlerin daha detaylı incelemesine girilmiştir. Bu incelemede ayrımın daha iyi belirginleştirilmesi için görüşlerin hukuki dayanakları kapsamında sundukları argümanlara değinilmiştir. İnceleme sonucunda bir andlaşmada bulunan bir terim veya ifadenin zaman içinde değişen anlamı nedeniyle ortaya çıkan belirsizlikte, çağdaş yorum taraftarlarının andlaşma hükümlerinin istikrarı bakımından bu kelime veya ifadenin andlaşmanın sonlandırıldığı tarihteki anlamının referans alınmasını savunurken, evrimsel yorum taraftarlarının andlaşma hükümlerindeki değişiklik nedeniyle belirli nesnel koşulların mevcut olması durumunda bu kelime veya ifadenin andlaşma yorumlandığındaki anlamının referans alınmasını savundukları belirlenmiştir. En son ise bölümün değerlendirilmesi yapılarak elde edilen sonuçlar ortaya konulmuştur. Buna göre, milletlerarası hukukta yorumlamaya ilişkin kuralların temel kaynağı, Uluslararası Adalet Divanı Statüsü'nün 38. maddesinde belirtilen teamül kuralları ve genel ilkelerin kodifiye edilmesi ile oluşturulan 1969 tarihli Viyana Andlaşmalar Hukuku Sözleşmesi'dir. Viyana Andlaşması'ndaki yoruma ilişkin kurallar, her ne kadar zamanlar arası bir nitelik taşımasa veya bunu ima etmese dahi, sahip oldukları genişlik ve esnekliklerinin yorumlayıcılara sağladığı gerekli hukuki dayanağı ve hareket alanı ile zamanlararası problemin çözümünde hukuki dayanak olarak başvurulabilecektir. Kararlarında çağdaş yorumlama sonucuna ulaşan yargı organlarının bazılarının, yalnızca tarafların bu terimi andlaşmanın sonlandırıldığı tarihteki anlama göre yorumlanmasını niyetlediklerinin açıkça ortada olduğunu ifade ederek ayrıca bir kanıt sunmaya ihtiyaç duymadıkları görülmekteyken; buna karşılık evrimsel yorumlama sonucuna ulaşan yargı organlarının, bu ilkenin uygulanmasını haklı kılan nesnel faktörler sundukları görülmüştür. Bu durum mahkemelerin yorumlamadaki zamanlar arası problemin çözümünde akıl yürütmelerinin, andlaşmalarda kullanılan terimlerin anlamlarının, aksi bir durumu ima eden bir nesnel faktör yoksa, andlaşmanın sonlandırıldığındaki anlamını taşıdığı yönünde olduğunu doğrulamaktadır. Diğer bir durumda ise çağdaş yorumlama sonucuna ulaşan yargı organlarının çoğunun evrimsel yorumlama olasılığını reddederken, evrimsel yorumlama sonucuna ulaşan bazı yargı organlarının, çağdaş yorumlama ilkesinin varlığını ve genel uygulanabilirliğini kabul ettikleri görülmüştür. Çalışmanın ikinci bölümünde öncelikle evrimsel yorum kavramı berraklaştırılmaya çalışılmış, ardından ise diğer milletlerarası yorum mercilerinin de evrimsel yorumlamalarında referans olarak gösterdiği Uluslararası Adalet Divanı'nın kararları baz alınarak, yargısal uygulamalardaki evrimsel yorumda başvurulan mantıksal sürecin her aşaması detaylı bir şekilde öğretideki tüm eleştiriler ve destekleyici görüşler ortaya konularak incelemeye tabi tutulmuştur. Bu bölümdeki incelemenin temel amacı evrimsel yorumun meşruiyetine halel getirecek her türlü faktörün tespit edilerek bu durumu önlemek için alınabilecek önlemleri ortaya koymaktır. Belirtilen amacın gerçekleştirilebilmesi için öncelikle evrimsel yorumun kavramsal tanımı yapılmaya çalışılmış, öğretide ve yargısal uygulamada karıştırıldığı benzer kavramlar ile farkları ortaya konularak kavram daha berraklaştırılmıştır. Böylelikle, aslında başka bir kavramın uygulanması gereken durumlarda evrimsel yoruma başvurulması nedeniyle meşruiyetinin zarar görmesi engellenmeye çalışılmıştır. Çalışma konusu olan kavrama yönelik önermekte olduğumuz tanım:“Bir andlaşmada kullanılan bir terimin, andlaşma sonlandırıldıktan sonra, birtakım objektif faktörler sonucunda zaman içerisinde değişen anlamına atfedildiği bir şekilde yorumlanması”olmuştur. Ardından evrimsel yorum her ne kadar doğru yerde kullanılsa da sınırları aşılarak kullanılması da aynı şekilde meşruiyetine zarar vereceğinden kavramın sınırları çizilmeye çalışılmıştır. Burada ortaya koyduğumuz durum, evrimsel yorumun sınırlarının aslen olağan yorumlama sınırları olduğudur. Önceki incelemede kavramın yanlış yerlerde çağrılması engellendikten sonra, bu bölümde doğru yerlerde hangi koşullarda başvurulması gerektiği ortaya konulmaya çalışılmıştır. Burada evrimsel yorumun iki koşulda çağrıldığı belirlenmiştir: Andlaşmada evrimleşmeye müsait kapsayıcı bir terimin varlığı ve andlaşmanın konu ve amacının evrimleşmeye yönelik olması. İncelememizde her ne kadar evrimsel yorumun çağrıldığı koşullar farklı olsa dahi bu koşulların birbiriyle oldukça yakından alakalı olduğu belirlenmiştir. Tüm bunların sonucunda evrimsel yorumlama sonucuna ulaşılırken yorum merciinin yürüttüğü mantıksal sürecin incelenmesine geçilmiştir. Burada çalışmada temel olarak ele alınan Uluslararası Adalet Divanı'nın uygulamayı tercih ettiği mantıksal sürecin, uzun süreli veya süresiz bir andlaşmada evrimleşmeye müsait kapsayıcı terim kullanıldığını tespit ettikten sonra tarafların o terimin zaman içerisinde anlamının değişeceğini öngörerek kullandıklarına dair niyetlerini varsayması şeklinde olduğu belirlenmiştir. Bu mantıksal süreçte iki temel problem bulunduğu ortaya koyulmuştur: bunlardan ilki kapsayıcı terimin nasıl ve neye göre tespit edildiğinin Divan tarafından belirtilmeyerek kanıtlanabilirliği azaltması ve ikincisi ise niyetin varsayılmasının süreci soyutlaştırmasıdır. İlk konuyla alakalı olarak, kapsayıcı terimin belirlenmesinin bir dilbilimci tarafından dahi çok zor olduğu ve başlı başına bir yorum işlemi gerektirdiği belirlenmiştir. Bu konuda ise Divan, bir dilbilimci kadar olmasa dahi, en azından argümanını destekleyecek yönde somut adımlar atmalıdır. Çünkü metin yorumlamanın en güçlü ve en somut kanıtıdır. Meşruiyetin somutlaştırılması metnin ele alınış şekli ile gerçekleştirilebilecektir. Bu nedenle de evrimsel yorum sonucuna dayanak olarak sunulan metnin nitelendirilme süreci açık bir şekilde ortaya konulmalıdır. Diğer problem ise Divan'ın mantıksal sürecinde başvurmuş olduğu varsayılan niyet kavramıdır. Niyet milletlerarası andlaşmaların yorumlanmasında belki de en önemli kavramdır. Gerek yorumlama sürecindeki aşamaların gerekse yorumlamanın sonucunda elde edilen bulgunun tarafların ortak niyeti ile uyuşuyor olması gerekir. Aksi takdirde elde edilen sonuç andlaşmanın yeniden yazılması sonucuna sebebiyet verecek ve yorumun meşruiyetini ortadan kaldıracaktır. Evrimsel yorumun meşruiyeti, tarafların andlaşma hazırlanırken ortaya koydukları metnin evrimleşebileceği niyetini taşıdıklarının belirlenmesine bağlıdır. Niyet tıpkı meşruiyet gibi oldukça soyut bir kavramdır. Bir metnin yazarının gerçek niyetini, hele ki metin uzun süre önce hazırlanmış ise, bulmak oldukça zordur. Bu nedenle de niyetin bulunmasında varsayım kabul edilebilir bir uygulamadır. Ancak araştırmamız Divan'ın kararlarında evrimsel yorum sonucuna ulaşırken bu kavrama bir deus ex machina olarak başvurduğunu göstermiştir. Bize göre bu durum başlı başına evrimsel yorum sonucunu doğurmamalı, bununla beraber nesnel faktörler ile desteklenmelidir. Bizim tarafımızdan bunun sağlanmasının Viyana kurallarındaki yorum ilkelerine başvurulması ile mümkün olabileceğini önerilmiştir. Çalışmanın üçüncü bölümü, evrimsel yorumun milletlerarası hukuktaki şu anki ve gelecekteki yerini konu almaktadır. Bölüm ilk önce mahkeme olarak Divan'ın ve bireysel olarak üyelerinin evrimsel yorum tercihini ve evrimsel yorumun milletlerarası hukuk dallarındaki uygulamalarını ele alarak evrimsel yorumun milletlerarası hukuktaki şu anki yerini belirlemeyi amaçlamaktadır. Son olarak ise evrimsel yorumun geleceğine yönelik tartışmalar ortaya konularak evrimsel yorumun milletlerarası hukukun geleceğindeki yerinin sorgulanması amaçlanmıştır. Bu bölümde ilk olarak, Divan'ın neden evrimsel yorumu tercih ettiğinin bulunmasının evrimsel yorumun milletlerarası hukuktaki yerinin belirlenmesinde önemli bir yer taşıyacağı düşünüldüğünden bu konu incelenmeye alınmıştır. Bu inceleme sonucunda kurumsal yapısı ile kuruluş amacının Divan'ı evrimsel yorum sonucuna doğru yönlendirdiği belirlenmiştir. Aynı zamanda bu durumun sonucunda Divan'ın gelecekte de bu yaklaşımı benimsemeye devam edeceği izlenimi edinilmiştir. Sonrasında araştırmayı somutlaştırmak amacıyla daha detaylı incelemeye gidilerek Divan üyelerinin bireysel olarak uygulamalardaki evrimsel yorum tercihleri ortaya konulmuştur. Bu bireysel yaklaşımların farklılığı evrimsel yorum kavramının hala gelişmekte olduğunu göstermiştir. Çalışmamızda daha önce belirttiğimiz gibi her ne kadar kavramın geniş çevrelerce kabul görse de ortak bir tanımı ve uygulaması olmadığı tasdik edilmiştir. Bunların ardından evrimsel yorumun özellikle ön plana çıktığı milletlerarası insan hakları hukuku, milletlerarası çevre hukuku, milletlerarası yatırım hukuku, milletlerarası ticaret hukuku ve deniz hukuku gibi milletlerarası hukuk dallarındaki uygulamalarına geçilmiştir. Bu kısma yönelik araştırmada evrimsel yorumun her alanda farklı şekillerde kullanılmakta olduğu görülmüştür. Ancak tüm bu farklılıklara rağmen yaklaşımların ortak bir noktalarının bulunduğu fark edilmiştir. Bu ise andlaşmaların değişime uğramalarının gerekliliği ve meşruluğudur. Son kısımda evrimsel yoruma yönelik eleştirilerdeki argümanlara yer verilmiş ve bu argümanlar kapsamında evrimsel yorumun gelecekte milletlerarası hukuktaki yeri sorgulanmıştır. Bu yapılırken modern milletlerarası hukukun temelinde yer alan“devlet rızası”kavramı evrimsel yorum kapsamında ele alınmıştır. Andlaşmaların yorumlanmasında devlet rızasının görünümü niyet kavramını işaret etmektedir. Böylelikle tarafların niyetlerine aykırı şekilde evrimsel yorum sonucuna ulaşılması devletlerin rızasına aykırı olacaktır. Bu sorgulamanın sonucunda evrimsel yorumun meşruiyetinin önemi bir kez daha anlaşılmıştır. Çünkü görülmektedir ki, meşruiyetinin sorgulanacağı şekilde kullanılan bir evrimsel yorum gerek andlaşmaların doğasına gerekse de evrimsel yoruma başvuran yorum mercilerinin varlığına oldukça zarar vereceği ortaya konulmuştur. Bu nedenle meşruiyetin somut argümanlar ile desteklenmesinin aynı zamanda evrimsel yorumun kendi varlığının da kaderini belirleyeceği sonucu çıkartılmıştır. Tezdeki temel argüman milletlerarası andlaşmaların yorumlamasında evrimsel yorum sonucuna ulaşırken yorum mercilerinin daha somut bir metoda başvurmaları gerekliliğidir. Bu gereklilik andlaşmaların evrimsel yorumunu milletlerarası hukuk ilke ve kuralları dahilinde meşru bir yere koyacaktır. Bizim tarafımızdan bu hukuki meşruiyetin sağlanmasında, evrimsel yorum sonucuna ulaşılırken 1969 tarihli Viyana Andlaşmalar Hukuku Sözleşmesi'nde yer alan yoruma ilişkin hükümlerde belirtilen ilkelere başvurulması önerilmiştir.
Özet (Çeviri)
Normally, every literary and legal text reflects the conditions of the period in which it was written. For this reason, it is assumed that the words and expressions used in the texts in question bear the meanings of the period in which the text was prepared. However, by their nature, treaties are products of the future since the date they were terminated. Each treaty is made for the future with the aim of managing future events for a definite or indefinite period. As a result, it will not be impossible to interpret a legal text containing the future in meaning after the date of its preparation. Of course, this situation in itself does not justify this“change”. The subject of the study of this thesis is the legal legitimacy of the evolutionary approach to the solution of the intertemporal problem that arises in the interpretation of international treaties. The concept of legal legitimacy is a very abstract concept. For this reason, while examining legal legitimacy in order to build the argument of the study on solid and provable foundations, it has been acted within the framework of concrete facts. In this study, evolutionary interpretation is not addressed as an interpretation method, but as the result of any ordinary interpretation process. Therefore, methods of interpretation (interpretation schools) were not mentioned in the study. The first part of the study includes the determination of international legal rules regarding the interpretation of treaties and the analysis of the contemporary and evolutionary approach to the solution of the intertemporal problem that arises in the interpretation within the context of these rules, as well as the bases in doctrine and international judicial practices, and the analysis of their differences. The purpose of this section is to reveal the distinctive features and emergence process of evolutionary interpretation within the scope of relevant international law rules with its legal basis. In this section, a legal framework has been created for the study, with the principles and rules in the sources included in the 38th article of the Statute of International Court of Justice. Here, only those parts of the sources that are applicable to interpretation, and especially to the intertemporal problem in interpretation, are narrowly discussed. At the same time, the rules laid down were used in the continuation of the study. Afterwards, it was revealed that the basic points of the distinction in the conflict that constitutes the intertemporal problem in interpretation are the phenomena of“stability”advocated by contemporary interpretation and“change”that evolutionary interpretation defends, and then the views in this distinction are examined in more detail. In this review, in order to clarify the distinction better, the arguments offered within the scope of the legal bases of the views are mentioned. As a result of the examination, it was revealed that in the uncertainty that arises due to its changing meaning over time, the supporters of contemporary interpretation defending to refer to a term or phrase in a treaty in terms of the stability of the treaty provisions, while supporters of evolutionary interpretation argue that certain objective conditions exist due to the change in the treaty provisions.It has been determined that they defend the meaning of this word or phrase when interpreting the treaty as reference. Finally, the results obtained by reviewing the section have been presented. Accordingly, the main source of the rules on interpretation in international law is the 1969 Vienna Treaties Law Convention, which was created by codification of the customary rules and general principles specified in Article 38 of the International Court of Justice Statute. In the second part of the study, the concept of evolutionary interpretation was first tried to be clarified, and then, based on the decisions of the International Court of Justice, which other international interpretation authorities also refer to in their evolutionary interpretation, every stage of the logical process used in the evolutionary interpretation in judicial practices is presented in detail by revealing all the criticisms and supporting opinions in the doctrine has been subjected to examination. The main purpose of the review in this section is to identify all kinds of factors that would undermine the legitimacy of evolutionary interpretation and to reveal the measures that can be taken to prevent this situation. In order to achieve the stated purpose, first of all, the conceptual definition of evolutionary interpretation was tried to be made, and the concept was clarified by revealing the differences with similar concepts that it was confused in doctrine and judicial practice. In this way, it was tried to prevent its legitimacy from being harmed by using evolutionary interpretation in cases where another concept should be applied. The definition we propose for the concept that is the subject of study is:“The interpretation of a term used in a treaty after the treaty is terminated in a way that it is attributed to its meaning that has changed over time as a result of some objective factors.”Then, although the evolutionary interpretation is used in the right place, it was tried to draw the limits of the concept, since its use by crossing its boundaries would likewise harm its legitimacy. The situation we are posing here is that the limits of evolutionary interpretation are essentially normal limits of interpretation After preventing the concept from being called in wrong places in the previous review, in this section, it has been tried to reveal the conditions under which it should be applied in the right places. It has been determined that the evolutionary interpretation has been invoked under two conditions: the existence of a generic term suitable for evolution in the treaty, and that the subject and purpose of the treaty is oriented towards evolution. Even though the conditions under which the evolutionary interpretation was invoked were different, it was determined in our study that they were closely related to each other. As a result of all these, while reaching the result of evolutionary interpretation, the logical process carried out by the interpretation authority was started to be examined. It was determined that the logical process preferred by the International Court of Justice as the basis of this study is to assume the intention of the parties to use it by predicting that the meaning of that term will change over time, after determining that a comprehensive term suitable for evolution is used in a long-term or indefinite treaty. It has been revealed that there are two main problems in this logical process: the first is that the Court does not specify how and according to what the generic term is determined, and the second is that the assumption of intention abstracts the process. Regarding the first issue, it has been determined that identifying the generic term is very difficult even by a linguist and requires an interpretation process on its own. In this regard, the Court should take concrete steps to support its argument, if not as much as a linguist. Because text is the strongest and most concrete proof of interpretation. The concretization of legitimacy can be achieved by the way the text is handled. Therefore, the process of explicit characterization of the text presented as a basis for evolutionary interpretation must be set forth. The other problem is the hypothetical concept of intention that the Court uses in its logical process. Intention is perhaps the most important concept in the interpretation of international treaties. Both the stages in the interpretation process and the finding obtained as a result of the interpretation must be in accordance with the common intention of the parties. Otherwise, the result obtained will cause rewriting of the treaty and will eliminate the legitimacy of the interpretation. The legitimacy of the evolutionary interpretation depends on the determination that the parties intend that the text they put forward while preparing the treaty could evolve. Intent is a very abstract concept, just like legitimacy. Finding the true intention of the author of a text, especially if the text has been prepared long ago, is extremely difficult. Therefore, assumption is an acceptable practice in finding the intention. However, our research showed that while reaching the result of an evolutionary interpretation in the decisions of the Court, it applied this concept as a deus ex machina. In our opinion, this situation should not result in evolutionary interpretation in itself, but should be supported by objective factors. We proposed that this can be achieved by referring to the principles of interpretation in the Vienna rules. The third part of the study deals with the present and future place of evolutionary interpretation in international law. The chapter first aims to determine the current place of the evolutionary interpretation in international law by addressing the evolutionary interpretation preference of the Court as whole and its individual members and the applications of evolutionary interpretation in international law branches. Finally, by putting forward debates about the future of evolutionary interpretation, it is aimed to question the place of evolutionary interpretation in the future of international law. In this section, first of all, this subject has been examined because it is thought that the finding of why the Court preferred evolutionary interpretation will have an important place in determining the place of evolutionary interpretation in international law. As a result of this examination, it was determined that the institutional structure and the purpose of its establishment directed the Court towards the result of evolutionary interpretation. At the same time, as a result of this situation, we have the impression that the Court will continue to adopt this approach in the future. Later, in order to concrete the research, a more detailed examination was made and the evolutionary interpretation preferences of the individual members of the Court were revealed. The diversity of individual approaches has shown that concept of evolutionary interpretation is still evolving. As mentioned earlier in study, although the concept is widely accepted, it has been confirmed that it has no common definition and application. After that, the examination of applications of the evolutionary interpretation in international law branches such as international human rights law, environmental law, investment law, commercial law and maritime law started. In the research aimed at this part, it was seen that the evolutionary interpretation is used in different ways in every field. However, despite all these differences, it has been realized that the approaches have a common point. This is the necessity and legitimacy of treaties to undergo a change. At last, the arguments in the criticism of evolutionary interpretation are included and within the scope of these arguments, the place of evolutionary interpretation in international law in the future is questioned. While doing this, the concept of“state consent”, which is the basis of modern international law, has been discussed within the scope of evolutionary interpretation. The appearance of state consent in the interpretation of treaties indicates the concept of intention. Thus, reaching the result of evolutionary interpretation contrary to the intentions of the parties would be contrary to the consent of the States. As a result of this questioning, the importance of the legitimacy of evolutionary interpretation is once again understood. It has been shown that an evolutionary interpretation used in such a way that its legitimacy is questioned would seriously harm both the nature of treaties and the existence of interpretation authorities that resort to evolutionary interpretation. Therefore, it was concluded that supporting legitimacy with concrete arguments would also determine the fate of evolutionary interpretation itself. The main argument in the thesis is that while reaching the conclusion of evolutionary interpretation in the interpretation of treaties, interpretation authorities should resort to a more concrete method. This requirement will legitimize the evolutionary interpretation of treaties within the principles and rules of international law. In providing this legal legitimacy, we suggested that the principles stated in the interpretation provisions in the 1969 VCLT should be applied while reaching the result of evolutionary interpretation. Normalement, chaque texte littéraire et juridique reflète les conditions de la période dans laquelle il a été écrit. Pour cette raison, on suppose que les mots et expressions utilisés dans les textes en question ont le sens de la période au cours de laquelle le texte a été préparé. Cependant, de par leur nature, les traités sont des produits du futur depuis la date à laquelle ils ont pris fin. Chaque traité est fait pour l'avenir dans le but de gérer les événements futurs pour une durée déterminée ou indéterminée. En conséquence, il ne sera pas impossible d'interpréter un texte juridique contenant l'avenir dans un sens après la date de sa préparation. Bien entendu, cette situation ne justifie pas en elle-même ce“changement”. Le sujet d'étude de cette thèse est la légitimité juridique de l'approche évolutive de la solution du problème intertemporel qui se pose dans l'interprétation des traités internationaux. Le concept de légitimité juridique est un concept très abstrait. Pour cette raison, tout en examinant la légitimité juridique afin de construire l'argumentaire de l'étude sur des bases solides et prouvables, elle a été agie dans le cadre de faits concrets. Dans cette étude, l'interprétation évolutive n'est pas abordée comme une méthode d'interprétation, mais comme le résultat de tout processus d'interprétation ordinaire. Par conséquent, les méthodes d'interprétation (les écoles d'interprétation) n'ont pas été mentionnées dans l'étude. La première partie de l'étude comprend la détermination des règles juridiques internationales concernant l'interprétation des traités et l'analyse de l'approche contemporaine et évolutive de la solution du problème intertemporel qui se pose dans l'interprétation dans le contexte de ces règles, ainsi que bases de la doctrine et des pratiques judiciaires internationales, et l'analyse de leurs différences. Le but de cette section est de révéler les caractéristiques distinctives et le processus d'émergence de l'interprétation évolutive dans le cadre des règles pertinentes de droit international avec leur base juridique. Dans cette section, un cadre juridique a été créé pour l'étude, avec les principes et règles dans les sources inclus dans l'article 38 du Statut de la Cour internationale de Justice. Ici, seules les parties des sources qui sont applicables à l'interprétation, et en particulier au problème intertemporel d'interprétation, sont étroitement discutées. Dans le même temps, les règles établies ont été utilisées dans la poursuite de l'étude. Par la suite, il a été révélé que les points de base de la distinction dans le conflit qui constitue le problème intertemporel d'interprétation sont les phénomènes de «stabilité» prônés par l'interprétation contemporaine et le «changement» que défend l'interprétation évolutionniste, puis les points de vue dans cette distinction sont examiné plus en détail. Dans cet examen, afin de mieux clarifier la distinction, les arguments avancés dans le cadre des bases juridiques des vues sont mentionnés. À la suite de l'examen, il a été révélé que dans l'incertitude qui surgit en raison de son changement de sens au fil du temps, les partisans de l'interprétation contemporaine défendaient de faire référence à un terme ou à une phrase d'un traité en termes de stabilité des dispositions du traité, tandis que les partisans de l'interprétation évolutive soutiennent que certaines conditions objectives existent en raison de la modification des dispositions du traité. Il a été déterminé qu'ils défendent le sens de ce mot ou de cette phrase lorsqu'ils interprètent le traité comme référence. Enfin, les résultats obtenus en évaluant le département ont été présentés. En conséquence, la principale source des règles d'interprétation en droit international est la Convention de Vienne de 1969 sur le droit des traités, qui a été créée par la codification des règles coutumières et des principes généraux spécifiés à l'article 38 du Statut de la Cour internationale de Justice. Dans la deuxième partie de l'étude, le concept d'interprétation évolutive a d'abord été tenté d'être clarifié, puis, sur la base des décisions de la Cour internationale de Justice, auxquelles d'autres autorités internationales d'interprétation se réfèrent également dans leur interprétation évolutive, chaque étape de le processus logique utilisé dans l'interprétation évolutive des pratiques judiciaires est présenté en détail en révélant toutes les critiques et opinions à l'appui de la doctrine a fait l'objet d'un examen. Le principal objectif de l'examen de cette section est d'identifier toutes sortes de facteurs qui mineraient la légitimité de l'interprétation évolutive et de révéler les mesures qui peuvent être prises pour éviter cette situation. Afin d'atteindre le but déclaré, tout d'abord, la définition conceptuelle de l'interprétation évolutionniste a été tentée, et le concept a été clarifié en révélant les différences avec des concepts similaires qui se confondaient dans la doctrine et la pratique judiciaire. De cette manière, on a essayé d'éviter que sa légitimité ne soit affectée en utilisant une interprétation évolutive dans les cas où un autre concept devrait être appliqué. La définition que nous proposons pour le concept qui fait l'objet de l'étude est la suivante:“L'interprétation d'un terme utilisé dans les traités après que le traité a pris fin de manière à l'attribuer à sa signification qui a changé au fil du temps en raison de certains facteurs objectifs”. Ensuite, bien que l'interprétation évolutive soit utilisée au bon endroit, on a tenté de tracer les limites du concept, car son utilisation en traversant ses frontières nuirait également à sa légitimité. La situation que nous posons ici est que les limites de l'interprétation évolutive sont essentiellement des limites normales d'interprétation. Après avoir empêché le concept d'être appelé aux mauvais endroits dans la revue précédente, dans cette section, on a tenté de révéler les conditions dans lesquelles il devrait être appliqué aux bons endroits. Il a été déterminé que l'interprétation évolutionniste a été invoquée sous deux conditions: l'existence d'un terme générique adapté à l'évolution du traité et que l'objet et le but du traité sont orientés vers l'évolution. Même si les conditions dans lesquelles l'interprétation évolutionnaire a été invoquée étaient différentes, il a été déterminé dans notre étude qu'elles étaient étroitement liées les unes aux autres. À la suite de tout cela, tout en atteignant le résultat de l'interprétation évolutive, le processus logique réalisé par l'autorité d'interprétation a commencé à être examiné. Il a été déterminé que le processus logique préféré par la Cour internationale de Justice comme base de cette étude est de supposer que les parties ont l'intention de l'utiliser en prévoyant que le sens de ce terme changera avec le temps, après avoir déterminé qu'un terme global adapté à l'évolution est utilisé dans un traité à long terme ou indéfini. Il a été révélé qu'il existe deux problèmes principaux dans ce processus logique: le premier est que la Cour ne spécifie pas comment et selon ce que le terme générique est déterminé, et le second est que l'hypothèse d'intention fait abstraction du processus. En ce qui concerne le premier problème, il a été déterminé que l'identification du terme générique est très difficile même par un linguiste et nécessite un processus d'interprétation en soi. À cet égard, la Cour devrait prendre des mesures concrètes pour étayer son argumentation, sinon autant qu'un linguiste. Parce que le texte est la preuve d'interprétation la plus forte et la plus concrète. La concrétisation de la légitimité peut être réalisée par la manière dont le texte est traité. Par conséquent, le processus de caractérisation explicite du texte présenté comme une base d'interprétation évolutive doit être exposé. L'autre problème est le concept hypothétique d'intention que la Cour utilise dans son processus logique. L'intention est peut-être le concept le plus important dans l'interprétation des traités internationaux. Tant les étapes du processus d'interprétation que la conclusion obtenue à la suite de l'interprétation doivent être conformes à l'intention commune des parties. Dans le cas contraire, le résultat obtenu entraînera une réécriture de le traité et éliminera la légitimité de l'interprétation. La légitimité de l'interprétation évolutive dépend de la détermination que les parties entendent faire évoluer le texte qu'elles ont proposé lors de la préparation du traité. L'intention est un concept très abstrait, tout comme la légitimité. Trouver la véritable intention de l'auteur d'un texte, surtout si le texte a été préparé il y a longtemps, est extrêmement difficile. Par conséquent, l'hypothèse est une pratique acceptable pour trouver l'intention. Cependant, nos recherches ont montré que tout en aboutissant à une interprétation évolutive des décisions de la Cour, elle appliquait ce concept comme un deus ex machina. À notre avis, cette situation ne devrait pas aboutir à une interprétation évolutive en soi, mais devrait être étayée par des facteurs objectifs. Nous avons proposé que cela puisse être réalisé en se référant aux principes d'interprétation des règles de Vienne. La troisième partie de l'étude traite de la place présente et future de l'interprétation évolutive en droit international. Le chapitre vise d'abord à déterminer la place actuelle de l'interprétation évolutive en droit international en abordant la préférence d'interprétation évolutive de la Cour dans son ensemble et de ses membres individuels et les applications de l'interprétation évolutive dans les branches du droit international. Enfin, en proposant des débats sur l'avenir de l'interprétation évolutionniste, il vise à interroger la place de l'interprétation évolutionniste dans l'avenir du droit international. Dans cette section, tout d'abord, ce sujet a été examiné car on pense que la conclusion sur les raisons pour lesquelles la Cour a préféré l'interprétation évolutive aura une place importante dans la détermination de la place de l'interprétation évolutive en droit international. À l'issue de cet examen, il a été déterminé que la structure institutionnelle et le but de sa création ont orienté la Cour vers le résultat d'une interprétation évolutive. Dans le même temps, du fait de cette situation, nous avons l'impression que la Cour continuera d'adopter cette approche à l'avenir. Plus tard, afin de concrétiser la recherche, un examen plus détaillé a été effectué et les préférences d'interprétation évolutives des différents membres de la Cour ont été révélées. La diversité des approches individuelles a montré que le concept d'interprétation évolutive est toujours en évolution. Comme nous l'avons mentionné précédemment dans notre étude, bien que le concept soit largement accepté, il a été confirmé qu'il n'a pas de définition et d'application communes. Après cela, les applications de l'interprétation évolutive dans les branches du droit international telles que le droit international des droits de l'homme, le droit international de l'environnement, le droit international des investissements, le droit commercial international et le droit maritime ont commencé. Dans la recherche visant cette partie, on a vu que l'interprétation évolutive est utilisée de différentes manières dans chaque domaine. Cependant, malgré toutes ces différences, on s'est rendu compte que les approches avaient un point commun. C'est la nécessité et la légitimité des traités de subir un changement. Dans la dernière partie, les arguments de la critique de l'interprétation évolutionniste sont inclus et dans le cadre de ces arguments, la place de l'interprétation évolutionniste dans le droit international dans le futur est remise en question. Ce faisant, le concept de“consentement de l'État”, qui est à la base du droit international moderne, a été discuté dans le cadre de l'interprétation évolutive. L'apparence du consentement de l'État dans l'interprétation des traités indique le concept d'intention. Ainsi, parvenir au résultat d'une interprétation évolutive contraire aux intentions des parties serait contraire au consentement des États. À la suite de ce questionnement, l'importance de la légitimité de l'interprétation évolutionniste est à nouveau comprise. Il a été démontré qu'une interprétation évolutive utilisée de telle sorte que sa légitimité est remise en question porterait gravement atteinte à la fois à la nature des traités et à l'existence d'autorités d'interprétation qui recourent à une interprétation évolutive. Par conséquent, il a été conclu que soutenir la légitimité avec des arguments concrets déterminerait également le sort de l'interprétation évolutionniste elle-même. L'argument principal de la thèse est que, tout en arrivant à la conclusion de l'interprétation évolutive dans l'interprétation des traités internationaux, les autorités d'interprétation devraient recourir à une méthode plus concrète. Cette exigence légitimera l'interprétation évolutive des traités dans le cadre des principes et règles du droit international. En donnant cette légitimité juridique, nous avons suggéré que les principes énoncés dans les dispositions d'interprétation de la Convention de Vienne sur le droit des traités de 1969 soient appliqués tout en aboutissant à une interprétation évolutive.
Benzer Tezler
- Milletlerarası andlaşmalar ve anayasa yargısı
International treaties and constitutional justice
CAHİD DOĞAN
- Türk Hukukunda milletlerarası andlaşmaların yapılması usulü ve andlaşmaların anayasa ve kanunlar karşısındaki yeri ve değeri
Başlık çevirisi yok
MEHMET HAMZAÇEBİ
Yüksek Lisans
Türkçe
1997
HukukMarmara ÜniversitesiKamu Hukuku Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FERİT HAKAN BAYKAL
- Milletlerarası Hukuk açısından En Çok Gözetilen Ulus Kaydı
Most-favored-national clause in respect of International Law
ELİF UZUN